သစ္ခက္သံလြင္ ကဗ်ာသုံးသပ္ခ်က္၊ ကိုႏိုင္း၏ "ရန္မကုန္တဲ့ၿမိဳ႕ေတာ္ ေအာ္သံ"
ျပတင္းတံခါးအဖြင့္ ဇာခန္းဆီးအလြင့္( ၁၆ )
ရန္မကုန္တဲ့ၿမိဳ႕ေတာ္ ေအာ္သံ
ကိုႏိုင္း
ဒီအပတ္ျပတင္းတံခါးကုိဖြင့္ၿပီး
ညည္းညဴသံေတြက ျမန္မာျပည္သူျပည္သာ
ဒီလိုေမ်ွာ္လင့္ယုံၾကည္ခ်က္ေတြ
အဲဒီေနရာကုိေနျပည္ေတာ္ဟုေ
မိုးေလာက္ျမင့္တဲ႔ အိမ္အေဆာက္အအုံေတြမလုိပါဘူး
တခါတခါ ေျမႂကြက္ႀကီးေတြ ျဖတ္ေျပးသြားတာ ခင္ဗ်ားျမင္ရမွာပဲ
ဒါ ပထမျမိဳ႕ေတာ္ ရန္ကုန္
ရန္ကုန္မွာ ဥမင္လိုဏ္ေခါင္းေတြမရွိဘူး
ေျမႂကြက္ႀကီးေတြမွာရွိတယ္
တကယ္ေတာ့ ရန္ကုန္ဟာေျမကုိမပုိင္ဘူး
ေျမႂကြက္ႀကီးေတြပဲ ပုိင္တယ္
အိမ္ရွင္အိမ္ငွားျပႆနာေတြပဲပုိ
ေျမႂကြက္ႀကီးေတြဟာ
ေလာ္စပီကာသံေတြကုိ ခ်ဳပ္ဝတ္ျပီး
ဂြ်န္စတိန္းဘတ္ရဲ႕၊ တို႔ပုိင္တဲ
ခင္ဗ်ားကုိေျပာေနၾကမယ္။
ခင္ဗ်ားကေတာ့ လူစင္စစ္ျဖစ္ေၾကာင္း
ဒါ ပထမျမိဳ႕ေတာ္ ရန္ကုန္ျဖစ္ေၾကာင္း
ဒါ ပထမျမိဳ႕ေတာ္ ရန္ကုန္ျဖစ္ေၾကာင္း
ေျမႂကြက္တေကာင္လုိ အိမ္ျပန္လာ
ဒီကဗ်ာ က်ေနာ္တို႔ပထမျမိ႕ေတာ္က ရန္ကုန္ျဖစ္တဲ႔အေၾကာင္း မိတ္ဆက္
ေနာင္ ႏွစ္ ၂၀
စင္ကာပူထက္သာမယ္၊ ရဲရဲႀကီးေျပာစကာ
ေလွာင္ေျပာင္သေရာ္ေလသလား ရန္ကုန္
၆၆ ဃ ေနာ္။
ဝါမဆို ဝါမေခါင္ခင္
မိုးကေလးသည္းသည္းပုိေတာ့
ရန္ကုန္က ေရျမဳပ္ျပတယ္။
စင္ကာပူ ငါးျခေသၤႀကီးက
ေရေတြအန္ျပရံုေလး၊ ငါတို႔ရန္ကုန္က ေရလ်ွံျပလုိက္တယ္
ရန္ဗင္းနစ္ကုန္ ျဖစ္သြားေရာ
မင္းေလာက္ေတာ့သနားတယ္ စင္ကာပူေရ
တကြက္ျပပဲရွိေသးတယ္၊ ရန္ဗင္းနစ္ကုန္ကြ။
လူေတြေျပာမယ္ဆိုရင္လည္းေျပာစရာပါ
YBS ဘတ္စ္ေတြ
ဂ်ိမ္းဘြန္းကားေတြလုိ၊ ကုန္းေပၚေရထဲ ေျပးလႊား
လမ္းသြားလူ ေရစင္ ယုိင္လဲလုိ႔
ေဒါသထြက္ေနတဲ႔ လူအုပ္ႀကီးက
ကားသမားကုိရိုက္မယ္တကဲကဲ။
ျပည္သူေတြအေနနဲ႔လည္း ကားစပယ္ယာေတြ၊
သစ္ပင္က်ုိး ဓာတ္ႀကိဳးျပတ္ေတြနဲ႔
ကတၱရာလမ္းက အဖတ္လုိက္ကြာ ခ်ုိင့္က်
ဟုိအဘလက္ထက္ကေစတနာေတြျမင္ရ။
တကယ္ျပန္စမ္းစစ္ရင္
ရွိျပီးသား လူ၂ ရပ္ျမင့္ ေရႏႈတ္ေျမာင္းႀကီး
ဘယ္ေသာအခါမွမျပဳျပင္သလုိ
ဘယ္ေသာအခါမွ ေျမာင္းမရွင္းခဲ႔တဲ့အက်ုိး။
ခုထိ အမိႈက္ကုိ၊ စနစ္တက် မစြန္႔ပစ္တတ္တဲ့ယဥ္ေက်းမႈၾကား
ရန္ကုန္ဟာ၊ အဂၤလိပ္ကုိ ကြ်န္ျပန္ျပဳခိုင္းရမလုိလုိ။
ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္းဖို႔
ေရရွည္ေမွ်ာ္ ၿမိဳ႕ျပစရိုက္ဆန္ဖို႔၊ နည္းသိ စည္းရွိဖို႔လုိေၾကာင္း
ရန္ကုန္ဟာ ဗင္းနစ္ျမိဳ႕ျပလို
ဟန္ေဆာင္ျပခဲ႔လိုက္တာပါ။
အသိသတိ ညီေစေသာဝ္။
ၾကားလိုက္ရတဲ႔အသံက မၾကားရက္ေလာက္ေအာင္ပါပဲ။ ဒါ ငါတို႔ ပထမျမိဳ႕ေတာ္ႀကီးရန္ကုန္ဆိုျပီး ျပလုိက္ရမွာ ရွက္စရာပါပဲ။ အမွန္ေ
ျပည္သူေတြအေနနဲ႔ သူတို႔ကုိအုပ္ခ်ဳပ္ဖို႔ ပခုံးေပၚထမ္းတင္ထားၾကတဲ႔ အစုိးရမင္းေတြအတြက္ ေပါေလာေမ်ာပါမတတ္ေရထဲမွာ ေျခေထာ
အညီအညြတ္မဟုတ္ပဲ
ညီညြတ္သေယာင္ ေလေဘာင္တင္ထားတဲ့ဟိတ္နဲ႔
လက္ခ်င္းခ်ိတ္လုိ ခ်ိတ္ၾက။
တေယာက္စိတ္ထဲတေယာက္ကူးရင္း
တက္တူးေတြအျပန္အလွန္ထိုးကာ
အရိုးခိုက္ေအာင္ ရူးလား ရူးၾက။
တေယာက္အနား တေယာက္ကပ္
တေယာက္ပါး တေယာက္အပ္လုိ႔
ခါးၾကား ဓားဝွက္ထားတဲ့အျပံဳးနဲ႔
ပက္လက္လွန္ေထြးတဲ႔ တံေတြးကုိ
အျပိဳင္ပန္းကုံးစြပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားလား ႀကိဳးစားၾက။
ဖလန္းဖလန္းနဲ႔
လမ္းမဆုံးခင္ရြာမေတြ႔ေသးပါဘဲ
ေတြ႔တဲ့ငါကုိ ခံတြင္းေတြ႔၊ ငါကြ ငါ ေဟ့လုိ႔ အလံထူ
ဖလံျဖဴကုိ သိဒၶိတင္ထားတဲ႔ ကုိယ္ေရာင္ကုိယ္ဝါမ်ိဳးနဲ႔
ဦးရာလူက တန္ခိုးထြားျပေနပုံမ်ား
ဟားရမွာလား၊ ခါးရမွာလား ရန္ကုန္။ ။
ျပည္သူေတြအေနနဲ႔အခုအခ်ိန္မွာ မဟားနိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ဒုကၡေတြလည္ပင္းထိမနစ္ေအာင္ ရုန္းကန္ ေနၾကရပါျပီ။ ပီတိဆိုတဲ႔အခ်ိဳအရသာေတြေပ်ာက္ဆုံ
ဆူသံဆဲသံ ကားဟြန္းသံေတြနဲ႔
ရန္ကုန္ျမိဳ႕ ျမင္ကြင္းဟာ ေျခခ်စရာ ေျမမလြတ္ေတာ့
ေဆးလိပ္ေငြ႔ မီးခိုးေငြ႔ လူေငြ႔ ကာဗြန္ဒုိင္ေအာက္ဆိုဒ္ေငြ႔ေတြနဲ
ပလက္ေဖာင္းေတြဟာ က်ပ္တည္းလာတယ္
တိရစ ၦာန္ရံုက တိရစ ၦာန္ေတြ ျမိဳ႕ထဲဝင္လာျပီး
ျမိဳ႕ထဲကလူေတြက တိရစ ၦာန္ရံုထဲ ဝင္သြားၾကတယ္
တျဖည္းျဖည္း လူေတြက မနုႆဝါဒကလြဲရင္ ဝါဒအားလုံးက်င့္သုံးလာတယ္
အျပံဳးမွာ အစြယ္ေတြ ထြက္လာျပီး
အနမ္းေတြမွာ ေသြးညွီနံ႔ေတြ ေထာင္းေထာင္းထလာတယ္
လမ္းက က်ယ္ပါတယ္၊ ဟုိဘက္နားကပ္ရပ္ဖို႔ေတာ့လုိပါ
အခ်င္းခ်င္း ပခုံးေစာင္းနဲ႔ခ်ည္း ဝင္ဝင္ေဝွ႔ေနေတာ့
တခဏတာ ပြင့္တဲ႔ ဥယ်ာဥ္ေတြ ခင္ဗ်ားမျမင္လိုက္ရဘူးေပါ့
ရိုးသားမႈခမ်ာ ေကာက္ရိုးပုံမွာ အပ္ေပ်ာက္သြားသလုိ
သပြတ္အူေျခာက္ကုိ အူတိုင္လွည့္မိရဲ႕လား
ေကာက္က်စ္မႈအစြဲေတြက၊ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ျပရဲ႕အထင္ကရစားေသာက္ကုန္တခုလုိ
ဝါယာႀကိဳးမွ်င္ကတဆင့္၊ လက္ဖ်ံေသြးကတဆင့္ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္ေတြစီးဆင္းေနၾက
ဒီေန႔ ကုိယ့္ကုိယ္တိုင္မယဥ္ေက်းခဲ႔ဘဲ
“ေၾကး”ဘယ္လိုေပါက္လဲလုိ႔ ယဥ္ေက်းမႈအဆင့္အတန္းကုိ ေစ်း လွမ္းလွမ္းေမးမိတယ္
ရန္ကုန္ျမိဳ႕ဟာ အခုထိ က်န္းမာေရးခ်ဴခ်ာလုိ႔ေကာင္းတုန္
ကဲ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ပထမျမိဳ႕ေတာ္
ကုိႏိုင္း
သုံးသပ္မိေသာကဗ်ာမ်ား
၁။ မိုးေက်ာ္သူ( ပထမျမိဳ႕ေတာ္ရန္ကုန္)၊ THE PEOPLE’S DIGEST မဂၢဇင္း၊ ဇြန္လ ၂၀၁၇။
၂။ ကဗ်ာဆရာ ေက်ာ္ဟုန္း ( အိုဘယ့္ ရန္ကုန္)၊ မိုးမခအြန္လိုင္း၊ ဇြန္လ ၂၀၁၇။
၃။ ေျမလတ္ေမာင္ျမင့္သူ(ဒီကေန႔ ရန္ကုန္)၊ MyayLattMg ေဖ့ဘုတ္၊ ဇြန္ ၂၀၁၇။
၄။ ေဆာင္းဒီ(ရန္ကုန္ျမိဳ႕အေရးေပၚအေျ
-သူရိယေနဝန္းဂ်ာနယ္၊ Vol-1, No- 152 , June 17,2 017
