ျပတင္းတံခါးအဖြင့္ ဇာခန္းဆီးအလြင့္( ၂၆ )
မႏၱေလးလူငယ္ေခတ္ေပၚကဗ်ာမ်ားကုိဖတ္ၾကည့္ျခင္း
ကိုႏိုင္း
ဒီေန႔ေခတ္မွာ ေခတ္ေပၚကဗ်ာေတြကုိ
လူငယ္ေတြအေနနဲ႔ ေခတ္ေပၚကဗ်ာေရး
ဒါေ
စတန္႔ထြင္တယ္ဆိုတဲ့ေနရာမွာ
ေခတ္ေပၚကဗ်ာ
အခုလို ရသစာေပဟာ အသည္းအသန္ရုန္းကန္ေနရတဲ့အခ်ိန္
ကုိယ့္ကဗ်ာေတြကုိ သက္ဆိုင္ရာအယ္ဒီတာစားပြဲေပၚကုိျ
ဒီေခတ္ေပၚကဗ်ာေတြထဲက အစဥ္လိုက္
ပထမဦး
ေတာင္ပံရိုင္းေတြျဖဳတ္ခ်
အတၱတစ္စင္းနဲ႔ ဘဝကုိဆက္တယ္
ေႏြကမိုး… ေဆာင္းကေႏြ
ငါမွမျမင္ရပဲေလ။
အဆိပ္ရည္ျပည့္ရင္ျပန္လာျပီး
လည္ပင္းတစ္ဝုိက္မွာလူးေပးပါ
အထစ္ အထစ္အသံကုိ
ေဟာဒီနားဝကမခံစားနိုင္ဘူး။
ငါတစ္ေယာက္ထဲလား
“စကားမေျပာသူတစ္ရာ”
ဟုိလူ႔လက္ကုိ ကူတြဲပါ
ေဘးတိုက္တြန္း၊အလ်ားလိုက္ေလ်ွာ
ေဟ့… …၊ေနာက္ကလိုက္စရာမလိုဘူး။
စည္းကမ္းေတြမွတ္
ပါးစပ္ကအသံကုိငါခ်စ္တယ္
လက္ဖဝါးကုိေသခ်ာၾကည့္
ငါတို႔စကားလုံးေတြသုံးနိုင္တယ္။
အျပံဳးကုိယ္စီေဘးမွာထား
ခ်စ္စရာအမွားေလးေတြနဲ႔
စကားမေျပာသူတစ္ရာပါေလ။
ဒီကဗ်ာအေပၚမွာဆင့္ကဲေတြးၾကည့္လို
ရိုး
ေနာက္လူငယ္ကဗ်ာဆရာ ရွိန္းေမာင္ေ
မနက္မိုးလင္းတိုင္း
အေဖက၊ စက္ဘီးအိုတစ္စီးနဲ႔
ဘဝခရီးစထြက္တယ္။
လမ္းၾကမ္းၾကမ္းေပၚမွာ
အေမေၾကာ္ေပးလိုက္တဲ႔ၾကက္ဥဟာ
“သိပ္အရသာရွိတာပဲ”
အေဖရဲ႕အိမ္အျပန္ၾကားေနက်စကားေတြ
သမၼာအာဇီဝေတြအျပည့္နဲ႔
ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေစ်းေတာင္းေလးက
ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ႕ဘဝ။
ကႀကီးခေခြးေတြရြတ္ျပေနတဲ႔ညီမေလး
“ပညာတတ္ႀကီးျဖစ္မွာ”တဲ႔
အေမ့ရဲ႕တစ္ထစ္ခ်ေမ်ွာ္မွန္းခ်က္ေ
ကမ္းမကပ္နိုင္တဲ႔ေလွဟာ
ကြ်န္ေတာ္ပါ…
မွန္းခ်က္နဲ႔ႏွမ္းထြက္မကုိက္သူ
ကြ်န္ေတာ္ပါ…
အသုိက္အျမံဳကုိစုန္ကန္ခဲ႔သူဟာ
ကြ်န္ေတာ္ပါ…။
အေဖကေမတၱာတရားေတြပုိ႔တယ္
အေမကယၾတာေတြေခ်တယ္
ညီမေလးက
“ကုိကုိျပန္လာရင္စာအုပ္ေလးေတြ
ကြ်န္ေတာ္က
လိပ္ပတ္မလည္တဲ႔ေန႔ရက္ေတြၾကား
မိသားစုဆိုတဲ႔အနားနဲ႔
ဘဝကုိေဘာင္ခတ္ၾကည့္တယ္
အို…
ကြက္လပ္ေတြခ်ည္းပါလား။
မိသားစုကဗ်ာေလးတပုဒ္ပါပဲ။ အခုေ
ေျပာမယ္ဆိုရင္ အမ်ာ
ဆက္ျပီးေတာ့ စံေတာ္ခ်ိန္သတင္းစာမွ
အရွင္ႏွစ္ပါးပါေတာ္မူသြားကတည္းက
ယမကာဆိုင္ေတြတစတစနဲ႔
ေပါမ်ားလာလိုက္တာ
တစ္ဆိုင္ေက်ာ္တိုင္းတစ္ဆိုင္ရွိ
အခုၾကည့္…
ေခတ္သစ္မႏၱေလးမွာ
ဘီယာဆိုင္ေတြတသီတတန္းႀကီးရွိေနျ
ေခတ္ဆိုတဲ႔စကားလုံးကုိတြင္တြင္
တီဗီခ်န္နယ္တိုင္းကလာတဲ႔
ကုိရီးယားကားေတြထဲကလို
ေပါင္အရင္းသားေတြေဖာ္ကာျပၾကေတာ့
အခုၾကည့္…
ေခတ္သစ္မႏၱေလးမွာ
ယဥ္ေက်းမႈေတြေတာင္အေမွာင္ဖုံးလာေ
သာသနာကုိအလြန္ၾကည္ညိဳတတ္ၾကတဲ႔
ျမိဳ႕လူထုရဲ႕အသုိင္းအဝုိင္းထဲမွ
ေရာေထြးလာတဲ႔ဧည့္က်ယ္ေတြေၾကာင့္
အခုၾကည့္…
ေခတ္သစ္မႏၱေလးမွာ
ကန္ေတာ့ဆြမ္းေတြမ်ားမ်ားလာေနျပီ
နည္းပညာေနာက္ကုိ တကမၻာလုံးက
ထပ္ၾကပ္မကြာလိုက္ေနၾကေပမယ့္
အသိပညာမရွာပဲ
အခုၾကည့္…
ေခတ္သစ္မႏၱေလးမွာ
လူတိုင္းနီးပါးဖုန္းပြတ္လို႔အခ်ိ
ပညာလက္နက္နဲ႔
ကြ်န္ဇာတ္အသြင္းခံရတာေတာင္
ေမ့ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့နဲ႔ေနထိုင္နို
ပညာရဲ႕ေနာက္ေကာက္ခ်ျခင္းကုိခံလို
လူငယ္တခ်ဳိ႕…
လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္ကာအခ်ိန္ျဖဳ
အခုၾကည့္…
ေခတ္သစ္မႏၱေလးမွာ
ေနာက္ထပ္တစ္ၾကိမ္ပါေတာ္မူဖို႔
အေျပးအလႊားႀကိဳးစားေနၾကျပီ။
ေခတ္သစ္မႏၱေလးရဲ႕ပုံရိပ္ကုိ ရင္
အေတြးေတြရြဲ႕သြားၾကလို႔
ကပ္ေဘးေတြကအရြဲ႕တိုက္ေနၾကတာ
အျမင္ေတြေစာင္းသြားၾကလို႔
အျဖစ္အပ်က္ေတြေစာင္းျပေနၾကတာ။
အေျပာေတြမွာေလာဘေဇာေတြပါၾကလို႔
သဘာဝတရားကေတာက္ေခါက္ျပတာ
အလုပ္ေတြမွာေဒါသေဇာေတြပါၾကလို႔
ေလာကႀကီးကအေရာင္ေျပာင္းျပတာ။
အခ်ိန္ဆိုတဲ့သမားေတာ္ႀကီးက
ဘယ္အတိုင္းအတာထိရြဲ႕ခြင့္ေပးမွာ
ဒီဂရီဘယ္ေလာက္ထိေစာင္းခြင့္ေပး
ေတာက္ေခါက္သံဟာနားဝင္ခ်ဳိပါသလား
ခ်င္းခ်င္းနီေနတဲ့ေသြးေရာင္ေတြ
သိပ္ကုိလွပေနပါသလား။
လက္ဖဝါးကလည္းတည့္တည့္မတ္မတ္
လက္ဖမိုးကလည္း တည့္တည့္မတ္မတ္
အမွန္တရားဟာ အမွန္တရားအတိုင္း
တည့္တည့္မတ္မတ္ရွိေနပါလ်က္
မ်က္လုံးေတြကေနတဆင့္
ႏွလုံးသားအခ်င္းခ်င္းတည့္မတ္လာေ
ဘာေၾကာင့္ခ်ိန္မေပးနိုင္ၾကရတာလဲ
ဒီကဗ်ာရဲ႕ေခါင္းစဥ္အတိုင္း ” ငါတို
ေခတ္ေပၚကဗ်ာေတြလည္း ဟန္ေဆာင္ျခင္
ဒီအထက္ျမန္မာျပည္ကလူငယ္ေတြေရးတဲ
ကုိႏိုင္း
ခံစားသုံးသပ္မိတဲ့ေခတ္ေပၚကဗ်ာမ်
“ေနာက္ေက်ာဖုံးတြင္ထည့္ရန္”ကဗ်ာ
ဘုန္းေမာင္(မႏၱေလး)၊ရွိန္းေမာင္ေ
-
The Sun Rays Vol 1 No 162
Comments
Post a Comment