သစ္ခက္သံလြင္၊ ျမတ္လိႈင္း၏ "(စီးဆင္းေနေသာျမစ္မ်ား ႏွင့္ ျပန္မစီးႏိုင္ေတာ့ေသာျမစ္မ်ား) "ဦးၾကည္ေမာင္အား ဦးညႊတ္လြမ္းတျခင္း

ခန္႔ညားေသာ ေကာင္းကင္

(စီးဆင္းေနေသာျမစ္မ်ား ႏွင့္ ျပန္မစီးႏိုင္ေတာ့ေသာျမစ္မ်ား)

(ဦးၾကည္ေမာင္အား ဦးညႊတ္လြမ္းတျခင္းႏွင့္ သည္ေဆာင္းပါးျဖင့္ မွတ္တမ္းတင္လိုက္မိပါသည္။)

ျမတ္လိႈင္း 

က်ေနာ္ေက်ာင္းသားဘဝက ဖတ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ဆရာ ဒဂုန္တာရာရဲ႕သဇင္သင္းျပန္ေတာ့ ေဆာင္းပါး ေပါင္းခ်ဳပ္ စာအုပ္ထဲမွာ အတြင္းဝန္ရံုးေရွ႕မွေသြးစက္မ်ားကုိ မွတ္ မိ ေနပါတယ္။ 

အဲဒီေဆာင္းပါးထဲမွာ ေက်ာင္းသားသမဂၢက အတြင္းဝန္ရံုးေရွ႕ကုိခ်ီတက္ျပီးဆႏၵျပတဲ့ေန႔အေၾကာင္း ကို ျပန္ေရးထားတာပါ။ ျမန္မာျပည္လြတ္လပ္ေရးႀကိဳးစားမႈ သမိုင္းဝင္ေန႔ တေန႔လည္း ျဖစ္ခဲ့ပါ တယ္။ ေက်ာင္းသားအာဇာနည္ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္က်ဆုံးတဲ့ေန႔ပါ။

ဒီေဆာင္းပါးထဲမွာ ဆရာဒဂုန္တာရာ(ကုိေဌးျမိဳင္)က သမဂၢ အဖြဲ႔ဝင္ေက်ာင္းသားအျဖစ္ပါဝင္ခဲ့ၿပီး ေက်ာင္းသားေတြ ခ်ီတက္ဆႏၵျပရာမွာ ေရွ႕ဆုံးကအလံကုိင္လုပ္ဖို႔ တာဝန္ ေပးခံရေပမယ့္ သူကုိင္တဲ့အလံကုိ ဗကသအမႈေဆာင္ ကုိၾကည္ေမာင္(ကာနယ္ၾကည္ေမာင္) လက္ထဲထည့္ခဲ့ၿပီး သူကတက္ႂကြစြာ ေအာ္ဟစ္ေနတယ္လို႔ ေရးျပထားပါတယ္။

ဒီေဆာင္းပါးကုိဖတ္ေနတဲ့အခ်ိန္က က်ေနာ္လည္းေက်ာင္းသားသမဂၢကုိ အရမ္းစိတ္ဝင္စားေနခဲ့ပါတယ္။ ဆရာဒဂုန္တာရာေရးတဲ့ေဆာင္းပါးေတြထဲက အဲဒီေဆာင္းပါးကုိ စိတ္ထဲစြဲေနခဲ့မိတယ္။ အဲဒီေဆာင္းပါးထဲက ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကုိၾကည္ေမာင္(ကာနယ္ၾကည္ေမာင္)ကုိလည္း စိတ္ထဲ စြဲေနမိပါတယ္။ လူခ်င္းေတြ႔ႏိုင္လိမ့္မယ္ဆိုတာ အဲဒီကာလ အဲဒီအေျခအေနအရေျပာမယ္ဆို အိပ္မက္တခု ပါပဲ။

လူ႔ဘဝဆိုတာ အင္မတန္မွဆန္းၾကယ္ပါတယ္။ အိပ္မက္ထဲမွာေတာင္ ထည့္မမက္ဝံ့တဲ့ လြတ္လပ္ေရး ႀကိဳးပမ္းမႈတိုက္ပြဲထဲက သမိုင္းဝင္ ေက်ာင္းသားသမဂၢေခါင္းေဆာင္တဦးျဖစ္တဲ့ ကုိၾကည္ေမာင္ (ကာနယ္ ၾကည္ေမာင္)နဲ႔ ဆုံေတြ႔ခြင့္ ရလာခဲ႔ပါတယ္။ ၁၉၈၈ အျဖစ္အပ်က္ေတြဟာ က်ေနာ့္ဘဝကုိ တစ္ဆစ္ခ်ဳိး ခ်ုိးခ်လိုက္တာပါ။ စာအုပ္ေတြဖတ္ျပီး ႏိုင္ငံေရးသမားတေယာက္ျဖစ္ခ်င္ခဲ့တဲ့က်ေနာ္ဟာ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ကုိျပည္သူေတြရဲ႕ေရွ႕က ရဲရဲဝံ့ဝံ့ရင္ဆိုင္တိုက္ပြဲဝင္မယ့္ အင္အယ္ဒီကုိေရာက္ရွိခဲ႔ပါတယ္။

         ဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ ဦးေအာင္ႀကီးအဖြဲ႔ထဲမွာ အမႈေဆာင္တေယာက္အေနနဲ႔ ကာနယ္ၾကည္ေမာင္ ပါ လာပါတယ္။ ဦးၾကည္ေမာင္ေတြ႔ခ်င္စိတ္နဲ႔ အင္အယ္ဒီဌာနခ်ဳပ္ေရွ႕က ေစာင့္ၾကည့္ေနခဲ႔မိတယ္။ ေလးဘီး ကားအျပာေရာင္ေလးကုိ ကုိယ္တိုင္ေမာင္းျပီး ေရာက္လာတဲ့ ဦးၾကည္ေမာင္ဆိုသူကုိ က်ေနာ္ေငးၾကည့္ေနမိ ပါတယ္။ ဦးၾကည္ေမာင္ရဲ႕မ်က္ႏွာမွာ အထူးျခားဆုံးက ထူထဲေနတဲ့မ်က္ခုံးပါ။ ကားေလးေပၚကဆင္းျပီး ဌာနခ်ဳပ္ထဲ၀င္လာတဲ့ ဦးၾကည္ေမာင္ရဲ႕ဟန္ပန္က စမတ္အရမ္းက်တဲ့ လူႀကီးလူေကာင္းတေယာက္ဆိုတာ ထက္ အမ်ားႀကီးပုိပါတယ္။

         သူနဲ႔က်ေနာ္စတင္ျပီး သိကြ်မ္းခဲ့တာက လူထုေခါင္းေဆာင္ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ပထမ ဧရာဝတီတိုင္းစည္းရံုးေရးခရီးစဥ္မွာပါ။ အဲဒီခရီးစဥ္မွာ ပုိျပီးရင္းႏွီးခင္မင္သြားခဲ့တာက လပြတၱာမွာပါ။ အဲဒီလပြတၱာျမိဳ႕က လူထုေခါင္းေဆာင္ကုိ ၿမိဳ႕ေနျပည္သူေတြ မႀကိဳႏိုင္ေအာင္ ပိတ္ပင္တားဆီးထားပါ တယ္။ ၿမိဳ႕ကအင္အယ္ဒီေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ပါတီဝင္တခ်ိဳ႕ကုိ လူထုေခါင္းေဆာင္နဲ႔ ေတြ႔ခြင့္ ေပးထားပါ တယ္။ လမ္းမေတြေပၚမွာ ဘယ္သူမွမထြက္ရအမိန္႔ကုိေပးထားၿပီး လပြတၱာအင္အယ္ဒီရံုးေရွ႕မွာ စစ္ကား တစီး ရပ္ထားျပီး စစ္သားေတြက ေသနတ္ေတြကုိင္ျပီး မတ္တပ္ရပ္ေစာင့္ေနၾကပါ တယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္က ၿမိဳ႕နယ္အင္အယ္ဒီ ပါတီ၀င္ေတြနဲ႔ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးေနတဲ့အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္ကလမ္းမအေပၚ တက္ျပီး ထမင္းလာပုိ႔မယ့္ကားကုိ ေစာင့္ေနပါတယ္။ ခဏအၾကာမွာ ထမင္းပုိ႔မယ့္ကားေရာက္လာၿပီး ထမင္းေတြဟင္းအုိးေတြကုိ ကားေပၚကသယ္ခ်ေနတာကုိ ေစာင့္ၾကည့္ေပးေနခဲ့ တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေခြးေတြက ဟင္းအိုးထဲကေမႊးၾကိဳင္ေနတဲ့ဟင္းအနံ႔ရေတာ့ အနီးအနားကေနေမွ်ာ္ေနၾကတာေပါ့။ 

က်ေနာ္ကလည္း ေခြးေတြကုိေမာင္းသလိုနဲ႔ လမ္းမေပၚမွာ မတ္တပ္ရပ္ေနၾကတဲ့စစ္သားေတြကုိေျပာလိုက္ သလိုျဖစ္သြားခဲ႔ပါတယ္။ က်ေနာ္ပာလိုက္တာကုိ အနီးမွာရွိေနတဲ့ ကုိေမာ္(ေမာ္ၾကီးလြင္)က တဟားဟားနဲ႔ ရီေနပါတယ္။ ဒါကုိစစ္ဗိုလ္တယာက္ကၾကားသြားျပီး စက္နဲ႔အေၾကာင္းၾကားလိုက္ေတာ့ ဗိုလ္မွဴးႀကီး တေယာက္နဲ႔ စစ္သားေတြ ကားနဲ႔ေရာက္လာျပီး က်ေနာ့္ကုိဖမ္းဖို႔လုပ္ပါေလေရာ။

ကုိေမာ္က ရံုးခန္းထဲဆြဲေခၚထည့္လာျပီး အျပင္မထြက္လာဖို႔ေျပာပါတယ္။ အဲဒီမွာ ျမိဳ႕နယ္အင္အယ္ဒီ ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ က်ေနာ့္ကုိလာဖမ္းတဲ့ဗိုလ္မွဴးႀကီးတို႔ ျပႆနာတက္ၾက ပါေတာ့တယ္။ အဲဒီအေျခအေနမွာ ဦးၾကည္ေမာင္က က်ေနာ့္ေဘးနား လာရပ္ျပီး “ေဒၚစု နားမွာ သြား ထိုင္ေန” လို႔ေျပာျပီး ရံုးခန္းေရွ႕ကုိထြက္သြားပါတယ္။ အဲဒီမွာ က်ေနာ့္ကုိဖမ္းဖို႔ထုတ္ေပးပါလို႔ ေျပာေနတဲ႔ ဗိုလ္မွဴးႀကီးကုိ “မထုတ္ေပးနိုင္ဘူးကြ၊ ဒါ ထမင္းလာပုိ႔တဲ့ကားက ေခြးေတြေမာင္းထုတ္တာ” လို႔ ဦးၾကည္ေမာင္ ေျပာလိုက္ေတာ့... လာဖမ္းတဲ႔ဗိုလ္မွဴးႀကီးက”ဟာ ဗိုလ္မွဴးႀကီး” ဆိုျပီး အေလးျပဳလိုက္ တယ္။” က်ေနာ္က ဗိုလ္မွဴးႀကီး ပါမွန္းမသိလို႔ပါ” လုိ႔ေျပာျပီးျပန္သြားခဲ႔ပါတယ္။

         အဲဒီကစျပီး က်ေနာ္နဲ႔ အဘဦးၾကည္ေမာင္ ပုိျပီး ရင္းႏွီးခင္မင္သြားခဲ႔တာပါ။ ေနာက္ က်ေနာ္ အင္အယ္ဒီ ဗဟုိတတ္သိအဖြဲ႔၀င္၊ ဗဟုိျပန္ၾကားေရးရဲ႕မွတ္တမ္းလႊာအယ္ဒီတာတာ၀န္ယူရတဲ့အခ်ိန္မွာ အဘဦးၾကည္ေမာင္ေခၚသြားတဲ့ ရန္ကုန္ျမိဳ႕တြင္း အခမ္းအနားေတြ၊ အဘဦးၾကည္ေမာင္ကုိဖိတ္တဲ့ပြဲေတြ၊ သံရံုးေတြ၊ နယ္ခရီးေတြမွာ က်ေနာ္လုိက္ေနရပါေတာ့တယ္။ တခါတခါ ခရီးကုိႏွစ္ေယာက္ထဲသြားရတဲ့အခါ အဘက သူ႔ရဲ႕ဘဝအေတြ႔အၾကံဳေတြ၊ သူျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ တပ္မေတာ္အရာရွိဘဝေတြကုိ ေျပာျပေလ့ရွိ တယ္။ အဘဆီက အေတြ႔အၾကံဳေတြ၊ဗဟုသုတေတြအမ်ားၾကီးရခဲ့ပါတယ္။

သူတို႔အခ်ိန္က ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရးေခၚတာ ဘာျဖစ္လို႔မေအာင္ျမင္ခဲ႔ရတာလဲလို႔ေမးေတာ့ အဘ ဦးၾကည္ေမာင္ ေျပာျပတာက တခြန္းထဲပါ။ ႏွစ္ဖက္စလုံး တကယ္ျငိမ္းခ်မ္းေရးမလုိခ်င္လို႔ပါတဲ႔။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုတာ တကယ္လိုခ်င္ရင္ ရိုးသားရတယ္လို႔ သိခဲ႔ရတယ္။ ေနာက္တခုက အဘ ေတာ္ လွန္ေရးေကာင္စီထဲက ဘာလို႔ႏႈတ္ထြက္လိုက္တာလဲလုိ႔ေမးေတာ့လဲ၊ စစ္သားက စစ္သားအလုပ္မလုပ္ ပဲ ႏိုင္ငံေရးဝင္လုပ္ရင္ တိုင္းျပည္ပ်က္မယ္ဆိုတာသိလို႔ပါတဲ့။

ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီက အာဏာသိမ္းေတာ့ သူကျမန္ေအာင္ေရာက္ေနတာ၊ တပ္မေတာ္က အာဏာ သိမ္းျပီး ဗိုလ္ေနဝင္းကေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီအဖြဲ႔ထဲမွာ သူပါေနတာကုိ သူ႔ကုိယ္ေရးအရာရွိက ေရဒီယုိ လာဖြင့္ျပမွ သူသိတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းေတြေပါ့။ အဲဒီအခ်ိန္က သူက အေနာက္ေတာင္တိုင္း တိုင္း မွဴး ျဖစ္ေနခ်ိန္ပါ။

ေနာက္ သူနဲ႔ ေဒၚၾကည္ၾကည္သာတို႔ခ်စ္သူျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္ မွာ ေဒၚၾကည္ၾကည္သာကုိ ဦးေနဝင္းက သိမ္းပုိက္မယ္ၾကံစည္ေန တာကုိ သိျပီး ဦးလြင္(ေဒၚၾကည္ၾကည္သာ့ေမာင္အရင္း) က ခိုးေျပး ခိုင္းတဲ့အေၾကာင္း၊ အဲဒီအခ်ိန္ကတည္းက အဘ ဦးၾကည္ေမာင္နဲ႔ ဗိုလ္ေနဝင္းတို႔ၾကားမွာ ေက်ာင္းေတာ္က ရန္စျဖစ္ခဲ႔ရတဲ့အေၾကာင္း၊ ဦးခ်ိဳနဲ႔ ဦးလြင္တို႔ ညီအကုိႏွစ္ေယာက္ကုိ သူတပ္ထဲေခၚထည့္တဲ့ အေၾကာင္းေတြလည္း ေျပာျပခဲ့တယ္။

         အင္အယ္ဒီက တပ္မွဴးေဟာင္းေတြကုိ ဦးေနဝင္းေခၚေတြ႔တဲ့ အခ်ိန္မွာ အဘဦးၾကည္ေမာင္နဲ႔ အခု နာယကႀကီးသူရ ဦးတင္ဦး တို႔ ႏွစ္ေယာက္ပဲ သြားမေတြ႔ခဲ႔ၾကတာပါ။ သူရဦးတင္ဦးေျပာတာက ဗိုလ္ခ်ဳပ္နဲဲ႔ ႔ေတြ႔ရမွာေၾကာက္လို႔ သြားမေတြ႔တာပါတဲ့။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္းေရွ႕ေရာက္ရင္ သူေျပာတာ ေခါင္းညိတ္မိ မွာေၾကာက္တယ္ တဲ့။ အန္ကယ္ဦးတင္ဦးေျပာတဲ့စကားကု္ိၾကည့္ရင္ အင္မတန္ရိုးသား ရိုးေျဖာင့္တာကုိ ေတြ႔နိုင္မွာပါ။ အဘဦးၾကည္ေမာင္ကေတာ့ ေက်ာင္းေတာ္က ရန္စရွိခဲ့တာေၾကာင့္သြားမေတြ႔တာပါလို႔ ေျပာပါတယ္။ အမွန္တကယ္လည္း အဲဒီအခ်ိန္က ဗိုလ္ေနဝင္းကုိ လုံးဝမေၾကာက္တာကုိ အဘ ဦးၾကည္ေမာင္မ်က္ႏွာ မွာ ေတြ႔ ရပါတယ္။ ေျပာမယ္ဆိုရင္ အမ်ားႀကီးပါပဲ။

၁၉၉၀ ခုႏွစ္ေရြးေကာက္ပြဲေန႔ ရန္ကုန္မဲရံုေတြကုိ ကားေတြနဲ႔ပတ္ၾကည့္တဲ႔အခ်ိန္မွာလည္း အဘ ဦးၾကည္ေမာင္ရဲ႕ေဘးနားကေန မခြာပဲေနရတယ္။ တေနရာေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ အဘဦးၾကည္ေမာင္အနား မွာ က်ေနာ္ရွိမေနခဲ့ရင္ ေမးေနတာပါ။ တခ်ိဳ႕ အင္အယ္ဒီပါတီဝင္ေတြကေတာင္ က်ေနာ့္ကုိ ဦးၾကည္ေမာင္ ပီေအလုိ႔ ထင္ခဲ႔ၾကပါတယ္။

         က်ေနာ္ေျပာျပခ်င္တာက ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲညက အေၾကာင္းေလးပါ။

၁၉၉၀ ခုနွစ္ေမလ ၂၇ ရက္ေပါ့။

စစ္အစုိးရက အာဏာလႊဲမေပးခဲ့တဲ့ ပါတီစုံဒီမိုကေရစီအေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲႀကီး က်င္းပခဲ့တဲ့ေန႔ေပါ့။ ကမ ၻာမွာ ျမန္မာနိုင္ငံကုိ ႀကီးစုိးေနတဲ့ စစ္အာဏာရွင္ေတြဟာ မ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္ လိမ္လည္မႈႀကီး က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ေန႔ပါ။ အဲဒီအခ်ိန္က က်ေနာ္ NLD ဗဟုိသတင္းနဲ႔ျပန္ၾကားေရးအဖြဲ႔ဝင္။ NLD ကထုတ္တဲ့မွတ္တမ္းလႊာလည္ ေရာင္းအေကာင္းဆုံးျဖစ္ေအာင္ က်ေနာ္ ဒုကၡခံႀကိဳးစားခဲ့တာေတာ့ ဘယ္သူမွျငင္း ဆန္ေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္လုိ႔မရတဲ့ သမိုင္းတခုပါပဲ။

၁၉၉၀ ေမလ ၂၇ ရက္ေန႔ညေနမွာ ပထမဦးဆုံးအနိုင္ရတာက ဆိပ္ကမ္းျမိဳ႕နယ္က လႊတ္ေတာ္အမတ္ ေဒၚစန္းစန္း။ ေဒၚစန္းစန္းဆိုတာ ဆရာစိန္ခင္ေမာင္ရီရဲ႕ညီမ။

NLD ႏိုင္ျပီဆိုေတာ့ က်ေနာ့္ကုိဖုန္းနဲ႔တာဝန္ေပးတယ္။ သတင္းထုတ္ျပန္ေရးအဖြဲ႔ဖြဲ႔ဖို႔။ အဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ က်ေနာ္က တာဝန္ယူဖို႔ေပါ့။ ဖုန္းဆက္ျပီးတာဝန္ေပးသူက အဲဒီတုန္းက NLD ဗဟုိသတင္းနဲ႔ျပန္ၾကားေရးေကာ္မတီ ဥကၠ႒ဦးခင္ေမာင္ေဆြပါ။ သူကတာဝန္ေပးတာနဲ႔ NLD ဗဟုိရံုးအဖြဲ႔၊ ဗဟုိသတင္းနဲ႔ျပန္ၾကားေရးအဖြဲ႔ဝင္ေတြ၊ ျပန္ၾကားေရးရံုးအဖြဲ႔ဝင္ေတြ၊ရန္ကုန္တိုင္း လူငယ္တာဝန္ခံ ကုိရန္ေအာင္ပု့ိ႔တဲ့ လူငယ္ေတြနဲ႔ သတင္းထုတ္ျပန္ေရးအဖြဲ႔ကုိ ဖြဲ႔လုိက္တယ္ေလ။ ရန္ကုန္တိုင္းစည္းရံုးေရး အဖြဲ႔ဝင္ ကုိသန္းလြင္ကလည္း လာကူညီတယ္။ သတင္းထုတ္ျပန္ေရးအဖြဲ႔ကို ေရြဂံုတိုင္ အုတ္လမ္းကNLD ဌာနခ်ဳပ္ (အခုလက္ရွိရံုးခ်ဳပ္ေနရာ) အလယ္တိုက္မွာ ရံုးခန္းဖြင့္ခဲ့ၾကတာေပါ့။ အဲဒီရုံးခန္းေနရာက အိမ္ပုိင္ ရွင္ဦးထြန္းႀကိဳင္အနားယူတ့ဲေနရာပါ။ အဲဒီအခန္းထဲမွာ ႀကိဳးဖုန္းက တလုံးထဲ ရွိပါတယ္။

သတင္းထုတ္ျပန္ေရးအဖြဲ႔ဖြဲ႔ၿပီးတာနဲ႔ တႏိုင္ငံလုံးက NLD အႏိုင္ရသတင္းေတြလက္ခံလုိ႔မႏိုင္ေအာင္ ဝင္လာ ၾကပါတယ္။ ႏိုင္ငံတကာသတင္းေထာက္ေတြက ဖုန္းတလုံးထဲနဲ႔က်ေနာ္တို႔သတင္းလက္ခံသတင္းထုတ္ျပန္ ေနတာကုိၾကည့္ျပီး အရမ္းအံ့ၾသသြားၾကပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ သတင္းထုတ္ျပန္တဲ့အဖြဲ႔ရံုးခန္းရဲ႕အေရွ႕မွာ က ျမန္မာ့အသံဦးေက်ာ္ဦး၊ ျပန္ၾကားေရးရံုးအဖြဲ႔မွဴး မယဥ္စိမ္း၊ မျဖဴတို႔က NLD အႏိုင္ရအမတ္ေတြကုိ ေၾကညာေပးတယ္။ ေရႊဂံုတိုင္ NLD ဌာနခ်ဳပ္ေရွ႕မွာေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကတဲ့ လူအုပ္ႀကီးကမနည္းဘူး။ လက္ခုပ္သံကတေျဖာင္းေျဖာင္းနဲ႔ေပါ့။

ဌာနခ်ဳပ္ေရွ႕မွာေတာ့ ကုိပိန္ပိန္စီစဥ္ထားတဲ ဦးတင္ဦးနဲ႔ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ပုိစတာႀကီးကလည္း လူအုပ္ႀကီးကုိ လက္ျပေနတာေပါ့။ က်ေနာ္တို႔သတင္းထုတ္ျပန္ေရးအဖြဲ႔ကုိ အေမရိကန္သံရံုး၊ ၿဗိတိသွ်သံရံုး၊

ျပင္သစ္သံရုံး၊ ဂ်ပန္သံရံုးေတြက ရွန္ပိန္ေတြ၊ ဘီယာဗူးေတြ မနည္းမေနာ လာပုိ႔ေပးထားပါတယ္။

ဒီေရြးေကာက္ပြဲႀကီးကုိ ဦးေဆာင္လုပ္ခဲ႔တာက အဘဦးၾကည္ေမာင္ျဖစ္ပါတယ္။

NLD ရဲ႕ေခါင္းေဆာင္ အဘဦးၾကည္ေမာင္အေၾကာင္းကုိ အမွတ္ရစရာေလးအျဖစ္ ေရးခ်င္တာပါ။

NLD အမတ္ေတြအႏိုင္ရတာကိုေၾကညာေနရတာ မနည္းေတာ့ပါဘူး။ အဘဦးၾကည္ေမာင္က ဗဟန္း မဲဆႏၵနယ္က ဝင္အေရြးခံတာ။ အေျဖက ထြက္မလာေသးဘူး။ ႀကိဳတင္မဲကုိေရတြက္တဲ့အခ်ိန္မွာ မဲ အနည္းငယ္ရံႈးေနပါတယ္။

က်ေနာ္တို႔သတင္းထုတ္ျပန္ေရးရံုးခန္းထဲဝင္ဝင္လာျပီး ကုိျမတ္လိႈင္းေရ၊ အဘဗဟန္းကသတင္းဝင္ မလာေသးဘူးလားလုိ႔ ခဏခဏေမးလုိက္။ အခန္းေရွ႕ဆက္တီခုံမွာ ထိုင္လုိက္နဲ႔။ စိတ္ပူေနတယ္ထင္ပါရဲ႕။ ဗိုလ္ေနဝင္းလို စစ္အာဏာရွင္တေယာက္ကုိေတာင္ မေၾကာက္ခဲ့တဲ့ အထင္ကရစစ္သားစစ္စစ္ႀကီး တေယာက္ ေခြ်းျပန္ေနတဲ့အခ်ိန္ကာလေလးေပါ့။

က်ေနာ္လည္း အလုပ္ေတြရႈပ္ေနေပမယ့္ အဘေရြးေကာက္ပြဲရံႈးသြားမွာကုိ စိုးရိမ္ေနမိတယ္။

ေတာ္ေတာ္ေလးညည့္နက္ေတာ့မွ ဗဟန္းေအာင္ႏိုင္ေရးအဖြဲ႔က ဖုန္းဝင္လာတယ္။

က်ေနာ္က ဖုန္းအျမန္ကုိင္လုိက္တာေပါ့။ ျပန္ၾကားေရးရံုးအဖြဲ႔က တူးတူးနဲ႔စည္စည္ေသာ္က လုိက္မွတ္ၾက တယ္။

ေနာက္ဖုန္းခ် အခန္းအျပင္ထြက္ျပီး အဘေရ ဗဟန္းနိုင္ျပီဗ်လုိ႔ ေျပာလုိက္ေတာ့ အဘဦးၾကည္ေမာင္ မတ္ တပ္ထရပ္ျပီး ကုိျမတ္လိႈင္း ရွန္ပိန္ယူခဲ့ဗ်ာတဲ့။

က်ေနာ္ရွန္ပိန္အေကာင္းစားတပုလင္းကုိယူျပီး အဘကုိေပးလုိက္တယ္။ က်ေနာ္က ဆက္တီခုံမွာ ထိုင္ခ် လုိက္တာေပါ့။

အဘဦးၾကည္ေမာင္က ကုိျမတ္လိႈင္း ထေလ၊ ေအာင္ျမင္မႈအတြက္ ရွန္ပိန္ေဖာက္ရင္ မတ္တပ္ရပ္ျပီး ခ်ီယားလုပ္ရတယ္လုိ႔ေျပာမွ က်ေနာ္မတ္တပ္ထရပ္လုိက္တယ္။

အဘဦးၾကည္ေမာင္နဲ႔ရွန္ပိန္ ခ်ီးယားလုပ္ေတာ့ ျပန္ၾကားေရးက ဓာတ္ပုံဆရာကုိသန္႔ဇင္ကုိ အဘ ဦးၾကည္ေမာင္က“ေဟ့ ဓာတ္ပုံရိုက္စမ္းကြာ လုိ႔ေျပာတာ သတိရေနပါေသးတယ္”။

         ဤခုအခ်ိန္မွာေတာ့  နာယကႀကီးသူရဦးတင္ဦးနဲ႔ လူထုေခါင္းေဆာင္ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္က်ေနစဥ္ က်ေနာ္တို႔ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ႀကီးကုိ  မားမားမတ္မတ္ရပ္တည္ဦးေဆာင္မႈေပးႏိုင္ခဲ့တဲ့ ခန္႔ညားတဲ့ ေကာင္းကင္ႀကီးျပိဳက်သြားခဲ့သလို ခံစားမိရင္း အဘဦးၾကည္ေမာင္အတြက္ တမ္းတစြာ မွတ္တမ္းတင္လိုက္ မိပါတယ္။

ျမတ္လိႈင္း

First Weekly Journal. Vol -l6.No-285. June 1.2017