သစ္ခက္သံလြင္ ကဗ်ာသုံးသပ္ခ်က္၊ ကိုႏိုင္း ၏ 'ရင္ကုိလာျငိေသာကာရန္မ်ား '

ျပတင္းတံခါးအဖြင့္ ဇာခန္းဆီးအလြင့္( ၃၇ )

ရင္ကုိလာျငိေသာကာရန္မ်ား

ကိုႏိုင္း

သစ္ခက္သံလြင္၊ ႏိုဝင္ဘာ ၁၂၊ ၂၀၁၇ 

ေခတ္ေပၚကဗ်ာေတြမွာလည္းကာရန္ေတြအေနနဲ႔ကပ္ျငိျပီး စီးဆင္းလာပါတယ္။ လြတ္လပ္ကာရန္ေတြက လွပစြာကူးခပ္ျပီး လိႈင္းေတြအျဖစ္နဲ႔ ဘယ္ဘက္ရင္ဘတ္ကမ္းစပ္ဆီကုိ ရိုက္ခတ္လာၾကတဲ့အခါ ၾကည္နူးမႈ ေတြကုိ လက္ခံလိုက္ရတာပါပဲ။ တခါတရံမွာေတာ့ ကာရန္ေတြအစား အသံေတြပါ ပါလာတတ္ၾကပါတယ္။ ေခတ္ေပၚကဗ်ာဟာ ပင္လယ္ႀကီးလိုက်ယ္ေျပာပါတယ္။ နက္ရိႈင္းတဲ့အခါလည္း နက္ရိႈင္းပါတယ္။ ျမစ္တျမစ္လို မာယာလည္း မ်ားတတ္ပါတယ္။ တခါတရံ ေခ်ာင္းေလးလိုက်ဥ္းေျမာင္းေပမယ့္ အေကြ႔ အေကာက္ေတြလည္း ေတြ႔ရတတ္ပါတယ္။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ရင္ခုန္ၾကည္နူးစရာ အနုပညာတခုပါပဲ။ ေခတ္ေပၚကဗ်ာရဲ႕တိုးတက္ဖြံ႔ၿဖိဳးလာမႈဟာ အခု အခ်ိန္မွာ လ်င္ျမန္လာပါတယ္။ ေခတ္ေပၚကဗ်ာရဲ႕ပင္မေရစီးဟာ တေခတ္ျပီးတေခတ္ကုိ အရွိန္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ျဖတ္ေက်ာ္လာနိုင္ခဲ႔ပါတယ္။ ဒီေန႔မွာေတာ့ ပုံသ႑ာန္မ်ဳိးစုံ၊ အေၾကာင္းအရာမ်ားျပားစြာကုိ ေရးဖြဲ႔ေနၾကပါျပီ။ ပုံႏွိပ္မဂၢဇင္းေတြနည္းပါးသြားျပီဆိုေပမယ့္  အြန္လိုင္းကဗ်ာေတြေပၚေပါက္လာတဲ့ အခ်ိန္ မွာ သိသိသာသာ ေခတ္ေပၚကဗ်ာေတြကုိ အေလးထားေရးေနတာကုိေတြ႔ျမင္ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အြန္လိုင္း ေပၚကေခတ္ေပၚကဗ်ာေတြအမ်ားစုဟာ ေပၚျပဴလာျဖစ္ခ်င္ၾကလို႔ေရးေနၾကတာကုိလည္း ေတြ႔ေနရပါ တယ္။ ဒီလိုေခတ္ေပၚကဗ်ာေရးဟန္နဲ႔လိုက္ေရးေနသူမ်ားကေတာ့ ဂႏၱဝင္ကာရန္စနစ္ကုိ မေလ့လာပဲနဲ႔ ေခတ္ေပၚကဗ်ာေတြေရးေနတာကုိလည္း ေတြ႔ေနရပါတယ္။ အမွန္တကယ္ေတာ့ ဂႏၱဝင္ကာရန္ကဗ်ာေတြ က ေခတ္ေပၚကဗ်ာျဖစ္ေပၚတိုးတက္မႈကုိ အတိုင္းအတာတခုအထိ ပံ႔ပုိးခဲ႔ပါတယ္။ ေခတ္ေပၚကဗ်ာရဲ႕ စကားလုံးက်စ္လစ္ေအာင္သုံးစြဲမႈေတြဟာ ဂႏၱဝင္ကာရန္ေတြဆီက နည္းယူလာတာပါ။ စကားလုံးလွပမႈေတြဟာလည္း ဒီလိုပါပဲ။

ဒါကုိနိုဝင္ဘာလ၊ ရုပ္ရွင္ေတးကဗ်ာမဂၢဇင္း ထဲက ကဗ်ာဆရာ လင္းမိုးေစြရဲ႕ေႏြေက်ာင္း ကဗ်ာမွာ ေတြ႔လိုက္ရပါတယ္။ ကဗ်ာဆရာလင္းမိုးေစြကေတာ့ မၾကာခင္ကေႂကြလြင့္သြားတဲ့ ေခတ္ေပၚကဗ်ာ ေကာင္းကင္ေပၚက ၾကယ္တပြင့္ပါ။ သူ႔ကဗ်ာကုိဖတ္လိုက္ရေတာ့ လြမ္းမိလိုက္ပါတယ္။

          သစ္ရြက္ေႂကြတာကုိ ထည့္မေရးေတာ့ဘူးဆိုကာမွ

         ေလရူးက အေငါ့တူးတယ္။

         ႏြားေက်ာင္းသားေလးက ပေလြမမႈတ္ေတာ့ဘူး

         ၾကာျဖဴသီခ်င္းနဲ႔ ဖုန္းထဲမွာ မိုးမိေနတယ္။

         ႏွင္းလား

         ျမဴလား

         အခ်ိန္တန္ေတာ့ကြဲသြားတာပဲ။

         ေညာင္ရမ္းေခတ္ တေခတ္လုံး ေငးၾကည့္ရတဲ့ကဗ်ာတပုဒ္

         ထန္းပင္ေပၚတက္သြား

         ျပန္ဆင္းလာေတာ့ စကားလုံးေတြ ပုစြန္ဆိတ္ခုန္ေနျပီ။

         ဥၾသတြန္သံ မၾကားရေသးဘူး

         ဥၾသဆြဲသံက အခ်ိန္မေရြးၾကားနိုင္တယ္။

         လက္ပံပြင့္ျပီ

         စကား စကာရွိေသး

         ယပ္ေတာင္ေလး ခါးၾကားထိုးရင္း

         ေႏြအေၾကာင္း တေႏြလုံး ေျပာမျပီးေတာ့ဘူး

         နားေတြကုိ ပူလို႔။

ဒီကဗ်ာက ဂႏၱဝင္ကာရန္ကဗ်ာေခတ္နဲ႔ ေခတ္ေပၚကဗ်ာကုိ ေခတ္ရဲ႕ ကြဲျပားမႈကုိ ေရးလိုက္တာလို႔ ခံစားလိုက္မိပါတယ္။ ဂႏၱဝင္ကာရန္ ကဗ်ာေခတ္မွာလည္း အင္မတန္လွတဲ့အေရးအဖြဲ႔ေတြရွိခဲ့ပါတယ္။ ဆရာႀကီးမင္းသုဝဏ္တို႔ ဂႏၱဝင္ကဗ်ာေတြ၊ ဆရာႀကီးေဇာ္ဂ်ီရဲ႕ ကဗ်ာေတြဟာ ဂႏၱဝင္ကဗ်ာေတြပါ။ ေရွးေခတ္မွာလည္း ျပည္သူ ေတြဘက္ကခံစားျပီး ဖြဲ႔တဲ့ဂႏၱဝင္ကဗ်ာေတြရွိခဲ့ၾကပါတယ္။

ဘုန္းေတာ္ဖြဲ႔မယ္ေတာ္ဖြဲ႔ ကဗ်ာေတြကေတာ့ ပုိမ်ားပါတယ္။ ေနာက္ပုိင္းမွာ ဂႏၱဝင္ကာရန္ကဗ်ာေတြကုိ မဆလတပါတီ အာဏာ ရွင္က က်ံဴးထဲရိုက္သြင္းတာခံလိုက္ရျပီး ဂႏၱဝင္ကာရန္ဖြဲ႔ကဗ်ာေတြ ဟာ ေပၚလစီကဗ်ာေတြ ျဖစ္ကုန္ၾကရတယ္။ ကာရန္ကဗ်ာေတြရဲ႕ အလွကုိ ကဗ်ာထဲမွာထည့္ေရးဖို႔ျပင္တဲ့အခ်ိန္မွာ ေခတ္ေပၚကဗ်ာလို႔ ေခၚၾကတဲ့ ေမာ္ဒန္အေတြးက ေပၚလစီကဗ်ာေတြေၾကာင့္ ေႏွာင့္ယွက္လိုက္သလိုျဖစ္တဲ့အေၾကာင္းကုိ “သစ္ရြက္ေႂကြတာကုိ ထည့္မေရးေတာ့ဘူးဆိုကာမွ၊ ေလရူးက အေငၚ တူးတယ္။ ႏြားေက်ာင္းသားေလး က ပေလြ မမႈတ္ေတာ့ဘူး၊ ၾကာျဖဴသီခ်င္းနဲ႔ ဖုန္းထဲမွာမိုးမိေနတယ္” ဆိုျပီး ဖြဲ႔ျပသြားပါတယ္။

ဂႏၱဝင္ကာရန္ကဗ်ာေတြကုိမေရးေတာ့တာကုိလည္း ႏြားက်ာင္းသားေလးက ပုေလြမမႈတ္ေတာ့ဘူးဆိုတာနဲ႔ ခိုင္းနႈိင္းျပသြားပါတယ္။ ေခတ္မီတိုးတက္လာတဲ့ ေခတ္မွာ ဖုန္းတလုံးရွိရင္ အရာရာျပည့္စုံလုနီးပါးျဖစ္ေနပါ ေတာ့တယ္။ အလွဆုံးခြဲျခားေရးဖြဲ႔မႈကေတာ့ “ေညာင္ရမ္းေခတ္တေခတ္လုံး ေငးၾကည့္ရတဲ့ကဗ်ာတပုဒ္၊ ထန္းပင္ေပၚတက္သြား၊ ျပန္ဆင္းလာေတာ့ စကားလုံးေတြပုစြန္ဆိတ္ခုန္ေနျပီ ”ဆိုတဲ့ေရးဖြဲ႔ျပသြားတာ ပါပဲ။

အခုေခတ္မွာ ေခတ္ေပၚကဗ်ာေယာင္ေဆာင္ေနတဲ့ကဗ်ာေတြ အေတာ္မ်ားမ်ားေတြ႔ေနရပါတယ္။ ေျပာမယ္ဆိုရင္ ထန္းပင္ေပၚက ထန္းက်ရည္လို ပုစြန္ဆိတ္ခုန္ေနသလို ကာရန္ေတြခုန္ေပါက္ေနတ့ဲ ေခတ္ေပၚကဗ်ာေတြပါပဲ။ ကာရန္ဖြဲ႔ကဗ်ာေတြကုိ ကဗ်ာဆရာ လင္းမိုးေစြလြမ္းေနတဲ့ပုံရပါတယ္။ အဲဒီလိုပဲ ညီငယ္ကဗ်ာဆရာလင္းမိုးေစြကုိလည္း လြမ္းမိတဲ့အေၾကာင္း မွတ္တမ္းေရးလိုက္ပါတယ္။

ေနာက္ရင္ကုိလာျငိတဲ႔ေခတ္ေပၚကဗ်ာတပုဒ္ကေတာ့ နို၀င္ဘာလ၊ ရုပ္ရွင္ေတးကဗ်ာမဂၢဇင္း ထဲက ကဗ်ာဆရာ သန္းေဆြမိုး(ကေလာ) ရဲ႕ သံျပိဳင္သီခ်င္းဆိုၾကရေအာင္ ဆိုတဲ့ကဗ်ာပါပဲ။

         အပ္ေၾကာင္းေတြ

         ထပ္ေနမွန္းေတာ့ သိပါရဲ႕

         ပရိေဒဝမီးေတြ ေလာင္ကြ်မ္းျပီး

         ေသာကမီးခိုးေတြ အူေနတဲ့အခန္းထဲမွာ

         ပိတ္မိေနတာ ၾကာေတာ့လည္း

         နည္းနည္းေလးမွ သက္သာလိုသက္သာျငား

         ဒီဓာတ္ျပားကုိပဲ ျပန္ျပန္ဖြင့္မိေနတာေပါ့

         ငါတို႔ဟာ ခိုေတြေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။

         မျပည့္ဝမႈေတြ ႀကီးထြားစုပုံေနတဲ့

         ေဒါသပုပ္ကုန္ေတြကုိ

         ဟုိးအေဝးကုိ တင္လႊတ္လိုက္တဲ့ ရထားကလည္း

         တခုခုမ်ား မွားေနေရာ့သလား

         ဒီဘူတာျပန္ျပန္ဆိုက္ေနတာကလည္း ခက္ပါ့။

         အိပ္မက္ျဖဴေလးေတြ သယ္ေဆာင္လာေနတဲ့

         ေလညင္းကေလးကလည္း “ဒါလီ”ရဲ႕”နာရီမ်ား”

         ပန္းခ်ီကားမွာ

         ျငိတြယ္ေနမွေတာ့ အယဥ္ေတြ အရိုင္းျဖစ္တာ

         ဆန္းေတာ့လည္း မဆန္းပါဘူး။

         ေဂါက္ကြင္းထဲက ျမက္ေတြေလာက္ေတာင္မွ

         စိမ္းလန္းစုိျပည္ခြင့္မရရွာတဲ့ အရိပ္ရပင္ေတြကလည္း

         ခုခ်ိန္မွာေတာ့ အရြက္မဲ့၊ အရိုးနဲ႔အျပိဳင္းျပိဳင္း။

         ေလျဖတ္ခံေနၾကတဲ့ ဘဝေတြကေတာ့

         အင္တာေနရွင္နယ္သီခ်င္းကုိ ဆိုခိုင္းၾကည့္ပါလား

         စာသားေတြ ဗလုံးဗေထြးျဖစ္ေနတာကလြဲရင္

         ငါေျပာရဲတယ္ သံစဥ္ေတြကေတာ့ တက္ႂကြစြာ

         ညီလို႔ေနမွာပါ။

ေသာကေတြမ်ားေနတဲ့ ဒီေခတ္ႀကီးမွာ ခိုေတြမဟုတ္ေပမယ့္ အားလုံးခိုေတြထက္ပုိျပီး ညည္းညဴေနၾက ရတာပါပဲ။ ဒုကၡဆိုတဲ့အခန္းထဲမွာ ပိတ္ ေလွာင္ခံေနရတဲ့ အတိုင္းဘဝေတြနာၾကင္စြာခံစားေနရတာကုိ လည္း ဓာတ္ျပားကုိထပ္ထပ္ဖြင့္ေနရတာပါပဲ။ ကဗ်ာဆရာရဲ႕ကဗ်ာကုိဖတ္ၿပီး ဟုိးအရင္က အခန္းထဲမွာပိတ္ေလွာင္ခဲ႔ရတဲ့ေန႔ေတြညေတြကုိ ျပန္အမွတ္ရလိုက္မိပါတယ္။ နာရီေတြရွည္ေမ်ာေမ်ာနဲ႔ပုိျပီးၾကာခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြေပါ့။ အျပင္နဲ႔အထဲကလူမ်ားကလည္း ထူးမျခားနားပါပဲ။ ေခတ္ႀကီးကုိက ပိတ္ေလွာင္ေနတဲ့ အခန္းတခုလိုျဖစ္ေနခဲ႔တာေလ။ ဒါေပမဲ့ စိတ္ဓာတ္ေတြကေတာ့ အင္တာေနရွင္နယ္သီခ်င္းကုိ ဆိုလို႔ေပါ့။ ဘယ္အခါဆိုဆို ဘယ္ဘဝေရာက္ေရာက္ သီခ်င္းသံေတြအသံမမွန္ေပမယ့္ တက္ႂကြတဲ့အသံေတြ ေပၚ ထြက္လာျမဲပါ။သီခ်င္းဆိုသံေတြ ညီေနၾကမွာပါ။ ကဗ်ာဆရာရဲ႕ခံစားခ်က္ဟာ ရင္ကုိလာျငိတဲ့အေၾကာင္း ေတြကလည္း ထပ္တူခံစားရတဲ့အခ်ိန္မွာ နက္နက္ရိႈင္းရိႈင္းခံစားလိုက္ရတာပါပဲ။

ဒါကုိတိုက္ဆိုင္မႈတခုလို႔ေျပာနိုင္ ထင္နိုင္ပါတယ္။ တိုက္ဆိုင္မႈေတြဟာလည္း အက်ိဳးအေၾကာင္းေပၚမွာ မူတည္ျဖစ္လာတာပါပဲ။ 

ဒါကုိ ႏိုဝင္ဘာလ၊ မေဟသီမဂၢဇင္း ထဲက ကဗ်ာဆရာ ျမတ္မင္းအိမ္ရဲ႕ ကေဖးေရတမာ ကဗ်ာကုိ ဖတ္မိလိုက္ရင္ သိနိုင္ပါတယ္။

        ကြ်န္ေတာ့္ရယ္သံဟာ

         ဘယ္သူ႔ဟန္ပါဆိုျပီး လက္ညိႇဳထိုးလိမ့္မယ္

         ျပႆနာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး

        

         ကက္စ္ထရိုနာရီႏွစ္လုံးပတ္တာလည္း

         အက်ဳိးနဲ႔အေၾကာင္းအတြက္

         ေစ်းသည္ခ်ိန္ခြင္ကုိကုိင္တာလည္း

         အတိုးအေလ်ာ့အတြက္။

         ပဋိပကၡမ်ားဟာ ဝင္ရိုးစြန္းအတိုင္း

         ပြင့္အားေကာင္းေနသလို

         ယုံၾကည္မႈဟာလည္း ပါးျပင္ကသနပ္ခါးေလးေပၚ

         ရူးအားေကာင္းေနဆဲ …

         ဒီအေၾကာေလးကုိပဲဆုပ္ကုိင္

         ဒီအေၾကာေလးနဲ႔ပဲခ်ည္ေႏွာင္

         ကုိယ့္ေသြးနဲ႔ကုိယ့္နားထင္

         ဒီအေၾကာေလးတေခ်ာင္းေပၚ အဲသလိုစုံလုံးကန္းခဲ့ပါတယ္။

ကေဖးေရတမာတဲ့။ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ကဗ်ာလြဲေနတယ္ထင္ရင္လည္း ထင္နိုင္ပါတယ္။ ကဗ်ာဆရာအတြက္ က်ဳိးေၾကာင္းညီညြတ္မႈတခု ရွိေနပါလိမ့္မယ္။ ”ကြ်န္ေတာ့္ရယ္သံဟာ၊ ဘယ္သူ႔ဟန္ပါဆိုျပီး လက္ညိွဳးထိုး လိမ့္မယ္၊ ျပႆနာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး” ဆိုျပီးကဗ်ာထဲမွာ ေျပာထားသလိုပါပဲ။

ကက္စ္ထရိုလို နာရီႏွစ္လုံးပတ္တာလည္း သူ႔အက်ဳိးအေၾကာင္းနဲ႔သူျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္။ ေစ်းသည္ခ်ိန္ခြင္ကုိင္တာလည္း သူ႔အက်ဳိးအေၾကာင္းနဲ႔သူျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္။ ေလာကႀကီးမွာလည္း သူ႔ အက်ဳိးအေၾကာင္းနဲ႔သူ ရပ္တည္ေနၾကတာပါ။ ဒီအက်ဳိးအေၾကာင္းကုိ ျပဳသူနဲ႔ၾကည့္သူေတြကေတာ့ ႏွစ္ဖက္ျမင္ၾကမွာပါ။ ဒီအခါမွာ ဒီအက်ဳိးအေၾကာင္းဟာ တရားသည္ မတရားသည္ဆိုတာေတြျဖစ္ေပၚေန ပါတယ္။

ကုိယ့္နားထင္နဲ႔ကုိယ္ အထင္ေရာက္နိုင္တဲ့ေခတ္ႀကီးထဲကုိ တြန္းပုိ႔ခံေနရပါတယ္။ ဒါကလည္း အက်ဳိး အေၾကာင္းေတြ ညီညြတ္မွျဖစ္ေပၚလာတာပါ။

အက်ဳိးအေၾကာင္းေတြျငင္းခုန္ေနမယ္ဆိုရင္ "ဆပ္ျပာခြက္ထဲပိတ္မိေနတဲ႔ေၾကးေညာ္မ်ား” ဆိုတဲ့ကဗ်ာလိုျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္။ ဒီကဗ်ာကုိလည္း ႏိုဝင္ဘာလ၊ မေဟသီမဂၢဇင္း ထဲမွာဖတ္မိရင္း ရင္ကုိျငိသြားေစပါ တယ္။ ဒီကဗ်ာကုိကဗ်ာဆရာ ေအာင္သန္႔က ေရးဖြဲ႔ထားတာပါ။

         ငါ…

         ေရခ်ဳိးလိုက္တဲ့အခါ

         အပုိင္းပုိင္းက်ဳိးေနတဲ့စိတ္ေတြ

         အေအးပတ္ကုန္တယ္။

         ကုိယ့္ဝင္းကုိယ့္ျခံေလးကုိ လုံျခံဳေစခ်င္ၾကေတာ့

         ဝင္းထရံေလးကာၾကတယ္

         အုတ္တံတိုင္းေလးခတ္ၾကတယ္

         သံဆူးလိပ္ေလးတပ္ၾကတယ္။

         အိပ္ရာေပၚကစိတ္ကေလးလည္း

         လိပ္ျပာလုံျခံဳၾကပါေစ။

ကဗ်ာေလးက ရင္ထဲကုိ အေတြးမ်ားစြာေရာက္လာေစပါတယ္။ လူေတြအေနနဲ႔လည္း မိမိတို႔ေနထိုင္မႈနဲ႔ အတူ မိမိတို႔ဘဝလုံျခံဳခ်င္ၾကတာပါပဲ။ မိမိတို႔ လုပ္ေဆာင္ခဲ႔တဲ့လုပ္ရပ္ေတြကုိေဝဖန္ၾကတာကုိလည္း လုံျခံဳ ေအာင္ ကာကြယ္ေနခ်င္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ မိမိတို႔လုပ္ေဆာင္မႈကုိ မိမိတို႔ကုိယ္တိုင္ အမွားအမွန္ကုိ သိေန ၾကမွာပါ။ အမွန္ကုိေဖာ္ျပတာျပႆနာမရွိေပမယ့္ အမွားကုိလုံျခံဳေအာင္ဖုံးကြယ္နိုင္သမ်ွ ဖုံးကြယ္ေနတတ္ပါတယ္။ မၾကာခင္ေတာ့ ေပၚမွာကုိေတြးၿပီး အိပ္ရာေပၚမွာ စိတ္ကလိပ္ျပာမလုံနိုင္ပါဘူး။ ဒီအမွားလုပ္ရပ္က ျပဳမူသူရဲ႕စိတ္ကုိေျခာက္လွန္႔ေနပါလိမ့္မယ္။ အေၾကာက္တရားဟာလည္း မလုံျခံဳတဲ့ လိပ္ျပာေၾကာင့္ ျဖစ္ ေပၚလာတာပါ။ ဒါဆိုရင္ အက်ဳိးအေၾကာင္းေတြရဲ႕ေလာကႀကီးမွာ လိပ္ျပာလုံျခံဳနိုင္ေအာင္ ေနထိုင္နိုင္ဖို႔ အဓိကလိုအပ္ေနပါတယ္။ လိပ္ျပာလုံျခံဳေအာင္အိပ္ႏိုင္ၾကပါေစ။

ကုိႏိုင္း

ခံစားသုံးသပ္မိေသာကဗ်ာမ်ား

၁။ လင္းမိုးေစြ(ေႏြေက်ာင္း)၊ ရုပ္ရွင္ေတးကဗ်ာမဂၢဇင္း၊ နိုဝင္ဘာလ၊၂၀၁၇။

၂။ သန္းေဆြမိုး(ကေလာ)၊(သံျပိဳင္သီခ်င္းဆိုၾကရေအာင္)၊ ရုပ္ရွင္ေတးကဗ်ာမဂၢဇင္း၊ နိုဝင္ဘာလ၊၂၀၁၇။

၃။ ျမတ္မင္းအိမ္(ကေဖးေရတမာ)၊ မေဟသီမဂၢဇင္း၊ နိုဝင္ဘာလ၊၂၀၁၇။

၄။ ေအာင္သန္႔(ဆပ္ျပာခြက္ထဲပိတ္မိေနတဲ႔ေၾကးေညွာ္မ်ား)၊ မေဟသီမဂၢဇင္း၊ ၂၀၁၇။

-

The Sun Rays Journal, Vol-1, No-173, Nov 11, 2017