ျပတင္းတံခါးအဖြင့္ ဇာခန္းဆီးအလြင့္( ၁၅)
ေခတ္ျပိဳင္အမ်ဳိးသမီးကဗ်ာမ်ားရဲ
ကိုႏိုင္း
ပုံသ႑ာန္လိုက္ေနတဲ့ေမာ္ဒန္၊ ပုိ႔ေမာ္ဒန္ေတြရဲ႕ပုံသ႑ာ
က်ေနာ္တေယာက္ထဲအေနနဲ႔ေျပာ
နိုင္ငံေရးဆန္
ျပည္သူေတြ
အမ်ဳိးသမီးကဗ်ာဆရာမေတြေရးဖြဲ
က်ေနာ္လည္း ေခတ္ကုိခံစားၾကည့္
အေဝးႀကီးကေန ျမင္ရင္ေတာ့ အေဝးႀကီးေပါ့
အသက္ရႈသံေတြ က်ပ္ညပ္လာရင္
စၾကာဝဠာထဲသာ ခုန္ခ်ပစ္လုိက္
ေဖာက္ကနဲ ေႂကြသြားတဲ့ၾကယ္ေတြဟာ
ဆုေတာင္းေနစရာမလုိတဲ့ အေပ်ာ္ေတြပါပဲ
စိတ္ပါပါ မပါမပါ ျပတင္းေပါက္ကုိသာ
ျမန္ျမန္ဖြင့္ၾကည့္လိုက္
ရႈေမွ်ာ္ခင္းေတြ ကုိယ့္ဆီျပန္လာမွာ ေသခ်ာတယ္။
ျပတင္းတံခါးထဲကေနလွမ္းေတြ႔လုိက္
ဖိနပ္တစ္ရံရဲ႕ မာနတရားထဲမွာ
မိန္းကေလးကုိ ေမြးဖြားထားတယ္။
ဝန္ပိခဲ႔တဲ႔ အသက္ရႈသံေတြနဲ႔
ေပ်ာ့ညံ႔ေျခလွမ္းေတြ မာေက်ာေစနိုင္ခဲ႔။
အေမွာင္ကမ္းပါးနဲ႔ အလင္းတံခါးၾကားမွာ။
သူ႔ရွာေဖြစိတ္က အျမင့္မေၾကာက္တဲ့ေရာဂါ။
သူ႔ကုိယ္သူ ျပန္ေငးခ်င္လို႔ျဖစ္မယ္။
အျမင့္ဆုံး ေဒါက္ေပၚမွာ ေခါင္းေမာ့ျပံဳးျပေနျပန္တယ္။
ေၾကာက္တတ္ျခင္းကလည္း စိတ္ဆီကလာ
ကုိယ့္ရပ္တည္မႈေပ်ာ့ညံ႔ေလေ
ဒီစိတ္ေတြကုိ အျမဲတည္ေဆာက္နိုင္ေအာင္ႀကိဳးစား
နံနက္ခင္းေလး အလင္းေရာင္ သိပ္မလင္းခင္
ညေနခင္းေလးမေမွာင္ခင္
အလြန္ေတြရဲ႕အလြန္မွာ စိတ္ကုိခဏတည္ထားမလား
မေတာ္တဆနဲ႔ စတင္ခဲ႔တာ ဘယ္ကေနလဲ
ျမိဳ႕ေလးကလည္း ေျမသင္းနံ႔ေတြနဲ႔ လြမ္းနာက်ေနသလုိလုိ
ကဗ်ာရြတ္မလား သီခ်င္းဆိုမလား
အဲဒီလို သာယာၾကည့္ခ်င္သား
မိုးပ်ံပူေဖာင္းေလးေတြလုိ ေရာက္တတ္ရာရာ
အေဝးေျပးကားဂိတ္ေတြရယ္
ေနာက္ထပ္ ထြက္ခြာမႈကုိႀကိဳဆိုပါ
ကုိယ့္နာမည္ ကုိယ္လိုက္ဖမ္းတယ္
ဝင္သက္ ထြက္သက္ၾကား ေမာဟေတြလည္း အတုန္းအရံုး
အသိဟာ အသ္ိသက္သက္ရယ္ ခက္တယ္။
မတည္ျငိမ္ေသးတဲ့စိတ္ကုိ ဘယ္လိုထားရမွန္းမသိတဲ့အခ်ိန္မွာ တခဏေလးဆိုတဲ့ကာလမွာ ေတြေဝ မႈဆိုတာ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ဒီေ
ဘုရားစူးရယ္ မိုးႀကိဳးပစ္ရယ္ထဲ
သံသယဟာ နက္သထက္နက္လာ
မေသာက္ရေသးတဲ့ေကာ္ဖီဟာ မ်က္စိထဲခါးမေနဘူး
ဝလုံးကုိခပ္ဝိုင္းဝုိင္းမဆြဲတတ္
ကန္႔လန္႔ကာခ်ေတာ့မယ္ဆိုမွ
မထင္မွတ္ပဲရွည္လာတဲ့အခန္းဆက္ေတြ
ဘဝဆိုတာ ရဲရဲစြန္႔ျပီးရင္းရသတဲ့
ရူးတဲ့လူက ရူး ထူးတဲ့လူကထူး
ဘယ္သူကေရာ ဆုေတာင္းမွားခ်င္မလဲ
အမွားေတြဟာ တမင္တကာ မွ်ားခဲ့တာမွ မဟုတ္တာ
လူတေယာက္အတြက္မသိလိုက္ပဲမွားေ
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး ေနလိုက္စမ္းပါ
ညည အိပ္မေပ်ာ္တဲ့ဂ်င္းအက်ႌေလးရယ္
ဘဝေတြဟာ ပင့္ကူအိမ္ေတြပါပဲ
က်န္ရွိေနေသးတဲ့ ကံဇာတာကုိ လိေမၼာ္ေရာင္ပဲေပးပါ
လိေမၼာ္ေရာင္ရဲ႕ေကာင္းျခင္းအဓိပၸာယ္ေတြထဲ ေခြေခါက္အိပ္ေနလုိက္တယ္
တေရးနိုးေျခလွမ္းေတြဟာ ႀကိဳးတန္းေပၚမွာတထိတ္ထိတ္
သံသရာလို႔မေျပာခင္ အနီးစပ္ဆုံး မနက္ျဖန္
အဲဒီမွာ ဒုကၡေတြေလညင္းခံပါေစ
ၾကမၼာအလွည့္အေျပာင္းဟာ ျပကၡဒိန္တရြက္ခ်င္းစီမွာ
ေနာက္ဆုံး လွမ္းဆြဲလိုက္တဲ့ေကာက္ရိုးတမွ်င္ဟာ ကုိယ့္စိတ္ပဲ
အသံမ်ား/ရယ္သံမ်ားကုိနင္းျဖတ္လုိ
အမွားကုိမသိပဲလုပ္လုိက္မိသူအတြ
ဒါဟာ ေနာက္ဆုံးရွင္သန္မႈအျဖစ္ ေကာက္ရိုးတမ်ွင္ကုိဆြဲယူလုိက္
ဒီအခ်ိန္မွာ စိတ္ေတြကုိအေကာင္းဆုံးေနရာမွာထာ
ရုန္းေလ ႏွစ္ေလ စိတ္ႏြံထဲ
အိပ္မက္ကုိ ကုိယ္ေဖာ့ထားရ။
ကုိယ့္အသက္ရွဴသံဟာ ကုိယ့္နာရီ
တခ်ပ္ခ်ပ္ မရပ္မနားလည္ပတ္
ကံသံပတ္မကုန္သေရြ႕
အသက္ဓာတ္ခဲေလးအားမကုန္သေရြ႕။
တဝုန္းဝုန္း မိုးသည္းညမ်ား
ပူေလာင္အိုက္စပ္ ေႏြညမ်ား
ရိုးတြင္းျခင္ဆီ ပြက္ထ ေဆာင္းညမ်ား
ၾကယ္ေတြေၾကြတာျမင္ဖူးျပီ
လသာညေတြလည္းၾကံဳဖူးျပီ။
အရုဏ္တက္တာနဲ႔
ဓာတ္ႀကီးေလးပါးကုိ တူးဆြ
အသက္ကုိေန႔သစ္နဲ႔အတူစုိက္ပ်ဳိး
“ည”ကုိ ခုႏွစ္လႊာလုံးခြ်တ္ၾကည့္ခဲ႔ျပီးေ
စိတ္ဓာတ္ေတြက်ေနခဲ႔ရင္ အနီးစပ္ဆုံ
အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ ေလသံျပင္းေတြ
ပန္ဒုိရာစု
ကုိႏိုင္း
သုံးသပ္မိေသာကဗ်ာမ်ား
(ပန္ဒုိရာစုစည္းစီစဥ္ေသာျမန္မာ
၁။ ႏွင္းသစ္(ေမ်ွာ္စင္)
၂။ အခရာ( ဖိနပ္ထဲက မိန္းကေလး)
၃။ ယိင္း ( ေနာက္ဆုံးေကာက္ရိုးတစ္မွ်င္)
၄။ ဧသုခ်ိဳ (အေမွာင္ဟာ ညကုိတရစ္ရစ္လွီး အျဖဴထည္ေန႔မ်ဳိးေစ့ေလးက်န္တဲ
သူရိေနဝန္းဂ်ာနယ္ -Vol 1.No 151.10 june.2017
2
Comments
Post a Comment