သစ္ခက္သံလြင္ ကဗ်ာ၊ ေမာင္ေနာင္မြန္ ၏ "အိမ္ျပန္ခ်ိန္ ရႈေမွ်ာ္ခင္း"

အိမ္ျပန္ခ်ိန္ရႈေမွ်ာ္ခင္း
ေရႊအိုေရာင္က ပုစြန္ဆီေရာင္သမ္းလာတဲ့
တိမ္စိုင္ပါးပါးေတြဟာ
ၿငိမ္သက္ေန။
လက္တန္းေတြခေနာ္ခနဲ႔တံတားေပၚကေနေမွ်ာ္ေငး
ဆည္းဆားရဲ႕အလွက ဣေႁႏၵရလြန္းေနခဲ့။
ေႏြဦးရဲ႕ေန၀င္ခ်ိန္က
တိမ္အလႊာပါးပါးဇာပု၀ါကိုျခံဳလို႔။

ဂ်င္းေဘာင္းဘီအိတ္ထဲကဇစ္ပိုမီးျခစ္ကိုထုတ္ကာ
မာဘိုလိုစီးကရက္ကို တရႈိက္မက္မက္ရႈသြင္းလိုက္တယ္။

ေဆးလိပ္မီးခိုးေတြ ေလထုထဲေပ်ာက္ကြယ္သြားတဲပံုက
ျဖည္းျဖည္းညႇင္းညႇင္း ညင္သာလိုက္ပါဘိ။
တိုးတိုးတိတ္တိတ္ ညေနခင္းအလွထြက္ခြာခ်ိန္
ေခ်ာင္းေရစီးသံ တသဲ့သဲ့ၾကားေနခဲ့။
အလင္းတဝက္နဲ႔အေမွာင္တဝက္ေျပာက္ၾကား
ဆည္းဆာအလွဟာ အပ်ဳိေဖာ္ဝင္ခါစ။

ေယာနသံစင္ေယာ္ေတြအုပ္စုဖြဲ႔အိမ္ျပန္ခ်ိန္ျမင္ကြင္း
မ်က္ဝန္းထဲမွာမရွိေတာ့ေပမဲ့
အျပန္လမ္းေပၚ
ေျခရာေတြအထပ္ထပ္
ထင္က်န္ေနဆဲ။ ။

ေမာင္ေနာင္မြန္

Comments