ျပတင္းတံခါးအဖြင့္ ဇာခန္းဆီးအလြင့္( ၂၉ )
နိမိတ္ပုံမ်ားကုိခံစားျခင္း
ကိုႏိုင္း
အခုေခတ္ေပၚကဗ်ာေတြကုိဖတ္ၾကည့္လို
စာေပစိစစ္ေရးကုိေက်ာ္ျဖတ္နိုင္
”ကဗ်
ေခတ္ေတြဘယ္လိုပဲေျပာင္းေျပာင္း ေခတ္ေပၚကဗ်ာရဲ႕အလွက ေတာ့ မေျပာင္းေ
အခုအေျခအေနမွာေတာ့ မဂၢဇင္းေခတ္ေပၚကဗ်ာေတြမွာ နိမိတ္ပုံ သုံးျပီး ခံစားရမိတဲ့ကဗ်ာအခ်ဳိ႕ေတာ့ ရွိေ
တြဲေလာင္းက်ေနတဲ့ႀကိဳးတန္းလန္းကုိ
တြဲေလာင္းက်ေနတဲ႔ စိတ္ဓာတ္ေတြနဲ႔ လူက
မမွိတ္မသုန္ ေငးစုိက္ၾကည့္ေနတယ္။
ႀကိဳးကုိအသုံးျပဳျပီး ဘဝတခု အစျဖတ္ခ်င္လို႔ရတယ္။
ႀကိဳးကုိအသုံးျပဳျပီး ဘဝတခုခ်င္း ခ်ည္ေႏွာင္ခ်ိတ္ဆက္လို႔ရတယ္။
ႀကိဳးကုိကြင္းေလွ်ာလုပ္ျပီး လည္ပင္းမွာစြပ္ ခုန္ခ်လိုက္ရင္ ႀကိဳးကြင္း
ႀကိဳးကုိအထုံးထုံးျပီး ေအာက္ဆုံးကလူကုိ ခ်ေပးလိုက္ရင္ တန္ဖိုးရွိတဲ့ႀကိဳးထုံး
ႀကိဳးသဘာဝအတိုင္း တြဲေလာင္းက်ကာ လႈပ္ယမ္းေနတယ္။
လူကလည္း လူသဘာဝအတိုင္း စိတ္မတည္ျငိမ္လႈပ္ရွားေနတယ္။
တြဲေလာင္းက်ေနတဲ့စိတ္ဓာတ္ေတြကုိ
တြဲေလာင္းက်ေနတဲ့ ႀကိဳးတန္းလန္းက ဘာမွမစြမ္းေဆာင္နိုင္ဘူး
တြဲေလာင္းက်ေနတဲ့အျဖစ္မ်ဳိး မေရာက္ခင္အထိ
ႀကိဳးတန္းလန္းကုိေငးၾကည့္ေနတယ္
ႀကိဳးတန္းလန္းကုိ စိတ္အမွတ္နဲ႔။
ဒီကဗ်ာဟာ နိမိတ္ပုံမပါပါဘူးလို႔ေျပာလို
လူေတြရဲ႕စိတ္မတည္ ၿငိမ္ျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္ေ
ဒီလိုမ်ိဳးေရးဖြဲ႔ျပသြားတဲ့ေခတ္ေပၚကဗ်ာတပုဒ္ကုိ ၂၀၁၇ ၾသဂတ္လ ျဗဴတီမဂၢဇင္းထဲက ႏိုင္မြန္ေအာင္သြင္ ရဲ႕ က်ကြဲတဲ့ေန႔ မွာ ေတြ႔ရပါတယ္။
အမိႈက္ပုံးနဲ႔ ပန္းျခံက
တေန႔တျခား ထိစပ္လာေနတယ္
ေသနတ္မွာ က်ည္ဆန္မရွိတဲ့ခံတပ္နဲ႔
နတ္သားမွာ ဗ်တ္ေစာင္းမရွိရတာနဲ႔
ႏွင္းဆီမွာ
ကုိယ့္ဆူးနဲ႔ ကုိယ္
ခ်င္းခ်င္းနီခဲ႔ရတာနဲ႔
အညီႇႀကိဳက္တဲ့သတၱဝါဆန္ဆန္
မဖုံးနိုင္ မဖိနိုင္
အဆီျပန္မ်က္ႏွာေတြနဲ႔
ကိေလသာေတြ တလႊားလႊားနဲ႔
မသူေတာ္ခ်င္း
ပုလင္းတူ ဗူးဆို႔လိုက္နဲ႔
အကုသုိလ္မွာ
ေသြးေလညီညြတ္ေနၾကပုံ။
မေန႔ကအထိ ဘဝဟာ ပန္းျခံထဲမွာ
ဒီေန႔ေတာ့ မလႊာသာ မေရွာင္သာ
အက်ဳိးက်ဳိးအေၾကေၾက စိတ္ေတြနဲ႔ အမိႈက္ပုံးထဲ
မီးသီးအကြဲတလုံးပမာ။
လူေတြရဲ႕သာယာလွပတဲ့ဘဝေတြကေန တန္ဖိုးမရွိတဲ့ အျဖစ္ေတြကုိ ေရာက္သြားတတ္တာကုိ အေ
လူသားေတြဆိုတာ ေစာေစာကေျပာသလို ႀကိဳးတေခ်ာင္းကုိအသုံးမခ်တတ္
ျဖန္႔က်ဲေ
ဒီေခတ္ေပၚကဗ်ာရဲ႕အလွကုိ လွပစြာေရးဖြဲ႔ျပတတ္မယ္ဆိုရင္ေတာ
ေကာ္ဖီရနံ႔သင္းသင္းေလးက
တၿမိဳ႕တည္းဆိုတဲ့ အသိစိတ္ကုိ
ပုိေႏြးေထြးေစတယ္။
တကယ္ပဲ ရထားလုံးျဖဴျဖဴေလးေတြကုိ
မွာခဲ့တာပါ
မိုးေလးတစိမ့္စိမ့္ျဖစ္ေနတဲ႔
ေကာင္းကင္ႀကီးကုိေငးရင္း
မီးခိုးေရာင္တိမ္ေတြ လိုက္စီးမိတယ္။
ထင္းရူးပင္ေလးေတြဆီက
တစက္စက္က်ေနတဲ့
ေရစက္ေလးေတြ
သူတို႔နဲ႔ေပ်ာ္ဝင္ဖို႔
လက္ယပ္ေခၚေနၾကတယ္။
ဖြင့္ထားတဲ့ျပတင္းေပါက္ေလးကလည္း
ေလအလာမွာ
အိမ္ဘက္ကုိယိမ္းယိမ္းလာလို႔
ျပန္ျပန္တြန္းထားရတယ္။
ပန္းကေလးေတြအမ်ားႀကီးၾကားမွာ
ကြ်န္ေတာ္ရွာမေတြ႔တ့ဲ ပန္းေလးတပြင့္ရွိေနတယ္။
ယူကလစ္ပင္ေလးကေတာ့
ကုိယ္ခ်င္းစာစိတ္နဲ႔
သူ႔အေရျပားေပၚ တက္တူးထိုးခြင့္ေပးတယ္
ကြ်န္ေတာ္ စာလုံးေလးႏွစ္လုံး ေရးထိုးခဲ႔မိပါတယ္
တခြင္ခြင္နဲ႔ ျမင္းခြာသံေလးေတြ စည္းခ်က္က်ေနတဲ့
သူမ ခ်စ္တဲ့ ျမိဳ႕ကေလးမွာ။
သိပ္ျပီးေတြးစရာမပါေပမယ့္၊ နိမိတ္ပုံေလးေတြကုိလွလွပပေလးေ
ကဗ်ာေရးသူေျပာျပသြားတဲ့ ေမျမိဳ႕ကုိ စိတ္ထဲကျမင္နိုင္ပါတယ္။ ေခတ္ေ
ေခတ္ေပၚကဗ်ာျဖစ္တည္လာခဲ႔တဲ့ ေခတ္ေတြကုိျပန္ၾကည့္ရင္ နိမိတ္ပုံပါတဲ့ကဗ်ာေတြကပဲ ရွင္သန္ေအာင္ ရုန္းထခဲ့ၾကတာကုိ ေ
နိမိတ္ပုံနဲ႔ေရးဖြဲ႔ထားတဲ့ေခတ္ေ
ေခတ္ေပၚကဗ်ာရဲ႕အက်ဖက္ကုိေရာက္လာျပီလားလို႔ေတာင္ မေျပာတတ္ေတာ့ပါဘူ
အဲဒီေခတ္ေပၚကဗ်ာကေတာ့ ၂၀၁၇ စက္တင္ဘာလ ဖက္ရွင္မဂၢဇင္း ထဲက ကဗ်ာဆရာ ေက်ာ္စုိးလူ ေရးတဲ့ ခဲတလုံးတည္းနဲ႔ ပစ္မွတ္ေလးငါးခုကုိ ဆိုတဲ႔ကဗ်ာပါ။
အေရြ႕တခုမွာ
မွားေနတဲ့ သီခ်င္းတပုဒ္ကုိ
သိသိနဲ႔
ေနာက္မဆုတ္ပဲ ဆက္ဆိုေနခဲ့ၾကေတာ့
ေတြးေတာ စာနာမႈဟာ
အလိုတူ အလိုပါဆိုျပီး နာမည္ပ်က္ရတယ္
အဖုံးဖြင့္ထားတဲ့ ပုလင္းတလုံးက
သူ႔ဘဝေျခာက္ပစ္ကင္းစင္ပါေၾကာင္း
အမ်ားေရွ႕ရပ္ျပလာတဲ့အခါ
တေယာက္ရဲ႕လိပ္စာကုိ
ေနာက္တေယာက္က ျပတ္ျပတ္သားသား
(မေမးရဲ/မေတာင္းရဲ) တဲ့အေနအထားေတြက
ငါတို႔ေရွ႕မွာ ေတြ႔ျမင္ခဲ့ရ
သံသယေတြ တသြင္သြင္နဲ႔ စီးဆင္းေနၾကေသာ ျမစ္/ပင္လယ္မ်ား
ျပြတ္ခနဲ
ၾကားလိုက္ရတဲ့အသံေနာက္မွာ မိတ္ဖြဲ႔ဖို႔
လိုက္ရင္း လိုက္ရင္းနဲ႔
စားပြဲေပၚက ငါတို႔စားရမယ့္ ထမင္းတပြဲ
ဘယ္သူေတြ ေနရာေရႊ႕ထားလိုက္ၾကသလဲ
ဟုတ္တယ္… ဘယ္သူေတြ…
ေန႔သစ္ေတြထဲမွာ အခါခါ ေရႊ႕ထားလိုက္ရတဲ့အခါ
ကုိင္းဆက္ကူးထားတဲ့ဘဝေတြနဲ႔
ေဝးလုခါ
ျငိမ္းေအးတဲ့အျခားတဖက္ဆီမွာသာ။
ကြ်န္ေတာ္တို႔ေခတ္က ေခတ္ေပၚကဗ်ာေတြကုိ စကားေျပဆန္ေသာ အေျခအေနကေန ကင္းလြတ္ပါေစ။ ေခတ္ေပၚကဗ်ာျဖတ္
ကုိႏိုင္း
ခံစားသုံးသပ္မိတဲ့ေခတ္ေပၚကဗ်ာမ်
၁။ မိုးသက္ျငိမ္ဦး၊(ႀကိဳးတန္းလန္း
၂။ နိုင္မြန္ေအာင္သြင္(က်ကြဲတဲ႔ေ
၃။ အံ့ဘြယ္ဇင္(စာလုံးေလးႏွစ္လုံး
၄။ ေက်ာ္စုိးလူ(ခဲတလုံးတည္းနဲ႔ ပစ္မွတ္ေလးငါးခု)၊ ဖက္ရွင္မဂၢဇင္း၊ စက္တင္ဘာလ ၂၀၁၇။
-
The Sun Rays Journal, Vol-1, No-165, Sept 16,2017
Comments
Post a Comment