အိမ္ျပန္ခ်ိန္ရႈေမွ်ာ္ခင္း
ေရႊအိုေရာင္က ပုစြန္ဆီေရာင္သမ္းလာတဲ့
တိမ္စိုင္ပါးပါးေတြဟာ
ၿငိမ္သက္ေန။
လက္တန္းေတြခေနာ္ခနဲ႔တံတားေပၚကေနေမွ်ာ္ေငး
ဆည္းဆားရဲ႕အလွက
ဣေႁႏၵရလြန္းေနခဲ့။
ေႏြဦးရဲ႕ေန၀င္ခ်ိန္က
တိမ္အလႊာပါးပါးဇာပု၀ါကိုျခံဳလို႔။
ဂ်င္းေဘာင္းဘီအိတ္ထဲကဇစ္ပိုမီးျခစ္ကိုထုတ္ကာ
မာဘိုလိုစီးကရက္ကို
တရႈိက္မက္မက္ရႈသြင္းလိုက္တယ္။
ေဆးလိပ္မီးခိုးေတြ
ေလထုထဲေပ်ာက္ကြယ္သြားတဲပံုက
ျဖည္းျဖည္းညႇင္းညႇင္း
ညင္သာလိုက္ပါဘိ။
တိုးတိုးတိတ္တိတ္
ညေနခင္းအလွထြက္ခြာခ်ိန္
ေခ်ာင္းေရစီးသံ တသဲ့သဲ့ၾကားေနခဲ့။
အလင္းတဝက္နဲ႔အေမွာင္တဝက္ေျပာက္ၾကား
ဆည္းဆာအလွဟာ
အပ်ဳိေဖာ္ဝင္ခါစ။
ေယာနသံစင္ေယာ္ေတြအုပ္စုဖြဲ႔အိမ္ျပန္ခ်ိန္ျမင္ကြင္း
မ်က္ဝန္းထဲမွာမရွိေတာ့ေပမဲ့
အျပန္လမ္းေပၚ
ေျခရာေတြအထပ္ထပ္
ထင္က်န္ေနဆဲ။ ။
ေမာင္ေနာင္မြန္
Comments
Post a Comment