သစ္ခက္သံလြင္(သစ္ခက္သံလြင္၊ မိုးမခ)၊ ေတြ႔ဆုံေမးျမန္းခန္း၊ ဆရာမင္းသစ္ႏွင့္ မာန္(ေတာင္လုံးျပန္) အပိုင္း (၇-၈)

ဆရာမင္းသစ္ႏွင့္ ေတြ႔ဆုံေမးျမန္းခန္း – အပုိင္း (၇-၈)

ေတြ႔ဆုံေမးျမန္းသူ စာေရးဆရာ မာန္ (ေတာင္လုံးျပန္)

 

ပန္းခ်ီမင္းေဝေအာင္

ပန္းခ်ီမင္းေဝေအာင္

ဆရာမင္းသစ္ကို က်ေနာ္အင္တာဗ်ဴးခြင့္ေတာင္းထားသည္မွာ (၂) ႏွစ္ေက်ာ္ခဲ့ၿပီ။ က်ေနာ္ ့အတြက္ ကံေကာင္းလွသည္မွာ က်ေနာ့္ရဲ႕လူသိမမ်ားလွေသာဝတၱဳရွည္တပုဒ္ကို ဆရာဖတ္ဖူးထားျခင္း ေၾကာင့္ပင္။ က်ေနာ္နဲ႔ေတြ႔ေတာ့ မိတ္ဆက္စကားေျပာျပခ်ိန္ ဆရာက ထိုဝတၱဳကို မွတ္မွတ္ရရ ျပန္ေျပာၿပီး သူက်ေနာ့္ ကေလာင္ကိုသိထားေၾကာင္းႏွင့္ ထိုဝတၳဳအေပၚသေဘာက်ေၾကာင္း ေျပာျပ သျဖင့္ က်ေနာ္ၾကည္ႏူးမဆံုး။ သူနဲ႔က်ေနာ္ ေရစက္ဆံုခ်င္ေတာ့ ပင္းယမဂၢဇင္းမွာ ျပန္ဆံုရသည္။ သူက အယ္ဒီတာခ်ဳပ္၊ က်ေနာ္က လူငယ္ပိုင္းဆိုင္ရာ စာေပတာဝန္ခံ။ ထို႔ေနာက္ပိုင္း ဆရာႏွင့္ ႀကိဳ႕ၾကား ႀကိဳ႕ၾကား ေတြ႔ၾကသည္။ က်ေနာ္က ဆရာဦးဝင္းၿငိမ္းတို႔ကိုအင္တာဗ်ဴးၿပီးေနာက္ပိုင္း စာေပနယ္မွ ဝါရင့္သမာရင့္မ်ားႏွင့္ထပ္၍ အင္တာ မဗ်ဴးျဖစ္။ ႏိုင္ငံေရးေသာင္သာေသာကာလမို႔ ႏိုင္ငံေရး အင္တာဗ်ဴးမ်ားခ်ည္း ငါးႏွစ္ေက်ာ္အခ်ိန္ကုန္ခဲ့သည္။ ယခုမွ ဆရာမင္းသစ္ႏွင့္ခ်ိန္းဆိုကာ လြန္ခဲ့ေသာ(၂) ႏွစ္က အလုပ္ေႂကြးကိုဆပ္ရျခင္းပင္။ 

၁၅၊ ၁၀၊ ၂၀၁၆ ေန႔တြင္ ပထမအႀကိမ္၊ ၁၉၊ ၁၀၊ ၂၀၁၆ ေန႔တြင္ ဒုတိယအႀကိမ္ေတြ႔ဆံုကာ အားပါးတရေမးျမန္းျဖစ္ခဲ့သမွ်တင္ျပလိုက္ရပါေတာ့သည္။

မာန္ (ေတာင္လုံးျပန္)  

.................... 

ဆရာမင္းသစ္အင္တာဗ်ဴး (၇)
ဖိုးလမင္းကိုေအာင္သြယ္ခိုင္းမယ္သီခ်င္းအေၾကာင္း
………………………..
မာန္။ ။ဆရာေရ၊ အခုဒီအင္တာဗ်ဴးကို အြန္လိုင္းမွာ အပိုင္းလိုက္တင္ေနရင္းနဲ႔ ဆရာမ စမ္းစမ္းႏြဲ႔ (သာယာဝတီ)က ၾကားျဖတ္ေမးခိုင္းလိုက္တာေလး ဝင္လာပါတယ္၊ အဲဒါက တြံေတးသိန္းတန္ရဲ႕  နာမည္ေက်ာ္ သီခ်င္းတပုဒ္အေၾကာင္းပါ၊ ဖိုးလမင္းကိုေအာင္သြယ္ခိုင္းမယ္ဆိုတဲ့ သီခ်င္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဆရာသိထားသမွ်ေလး ေျပာေပးဖို႔ပါဆရာ

မင္းသစ္ ။ ။ မမစမ္းကဖိုးလမင္းကိုေအာင္သြယ္ခိုင္းမယ္ သီခ်င္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး က်ေနာ္ သိသေလာက္ေျပာျပပါဆိုေတာ့၊ ၁၉၆၇-၆၈ ကစၿပီးေတာ့ ၆၉၊ အဲဒီႏွစ္ေတြက ျမင္ျမင့္ခိုင္ႏွစ္ေတြဗ်၊ မင္းသမီးျမင့္ျမင့္ခိုင္ရဲ႕ ႏွစ္ေတြေပါ့၊ ျမင့္ျမင့္ခိုင္မပါရင္ကို ျပကၡဒိန္မျဖစ္တဲ့ သေဘာျဖစ္ေနတယ္၊ ျပကၡဒိန္တိုင္းမွာ ျမင့္ျမင့္ခိုင္ပါေနတယ္၊ ျမင့္ျမင့္ခိုင္ကို ၾကဴၾကဴလို႔ေခၚၾကတယ္၊ ၾကဴၾကဴနဲ႔ တြံေတးသိန္းတန္ကလည္း အတြဲမ်ားတယ္ေလ။
အဲဒါဗ်ာ တစ္ရက္သားက်ေတာ့၊ က်ေနာ္ထင္တာေတာ့ ၁၉၆၇  မွာ ျဖစ္မယ္၊ ဟုတ္ပါတယ္ ၆၇ ပါပဲ၊ မနက္ေစာေစာ တစ္ရက္မွာေပါ့၊ က်ေနာ္ရယ္ ကိုသိန္းတန္ရယ္၊ က်ေနာ္တို႔ စာေရးဆရာေတြ ဟာသလုပ္သလိုေပါ့ဗ်ာ ညကနည္းနည္း မ်ားသြားတယ္နဲ႔ အျခားဝတၱဳတိုမ်ားဆိုၿပီး ပ်က္လံုး ထုတ္ၾကတယ္။ အရက္နာက်ရင္း ေငါင္ၿပီးထိုင္ေနၾကတာေပါ့၊
က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ထိုင္ေနတဲ့ေရွ႕မွာၾကဴၾကဴက ေပးထားတဲ့သူ႔ပံုနဲ႔ျပကၡဒိန္တခု ရွိတယ္ဗ်၊ အဲဒီျပကၡဒိန္က ေနာက္ခံကမိုးျပာေရာင္၊ အလယ္ေကာင္မွာ အျဖဴေရာင္စက္ဝိုင္းႀကီး၊ ဒီဇိုင္းက အဲဒီလို။ အျဖဴေရာင္စက္ဝိုင္းႀကီးထဲမွာ ျမင့္ျမင့္ခိုင္က သရီးကြာတားနဲ႔ မတ္တပ္ရပ္ေနတယ္။
အဲဒီေတာ့ က်ေနာ္ေျပာမယ္ဗ်ာ၊ က်ေနာ္လည္း ၾကည့္ေနတာပဲ၊ သူလည္း ၾကည့္ေနတာပဲ၊ ကိုသိန္းတန္က က်ေနာ့္ကိုေျပာတယ္၊ ကိုျမတ္သူေရတဲ့၊ က်ေနာ့္နာမည္အရင္းက
ျမတ္သူပါ၊ ကိုျမတ္သူေရ ၾကဴၾကဴ႕ကိုၾကည့္ရတာ ဟိုကဗ်ာကို သတိရလိုက္တာဗ်ာတဲ့၊ ဘယ္ကဗ်ာလဲဗ်ဆိုေတာ့၊
'တခြန္းသူ႔ကိုေျပာလိုက္ပါ၊ စႏၵာရယ္ သတိရတယ္'ကဗ်ာေလးတဲ့။

က်ေနာ္က သူ႔ကိုေမးတယ္ ၊မ်က္ႏွာခ်င္း လမင္းမွာဆံုတယ္၊ မင္းႀကီးကေတာ္ခင္ဆံုတို႔၊ အဲဒီဟာေတြ သြားသတိရေနတယ္မဟုတ္လားလို႔ေမးေတာ့၊ ဟုတ္တယ္တဲ့၊
ကိုသိန္းတန္ဆိုတာက ခင္ဗ်ားကိုသိန္းတန္သီခ်င္းေတြ ေကာင္းတာလည္း မေျပာနဲ႔၊ သူက ျမန္မာစာေအာက္သက္ တကယ္ေက်တဲ့သူ၊ သူကအာဂလူ၊ ၾကားဖူးတယ္မို႔လား၊
အာဂံုေဆာင္မွ အာဂလူဆိုတဲ့စကား။ သူကေရွးစာေတြ၊ ရတုေတြပ်ဳိ႕ေတြ အလြတ္ကိုရေနတာ၊ ေရွ႕မွာလည္း က်ေနာ္ေျပာၿပီးပါၿပီ။
အဲဒီလို က်ေနာ္ေမးေတာ့ဟုတ္တယ္တဲ့၊ ကိုသိန္းတန္ က်ေနာ္သိၿပီ။ ခင္ဗ်ားသီခ်င္းေရးေတာ့မယ္မဟုတ္လားဆိုေတာ့ဟုတ္တယ္တဲ့။
အဲဒီေတာ့၊ ဟိုဟာေပါ့ဗ်ာ၊ သူလည္း အႏုပညာသမား၊ က်ေနာ္လည္း အႏုပညာသမား၊ ျမင့္ျမင့္ခိုင္ရဲ႕ပံုကို ႏွစ္ေယာက္စလံုး ၿပိဳင္တူၾကည့္ေနၾကတာပဲ၊ ဒါေပမဲ့ အႏုပညာ ေရႊထုပ္ကို သြားေကာက္လိုက္တဲ့အခါမွာ၊ က်ေနာ္လည္း သီခ်င္းေရးတဲ့ေကာင္၊ သူလည္းသီခ်င္း ေရးတယ္၊ ဒါေပမဲ့ အႏုပညာေရႊထုပ္ကို သူကေကာက္ရသြားတယ္၊ အဲဒီမွာ ဖိုးလမင္းကိုေအာင္သြယ္ခိုင္းမယ္ သီခ်င္းျဖစ္လာတာပဲ။

မာန္။ ။ ဟာ၊ လွလိုက္တာဆရာရယ္၊ တကယ္ပါဗ်ာ

မင္းသစ္ ။ ။ အဲဒီမွာဓာတ္ျပားခုတ္ၿပီးတဲ့အခါမွာ က်ေနာ္တို႔ဘက္က မေက်နပ္တာေလး တခုရွိတယ္။ အဲဒါက သူ႔စာသားက (ေက်းေစခိုင္းရမွာက ရိုးတယ္ထင္ ေပဖူးလႊာ၊ ေပဖူးလႊာ အမွာပါးရမွာက စိတ္ထဲမွာမလံုမလဲနဲ႔) ဆိုတဲ့ စာသား၊ အဲဒီမွာ(မလံုမလဲ)ဆိုတာႀကီး၊ ၿပီးမွက်ေနာ္တို႔ မႀကိဳက္ေတာ့တာ၊ မိန္းမဆန္သြားတယ္ဗ်

မာန္။ ။ဟုတ္တာေပါ့ဆရာ၊ မလံုမလဲဆိုေတာ့မိန္းမဆန္တာေပါ့

မင္းသစ္ ။ ။ အမွန္က စိတ္ထဲမွာ မယံုမရဲဆိုရင္ မေကာင္းဘူးလားဗ်ာ၊ အႏုပညာဆိုတာ အဲဒီလိုပါပဲ ဖန္တီးတဲ့အခါမွာ အဲဒီလိုလည္း ခလုတ္တိုက္ၿပီးေတာ့ အမွားပါတတ္တာပါပဲ၊
ဒါေပမဲ့ အဲဒီဟာကိုလည္း ဘယ္သူမွ မသိမထားမိပါဘူး၊ သီခ်င္းေရးၾကတဲ့သူေတြေလာက္ပဲ ျပန္ေတြးမိတာ၊ ကိုသိန္းတန္က အဓိကေရးတာပါပဲ၊ က်ေနာ္ကေဘးနားကေန ဟိုဟာေထာက္ ဒီဟာေထာက္ေပါ့၊ က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္က ျပန္နားေထာင္ၿပီးမွ သိၾကတာ၊ ပရိသတ္ကေတာ့ အဲဒီဟာ အျပစ္လို႔ျမင္ၾကမွာ မဟုတ္ပါဘူး၊ ခရီးသြားၾကရင္းနဲ႔မမစမ္းကို အဲဒီအေၾကာင္းေလးေျပာဖူးတယ္ဗ်၊ အခုလိုျပန္ေျပာခြင့္ရ တာေကာင္းပါတယ္၊
မမစမ္းကိုေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းလည္း ေျပာျပလိုက္ပါ၊ အႏုပညာပစၥည္းတခု ဘယ္လို ေပၚေပါက္လာတယ္ ဆိုတာ လူေတြသိရတာေပါ့၊ အႏုပညာသမားေတြဖန္တီးတဲ့အခါ ဘယ္လိုမွားတတ္တယ္ဆိုတာလည္း သိရတာေပါ့။

 ဆရာမင္းသစ္အင္တာဗ်ဴး(၈)

လူငယ္ေတြက်မ္းပိေစမည့္လူႀကီးတို႔၏စာေပဂိုဏ္းမ်ား
…………………………………
မာန္။ ။ က်ေနာ္ၾကားဖူးတာေလးတခု ေမးပါရေစဆရာ၊ ဆရာစာေပနယ္မွာ က်င္လည္ရင္းနဲ႔ဆရာ အဝကၽြန္းခ်စ္ေမာင္တို႔ ဆရာျမတ္ခိုင္တို႔နဲ႔ နယ္ခရီး ထြက္ျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း ညပိုင္းေတြပါ ေလ်ာက္ လည္ျဖစ္တယ္လို႔ က်ေနာ္ၾကားဖူးတယ္၊ အဲဒါေလးသိပါရေစဆရာ။

မင္းသစ္။ ။ က်ေနာ္အဝကၽြန္းတို႔ ျမတ္ခိုင္တို႔နဲ႔ခရီးမသြားဖူးဘူး။

မာန္။ ။ ဒါဆိုက်ေနာ္အမွတ္မွားတာ ျဖစ္မယ္၊ ဆရာဟိန္းလတ္နဲ႔လူခ်င္းမွားတာေနမယ္..

မင္းသစ္။ ။ ဟုတ္မယ္၊ က်ေနာ္ေတာ ့မသြားဖူးဘူး၊ လြဲသြားၿပီ

မာန္။ ။ ဆရာ့စာေပအေၾကာင္း ဆက္ေျပာပါဦးဆရာ

မင္းသစ္ ။ ။ အဲဒါပဲ၊ ေနာက္က်ေတာ့လည္း ျပတ္သြားျပန္ေရာ ၊ေနာက္ထပ္ ဆယ္ႏွစ္ေလာက္ ျပတ္ျပန္ေရာ ၊တခါ သံုးေလးႏွစ္ေလာက္ျပန္ေရး ျပန္ေရာ၊ အခုက်ေတာ့ အရင္ကေသရမွာ မေၾကာက္ေပမဲ့ အခုေသရမွာ နည္းနည္းေၾကာက္လာတယ္၊ ေရးခ်င္တာေတြ မေရးလိုက္ရမွာစိုးလို႔၊ အခ်ိန္ကမက်န္ေတာ့ဘူးေလ၊ အခ်ိန္ေတြရွိတုန္းက ဘာမွမလုပ္ခဲ့ဘူး၊ ျဖဳန္းတီးပစ္ခဲ့တယ္၊ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ သိတယ္ေလ၊ အခုခ်ိန္မက်န္ေတာ့ဘူး၊ ခုႏွစ္ဆယ့္တစ္ႏွစ္၊ ဒီအရြယ္ထိ ေနႏိုင္တာကိုက ဘုရားသခင္ေက်းဇူးပါပဲ၊ ဘာပဲေျပာေျပာ အခ်ိန္ကမက်န္ေတာ့ဘူး၊

မာန္ ။ ။ဟုတ္တာေပါ့ဆရာရယ္၊ ကိုယ္ေရးခ်င္တာေတြလည္း အမ်ားႀကီးရွိေသးတာကိုး၊ ေရးရမွာေတြလည္း အမ်ားႀကီးကိုး။ အခုဆရာ့ရဲ႕က်ဴရွင္ေလာကၿပီးၿပီ၊ မိုးေဝျဖတ္သန္းမႈေတြ ၿပီးၿပီဆိုေတာ့ အဲဒီျဖတ္သန္းတဲ့ ကာလေတြမွာ ဆရာမွတ္မွတ္ရရျဖစ္တဲ့ စာေပအျဖစ္အပ်က္ေတြ ဆရာ့စိတ္ထဲရွိတာေတြ ေျပာျပပါဦး

မင္းသစ္ ။ ။ နံပါတ္တစ္၊ က်ေနာ္တို႔လုပ္ခ်င္ေတြ က်ေနာ္တို႔ထုတ္ခ်င္တဲ့မဂၢဇင္းေတြ ဖတ္မယ့္လူ မရွိဘူး

မာန္ ။ ။ အဲဒါဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲဆရာ

မင္းသစ္ ။ ။ၾကာၿပီ၊ ၁၉၇၀ ေလာက္ကတည္းက။ ဘယ္လိုဟာမ်ဳိးေတြလည္း ဆိုေတာ့၊ တကယ့္ စာေပစစ္ေတြေပါ့ဗ်ာ ၊ခင္ဗ်ားတို႔ က်ေနာ္တို ႔ဖတ္ခ်င္တဲ့ဟာမ်ဳိးေတြေပါ့၊
အဲဒါေတြကလည္း ဖတ္မယ့္သူက ခင္းဗ်ားတို႔က်ေနာ္တို႔ေလာက္ပဲရွိတာ၊ က်ေနာ္ မိုးေဝလုပ္တာ လည္း ျပဳတ္၊ တခါ ၉၁ေလာက္မွာ စပယ္ျဖဴလုပ္တာလည္း ျပဳတ္၊ ေနာက္ၿပီးက်ေတာ့ သူမ်ား ထုတ္ေပးတာပါ၊ ပင္းယထုတ္ေတာ့လည္း ျပဳတ္၊ ေနာက္ ကိုယ့္ပိုက္ဆံနဲ႔ကိုယ္ထုတ္တာပါ၊ ကိုတာရဲ႕ခ်င္းတြင္းမဂၢဇင္း၊ အဲဒါလုပ္ေတာ့လည္း ျပဳတ္။ က်ေနာ္တို႔လုပ္ခ်င္တာေတြ လုပ္လို႔ မရဘူးဗ်။
အဲဒီေတာ့ဘာျဖစ္သလဲဆိုေတာ့ စိတ္ကုန္သြားတယ္။ အထူးသျဖင့္ မဂၢဇင္းထုတ္ေဝေရးေပါ့၊ က်ေနာ္ေျပာမယ္။ က်ေနာ္အခုထုတ္ထားတဲ့စာအုပ္သံုးအုပ္ ရွိတယ္၊ တအုပ္က လြမ္းရတဲ့သူေတြ၊ အဲဒါက ႏွစ္ႀကိမ္ရွိၿပီ။
ေနာက္တအုပ္က အိပ္မက္ကြန္ဖရင့္ ဝတၲဳတိုေပါင္းခ်ဳပ္။
ေနာက္တအုပ္က ပညာေရးပညာေရးရွက္ဖြယ္၊ ဒါက သံုးႀကိမ္ရွိၿပီ။ ကဲတြက္ၾကည့္စမ္း အဲဒီမွာ က်ေနာ္တကယ္ တန္ဖိုးထားတာက က်ေနာ့္ဝတၱဳတိုေပါင္းခ်ဳပ္ေပါ့။ မေရာင္းရဘူး ဟိုဟာေတြ ေလာက္။ ဟုတ္တယ္ေနာ္၊ ပညာေရး ပညာေရး ရွက္ဖြယ္ဆိုတာက်ေတာ့ဗ်ာ၊ ေခတ္နဲ႔ကြက္တိ ျဖစ္ၿပီးေတာ့ အဲဒီလို။
အဲဒီေတာ့ ကိုမာန္ရာ၊ ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္ကုန္ပါတယ္၊ အခုဘာျဖစ္လာလဲဆိုေတာ့ လူက အႏုပညာ အားနည္းလာတယ္၊ အားနည္းလာေတာ့ own creation ကဗ်ာတို႔ ဝတၱဳတိုတို႔ သိပ္ မေရးႏိုင္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ့္အေတြ႔အၾကံဳနဲ႔ကိုယ့္ေခါင္းထဲက သုတကိုပဲ ႏိူက္ထုတ္ၿပီးေတာ့ အရံသင့္ ေရးလိုက္ရံုပါပဲ။ အဲဒါနဲ႔ က်ေနာ္ေဆာင္းပါးေတြ ေရးျဖစ္သြားတယ္။ သို႔ေသာ္ အဲဒီမွာလည္းပဲ ကိုယ္ဝတၱဳတို ေရးျဖစ္တဲ့ ကဗ်ာေရးျဖစ္ တဲ့ဟာေလးက အေထာက္အကူျဖစ္ပါတယ္။
တင္ျပပံုက်ေတာ့ သူမ်ားေတြရဲ႕ေဆာင္းပါးနဲ႔ မတူေတာ့ဘူး၊ က်ေနာ္တို႔က ဝတၱဳတိုသမားကေန လာတာကိုး၊ အဲဒါမ်ဳိးေလးေတြေပါ့၊ ဘာပဲေျပာေျပာလံုးဝမေရးျဖစ္တာထက္စာရင္ေတာ့ ေရးျဖစ္တယ္၊ မေသခင္ေရးဦး မယ္ေပါ့။
က်ေနာ့္ကို ရုပ္ရွင္ေတးကဗ်ာက မတင္တင္ဦးက ကဗ်ာအေၾကာင္းေရးခိုင္းေတာ့၊ ဟာ က်ဳပ္ မေရးရဲဘူးလို႔၊ ခုေခတ္ေခတ္ေပၚကဗ်ာေတြအေၾကာင္း။ အဲဒီလိုပဲ ကိုမ်ိဳးျမင့္ညိမ္းက ေရးပါဦးဗ်ာတဲ့၊ အဲဒါဆိုရင္ေတာ့ က်ေနာ္ေရးမယ္ေနာ္လို႔။ ခင္ဗ်ားတို႔မဂၢဇင္းပါ ထိမလားေတာ့ မသိဘူးလို႔၊ ထိထိဗ်ာေရးတဲ့၊ က်ေနာ္ေရးလိုက္တယ္၊ က်ေနာ္တို႔ဘက္ကေရာ တာဝန္ေက်ရဲ႕လား စာေပ ေဆာင္းပါး၊ ေနာက္တခါ ဒီလထုတ္ရုပ္ရွင္ေတးကဗ်ာမွာ က်ေနာ္ထပ္ေရးတယ္၊ အႏုပညာဟာ ေရွ႕မွာရွိတယ္၊ အဲဒါက က်မ္းပိၾကမွာ စိုးလို႔၊ ကေလးေတြက်မ္းပိၾကမွာစိုးလို႔

မာန္ ။ ။ ဆိုလိုတာကဘာကိုဆိုလိုတာလဲဆရာ

မင္းသစ္ ။ ။ က်ေနာ္ေျပာျပမယ္ဗ်၊ က်ေနာ္တို႔အထူးသျဖင့္ ၁၉၆၄ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္း တကၠသိုလ္ေရာက္ တဲ့ေက်ာင္းသားအမ်ားစုဟာ အႏုပညာမတတ္ေတာ့ဘူး၊ မတတ္ရတာက သူတို႔အျပစ္ မဟုတ္ဘူး၊ အသင္မခံရလို႔၊ မသင္ေတာ့ဘူးတဲ့၊ အဲဒီေတာ့သူတို႔တေတြႀကီးျပင္းလာတဲ့ ေခတ္က်ေတာ့လည္း အေမွာင္ေခတ္ထဲမွာႀကီးျပင္းလာရတယ္၊ စာအုပ္စာတမ္းက မရွိဘူး အဂၤလိပ္လိုေရးထားရင္ မဖတ္ တတ္ေတာ့ဘူး။
အဲဒီေတာ့ က်ေနာ္တို႔ဆီမွာက ဖတ္တတ္တဲ့သူ၊ ဖတ္တတ္တဲ့သူေရးလို႔ရွိရင္ အဲဒါေလးေတြပဲ ဖတ္ရတယ္၊ ဆိုေတာ့ ခင္ဗ်ားေစာေစာကေျပာတဲ့ဟာေလးျပန္ၿပီးေတာ့ စၾကရေအာင္၊ ဒီပဋိပကၡ ဘယ္ကစသလဲ ဆိုတာေလးကဗ်ာမွာ ကာရန္မဲ့ျခင္းမမဲ့ျခင္းကိစၥက ေနာက္မွေျပာမယ္၊ စကားေျပမွာစတာ၊ form နဲ႔ comtent၊ ပံုသ႑န္နဲ႔အေၾကာင္းအရာ၊ ဘယ္ဟာက ဘာ၊ အဲဒါျငင္းၾကတာ၊ လူႀကီးေတြကျငင္းၾက တာ၊ ျငင္းတဲ့အခါက်ေတာ့ အဂၤလိပ္စာအုပ္ႀကီးေတြကိုင္ျငင္းၾကတယ္၊ ျငင္းေတာ့ ကဗ်ာဆရာေပါက္စ၊ စာေရးဆရာေပါက္စေလးေတြကလည္း (ေဆးစာဖတ္ရာ နားေထာင္ပါ ေရာဂါေပ်ာက္ႏိုးႏိုးေပါ့)၊ သူတို႔မွာက original လည္း မျမင္ဖူးဘူး၊ သူတို႔လူႀကီးေတြ ေရးသမွ်ဖတ္ေပါ့ဗ်ာ။

အဲဒီမွာတင္ဂိုဏ္းေတြ ကြဲကုန္ေရာ၊ ဇင္ႏိုးၾကဴးဂိုဏ္း၊ ဒါက ကဗ်ာနဲ႔ပတ္သက္တယ္၊ ေက်းဇူးရွိ တယ္၊ ျမဇင္၊ ေမာင္သာႏိုး၊ မင္းလွညြန္႔ၾကဴး၊ဇင္ ႏိုး ၾကဴး ဂိုဏ္း။ သူတို႔က ရမ္သမ္ကိုတင္သြင္းတာေပါ့၊ ကာရန္ကို ဘာနဲ႔အစားထိုးမလဲ၊ ကာရန္ကိုရမ္သမ္နဲ႔ အစားထိုးမယ္ေပါ့၊ အမွန္ေတာ့ ရမ္သမ္ကိုက ညီတာကိုေျပာတာ။ ရမ္သ္မစ္ျဖစ္တယ္ဆိုရင္ ညီတာ။ ထားပါေတာ့ဗ်ာ၊ ဒါက ဇင္ႏိုးၾကဴးဂိုဏ္း။

ေနာက္ၿပီးေတာ့ တခါ ဘာဂိုဏ္းေပၚေသးတုန္းဆိုေတာ့ ေန နတ္ မင္း ဂိုဏ္း။ 

ဒါက စကားေျပနဲ႔ ပတ္သက္တာ။ ေမာင္ေနဝင္း၊ နတ္ႏြယ္၊ မင္းေက်ာ္။ သူတို႔ကေတာ့ form နဲ႔ comtent၊ ပံုသ႑န္နဲ႔ အေၾကာင္းအရာမွာ ပံုသ႑န္အေရးႀကီးတယ္၊ တကယ္တန္း တြက္ၾကည့္ေတာ့ ဒါက ကၽြဲကူး ေရပါေတြ။ အႏုပညာဆိုတာ ပံုသ႑န္တခုတည္းနဲ႔ တည္ေဆာက္လို႔မွမရတာ။ အေၾကာင္းအရာ ခ်ည္းလည္း တည္ေဆာက္လို႔မရဘူး၊ အဲဒါကိုဗ်ာ၊ အႏိုင္လုေနၾကတာ၊ ေျပာၾကတာဗ်ာ အဂၤလိပ္စာအုပ္ ႀကီးေတြနဲ႔။

အဲဒီမွာေနာက္ ထပ္တဂိုဏ္းထပ္ေပၚလာတယ္၊ ဂုန္ ယုန္ ဂိုဏ္း။ ဒဂုန္တာရာနဲ႔ လင္းယုန္ ေမာင္ေမာင္။ သူတို႔က ဘာေျပာတုန္းဆိုေတာ့ ကာရန္မဲ့ခ်င္မဲ့ အဘိဓာန္(အဘိဓမၼာ)မမဲ့နဲ႔။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ အတတ္ ပညာဆိုတာ မုဆိုးကို စိုင္သင္သြားလိမ့္မယ္၊ အဲဒီ ဂုန္ယုန္ဂိုဏ္းက နာမည္ကသာ ႏွစ္ေယာက္တည္း။ သူတို႔ ေနာက္မွာ အုပ္စုက သိပ္ေတာင့္တယ္၊ အဲဒီကာလမွာ ကၽြန္းက ျပန္လာၾကတဲ့ျမသန္းတင့္၊ ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္တို႔၊ အျပင္ဘက္မွာ ရွိေနတဲ့ ပါရဂူတို႔၊ တင္မိုးတို႔၊ ေမာင္သာႏိုးတို႔ ေမာင္စြမ္းရည္တို႔။

အဲဒီမွာ ယေန႔ျမန္မာစာေပဆိုၿပီးေတာ့ ဂုန္ယုန္ဂိုဏ္းက ထုတ္ၾကတယ္။ 

ဆရာနတ္ႏြယ္ရဲ႕တံခြန္တိုင္ေမာင္ႏွမမ်ားနဲ႔ ဆရာတင့္ဆန္းရဲ႕ေခ်ာလည္းေခ်ာတဲ့ေဘဘီစာအုပ္ေတြ
ကို အပစ္အခတ္အညစ္အသတ္ဆိုတဲ့စကားလံုးနဲ႔စၿပီးေတာ့ ေဝဖန္လိုက္တာ။ ကိုစြမ္းရည္ေက်းဇူးေၾကာင့္မို႔လို႔ အဲဒီစာအုပ္ႏွစ္အုပ္ အရမ္းေရာင္းရတာပဲ။  အဲဒီစာအုပ္ေတြ
ညစ္ပတ္တယ္တဲ့ေဟ့ ဖတ္ၾကရေအာင္ဆိုၿပီးေတာ့၊
ဟားဟား။

(ဆက္ရန္)

ယခင္တင္ထားၿပီးအပိုင္းမ်ားဝင္ၾကည့္ရန္ …

ေတြ႔ဆုံေမးျမန္းခန္း၊ ဆရာမင္းသစ္ႏွင့္ မာန္(ေတာင္လုံးျပန္) (အပိုင္း -၁-၂) http://www.jojar.net/2016/11/blog-post_32.html

ေတြ႔ဆုံေမးျမန္းခန္း၊ ဆရာမင္းသစ္ႏွင့္ မာန္(ေတာင္လုံးျပန္) အပိုင္း (၃-၄) http://www.jojar.net/2016/11/blog-post_29.html

ေတြ႔ဆုံေမးျမန္းခန္း၊ ဆရာမင္းသစ္ႏွင့္ မာန္(ေတာင္လုံးျပန္) အပိုင္း (၅-၆)

http://www.jojar.net/2016/12/blog-post_6.html