သစ္ခက္သံလြင္ ကဗ်ာစင္ျမင့္၊ ေအာင္လြန္းၿမိဳင္၊ ဆလိုင္းျမတ္ႏို္းသူ၊ ဟာရွိန္း(မင္းတပ္)ႏွင့္ ကိုေပြးတုိ႔၏ကဗ်ာမ်ား

လူ႔ဘုံခန္းဝါ

www.blumandpoe.com

မေန႔ညက
ညဥ့္နက္နက္မွာ ေမြးကင္းစ ကေလးနဲ႔
သားသည္အေမ ေပ်ာက္သြားတယ္ တဲ့

ေဗဒင္အလုိအရ
ငါ့အနားက သေျပပင္ေအာက္
ထုိင္ေနဆုိလား…

ကာလႀကီးကုိေမ့ကာ
စိတ္ဒဏ္ရာနဲ႔
ေအးေအးလူလူ ယၾတာေခ်လုိ႔….

လူ႔အသက္ ႏွစ္ေခ်ာင္းကုိ
ပုိက္စိတ္တုိက္ မရွာသင့္ဘူးလား…?

ေအာ္…
လူ႔ အႏၶမ်ား
ေသြးေအးၾကပုံ

ငါေသလုိ႔ရတယ္ေျပာၿပီး
မေသ မရွင္ ….။

ေအာင္လြန္းၿမိဳင္

   ..

 ဒီဇင္ဘာျပန္လည္အနည္ထိုင္ျခင္း

www.designbyhumans.com

 ႏြားတင္းကုပ္ေအာက္မွာ ထိုင္ၿပီး ၿငိမ္ေနတဲ့ေခြး အေငြ႔ပ်ံေနတဲ့
စကားလုံးတိက်မႈမရိွတဲ့ ျဖစ္ႏိုင္ျခင္းမ်ားစြာနဲ႔ပါ ဒီဇင္ဘာ မင္းရဲ႕
ကုိယ္ေရးအက်ဥ္းျဖတ္စညႇပ္စေတြကုိ ေလွ်ာ္ဖြတ္မီးပူတိုက္လို ့ၿပီးပါၿပီ။
Church ေက်ာင္းထဲက ၾကာဇံဟင္းရည္အနံ႔ဟာ ေမႊးလိုက္တာ။
ဟုိေကာင္ေတြကေတာ့ ေက်ာင္းေစာင့္ႀကီးလက္ခ်က္နဲ ့ဒဏ္ရာေတြရၿပီး
ေခ်ာင္ထဲမွာ ၿငိမ္သက္ ကုသၾက။ ဒီဇင္ဘာ မင္းဟာ ငါ့ထက္ဘယ္လိုလုပ္ၿပီးလွပႏိုင္မွာလဲ။
မင္းမေတြးဖူးတာ ငါေျပာမိ။ ဒါဟာ မင္းအတြက္ ငါ့လက္ေဆာင္
ေတာင္ေတြ တီးတိုးစကားေျပာေနၾက။ အိမ္တအိမ္ရဲ႕အေမွာင္ခန္းထဲက
အသံေတြ ငါဖြင့္ေဖာက္ျပသလိုက္ရင္ ဘယ္လိုျဖစ္လာႏိုင္သလဲ။
ေပ်ာ္ရႊင္မႈဆိုတာ မင္းနဲ႔ငါ့ၾကားကလြဲၿပီး ဘယ္သူ႔ကုိမွ မထိခိုက္ေစႏိုင္။
အၾကမ္းဖက္သမားေတြအမ်ားၾကီး။ခရမ္းခ်ဥ္သီးေတြ အမ်ားႀကီး။ အမဲရိုးဟာ အရသာရိွတယ္လို႔
ငါ့အေပၚ မင္းစြပ္စြဲခ်က္က သည္းမခံႏိုင္စရာပဲ။
တရားတေဘာင္ကုိနမ္း သခ်ဳႋင္းမ်က္ေစာင္းထိုး တေန႔ဆယ္ႀကိမ္မက
စစ္ေျမျပင္ကုိသြားရမွာဆိုတာလည္း ကုိယ္ခ်င္းစာပါတယ္။
ငါ့ကုိခ်စ္ပါလို႔ ဘယ္ေတာ့မွမေျပာဘူး ဒီဇင္ဘာ။ လူ႔ဘဝဟာ တိုက္ပြဲဆိုတာ ခဏ။
စစ္ေျပၿငိမ္းစာခ်ဳပ္နဲ ့ေျမႀကီးဟာ ကၽြန္နံ႔ နံေနေသးသလို တျဖည္းျဖည္း ကၽြံက်လာတဲ့
ျပင္သစ္ထုတ္ ေရေမႊးေတြ။ငါသာဆို နင့္ကုိခ်စ္မိမွာပဲ။

ငါကေတာ့ဗိုက္ေဖာင္းႀကီး အသားမည္းမည္းႀကီးဆိုလည္း စဥ္းစားမွာပဲေျပာၿပီး
တကမၻာလုံးမွာ ငါတေယာက္ပဲရိွတယ္ထင္ရေအာင္ တံခါးပိတ္ခဲ့စရာလား။
အိမ္သူခိုးကပ္လို႔ ပစၥည္းေတြပါသြားတာ ငါနဲ႔မဆိုင္ ပလက္ေဖာင္းေပၚျဖစ္တဲ့ကိစၥကလည္း
ငါနဲ႔မဆိုင္။ ေခါင္းရႈပ္စရာေကာင္းရေအာင္ကလည္း ငါ့မွာ ေခါင္းေတြမရႈပ္။ ငါ့စြမ္းစြမ္းတမံ
ေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြ ရိွတယ္။ အိမ္ကေကာင္မေလး အတြင္းခံဟိုေကာင္ဝင္ဆြဲေတာ့
ကာကြယ္ေပးတာ။ အိမ္ရွင္မ ဆံပင္ေမႊးေတြ ျပဳတ္က်က်န္ခဲ့ေတာ့ ငါရွင္းေပးတာ
ဒီလိုဟာေတြအတြက္ ငါျဖင့္သိပ္ဂုဏ္ယူတယ္။

ဒီဇင္ဘာေရ ငါဟာဘာကုိေမွ်ာ္ေနမွန္းမသိ ေမွ်ာ္ေနတုန္းပဲ။
လွပတဲ့မနက္ခင္းေတြကုိ သေဘာက်တယ္။ ငါမသိတဲ့အရာေတြအတြက္ေတာ့ ဘယ္ေကာင္ကုိမွ
ေက်းဇူးတရားႀကီး တစက္မွမရိွ။ ဒီဇင္ဘာေရ ငါဒီေနရာမွာ ထိုင္ရင္း
အေရမရအဖတ္မရဆိုတာကုိျဖင့္ ငါ့မွာ သင့္အတြက္ လက္မ မရိွ။
ဒီဇင္ဘာေရ ခ်ယ္ရီေတြ ေခၚမလာပါနဲ႔ကြာ
အသည္းႏွလုံး ရင္ဘတ္ႀကီးနဲ႔ပါဆိုတာ လူတိုင္းသိတဲ့ကိစၥပါ
အခုေတာ့ ေတာမဟုတ္ ဘာမဟုတ္ ငါ့မာဖလာေပၚႏွင္းေတြ ရႊဲရႊဲစုိ။
ဒါဟာ ငါ့အတြက္ တခါက မင္းေျပာဖူးတယ္။ အခုလည္း ဒီအတိုင္းပါပဲ။
မ်က္ရည္နဲ႔ဘာမွလုပ္လို႔မရ။ ဘယ္ေတာ့မွ ဘာမွ ျဖစ္မလာႏိုင္ေသာ အရာ
နည္းနည္းမ်ားသြားတယ္လို႔ ငါခံစားမိပါတယ္ ဒီဇင္ဘာေရ Good bye ပါ ငါလစ္ၿပီ။

ဆလိုင္း ျမတ္ႏိုးသူ
2016 June 24

 …

ေခတ္​သစ္​ပံုျပင္​

en.wikipedia.org

 

အလင္​း​ေရာင္​​ေၾကာက္​တဲ့ ​ေရာဂါသည္​ဟာ

အလင္​း​ေရာင္​ထုထည္​ႀကီးထဲ ​ေျပးပုန္​းလို႔

အ​ေမွာင္​ဝင္​လာတဲ့အခါ

နတ္​ဆိုးဟာ လာရာလမ္​းအတိုင္​း လားရာတူသြားခဲ့။

မနက္​မိုးလင္​းလာတိုင္​း

သူခိုး​ေတြဟာ ၾကမ္​းပိုး​ေတြ​​အျဖစ္​နဲ

လူ႐ိုးဟာ ရွာလို႔မ​ေတြ႔​ရ​ေတာ့ဘူး။

ဟာ႐ွိန္​း(မင္​းတပ္​)

..

ငါတို႔ဟာ ေခတ္ထဲကိုကၽြံက်

stanley-spencer.blogspot.com

 မေတာ္လို႔ ရရင္ ရမယ္္
မေခၚလို႔ ဘယ္ရမလဲ
က်ဴံးေရဟာ ေလးဘက္ေလးတန္ၿငိမ္သက္္
တံခါးပိတ္ထားတ့ဲေက်ာင္းထဲ
ေရနီေျမာင္းဟာ တိတ္တိတ္ေလးငိုေကၽြး
အေဝးကၾကည့္ရင္ ပံုျပင္ထဲကအိမ္လိုပဲ
တခ်ိန္က ရင္ခုန္ဖြယ္ရာ
သူရဲေခ်ာက္သည္ဆိုေသာေက်ာင္းေတာ္
တမာရြက္ေႂကြမ်ား လမ္းေပၚတေရြ႕ေရြ႕
တေငြ႔ေငြ႔စကားေျပာသံမ်ားညနက္ထဲ
အသည္းခ်င္းထူးခတ္လြန္းထိုး
စိုးထိတ္ေပ်ာ္ရႊင္ေသာ ေက်ာင္းညမ်ား
၇၃ လမ္းဟာ က်ဴံးနဲ႔ေက်ာင္းကို ထမ္းလို႔
ငါတို႔ကလည္း အခ်စ္နဲ႔စနစ္ကို ထမ္းလို႔
၃၅ ကုန္းတံတားကို ႀကံဳးဝါးနင္းတက္ၿပီး
ဘရိတ္မမိပဲ ခုန္ဆင္းခ့ဲသလိုမ်ဳိး
စက္ဘီးတစီးရဲ႕ ရဲရင့္ရူးသြပ္မႈမ်ဳိးနဲ႔
ငါတို႔ေခတ္ကို ငါတို႔ ခ်စ္ခ့ဲတယ္ ။

ပညာေရးစနစ္ဟာ အရူးမ လင္ပဲ
အရူးခ်ီးပန္း သင္ရိုးညႊန္းတမ္းမ်ားနဲ႔
ပညာတတ္စနစ္က အရူးဇာတ္ျဖစ္ရတယ္
ငါတို႔မွာ
ေငြကုန္ အခ်ိန္ကုန္ အရြယ္ပါကုန္ခ့ဲရ
ငါတို႔ဟာ
လူမသိသူမသိ  ဖ်က္ဆီးခံခ့ဲရ
ငါတို႔ဟာ
ဓာတ္ပံုကပ္ ဂ်ပ္ထူစကၠဴတရြက္
ငါတို႔ဟာ
ဘာမွ သံုးစားမရခ့ဲ
ငါတို႔ဟာ
စနစ္တက် အသတ္ခံရ
ကုန္းေပၚေရာက္ ငါးတေကာင္လို
စနစ္ဟာ ေခတ္ပဲ
ငါတို႔ဟာ ေခတ္ထဲကိုကၽြံက်ေနတ့ဲ
မေသမရွင္ကၽြန္ေတြ
ငါတ႔ိုေခတ္က ငါတို႔နစ္ခ့ဲတယ္ ။  ။  ။ 

ကိုေပြး