ျပတင္းတံခါးအဖြင့္ ဇာခန္းဆီးအလြင့္( ၁၃ )
ျငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ တာဝန္ေက်ခဲ့တဲ့ ေခတ္ေပၚကဗ်ာ
ကိုႏိုင္း
မၾကာခင္ကာလမွာ က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံအတြက္အလြန္
က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံအေနနဲ
စာေပဆိုတာ ႏိုင္ငံေရးလက္ေအာက္ခံအျဖစ္လက္ခံ
ဒီေတာက္ေလာင္ေနတဲ့ျပည္တြင္းစစ္
လမ္းမီးေတြလင္းလာျပီလားအခ်စ္ေရ
မီးေလာင္ေနတဲ့ဂ်ဳံခင္းထဲ ငွက္ကေလးေတြဘယ္ဝဲႏိုင္ပါ့မလဲ
မျမင္ရတဲ႔ရန္သူကုိမွန္းပစ္ျပီး
အမိန္႔အတိုင္းတက္လာမိတယ္
ကာပစ္ေပးေနတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြကုိေ
ငါ့ကုိထားခဲ႔ေတာ့
“ေစာျပည့္သင္”ကုိ ဒါေလးေပးေပးပါလို႔ ေျပာျပီး
က်ဆုံးသြားတဲ့ရဲေဘာ္ေလး
ေသြးစြန္းေနတဲ့စာေလးတေစာင္
ဘယ္ဘက္ရင္အုံထဲစုိက္ဝင္သြားတဲ
ဒါ ရန္သူ႔လက္ခ်က္လား
အယူဝါဒလက္ခ်က္လား ဘယ္သူ႔အတြက္
ကဗ်ာကုိဒီမွာရပ္ထားလိုက္မိတယ္။
ျပည္တြင္းစစ္ပြဲေတြျဖစ္ေနသမ်ွ ဒီေစာျပည့့္သင္ေတြ ေသေၾကေနၾကဦးမွာပါပဲ။ ေစာျပည့္
ခႏၶာကုိယ္မွာ အရွက္လုံရံု
အဝတ္တစုံ ဖုံးထားတယ္
လက္တဖက္မွာ ေသနတ္တလက္
ေက်ာထက္မွာ
အိုးစားဖက္ေတြအတြက္
အသက္ရွင္ေရး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ
စုျပံဳထမ္းျပီး
ေျခတလွမ္း လွမ္းလိုက္တယ္
ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္အထက္၊ ေပေပါ
ျပည္တြင္းစစ္ကုိ ညီအကုိခ်င္းသတ္ျ
ေက်ာတခင္းစာ အိပ္ရာအတြက္
ကမၺလာေျမႀကီးကုိ ေက်းဇူးတင္မိသလုိ
တသြင္သြင္စီးဆင္းေနတဲ့ေသာက္ေရအတြက္
စိမ့္စမ္းေလးေတြကုိ ေက်းဇူးတင္မိပါရဲ႕၊
ငွက္ေပ်ာအူထမင္းနဲ႔ ေရမုန္႔ညင္း
အေၾကာေပါင္းတေထာင္နဲ႔ ငါးဥသီး
ဓားမခုတ္ရြက္နဲ႔ ပဲပိစပ္၊ ေတြ႔သမွ်ဟာ ရိကၡာတဲ႔။
ဆီမပါပဲျမက္ကုိေရလုံျပဳတ္နိုင္
အိုးမရွိခ်ိန္မွာ ဦးထုပ္နဲ႔ ထမင္းခ်က္နိုင္သတဲ႔
ပုတ္သင္ေၾကာ္ဟာ၊ ခ်ဳိၿပီးစိမ့္မွ
ရိကၡာစည္သြပ္ဗူးရတဲ့ရက္ဟာ
အာဂပါးစပ္ လူျဖစ္ရက်ိဳးနပ္တဲ့ရက္ျဖစ္လာတယ္
ဒီလိုနဲ႔ပဲ အညတရေတြ
ကုိယ့္အသက္ သူ႔အသက္၊ ေလာင္းေၾကးထပ္ၾကရင္း
တခါတခါမွာ ကုိယ့္လက္ေတြေသြးစြန္းရတယ္
ေသြးစြန္းေနတဲ့လက္ေတြနဲ႔ပဲ
အသက္ေတြျပန္ကယ္ရတယ္
ေသနတ္ကုိင္ထားတဲ့ဆရာ၀န္ဟာ
ဂ်နီဗာကြန္ဗင္းရွင္းမွာ၊ အၾကံဳး
ေရႊျပည္ေတာ္ဟာ
ေမွ်ာ္တိုင္းေ၀းေနေပမယ့္
ေျခတလွမ္း လွမ္းတိုင္းေတာ့
သခ်ဳႋင္းဟာ မေမွ်ာ္ဘဲ နီးနီးလာတယ္
ပါးစပ္နဲ႔ရွင္းေနတဲ့စကား၀ုိင္းေတြေအာက္မွာ
ေသနတ္နဲ႔ရင္းခဲ႔ရတဲ့ အသက္ေပါင္း
ဒီရင္းခဲ့ၾကရတဲ့အသက္ေပါင္းမ်ား
ေျမျပင္မွာ ေဖာက္ခြဲလိုက္တဲ႔
လက္နက္ႀကီးဗုံးဆံတခုဟာ
ေဒၚလာေပါင္းမ်ားစြာတန္သတဲ႔
သူ႔ရင္ဘတ္ ကုိယ့္ရင္ဘတ္၊ ေဖာက္ထြက္သြားတဲ့က်ည္ဆံဟာ
ေသြးလူးေနတဲ႔စပါးေစ့ေတြထက္၊ တန္
ေလယာဥ္တခါပ်ံတဲ့ဆီတစ္ဂါလံဟာ
ရိကၡာေပါင္းမည္မ်ွနဲ႔ညီမ်ွသလဲ။
ေရွ႕တန္းမွာတိုက္ပြဲဝင္ေနတဲ့စစ္သားေတြစားရတာက လူသားတေယာက္ရဲ႕အဆင့္အတန္းနဲ
အေတြးေတြမဆုံးခင္
ဝုန္းဒုိင္းက်ဲသြားတဲ့ဆူညံသံေတြ
လက္နက္ႀကီးလက္နက္ငယ္ ယမ္းခြဲသံေတြ
အသက္ငင္ေနတဲ့ဗုံးဆံေတြက်ည္ဆံေတြ
ေျမျပင္နဲ႔ေဝဟင္မွာ
ေတာ္လဲသံေတြအလား
မိုးျခိမ္းသံေတြအလား
ကမၻာမီးေလာင္တာမျမင္ဖူးေပမယ့္
ခ်နင္းခံရတဲ့သားေကာင္ေတြကေတာ့
မ်က္စိေရွ႕မွာ အလဲလဲအျပိဳျပိဳ။
ဒီေလာက္နဲ႔ပဲ ဒီကဗ်ာကုိေရွ႕မဆက္ခ်င္ေတာ့သလုိ
ဒီလိုသာဆက္ျဖဳန္းတီးပစ္ေနမယ္ဆို
ေနာက္ဆုံး ေလသံျပင္းျပင္း ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးကဗ်ာမ်ားစုစည္း
ေရာ္ဘာစုိက္ခင္းထဲ
ေျမၾသဇာလုပ္ပစ္တဲ့အေလာင္းေတြနဲ႔
ငါးဖမ္းေလွေပၚကန္ခ်
ပင္လယ္ထဲ
ငါးမန္းစာ ခ်ေကြ်းခံရတဲ့
အေလာင္းေပါင္း ရာနဲ႔ခ်ီေတြက
လူသိရွင္ၾကား အယူခံ၀င္တာေအာင္တဲ့ေန႔
အမွ်ရခ်င္တယ္တဲ့
လူမသိ သူမသိ ေသမိန္႔ေတြက
ငုိလို႔မျပီးေသးတဲ့ႏိုင္ငံေတာ္။
က်ေနာ္တို႔တိုင္းျပည္မွာ ငုိသံေတြတိတ္ျပီး ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ
၂၁ ရာစုပင္လုံျငိမ္းခ်မ္းေရးညီလာ
ကုိႏိုင္း
ထုံကူးခဲ့ေသာကဗ်ာမ်ား
၁။ ကုိေရြး၊(စစ္ျဖစ္ေနတဲ့ၿမိဳ႕ထဲ ေပ်ာ္ပြဲစားထြက္လည္ရက္ၾကတယ္)၊ မိုးမခမဂၢဇင္း၊ ဧျပီ ၂၀၁၇။
၂။ လက္ရံုး(Thant Htin Wai)၊ (သတၱမေျမာက္ သုဒၶကိန္းတစ္လုံး)၊ HlaTun Khaine FB၊ ေမလ ၂၀၁၇။
၃။ ခိုင္ေလညင္း၊( ငုိလို႔မျပီးေသးတဲ့ႏိုင္ငံေတာ္)
သူရိယေနဝန္းဂ်ာနယ္ -
Vol 1.No 149 . 27 May 2017 တြင္ ေဖာ္ျပၿပီး။
Comments
Post a Comment