သစ္ခက္သံလြင္၊ ကဗ်ာဆရာေအာင္ဘညိဳကြယ္လြန္ျခင္း ၂ ႏွစ္ျပည့္အလြမ္း၊ ခင္လြန္း ရဲ႕ " ေအာင္ဘညိဳဆုိတဲ့ ကေလာင္နံမည္ "

" ေအာင္ဘညိဳဆုိတဲ့ ကေလာင္နံမည္ "
ခင္လြန္း
ဇြန္ ၁၀၊ ၂၀၁၆

ဒီေန႔ကေတာ့ ေအာင္ဘညိဳေန႔ေပါ့။
သူ႔အေၾကာင္းပဲေျပာရအုံးမယ္။
တခါသား ေလထန္ကုန္းမွာထဲက အခိုင္ခ်ိတ္လာခဲ့တဲ့ က်ေနာ္ရယ္၊ ေအာင္ဘညိဳရယ္ ကိုခိုင္ေအးရယ္ဟာ အျမည္းေကာင္းေကာင္းေလးေတြရွိတဲ့ အျဖဴဆိုင္တဆိုင္ကို သြားၾကပါေရာဗ်ာ။ တျခားသူမပါဘဲ က်ေနာ္တုိ႔သုံးေယာက္ထဲသပ္သပ္။
ဆိုင္ေတာ့အေသအခ်ာမမွတ္မိေတာ့ဘူး။ စားပြဲပုပု ခုံပုပုေလးေတြနဲ႔ထိုင္ရတဲ့ဆိုင္။ ပန္းဆုိးတန္း ဘားလမ္းတ၀ိုက္၀ိုက္က ဆိုင္ပါပဲ။ အျမည္းေလးေတြေတာ္ေတာ္စုံတဲ့ဆိုင္။ လူကလဲ စည္သလားမေမးနဲ႔၊ ကၽြက္ကၽြက္ကို ညံေနတဲ့ဆိုင္။ ထုံးစံအတိုင္း ထိုင္တယ္ပြားတယ္ ၀ိုင္းတိုင္းလူတိုင္း ေသာက္ေသာက္ပြားပြား။ က်ေနာ္တို႔လဲ အမ်ားနည္းတူ ပြားၾကေပါ့။ စကားေျပသမား ေရႊဘိုသား ခိုင္ေအးက သူ႔၀တၳဳေတြ အေၾကာင္းေျပာ။ ကိုယ္ေတြက ကဗ်ာအေၾကာင္းေျပာ။
ေျပာရင္းေသာက္ရင္း လူေတြက ေျမာက္လာ၊ အသံေတြက က်ယ္လာ။ ကိုယ္မွမဟုတ္ဘူး ၀ိုင္းတိုင္း အားလုံးျဖစ္ေနတာ။ ၀ိုင္းတိုင္း၀ုန္းဒိုင္းက်ဲ ေပါက္ကြဲထြက္ေနတာ။
ဒီမွာ မထင္မွတ္ဘဲ ျပႆာနာက စတယ္။ က်ေနာ္တို႔၀ိုင္းနဲ႔ကပ္ရက္ ၀ိုင္းက ေမာင္ေတြထဲက တေယာက္က စလာတာ။
က်ေနာ္တု႔ိစကား၀ိုင္းဟာ အလြန္နားဆူသတဲ့၊ မခံရပ္ႏိုင္ဘူးတဲ့။ ဒီေလာက္ေျပာခ်င္ေနရင္ ဆိုင္အျပင္ထြက္သြားလို႔ ႏွင္ေတာ့တာဗ်။
ေျပာပုံကလဲၾကည့္အုံး။ သူ႔လက္သီးန႔ဲစားပဲြခုံကိုထုရင္း ေျပာတာ။ ေသသခ်ာခ်ာၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဘရုစ္စ္လီကားထဲက ကၽြဲႀကီးဆုိတဲ့ လူဆိုးဖိုုက္တင္သမားရုပ္မ်ဳိးနဲ႔ ဗလႀကီးႀကီးလူတေယာက္။ ကၽြဲႀကီးလိုပဲဗလႀကီးသလို ေဟာင္ေကာင္ရုပ္လဲ ေပါက္တဲ့လူတေယာက္။
ေဟ့ မင္းတုိ႔ဒီေလာက္ေတာင္ ဆူညံခ်င္ရင္ ဆိုင္ျပင္ထြက္သြားတဲ့။
သူ႔လက္သီးကိုသူ႔လက္၀ါးထဲမွာ ႀကိတ္ေခ်ေနသလို လုပ္ရင္းထပ္ေျပာလာတာ။ က်ေနာ္တုိ႔အသံေတြက သူ႔ကို ေတာ္ေတာ္အူယားလက္ယားျဖစ္ေနေစတယ္ ဆုိတဲ့ပုံေပါ့။ သူ႔ပခုံးႀကီးႏွစ္ဖက္ကိုလဲ လႈပ္ၿပီး (ႂကြက္သားေတြႀကီးေအာင္ကစားထားေတာ့ လႈပ္ျပတာပါ) ေတာ္ေတာ္ကို မခံစားႏိုင္ျဖစ္ေနလုိ႔ အေသခံၿပီးတိုက္ပြဲေတာင္၀င္မယ့္ပုံနဲ႔ ေျပာေနေတာ့တာ။
ဒီေတာ့ ခိုင္ေအးက သူတုိ႔ကို တခ်က္ျပန္ၾကည့္ရင္း က်ေနာ္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ကို ေဟ့ ဆက္ေျပာၾကကြလုိ႔ ေျပာၿပီး ကိုယ့္စကား၀ိုင္း ကိုယ္ဆက္ၾကတာေပါ့။ အဲဒီမွာ ခုနလူဆိုးက်ားႀကီးနဲ႔တူတဲ့လူက ေဟ့ မင္းတုိ႔ ဆိုင္ျပင္ထြက္သြားရင္ေကာင္းမယ္။ ငါ႔နံမယ္ ပန္းဆိုးတန္းက်ားႀကီးတဲဲ့မၾကားဘူးရင္ မွတ္ထားၾကလို႔ ဆုိလိုက္သဗ်။
အလဲ့ သူကလဲ က်ားႀကီးဆိုပါေပါ့လား။ …အဲ က်ားႀကီးမွ ပန္းဆိုးတန္းက်ားႀကီးတဲ့။
ဆိုေတာ့ အခင္းအက်င္းအရ လိုတာေလး ေျပာထားရအုံးမယ္။ က်ေနာ္တု႔ိ ၃ ေယာက္ထဲမွာ ကာယအားျဖင့္ ေျပာပေလာက္ေအာင္ လူစဥ္မီတာဆုိလို႔ တကယ္က ခိုင္ေအးတေယာက္ထဲပါ။ က်ေနာ္နဲ႔ေအာင္ဘညိဳက သိၾကတဲ့အတိုင္း လူပုံခပ္ညႇက္ညႇက္ေလးေတြရယ္…။
ဒီေတာ့ ခိုင္ေအးက ဒယ္ဒယ္ခ်င္းအေနနဲ႔ ပန္းဆိုးတန္းက်ားႀကီးကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ေတာ့တာေပါ့ဗ်ာ။ …စကားေတြအေခ်အတင္ေပါ့။ ဘာေတြလဲဆုိတာေတာ့ ဘယ္သိေတာ့မလဲ။
အေျခအေနအားလုံးဟာ ဗုံးတလုံးလို ေပါက္ကြဲေတာ့မယ့္အေနအထား။
ဒီမွာတင္ ေသာက္လက္စ ဖန္ခြက္ကိုၿမိဳက္ခနဲေမာ့ခ်လိုက္ၿပီး သူ႔ဆံပင္ရွည္ရွည္ႀကီးကို ေလမွာလႊဲရင္းနဲ႔ ေအာင္ဘညိဳက ၀ုန္းဆို ထရပ္လိုက္ေရာဗ်။
“ ၾသ …မင္းက ပန္းဆိုးတန္းက်ားႀကီးဆိုတာလား …ေအး မန္းတေလးက ေအာင္ဘညိဳဆိုတာက ငါပဲကြ၊ ျမန္မာ့လက္ေ၀ွ႔အေၾကာင္းျပမယ္လာ၊ မင္းနဲ႔ငါ ႏွစ္ေယာက္ထဲဆိုင္အျပင္ထြက္မယ္ …တျခားလူေတြအေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္မယ္ အခုထြက္” ဆိုၿပီး အဲဒီ့က်ားႀကီးဆိုသူရဲ႕လက္ကို ဆြဲၿပီး အျပင္ေခၚထုတ္ေတာ့တာပဲဗ်ား။
ျဗဳန္းခနဲထရပ္လိုက္ၿပီး မထင္မွတ္ဘဲ လက္ကိုအတင္းဆြဲထုတ္တာကိုခံလိုက္ရတဲ့ က်ားႀကီးလဲ အဲ့ဒီက်မွ က်ားအျဖစ္ကေန ေၾကာင္သူငယ္ေလးျဖစ္သြားတာမွ ခ်က္ခ်င္းႀကီးပါဗ်ာ။
အဲဒီ့ေလာက္အေျပာင္းအလဲျမန္သြားေအာင္ျဖစ္လိုက္တဲ့ျမင္ကြင္းမွာ က်ေနာ္ေအာင္ဘညိဳကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အားပါး.. သူ႔မ်က္လုံးအစုံက တကယ့္ ျခေသၤ့ႀကီးတေကာင္ရဲ႕မ်က္လုံးလုိ ၀င္း၀င္းထလုိ႔ဗ်။ မီးထေတာက္ေလာက္တယ္။
ပန္းဆိုးတန္းက်ားႀကီးဟာ အဆိုေတာ္နံမယ္ႀကီးတေယာက္ရဲ႕ ညီအကိုေသြးသားေတာ္စပ္ပါသတဲ့။ အဲဲဒီ့ညမွာပဲစၿပီး သူဟာ ေအာင္ဘညိဳကို ဆရာ ဆရာနဲ႔ တကယ္ပဲ ကဗ်ာဆရာအေက်ာ္အေမာ္ တေယာက္အျဖစ္ အျမဲပဲတေလးတစားဆက္ဆံ ခင္မင္သူျဖစ္သြားပါတယ္။
“ေအာင္ဘညိဳ”ဆုိတဲ့ကေလာင္အမည္ဟာ သူ က်ေနာ့္ကိုေျပာဖူးသလို လက္ေ၀ွ႔ေလာကသား တေယာက္ဆီက တကယ္ပဲရလာသလား သူကိုယ္တုိင္ပဲ လက္ေ၀ွ႔ႀကိဳး၀ိုင္းထဲကေန စာေပအႏုပညာနဲ႔တိုက္ပြဲ၀င္ဖုိ႔ ထလာခဲ့ေလသူလား ၊
ဘာပဲေျပာေျပာ အာဏာရွင္စနစ္ႀကီးတခုလုံးကိုေတာ့ သူဟာ ေသသည့္တုိင္ ထိုးႏွက္တိုက္ခုိက္ သြားသူပဲမဟုတ္လားဗ်ာ။ 

ခင္လြန္း
ဇြန္ ၁၀၊ ၂၀၁၆

(ကိုခိုင္ေအးေရ… လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္းအစိတ္ေက်ာ္ေလာက္က က်ေနာ္တုိ႔သုံးေယာက္ရဲ႕ညတညကို မွတ္မိသေလာက္ေရးတာပါ။ လိုတာရွိရင္ ျဖည့္ေျပာေပးပါဗ်ား)