သစ္ခက္သံလြင္ ကဗ်ာ၊ ကိုက်ဴး ၏ "င ါ တို ့ လူ ​ေ တြ စံု ၿပီ လ ာ း "

င ါ တို ့ လူ ​ေ တြ စံု ၿပီ လ ာ း

Saatchi Art

အက်အ​ေပါက္​မ်ားတယ္​ အကဲြအျပဲမ်ားတယ္​ အမယ္​ဘုတ္​ရဲ႕ ခ်ည္​မွ်င္​လို​ေခတ္​ႀကီး
မင္​းကို လွမ္​းၾကည္​့​ေတာ့ ​ေသြးအိုင္​ထဲ လဲက်လို႔
ငါ့ဆီ ဆက္​သြယ္​လိုက္​တဲ့ မင္​းအသံဟာ တုန္​ရီလိႈက္​​ေမာလို႔
ဓာတ္​ႀကိဳးတန္​း​ေပၚက ငွက္​က​ေလး​ေတြက ငါတို႔ပဲ
လမ္​း​ေဘးမွာထိုး​ေဟာင္​​ေနတဲ့ ​ေခြး​ေတြဟာ ငါတို႔ပဲ
မျဖစ္​​ေသးတာနဲ႔ မျဖစ္​ၾက​ေသးတာဘဲ ကြာတယ္​
မိုး​ေတြ ရြာသလို ငါတို႔ငိုၾက
​ေတာင္​​ေတြၿပိဳသလို ငါတို႔ ၿပိဳၾက
အႏုပညာ စဥ္​့တီတံုး​ေပၚက ငါတို႔ ႏွလံုးသား​ေတြ ​ေစ်းကြက္​ဝင္​ျမဲ
လူဆို​ေပမယ္​့ ႐ိုး႐ိုးလူမဟုတ္​ခဲ့ဘူး
လူဆို​ေပမယ္​့ လူ႔တိရစ ၦာန္​မဟုတ္​ခဲ့ဘူး
လူဆို​ေပမယ္​့ လူ႔​ေဘာ္​​ေက်ာ့​ေတြမဟုတ္​ခဲ့ဘူး
လူဆို​ေပမယ္​့ လူ႔အႏၶ​ေတြ မဟုတ္​ခဲ့ဘူး
အ ႏု ပ ည ာ အ ႐ူး ​ေ တြ
လက္​ညိဴး​ေငါက္​ေငါက္​ထိုးၿပီး ​ေျပာၾက
ငါတို႔က အ႐ူး​ေတြ
လူမသတ္​ဘူး အဲသည္​့အ႐ူးက
သစ္​ပင္​မခုတ္​ဘူး အဲသည္​့အ႐ူးက
ငို​ေအာင္​မလုပ္​ဘူး အဲသည္​့အ႐ူးက
​ေထာင္​ထဲမပို႔ဘူး အဲသည္​့အ႐ူးက
အဲသည္​့အ႐ူးက လွပတယ္​
အဲသည္​့အ႐ူးက စိမ္​းလန္​းတယ္​
မင္​းလည္​း႐ူး ​ေအး ငါလည္​း႐ူး
အဲသည္​့အ႐ူး​ေတြဟာဘယ္​တုန္​းကမွ
​ေလာကရဲ႕အလွကိုမဖ်က္​စီးခဲ့ဘူး
အဲသည္​့အ႐ူးေတြဟာ ဘယ္​​ေသာအခါမွ
ငရဲ​ေရာက္​ဖို႔ ဆုမ​ေတာင္​းခဲ့ဘူး
တစ​ေန႔​ေန႔ ​ေတြ႔ၾကမယ္​
ၾကယ္​​ေတြလည္​းစံု ​ေကာင္​းကင္​ဘံုမွာ
တာရာနကၡတ္​ သက္​တန္​႔​ေရာင္​စံု
ရင္​ခုန္​ႏုသစ္​ ခ်စ္​စရာအႏုပညာအသစ္​​ေတြ
ရြတ္​ၾက ဖတ္​ၾက ျငင္​းခုန္​ၾက
ကင္​းဘတ္​စ​ေပၚ ​ေဆးသားျခယ္​ၾက ​ေရးျခစ္​ၾက
တူရိယာအသံ တူၿပိဳင္​တီးခတ္​ ဖန္ဆင္​းၾကမယ္​
တကယ္​ပဲ ငါတု႔ိဟာအ႐ူး​ေတြ ။

ကို က်ဴး
၂၂ ဇြန္​ ၂၀၁၇