သစ္ခက္သံလြင္၊ အမွတ္တရ-ျမတ္လိႈင္း၏ "မုန္တိုင္းထန္ေသာလမ္းမွ ၾကယ္ႏွစ္ပြင့္ကုိလြမ္းျခင္း"

မုန္တိုင္းထန္ေသာလမ္းမွ ၾကယ္ႏွစ္ပြင့္ကုိလြမ္းျခင္း

(စီးဆင္းေနေသာျမစ္မ်ားႏွင့္ျပန္မစီးဆင္းႏိုင္ေတာ့ေသာျမစ္မ်ား) 

ျမတ္လိႈင္း

                                                                                                                           

စာေရးဆရာႀကီး ေမာင္လင္းယုန္(ရွမ္းျပည္)နဲ႔ ကဗ်ာဆရာႀကီး ေမာင္ခိုင္မာအတြက္ အမွတ္တရ  

က်ေနာ္တို႔ ဗႏၶဳလသေဘာၤကုိစီးၿပီး ရန္ကုန္္ၿမိဳ႕မွထြက္ခြာလာခဲ႔ၾက ပါတယ္။ အဲဒီေန႔ကေတာ့ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ ဧၿပီလမွာေပါ့။ 

က်ေနာ္တို႔သြားမယ့္ၿမိဳ႕ဟာ ေျမာင္းျမၿမိဳ႕ျဖစ္ပါတယ္။ ေျမာင္းျမၿမိဳ႕ဆိုတာ အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ ဆန္းကေတာ္၊ အခုလူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ရဲ႕မိခင္ႀကီး ေဒၚခင္ၾကည္ရဲ႕ဇာတိၿမိဳ႕ပါ။ အခုသြားေရာက္ရမွာက အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကေန အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲကုိ ပါ၀င္ယွဥ္ၿပိဳင္အေရြးခံမယ့္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္ႏွစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ ဦးေအာင္ၾကင္နဲ႔ ဦးစုိးမင္းတို႔အတြက္ မဲဆြယ္ တရားေဟာေျပာဖို႔ပါ။ ဒီေဟာေျပာပြဲကုိ ရန္ကုန္လမ္းသစ္ရိပ္သာ မွာေနတဲ့ ေျမာင္းျမသား အင္အယ္ဒီအဖြဲ႔ဝင္ ကုိျမင့္လြင္က အစအဆုံးစီစဥ္ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ႔ပါတယ္။ ဒီအဖြဲ႔မွာ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္က တာ၀န္နဲ႔လိုက္ပါလာသူေတြကေတာ့ ကုိျမင့္ေဆြ(ကဗ်ာဆရာ တင္ေဆြမိုး)၊ ကုိေအာင္ေက်ာ္ဦး( လူရႊင္ေတာ္ကုိပိန္ပိန္)နဲ႔ က်ေနာ္တို႔ျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔နဲ႔အတူ ပါ၀င္ၿပီးေဟာေျပာေပးမယ့္သူေတြက စာေရးဆရာ ေမာင္လင္းယုန္(ရွမ္းျပည္)၊ ကဗ်ာဆရာ ေမာင္ခိုင္မာ၊ စာေရးဆရာ စုိးျမင့္လတ္တို႔ ျဖစ္ပါတယ္။

က်ေနာ္တို႔ အင္အယ္ဒီတာ၀န္ရွိသူေတြကေတာ့ ကုိျမင့္ေဆြ( ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ကုိယ္ေရးအတြင္း ေရးမွဴး)၊က်ေနာ္နဲ႔ကုိေအာင္ေက်ာ္ဦး(ကုိပိန္ပိန္)တို႔က ဗဟုိတတ္ သိအဖြဲ႕၀င္နဲ႔ဗဟုိျပန္ၾကားေရးေကာ္မတီ အဖြဲ႔၀င္ေတြျဖစ္ၾကပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ က်ေနာ္က အင္အယ္ဒီ၊ ဧရာ၀တီတိုင္း၊ ေရြးေကာက္ပြဲေအာင္နိုင္ေရး ေကာ္မတီအတြင္းေရးမွဴးတာ၀န္လည္း ယူထားရပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ေရြးေကာက္ပြဲမဲဆြယ္စည္းရံုးေရးအဖြဲ႔ဟာ ေျမာင္းျမၿမိဳ႕ကုိမနက္အေစာႀကီးေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ေျမာင္းျမၿမိဳ႕က ဧရာ၀တီတိုင္းစည္းရံုးေရးအဖြဲ႔၀င္ ဦးလွသန္းကေတာ့ ပုသိမ္ေထာင္ထဲမွာ ေထာင္နန္းစံေန ရပါတယ္။ ၿမိဳ႕နယ္စည္းရံုးေရးေခါင္းေဆာင္ ဦးျမင့္လြင္နဲ႔ ၿမိဳ႕နယ္စည္းရံုးေရးအဖြဲ႔၀င္မ်ားႀကိဳဆိုခဲ႔ၾကပါတယ္။ အင္အယ္ဒီျမိဳ႕နယ္ရံုးကုိ ဦးဘခ်ိဳလမ္းမွာဖြင့္လွစ္ထားပါတယ္။ ဧရာ၀တီတိုင္း အင္အယ္ဒီ ေအာင္နိုင္ေရး အဖြဲ႔မွာ ဥကၠ႒ ဦးတင္ထြဋ္( ၉၀ ခုႏွစ္အိမ္မဲလႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္)၊ ဒုဥကၠ႒ကေတာ့ ဦးလွေဖ(၉၀ခုႏွစ္ ေမာ္ကြ်န္းလႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္)တို႔က တာ၀န္ယူထားပါတယ္။

 

က်ေနာ္တို႔အဖြဲ႔ကုိ ဦးဘခ်ိဳလမ္းကေတာ္၀င္ တည္းခိုခန္းမွာ တည္းခို ေစခဲ့ပါတယ္။ တည္းခိုခန္းမွာေနရာခ်ေပးေတာ့ မနက္အေစာႀကီးရွိ ပါေသးတယ္။ မဲဆြယ္တရားေဟာပြဲက ေန႔လည္ ၁၂ နာရီမွစမွာပါ။ ဒါေပမဲ့ တည္းခိုရမယ့္အခန္းေတြကုိေနရာခ်တုန္း စစ္သားေတြေရာက္ လာၿပီး သန္းေခါင္စာရင္း စစ္ေတာ့တယ္။ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕မွတ္ပုံတင္ေတြကုိၾကည့္ၿပီး နာမယ္နဲ႔လူ တူမတူ ေသခ်ာ စစ္တယ္။ အဲဒီမွာ က်ေနာ္တို႔သိလိုက္ၿပီ။ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ မဲဆြယ္ေဟာေျပာပြဲကုိ အေႏွာင့္အယွက္ေပးေတာ့မယ္ေလ။ သူတို႔သိခ်င္တာက က်ေနာ့္ကုိပါ။ က်ေနာ္က အင္အယ္ဒီပါတီ ဧရာ၀တီတိုင္းရဲ႕အတြင္းေရးမွဴးျဖစ္ ေနတာကုိး။ ဧရာ၀တီတိုင္းထဲမွာ ၿမိဳ႕တိုင္းကုိ က်ေနာ္သြားၿပီး ၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္မယ့္ ကုိယ္စားလွယ္ ေလာင္းေတြ နဲ႔ေတြ႔ဆုံခဲ႔တာကုိ အာဏာပုိင္ေတြက သိေနခဲ့ တယ္။ ဒါေပမဲ့ အာဏာပုိင္ စစ္အာဏာရွင္ေတြ အေနနဲ႔ ျမတ္လိႈင္းဆိုတဲ့အမည္ကုိပဲၾကားဖူးပါလိမ့္မယ္။ လူကုိေတာ့ မေတြ႔ဖူးပါဘူး။ က်ေနာ္ကလည္း တၿမိဳ႕ ကုိေရာက္ၿပီးတာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းျပန္ထြက္ခဲ႔တယ္။ ပုသိမ္တိုင္း ရံုးမွာလည္း အထိုင္နည္းပါတယ္။ ေနာက္ က်ေနာ္ မွတ္ပုံတင္နာမယ္က စုိးျမတ္ျဖစ္ေနတာလည္း က်ေနာ္ ကံေကာင္းတာပါ။ ဒီမွတ္ပုံတင္ေၾကာင့္ က်ေနာ္ အဖမ္းခံရမယ့္အေျခအေနကလြတ္ခဲ႔တာပါ။  ပုသိမ္ၿမိဳ႕ကုိ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္နဲ႔ စည္းရံုးေရးခရီးစဥ္ သြားတဲ့အခ်ိန္မွာတခါ။ အခုတခါနဲ႔ဆို ႏွစ္ခါရွိၿပီ။မနက္ဖက္ႀကီးသန္းေခါင္စာရင္းစစ္ရတယ္လို႔ဆိုၿပီး မေက် မခ်မ္းနဲ႔ ဆရာရွမ္းက တဗ်စ္ေတာက္ေတာက္ ေျပာေနပါတယ္။ စစ္အာဏာရွင္ေခတ္မွာ ဘာကုိမွထူးဆန္း တယ္ေျပာလို႔မရႏိုင္ဘူးေလ။ 

စစ္အာဏာရွင္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြရဲ႕ပါးစပ္ထဲမွာ ဥပေဒေတြရွိေနတဲ့ေခတ္ႀကီးပါ။ ျမန္မာျပည္ရဲ႕စစ္အာဏာရွင္ ေခတ္သမိုင္းဆုိးႀကီးထဲမွာ ဧရာ၀တီတိုင္းကစစ္အာဏာရွင္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမင့္ေအာင္က အဆိုးဆုံးစစ္အာဏာရွင္ တေယာက္ပါ။ သူအုပ္ခ်ဳပ္တဲ့အခ်ိန္ကစၿပီး ဧရာ၀တီတိုင္းအတြင္းက အင္အယ္ဒီေခါင္းေဆာင္ေတြကုိ အဖိႏွိပ္ဆုံးလုပ္ေဆာင္ခဲ႔တာပါ။

မွတ္မွတ္ရရ အဲဒီမနက္ကမိုးေတြရြာခ်ေနတယ္။ ပိေတာက္ပန္းေတြလည္း ပြင့္ေနတယ္။

က်ေနာ္တို႔ထုတ္တဲ့ အင္အယ္ဒီမွတ္တမ္းလႊာထဲမွာေ ရးလိုက္တဲ့ ပိေတာက္ေတြလိႈင္တဲ့ႏွစ္၊ ခေမာက္ေတြ  ႏိုင္မယ့္ ေခတ္။ ငုနဲ႔ပိေတာက္ ေႏြမွာလိႈင္ၿပီ၊ စုနဲ႔ခေမာက္ ေမမွာႏိုင္မည္ ဆိုတာကုိ နိမိတ္ေကာင္းတယ္ လို႔ထင္ခဲ႔တယ္။ ဒီ ၉၀ ခုႏွစ္ေရြးေကာက္ပြဲမွာ က်ေနာ္တို႔ က်ိမ္းေသႏိုင္မယ္ဆိုတာ က်ေနာ္တို႔သိေနပါတယ္။ ယုံလည္းယုံၾကည္ေနခဲ့တယ္။

အဲဒီလိုနဲ႔၊ ေန႔လည္ေရာက္ေတာ့ ေျမာင္းျမၿမိဳ႕၊ ေဘာလုံးကြင္းႀကီးထဲမွာ မဲဆြယ္တရား ေဟာေတာ့တယ္။ မိုးကလည္း ေကာင္းေနတာေပါ့။ ပရိတ္သတ္ေတြေရာက္လာပါ့မလားလို႔ေတာင္ စုိးရိမ္ေနမိတယ္။ ဒီေျမာင္းျမကုိေရာက္ေတာ့ အဖြဲ႔ဝင္ေတြက သတင္းအကုန္ေပးတယ္။ ၀န္ထမ္းေတြကုိ ဒီမဲဆြယ္ေဟာေျပာပြဲ ကုိ ဘယ္သူမွမသြားရဆိုတဲ့အမိန္႔ထုတ္ထားသတဲ့။ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ဆိုေတာ့ ေက်ာင္သားေတြကုိေတာ့ တားျမစ္ထားလို႔မရဘူး။

ေဟာေျပာပြဲစစခ်င္းမွာ ပရိတ္သတ္က နည္းပါတယ္။ ေနာက္ ေျမာင္းျမျမိဳ႕နယ္ ေက်းရြာေတြက အင္အယ္ဒီ ပါတီ၀င္ေတြ တက္ေရာက္လာၾကတယ္။ စစခ်င္း ဆရာရွမ္းက စေဟာတယ္။ စင္ေပၚကေန စိမ္းျမသစ္ရြက္ တို႔ ေႂကြေနတုန္း၊  တခ်ိဳ႕ေတြ ေနႏိုင္လြန္းတယ္ဆိုတဲ့ အဆိုေတာ္ခိုင္ထူးသီခ်င္းကုိ ဟစ္ပါေလေရာ။ လက္ခုပ္သံေတြဆူညံလို႔ေပါ့။ တေျဖးေျဖးနဲ႔လည္း ေဘာလုံးကြင္းထဲမွာ ပရိတ္သတ္ေတြျပည့္လာတယ္။ ထီးေလးေတြေဆာင္းလို႔ေပါ့။

ေနာက္ ကုိျမင့္ေဆြ(တင္ေဆြမိုး)၊ ကုိေအာင္ေက်ာ္ဦး(ကုိပိန္ပိန္)၊ ကုိပိန္ပိန္ကေတာ့ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ မဲေပးရမွာကုိရွင္းသြားတယ္။ ကုိခိုင္မာနဲ႔ ကုိစုိးျမင့္လတ္တို႔ကလည္း ကဗ်ာေတြရြတ္ျပသြားၾကတယ္။ ကဗ်ာဆရာေမာင္ခိုင္မာက စင္ေပၚတက္တက္ခ်င္း” ေျမာင္းျမကုိလွမ္းျမင္လိုက္ကတည္းက ရင္ထဲထိတ္ခနဲျဖစ္သြားတယ္၊ ဘုရား ဘုရား  ဒါ ဧရာ၀တီတိုင္းပါလား” ဆိုၿပီး ေျပာလိုက္တာကုိလည္း လက္ခုပ္သံေတြ ဆူညံသြားေစခဲ႔ပါတယ္။

ေနာက္ဆုံးက က်ေနာ္ေဟာေျပာရတယ္။ က်ေနာ္ေဟာေျပာဖို႔ စင္ေပၚတက္သြားတဲ့အခ်ိန္ထိ မိုးရြာလို႔ ေကာင္းတုန္းပါ။ ထီးေတြေဆာင္းထားညပီး ေဘာလုံးကြင္းအျပည့္နားေထာင္ေနတုန္းပါ။ က်ေနာ္က စၿပီး၊ က်ေနာ္တို႔ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္တဲ့ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ေနအိမ္အက်ယိခ်ဳပ္ခံထားရတယ္။ သူ႔ဘ၀က ျမန္မာျပည္အတြက္ လမ္းၾကမ္းၾကမ္းကုိ နင္းေလ်ွာက္ေနရတယ္။ ေနပူေနတဲ့ေႏြေန႔လည္ခင္းေတြမွာလည္း အမိုးအကာမပါပဲျဖတ္သန္းေနရတယ္။ အခုလို မိုးရာသီမွာလည္း ထီးမေဆာင္းပဲ မိုးေရထဲမွာ ျဖတ္သန္း ေနရတယ္လို႔ စၿပီးေျပာလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ေဆာင္းထားတဲ့ထီးေတြအကုန္ပိတ္သြားတယ္။ 

က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဧရာ၀တီတိုင္းခရီးစဥ္တုန္းက ခေမာက္ေလးတလုံး ေဆာင္းၿပီး ျပည္သူေတြကုိတရားေဟာခဲ႔တာကုိ သတိရလိုက္သလုိပါပဲ။ မိုးရြာေနတဲ့အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တို႔ ေခါင္းေဆာင္နဲ႔အတူ မိုးရြာထဲမွာ အမိုးမကာမပါပဲအတူေလ်ွာက္လွမ္းမယ္ဆိုတာကုိ ျပည္သူေတြက ျပလိုက္ တာပါပဲ။ က်ေနာ္က ၿပိဳင္ဘက္ပါတီကေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သူေျပာတဲ့စကားကုိ စင္ေပၚက ျပန္စိန္ေခၚလိုက္ပါ တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက က်ေနာ္တို႔အင္အယ္ဒီကုိလိုက္ၿပိဳင္ၿပီး ထိုးႏွက္ေနတာက ဦးေအာင္ႀကီးပါ။ သူေျပာလိုက္တာက ဦးေခါင္းမရွိပဲနဲ႔(ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္က်ေနတဲ့ က်ေနာ္တို႔ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ကုိညႊန္းဆိုၿပီး တိုက္ခိုက္လိုက္တာပါ) ခေမာက္ဘယ္လိုမွမေဆာင္းနိုင္ဘူးလို႔ တိုက္ခိုက္ေျပာလိုက္ တာကုိ က်ေနာ္က က်ေနာ္တို႔ သန္းေလးဆယ္ေသာျပည္သူေတြရဲ႕ေခါင္းေပၚမွာ ခေမာက္ေဆာင္းထားတာ ကုိ ဦးေအာင္ႀကီး မျမင္ႏိုင္ပါဘူး၊ ခေမာက္က က်ေနာ္တို႔ အမိအဖဆိုၿပီး သေဘာထားတဲ့ျပည္သူေတြရဲ႕ ဦးေခါင္းေပၚမွာေဆာင္းထားတာပါ။ အခုအခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တို႔အေနနဲ႔ မိဘဆိုတဲ့ျပည္သူေတြကုိဦးေဆာင္ႏိုင္ တဲ့အေနအထားမရွိေသးေပမယ့္ ျပည္သူနဲ႔အတူတူ ဒီမိုကေရစီလမ္းၾကမ္းႀကီးကုိ ေလ်ွာက္လွမ္းပါ့မယ္ဆို တဲ့ကတိကုိေပးႏိုင္ပါတယ္။ သန္းေလးဆယ္ေသာျပည္သူေတြနဲ႔အတူတူ ခေမာက္ကုိေဆာင္းထားပါ့မယ္။ 

ပရိတ္သတ္ေတြက လက္ခုပ္သံေတြ ဆူညံေနခဲ႔ပါတယ္။ ဒီ ဒီမိုကေရစီလမ္းၾကမ္းႀကီးကုိ ျပည္သူနဲ႔အတူ ေလ်ွာက္လွမ္းေနၿပီး က်ေနာ္တို႔အေနနဲ႔ အမိအဖဆိုတဲ႔ေနရာ၊ အိမ္ဦးခန္းမွာထားၿပီး အလုပ္အေကၽြးျပဳႏိုင္ဖို႔ က်ေနာ္တို႔ကုိ အလုပ္အေကၽြးျပဳခြင့္ ဒီေနရာမွာလာေတာင္းတာပါ။ အဲဒီအခ်ိန္က်ရင္ ျပည္သူကုိ က်ေနာ္တို႔ ဦးေဆာင္ၿပီး လက္တြဲေခၚသြားႏိုင္မွာပါ။ ဒီတာ၀န္ကုိက်ေနာ္တို႔ယူဖို႔ဆိုျပီးေျပာေနေပမယ့္၊ က်ေနာ္စဥ္းစား မိတာကုိေျပာပါ့မယ္။ အခုေျပာေနတာက ေဘာလုံးကြင္းထဲမွာဆိုေတာ့၊ ေဘာလုံးျပိဳင္ပြဲရဲ႕ ဥပမာကုိ ေပးခ်င္ ပါတယ္။ေဘာလုံးကုိယွဥ္ၿပိဳင္ေနၾကတဲ့ေဘာလုံးအသင္းႏွစ္သင္းရွိပါတယ္။ ဒါကုိ ၾကည့္ေနၾကတဲ႔ ပရိတ္ သတ္လည္း ရွိပါတယ္။ ဒီေဘာလုံးျပိဳင္ပြဲကုိ တရားမ်ွတေအာင္ေဆာင္ရြက္ေပးမယ့္ကြင္းလယ္ဒုိင္လည္း ရွိပါတယ္။ တကယ္လို႔ကြင္းလယ္ဒုိင္ကတဖက္သတ္ဆုံးျဖတ္ျပီး တဖက္အသင္းကုိပဲ ပင္နယ္တီေပးေနခဲ႔ရင္ ဘက္လိုက္ေနခဲ႔ရင္ ၾကည့္ေနတဲ့ပရိတ္သတ္ကသိျပီး ထဆူပူမႈျဖစ္မွာပါ။ ဒီေတာ့ ပြဲဆူတယ္ဆိုတာ ဒုိင္လူႀကီးဘက္လိုက္ရင္လည္း ဆူတတ္တာကုိသတိေပးလိုက္ပါရေစဆိုျပီး က်ေနာ္ ေျပာလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ပရိတ္သတ္ေတြရဲ႕လက္ခုပ္သံေတြမစဲႏိုင္ေအာင္ျဖစ္သြားခဲ႔တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ အလုပ္ရႈပ္သြားတာက စစ္ေထာက္လွမ္းေတြပါပဲ။ က်ေနာ္ေဟာေျပာတာေတြကုိ ရီေကာ္တာနဲ႔အသံဖမ္းထားျပီး က်ေနာ္ကုိဖမ္းဖို႔ လုပ္ေနပါတယ္။ က်ေနာ္ေဟာေျပာေနတာကုိရပ္ေပးဖို႔ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးေတြ၊ ရဲေထာက္လွမ္းေရးေတြ က စင္ေအာက္မွာရွိတဲ့ ကုိျမင့္လြင္တို႔ကုိ တြန္းအားေပးေနပါတယ္။ ကုိျမင့္လြင္နဲ႔ညမိဳ႕နယ္စည္းရံုးေရး ေခါင္းေဆာင္ေတြက အခုက်ေနာ္ေဟာေျပာေနတာကုိ ရပ္ေပးဖို႔မေျပာနိုင္ဘူး၊ ပြဲျပီးမွ သူတို႔ကုိဖမ္းပါဆိုျပီး ျငင္းဆန္လိုက္တယ္။ ျမိဳ႕နယ္စည္းရံုးေရးမွဴးေတြက ဒီအေျခအေနကုိ သိျပီး က်ေနာ္ စင္ေပၚကဆင္းတဲ့ အခ်ိန္မွာ ပင္နီအက်ီၤကုိခ်က္ခ်င္းလဲေစျပီး ေဘာလုံးကြင္းထဲက အျမန္ဆုံး ေခၚထုတ္သြားခဲ႔ၾကတယ္။ က်ေနာ္တို႔တည္းခိုတဲ႔တည္းခိုခန္းကုိေခၚမသြားပဲ၊ သေဘာၤဆိပ္နားကအိမ္တအိမ္ ကုိ ေခၚသြားျပီး ဝွက္ ထားၾကတယ္။ ညမိုးခ်ဳပ္တဲ႔အခ်ိန္မွာ ပုံမွန္ထြက္ေနက် အစုိးရသေဘာၤနဲ႔မဟုတ္တဲ႔ ႏွစ္ထပ္ပုဂၢလိက ပုိင္သေဘာၤနဲ႔တင္ေပးလိုက္ၾကတယ္။ က်ေနာ္တို႔သေဘာၤေပၚတက္တဲ႔အခ်ိန္မွာ အင္အယ္ဒီ ပါတီအဖြဲ႔၀င္ ေတြနဲ႔ေက်ာင္းသားသမဂၢေတြလူအုပ္ၾကီးနဲ႔ အကာအကြယ္ေပးျပီး တက္ေစပါတယ္။ 

ေနာက္တခုကံေကာင္းတယ္လုိ႔ေျပာရမွာပါ။ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးေတြက က်ေနာ္ေဟာေျပာတာေတြကုိ အသံသြင္းထားတဲ့ရီေကာ္ဒါက မိုးေရေတြစုိလို႔ပ်က္သြားတယ္တဲ့။

ေျမာင္းျမျမိဳ႕ကေနေအာင္ျမင္စြာနဲ႔ ရန္ကုန္ျပန္လာနိုင္ခဲ႔ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တို႔စီးလာတဲ႔သေဘာၤဟာ လမ္းမွာ မုန္တိုင္းမိခဲ႔ပါတယ္။ ေရွ႕ဆက္မသြားႏိုင္ေတာ့ပဲ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္ ကမ္းေဘးကုိ ထိုးကပ္ထားခဲ႔ရပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔အဖြဲ႔လည္း ရင္ခုန္ေနခဲ႔ရတယ္။ ဘုရားစာရြတ္ေနတဲ့သူေတာင္ ပါမလားမသိ။ ဆရာရွမ္းက ကုိျမင့္လြင္ကုိေမးလိုက္တယ္။” ကုိျမင့္လြင္က ‘  ဟာ ဘယ္ေျပာလို႔ရမလဲ ဆရာရွမ္းရဲ႕၊ အခ်ိန္မေရြးျမဳပ္သြားနိုင္တယ္’ “ ဒါဆို က်ဳပ္ေရမကူးတတ္ဘူး၊ အိပ္ေတာ့မယ္၊ဘာထူးလဲဗ်၊ ေသခ်င္လဲေသပေစဆိုျပီး ဒီခရီးကုိလိုက္လာတာပဲ”လို ႔ေျပာျပီး ဆရာရွမ္းအိပ္ပါေလေရာ။

မုန္တိုင္းကလည္းပုိျပင္းထန္လာတယ္၊ မိုးကလည္း သည္းသည္းမည္းမည္းရြာေနတယ္။ ဆရာရွမ္း ေဟာက္သံကလည္း မိုးနဲ႔မုန္တိုင္းနဲ႔အျပိဳင္ပါပဲ။ အဲဒီညက မုန္တိုင္းဟာ အေတာ္ႀကီးကုိၾကမ္းၾကမ္းတမ္း တမ္းတိုက္ခတ္ခဲ႔တယ္ဆိုတာ ျပန္အမွတ္ရေနပါတယ္။ 

 က်ေနာ္ေျပာရဲတာက ၉၀ ခုႏွစ္က အင္အယ္ဒီပါတီဆိုတာ ျပည္သူေတြအတြက္ ေရွ႕တန္းက စစ္အာဏာ ရွင္စနစ္ကုိ ရဲရဲ၀ံ႔၀ံ႔ရပ္တည္နိုင္ခဲ႔တဲ႔ပါတီဆိုတာကုိ ျပည္သူဖက္ကရပ္တည္ေနတဲ႔ ကဗ်ာဆရာေတြ၊ စာေရး ဆရာေတြ ပါ၀င္ခဲ႔တာနဲ႔သက္ေသျပနိုင္ခဲ႔ပါတယ္။ ေရွ႕မွာအလြန္ခက္ခဲၾကမ္းတမ္းတဲ႔ ဒီမိုကေရစီခရီးလမ္း ကုိ ျပည္သူနဲ႔အတူေလ်ွာက္ခဲ႔ရပါတယ္။  ႏွစ္ေပါင္း ႏွစ္ဆယ့္ငါးႏွစ္ေလာက္ျဖတ္သန္းခဲ႔ရပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက ျပည္သူကုိ ျပန္ဦးေဆာင္နိုင္ဖို႔ တာ၀န္ကုိေရြးေကာက္ပြဲမွာ ျပည္သူတရပ္လုံးက မဲေပးလုိက္ၾက ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျပည္သူေတြရဲ႕ဆႏၵကုိ စစ္အစုိးရက ေျဗာင္ျငင္းပယ္ခဲ႔တယ္။ ပိေတာက္ေတြလိႈင္မယ့္ ႏွစ္ ဆိုတာကုိ အညႊန္႔ခ်ိဳးပစ္ခဲ႔ၾကတယ္။ ခေမာက္ေတြနိုင္မယ့္ေခတ္ကုိလည္း ရိုက္ခ်ိဳးပစ္ခဲ႔ပါတယ္။ ခေမာက္တျခမ္းကုိၾကိဳးတုတ္ျပီး တျခမ္းကုိေထာင္သြင္းအက်ဥ္းခ်ပစ္ခဲ႔တယ္။ ခေမာက္ကုိေဆာင္းခဲ့တဲ့ ႔ျပည္သူေတြကုိလည္း အမိန္႔အာဏာေတြနဲ႔တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ခ်ဳပ္ကုိင္ထားခဲ႔ၾကပါတယ္။ 

ခေမာက္ေတြကုိေဆာင္း အနိုင္ကုိကာကြယ္ဖို႔ၾကိဳးစားသူမွန္သမ်ွ၊ ဘ၀ေတြပ်က္ေအာင္ဖ်က္ခဲ႔ၾကပါတယ္။ ေနာက္ဆုံး အသက္ေတြေႂကြတဲ႔အထိအထိေႁခြပစ္ခဲ႔ၾကပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ျပည္သူေတြဟာ ဇြဲမေလ်ွာ့ခဲ႔ၾက ပါဘူး။ ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ဆယ့္ငါးႏွစ္တာမ်ွ ခရီးၾကမ္းၾကီးကုိ အတူပါ၀င္ ေလ်ွာက္လွမ္းခဲ႔ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ျပည္သူေတြကုိ အသိအမွတ္ျပဳရမွာပါ။ အာဇာနည္ သူရဲေကာင္းေတြအတြက္ အထိမ္းအမွတ္ ေက်ာက္တိုင္စုိက္ထားသလိုမ်ိဳး ဒီမိုကေရစီတိုက္ပြဲ၀င္ ျပည္သူမ်ားေက်ာက္တိုင္စုိက္ထူထားရပါလိမ့္မယ္။ ၿပီးေတာ့ ျပည္သူေတြနဲ႔အတူပါ၀င္ခဲ႔တဲ႔ကဗ်ာဆရာမ်ား၊ စာေရးဆရာမ်ားေက်ာက္တိုင္ကုိလည္း စုိက္ထူထား ရမွာပါ။ ဒီအေမွာင္ေခတ္လမ္းမွာ ကဗ်ာဆရာေတြ၊ စာေရးဆရာေတြအေနနဲ႔ ၾကယ္ပြင့္ေတြေတာက္ပခဲ႔ သလို ေတာက္ပခဲ႔ပါတယ္။

ဒီခရီးလမ္းရဲ႕ၾကမ္းတမ္းမႈေတြထဲမွာ အခုဆိုရင္ ၾကယ္ႏွစ္ပြင့္ေႂကြက်သြားခဲ႔ရပါျပီ။ ကဗ်ာဆရာေမာင္ခိုင္မာနဲ႔ စာေရးဆရာေမာင္လင္းယုန္(ရွမ္းျပည္)တို႔ပါ။ တျခားေသာအေတာက္ပဆုံးၾကယ္ပြင့္ႀကီးေတြလည္း ေႂကြခဲ့ ၾကပါတယ္။ 

ဆရာရွမ္း(ေမာင္လင္းယုန္ရွမ္းျပည္)နဲ႔ ဆရာေမာင္ခိုင္မာတို႔ကုိလည္း မွတ္တမ္းတင္ထားမိပါတယ္။ ေႂကြသြားတဲ႔ အေတာက္ပဆုံးၾကယ္ႏွစ္ပြင့္ကုိ ျပန္တမ္းတေနမိပါတယ္။ ေနာက္ဘ၀ရွိခဲ႔ရင္ ဒီဘ၀ထက္ပုိျပီး လင္းလက္ေတာက္ပတဲ႔ၾကယ္ၾကီးေတြျဖစ္ပါေစ။

ျမတ္လိႈင္း

Vol -6.No - 280 .28.4.2017 First Weekly ဂ်ာနယ္မွာ ေဖာ္ျပၿပီးျဖစ္သည္။