သစ္ခက္သံလြင္ ကဗ်ာသုံးသပ္ခ်က္၊ ကိုႏိုင္း ၏ "ေခတ္ထဲမွ အခ်စ္ကာရန္မ်ား "


ျပတင္းတံခါးအဖြင့္ ဇာခန္းဆီးအလြင့္( ၂၁ )
ေခတ္ထဲမွ အခ်စ္ကာရန္မ်ား
ကိုႏိုင္း

ေခတ္ေတြေျပာင္းလဲခဲ့ပါၿပီ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ဒီအခ်ိန္မွာ၂၀ ရာစု ေခတ္ရဲ႕ေႏွာင္းကာလကုိျဖတ္သန္းလြန္ေျမာက္လာနိုင္ခဲ့ၿပီး၊ ၂၁ ရာစုေခတ္ရဲ႕ အစပုိင္းကုိ တေရြ႕ေရြ႕ျဖတ္သန္းေနပါျပီ။ ျဖတ္သန္းေနတဲ႔ေခတ္ဆိုတဲ့ အထဲမွာ ဘဝေတြ၊ အခ်စ္ေတြ အျမဲပါေနပါလိမ့္မယ္။

ဒီဘဝေတြ၊ အခ်စ္ေတြကုိလည္း အနုပညာပုံသ႑ာန္အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ မွတ္တမ္းတင္ေနၾကပါတယ္။ မွတ္တမ္းတင္ေနတဲ႔အထဲမွာ စာေပ၊ ကဗ်ာေတြဟာ လူသားေတြရဲ႕ႏွလုံးသားထဲအထိ စြဲျမဲ ေအာင္ မွတ္တမ္းတင္နိုင္ပါတယ္။

အခုေခတ္မွာေရးဖြဲ႕လာၾကတဲ႔ကဗ်ာေတြကလည္း ပုံသ႑ာန္ ေတြ ေျပာင္းလဲလာခဲ့ပါျပီ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ကဗ်ာေရးခါစ အခ်ိန္ မွာ (၈၀ ေက်ာ္ ကာလ) ေလးလုံးစပ္ကဗ်ာေတြ၊ ေလးလုံးစပ္အေျခခံလြတ္လပ္ကာ ရန္ေတြကုိ သုံးခဲ့ၾကပါ တယ္။ ဥပမာ ေပဖူးလႊာမဂၢဇင္းက ႏွလုံးသားမွတ္တမ္းလႊာ၊ သေျပမဂၢဇင္း၊ ရုပ္ရွင္ ေအာင္လံမဂၢဇင္းက ကဗ်ာေတြကုိၾကည့္ရင္ သိနိုင္ပါတယ္။ အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ အခ်စ္ကုိ ေခတ္ေပၚကဗ်ာပုံစံနဲ႔ ဖြဲ႔ေနၾကပါၿပီ။ အေရးအသား အသုံးအႏႈန္းေတြလည္း ကြာသြားပါတယ္။

မ်ားေသာအားျဖင့္အခ်စ္ကဗ်ာေတြကုိၾကည့္ရင္ အခ်စ္သက္သက္လြမ္းေနတဲ့ ခ်စ္သူကုိတမ္းတျခင္း သက္ သက္ေရးဖြဲ႔တဲ့ကဗ်ာေတြ မေတြ႔ရေတာ့ပါဘူး။ အခ်စ္ေတြထဲမွာေခတ္ကုိျဖတ္သန္းမႈအရိပ္အေယာင္ေတြ ပါဝင္ေနပါတယ္။ အခ်စ္ကဗ်ာေတြဟာ ေခတ္ကုိပါ ထင္ဟတ္ေနပါတယ္။ 

အခ်စ္သက္သက္မဟုတ္ေတာ့ပဲ ေခတ္ေပၚအာရံုခံစားမႈ(Modrensensibility)ျဖစ္ေနသလို၊ ေခတ္ေပၚ လူ႔ အဖြဲ႔အစည္း (moderncivilizatiom) ကုိပါ ထည့္သြင္းေရးဖြဲ႔လာၾကပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ေခတ္ေပၚ ကဗ်ာ ရဲ႕ပင္မေရစီးသေဘာ (Main Stream) ျဖစ္တဲ့ အခ်စ္ခံစားမႈကုိ အနုပညာအေနန႔ဲ ေဖာ္ထုတ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ေခတ္ေပၚအခ်စ္ကဗ်ာလို႔ေျပာနိုင္ပါတယ္။

ဒီေခတ္ေပၚကဗ်ာေတြထဲမွာလည္းပကတိယုတၱိကေနကင္းလြတ္တဲ႔ကဗ်ာေတြလည္းေတြ႔ေနရပါတယ္။ ဥပမာေျပာရရင္ လိင္ဆက္ဆံမႈ အသားေပးေဖာ္ျပခ်က္ကုိ ေခတ္ေပၚကဗ်ာ(သုိ႔မဟုတ္) ေခတ္ေပၚအခ်စ္ ကဗ်ာေတြဆိုျပီး ေတြ႔ေနရတာေတြဟာ ဆင္ျခင္တုံတရားရဲ႕ ထိမ္းခ်ဳပ္မႈႈကုိေဖာက္ထြက္ေရးသားတာမ်ဳိး ျဖဖစ္ပါတယ္။ ဒါကလည္း ဆူရီရယ္လစ္ဇင္(surrealism) ကဗ်ာအမ်ိဳးအစားေတြအျဖစ္ေရးဖြဲ႔လာၾကပါ တယ္။ ကြ်န္ေတာ့္အေနနဲ႔ေျပာရရင္ေတာ့လက္ခံနိုင္စရာမရွိပါဘူး။

          ေခတ္ေပၚအခ်စ္ကဗ်ာေတြအေနနဲ႔ လွပတဲ႔ကဗ်ာေတြလည္း ရွိေနပါတယ္။ ဇူလိုင္လ Look မဂၢဇင္းထဲက ျပည့္ဘုဏ္းပုိင္ရဲ႕ ႏွစ္ကုိယ္တူကဗ်ာကုိဖတ္မိပါတယ္။
 
ကုသုိလ္ေကာင္းမႈဆိုလည္း
         ဘုရားအတူတူသြားမယ္
         အကုသုိလ္ဆိုလည္း
         ငါးအတူမ်ွားမယ္
         ေရထဲက ငါးနဲ႔
         ေလထဲက ငွက္
         ကစဥ့္ကလ်ားေတြ႔ဆုံၾကေတာ့
         ဇာတ္သိမ္းပုိင္းဟာ မိုးေတြေစြခဲ႔တယ္
         ငါ့မွာ ထီးလည္းမပါ။

ေခတ္ထဲမွာ မေမ်ွာ္လင့္ပဲဆုံခဲ့ၾကတဲ့ခ်စ္သူေတြရဲ႕ဘဝကုိ လွပစြာေရးဖြဲ႔ျပလိုက္တာပါ။ ဒီေခတ္ႀကီးထဲမွာ မေမ်ွာ္လင့္ပဲခ်စ္သူျဖစ္ခဲ႔ၾကသူေတြမ်ားပါတယ္။ မေမ်ွာ္လင့္ပဲ ျပန္ျပီး လမ္းခြဲခဲ့ရတဲ့သူေတြလည္း မ်ားပါတယ္။ မေမ်ွာ္လင့္ပဲ ခ်စ္သူေတြျဖစ္ခဲ႔ရတာလည္း ဒီေခတ္မွာပါပဲ။ မေမ်ွာ္လင့္ပဲ လမ္းခြဲလိုက္ရတာလည္း ဒီေခတ္ႀကီးေၾကာင့္ပါပဲ။ ေျပာမယ္ဆိုရင္ မေမ်ွာ္လင့္ပဲ ခ်စ္သူေတြျဖစ္ခဲ႔ျပီးတဲ့ေနာက္မွာ အခ်စ္ေရး၊ လြမ္း ေရးထက္ အဆင္မေျပတာေတြမ်ားလာပါတယ္။ ဘဝေတြက မြန္းၾကပ္ေနတဲ႔အေျခအေနမွာ အခ်စ္ရက္ ေတြ  ေအးခ်မ္းစြာမေက်ာ္ျဖတ္နိုင္ၾကပါဘူး။ အခက္အခဲေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ ေက်ာ္ျဖတ္ေနရပါတယ္။

ဒီအခက္အခဲေပါင္းမ်ားစြာကုိ ခက္ခက္ခဲခဲေက်ာ္ျဖတ္နိုင္ျပီးတဲ႔ေနာက္မွာလည္း ဒုကၡေတြကုိရင္ဆိုင္ေနရ တာေတြက မ်ားပါတယ္။

ဒီလိုဘဝေတြမ်ားစြာရွိေနရင္ ရသစာေတြ၊ ကဗ်ာေတြ ဖတ္နိုင္ ၾကပါ့မလား။ ရသစာေပေတြမေျပာနဲ႔ဦး။ သတင္းစာေတာင္မွန္မွန္မဖတ္နိုင္ၾကတဲ႔ဘဝေတြမ်ားေနပါျပီ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ကြ်န္ေတာ္တို႔ျမန္မာနိုင္ငံမွာ လူဦးေရ သန္း ၄၀ ေက်ာ္မွာ စာတတ္ျပီး၊ စာဖတ္နိုင္သူက တဝက္ပဲထားဦး။ သတင္းစာေစာင္ေရနဲ႔၊ သတင္းဂ်ာနယ္ေစာင္ေရနဲ႔တိုင္းတာ ၾကည့္လိုက္ရင္ အလြန္ကြာျခားေနပါတယ္။ ရသစာေပအေနနဲ႔ ဝတၳဳေတြ၊ ကဗ်ာစာအုပ္ေတြကပုိဆိုးပါေသးတယ္။ လူဦးေရသန္း ၄၀ ေက်ာ္ရွိတဲ႔နိုင္ငံမွာ ရသဝတၳဳ၊ ကဗ်ာစာအုပ္ က တစ္ေထာင္ေရာင္းရဖို႔ေတာင္ မလြယ္ပါဘူး။

ဒီလိုအေျခအေနျဖစ္ေနတဲ့တိုင္းျပည္မွာ ခ်စ္သူေတြအတြက္ အခက္အခဲေတြေတြ႔ၾကရမွာပါပဲ။ အခ်စ္သက္သက္ေရးဖြဲ႔ထား တဲ့ အခ်စ္ ကဗ်ာေတြ ေပ်ာက္ဆုံးကုန္တာအျပစ္ေျပာလို႔မရပါဘူး။ ေခတ္ႀကီးက အခ်စ္နဲ႔ ဘဝကုိယွဥ္တြဲ ထားသလိုျဖစ္ေနရပါတယ္။ ဇူလိုင္လထုတ္ Family Life မဂၢဇင္းထဲက အခ်စ္ကဗ်ာက႑ ကဗ်ာျဖစ္တဲ႔ လြတ္လပ္မိုးရဲ႕ အခ်စ္ထံ Message ေပးပုိ႔ျခင္း ကဗ်ာကုိ ဖတ္ၾကည့္မိပါတယ္။

         တေယာက္ထဲေန တစိတ္ထဲထားလို႔ျဖစ္မလား
         ေဟမန္ခ်ိဳတေယာက္တနယ္စီအေဝးမွာ
         တေယာက္ တစုံ တခု က်ကြဲရင္
         တေယာက္က တေနရာမွာ အစိတ္စိတ္အမႊာမႊာကြဲရတာပဲ
         နံနက္ခင္းေတြကုိ ခ်စ္ပါ
         သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ကုိမ်က္ႏွာမလြဲပါနဲ႔
         ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဆီကုိ
         ရုပ္နဲ႔ထုံကူးျပီး နာမ္နဲ႔အေရာက္သြားၾကပါစုိ႔
         ညေတြရဲ႕တိတ္တဆိတ္ေပါက္ကြဲသံေတြကုိကုိနားေထာင္ပါ
         ကမ ၻာမဆိုထားနဲ႔ ကုိယ့္ျပည္တြင္းမွာေတာင္ ကုိယ့္ပံ႔သကူေျမက ဘယ္မွာ
         အေမး ဘုရားေလာင္း ခအေျဖ ႏြားေက်ာင္းသားေခတ္ႀကီးထဲမွာ
         မင္းလြဲရင္ ငါေခ်ာ္မယ္၊ ငါေၾကရင္ မင္းကြဲမယ္
         ငါတို႔ခံရရင္ေတာ့ စားမယ့္ဒုိင္ေတြက ေပါလွပါဘိသနဲ႔
         ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေနပါ မလိုတဲ႔အေတြးအေခၚ
         ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳးေတြကုိ လွီးထုတ္ပစ္ပါ
         လိုအပ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ငါ့စိတ္နဲ႔မင္းရွင္သန္ျပီး
         မင္းစိတ္နဲ႔ ငါေရာ
         ကမ ၻာႀကီးက်န္းမာလာပါလိမ့္မယ္။

လက္ေတြ႔ဘဝထက္ စိတ္နဲ႔ရွင္သန္ေနၾကရပါတယ္။ မနီးနိုင္ေသးတဲ့ ခ်စ္သူေတြဟာ တေယာက္စိတ္ကုိ တေယာက္စိတ္ထဲမွာ ထည့္ထားတဲ့ အလြမ္းေတြ ပြင့္လာခဲ့ရပါတယ္။ ဒီ Family Life မဂၢဇင္း ထဲမွာပဲ ေနာက္ထပ္ဖတ္မိတဲ့အခ်စ္ကဗ်ာက ျပည့္သူရ ရဲ႕ ေခါင္းစဥ္မဲ့အလြမ္း ပါပဲ။

         ေနဝင္ခ်ိန္ေတြက
         အလြမ္းေတြကုိ အိုစာေစတယ္
မြတတေရရြတ္မိတဲ႔ နာမည္ေလး
ညေနေလညင္းေလးထဲ လူးလူးလြန္႔လြန္႔ပါလာ
ငါထိုင္ေနတဲ႔ တည္ေနရာ
ေမွာင္ရိပ္က ခပ္သန္းသန္းနဲ႔
သက္ျပင္းေတြ တေထြးႀကီးခ်လို႔
ရင္ဘတ္ႀကီးက ျဖစ္တည္လာသမ်ွေတြ
မခ်ိတင္ကဲျပံဳးရင္း
ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေတြ ေလညင္းထဲရွာေတာ့
ေသခ်ာတယ္
ေန႔စြဲတိုင္းမွာ
အလြမ္းေတြဗိုလ္စြဲေနမယ္။

တရက္ကုန္ခါနီးလို႔ ေနညိဳခ်ိန္တိုင္းမွာ အလြမ္းေတြအိုစာကုန္တယ္ဆိုတဲ့အေတြးမ်ိဳးကုိေတြးမိၾကပါ လိမ့္မယ္။ ေန႔ရွိသမ်ွ ခ်စ္သူေတြ အတြက္ ခ်စ္ျခင္းနဲ႔ၾကည္နူးမႈမရနိုင္ခဲ့ပါဘူး။ တေယာက္ရဲ႕အမည္နာမကုိတေယာက္ တဖြဖြျမည္တမ္း တမ္းတရင္း ကုန္လြန္ခဲ့ရတာေတြ မ်ားပါတယ္။ ဒီေခတ္ႀကီးထဲမွာ ခ်စ္သူကုိ ခ်စ္ဖို႔ေတာင္တဝက္ပဲခ်စ္နိုင္တဲ့ဘဝပါ။ ခ်စ္သူေတြအေနနဲ႔ တဦးကုိတဦး စိတ္ပူေနၾကရတဲ့ေခတ္ပါ။ ဒါကုိ ဇူလိုင္လထုတ္ မေဟသီမဂၢဇင္းထဲက ရင္နီ ရဲ႕ ခေရ ကဗ်ာကုိ ဖတ္ ၾကည့္ရင္ေတြ႔ျမင္န္ိုင္ပါတယ္။

         ဘယ္သူကပဲ ေဝဖန္ပါေစ
         ရင္ထဲစူးနစ္ေအာင္
         ေမတၱာရွိမိတာ ဝန္ခံရေတာ့မယ္။
         မိုးရြာႀကီးထဲ
         ခေရပင္ေအာက္က ခုံတန္းေလးေပၚ
         ထိုင္ေတြးရင္း
         ေခ်ာင္းတဟြတ္ဟြတ္ဆိုးရင္း
         ေငးေမာရင္း
         လြင့္ေႂကြရမယ့္ အခ်ိန္ကာလအတြက္
         ရနံ႔ေလးကုိ တမ္းတေနခ်င္မိတယ္။
         ဘဝမွာ
         ဘုရားသခင္ေပးတဲ႔ေနာက္ဆုံးလက္ေဆာင္အျဖစ္
         မင္းအမည္နာမကုိ ေရးထိုးဖို႔
         ငါလက္မတြန္႔ပါဘူး။
         ဒါဟာ
         တိုက္ဆိုင္မႈတခုဆို
         နံရံကုိ တိုက္ခဲ့တဲ့ငါ့ရဲ႕ဦးေခါင္း
         ေသြးခ်င္းခ်င္းနီသြားပါေစ။
         တုန္ယင္လိႈက္ေမာမႈဟာ
         တြန္းအားတခုအျဖစ္
         ေန႔သစ္ေတြအတြက္
         မင္းကုိစုိးရိမ္စြာ။

ဘဝေတြကေတာ့ျပီးဆုံးသြားမွာပါ။ ျပီးဆုံးသြားတဲ႔အခ်ိန္မွာ ေလာကအတြက္ မွတ္မိစရာေတြက်န္ခဲ့ မယ္ဆိုရင္ လူ႔ဘဝဆိုတာ ေနေပ်ာ္ခဲ့တယ္လို႔ သတ္မွတ္ရမွာပါ။ ဒီလိုပါပဲ။ လူတိုင္းမွာလည္းအခ်စ္ရက္ေတြရွိေနပါတယ္။ အနည္းဆုံးေတာ့ ကုိယ့္မွာၾကံဳေတြ႔ရမယ့္ ဒုကၡထက္ ကုိယ္ ခ်စ္တဲ့သူအတြက္ စုိးရိမ္တတ္တာ သဘာဝက်တယ္ဆိုေပမယ့္၊ လူသားအခ်င္းခ်င္း အခ်စ္စိတ္နဲ႔ ရွင္သန္ ရတာ အက်ိဳးရွိပါတယ္။
        
ေနာက္ဆုံးအေနနဲ႔ Closer မဂၢဇင္းထဲက ေအာင္မ်ိဳးသက္ ရဲ႕ စိန္ပန္းနီနီ ကဗ်ာေလးလို ေဝတဲ့အခါ ရဲရဲ ရင့္ရင့္ေဝျပီး ေႂကြတဲ႔အခါလည္း ရဲရဲဝံ႔ဝံ႔ေႂကြျပနိုင္ပါေစ။

         သူပြင့္ပုံက လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ
         သူေႂကြက်ေတာ့လည္း မိုက္မိုက္ရဲရဲ
         ဘာကုိေမ်ွာ္ကုိးျပီး အားနဲ႔မာန္နဲ႔ ပြင့္ပြင့္ျပေနပါလိမ့္ဆိုေတာ့
         ျမင္သူတိုင္းကေတာ့
         သူ႔ကုိလွတယ္လို႔ေျပာၾကပါရဲ႕
         ဒါေပမဲ့ ေခါင္းထက္မွာလည္းအလွမပန္
         ဧည့္ခန္းစားပြဲမွာလည္း အလွမဆင္
         ဘုရားမွာလည္း မကပ္လွဴၾက
         သူ႔ခမ်ာ ရနံ႔ကမသင္းေလေတာ့
         အနမ္းေပးသူကမရွိ
         သူကလည္း ဘာဆုကုိမွမေျခြ၊ဘာဆုကုိမွ မေတာင္း
         ပြင့္ျမဲသာပြင့္ေန၊ ေၾကြျမဲသာေၾကြေန
         ကမ ၻာႀကီးကေတာ့ျဖင့္
         သူ႔ကုိ တစ္ပင္လုံးပန္ထားေလရဲ႕
         စိန္ပန္းနီနီေတြ၊ ရဲရဲပြင့္ျပီး ရဲရဲေၾကြ။

ဒါပါပဲ၊ ေလာကႀကီးမွာ ရဲရဲပြင့္ျပီး ရဲရဲေႂကြတတ္ၾကပါေစ။

ကုိႏိုင္း

ခံစားသုံးသပ္ေသာကဗ်ာမ်ား။

၁။ ျပည့္ဘုဏ္းပုိင္(ႏွစ္ကုိယ္တူကဗ်ာ)၊ Look မဂၢဇင္း၊ ဇူလိုင္ ၂၀၁၇။
၂။ လြတ္လပ္အိမ္( အခ်စ္ထံ Message ေပးပုိ႔ျခင္း)၊ Family Life မဂၢဇင္း၊ ဇူလိုင္ ၂၀၁၇။
၃။ ျပည့္သူရ( ေခါင္းစဥ္မဲ႔အလြမ္း)၊ Family Life မဂၢဇင္း၊ ဇူလိုင္ ၂၀၁၇။
၄။ ရင္နီ( ခေရ )၊မေဟသီမဂၢဇင္း၊ ဇူလိုင္ ၂၀၁၇။
၅။ ေအာင္မ်ိဳးသက္ ( စိန္ပန္းနီနီ )၊ Closer မဂၢဇင္း၊ ဇူလိုင္ ၂၀၁၇။

- The Sun Rays Journal - Vol 1.No 157. 22 July 2017











1

Comments