သစ္ခက္သံလြင္ ကဗ်ာစင္ျမင့္၊ ေအာင္ေမာ္ဦး၊ မိုးသက္ၿငိမ္ဦး ႏွင့္ ဝါက်ျဖဴတို႔၏ ကဗ်ာမ်ား

သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ
Glenwood
အျဖစ္အပ်က္ကေတာ့ 
ခင္ဗ်ားတို႔ၾကားတဲ့အတိုင္းပဲ 
ရယ္ခ်င္ရယ္ေပါ့။ 

"တခါရယ္မလို႔လုပ္လိုက္တိုင္း 
မင့္ ရင္ကို တခါညႇစ္သလို ခံစားရလိမ့္မယ္"တဲ့ 
ဂၽြန္စတိန္းဘက္က ေျပာဖူးတယ္။ 

ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ရတာ 
စိတ္ခ်မ္းသာတယ္ 
ခ်ဳိ႕ခ်ဳိ႕ငဲ့ငဲ့ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္။ 

ထူေထာင္ေရးလုပ္ရတာ 
စိတ္ဆင္းရဲတယ္ 
ေထြေထြျပားျပား ေဝေဝဝါးဝါး။ 

မသိႏိုးနား 
ပုစၧာေတြအၾကား 
ဗ်ာမ်ားၾကရင္း 
ပြဲသိမ္းခရာဟာ 
ထင္ထားတာထက္
 ေစာတြတ္ခဲ့ၿပီ။ 

ခ်စ္သူတို႔ 
ခ်စ္ခ်င္ေယာင္ အေဆာင္ခံၾကရသူတို႔ 
ေယ်ဘံုယ်အျပဳခံၾကရသူတို႔
အေရးႀကီးတာက 
ငါတို႔အနာဂတ္ကို 
ငါတို႔ကိုယ္တိုင္ လႊတ္ခ်မပစ္ၾကဖို႔ပဲ။ 

ေအာင္ေမာ္ဦး 
၂၅၊ ေဖေဖာ္ဝါရီ၊ ၂၀၁၇။
 ....

ငါ့ေနာက္ေက်ာကို ထိုးတဲ့ဓား
ego-alterego.com
 " ေအာ္ ဘ႐ုတပ္စ္ မင္းလဲပါသကိုး " ဟာ
ငါ့ေနာက္ေက်ာကိုထိုးတဲ့ဓား
ငါ့ေနာက္ေက်ာကိုထိုးတဲ့ဓားမွာ မ်က္​ႏွာဖံုးေတြခ်ိတ္ဆြဲထား
ခ်ိတ္ဆြဲထားတဲ့မ်က္ႏွာဖံုးေတြထဲ အေကာင္းဆံုးမ်ားသာ
အေကာင္းဆံုးမ်ားကို ယံုၾကည္ရင္းနဲ႔ေနာက္ေက်ာ ကိုသာ
ဓားနဲ႔ထိုးစိုက္သြား ...၊ မယံုၾကည္ႏိုင္ျခင္း ဓားတန္းလန္းနဲ႔
ငါ့ေနာက္ေက်ာဟာေသြးစက္စက္ယို
ယိုစီးေနေသာေသြးမ်ားအားျဖင့္ ငါ့ေနာက္ေက်ာကို
ဓားနဲ႔ထိုးေၾကာင္း အခ်ိန္လြန္မွသိခဲ့ရ
သိမႈအခ်ိန္ေႏွာင္းသြားေတာ့ ငါ့ေနာက္ေက်ာဟာ
ဓားဒဏ္ရာေပါင္းစံုနဲ႔ ပုပ္ပြေပါ
က္ျပဲ စုတ္ျပတ္ေနခဲ့
စုတ္ျပတ္ေနမႈမ်ားက ေ႐ွ႕တည့္တည့္ကမလာဘူး
အေကာက္ၾကံမႈမ်ားက ထိပ္တိုက္တည့္တည့္မတိုးဘူး
ေနာက္ေက်ာကိုထိုးတဲ့ဓားဟာ ဘယ္ေတာ့မွ
သူရဲေကာင္းမဆန္ဘူး ၊ ေနာက္ေက်ကိုထိုးတဲ့ဓားရဲ႕စာရိတၱက
အျမဲတမ္းခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္ ၊ ေနာက္ေက်ာကိုထိုးတဲ့ဓားရဲ႕
ေသြးကအျမဲတမ္းမိန္းမလိုမိန္းမရ ၊ ေနာက္ေက်ာကိုထိုးတဲ့ဓားရဲ႕
လိပ္ျပာက ကလိမ္ေစ့ျငမ္းဆင္ ၊
ငါ့ေနာက္ေက်ာ ကိုထိုးတဲ့ဓားေၾကာင့္ေတာ့
ငါဟာေသဆံုးမသြားခဲ့ ၊
ငါ့ေနာက္ေက်ာကို ထိုးတဲ့ဓားသ ေသဆံုးခဲ့ရ
မေသေပမယ့္ေသခဲ့ရ ၊ ႐ွင္ေနေပမယ့္ ေသခဲ့ရ
အခုဆိုရင္
ေနာက္ေက်ာ ကိုထိုးတဲ့ဓားဟာ
႐ွင္သန္လြတ္ေျမာက္ေနေပမယ့္
အႀကိမ္​ႀကိမ္​ မခါခါ ေသခဲ့ၿပီး ေသေနဆဲ ေသေနဦးမွာျဖစ္တယ္ ။ ။

မိုးသက္ၿငိမ္ဦး
8.11.2016
...
မ်က္လွည့္ဆရာ
Pinterest
 တိမ္ေတာက္ခ်ိန္ဟာ 
မ်က္လုံးထဲဝင္ေသေနတဲ့ငွက္တေကာင္ 
အိုၿပီးၿပိဳက်ေတာ့မဲ့ အစိုင္အခဲဆည္းဆာ 
အဘိုးအိုဟာ 
အသစ္စက္စက္လ်ွာေပၚက အရသာဖုဆီ
ႏွင္တံတေခ်ာင္းတင္လိုက္တယ္။ 

ရာသီဥတုေတြ 
ညာသံေပးလာတဲ့ လက္ႏွစ္ဖက္တို႔ေတာင္းဆိုသံတို႔ႏွင့္အတူ 
ေရာက္လာခဲ့တယ္ 
တိတ္ဆိတ္ေျခာက္ကပ္မႈတို႔ကိုတင္ေဆာင္ရင္း 
အဘိုးအိုဟာျမိဳ႕ကေလးထဲေရာက္လာခဲ့တယ္ 

ဖိနပ္သံေတြကိုေျပာင္းျပန္လွန္စီးဖို႔ 
ေနေရာင္ေတြထဲက ဝတ္ဆံေတြထြက္လာျပီး 
လူေတြရဲ႕ေသြးေႀကာေတြထဲစိမ့္ဝင္ 
ဦးေခါင္းဆီလွဳိက္စားဖို႔ ။ 

မ်က္လွည့္ဆရာအဘိုးအိုဟာ 
လက္ခုတ္သံေတြမုန္တိုင္းထန္တဲ့ေန႔က 
တေစၧ/ သရဲ/ သဘက္ေတြအတြက္ 
စပါးလင္ပင္ေပၚေသြးေတြေလာင္းေနခဲ့ ။ 

လူေတြဟာ ၿမိဳ႕ကေလးအေၾကာင္းကိုၿမိဳခ်ျပစ္လိုက္ႀကၿပီး 
တိတ္ဆိတ္မႈေတြရီေဝေနေတာ့တယ္။ 

ည....ညဆို 
ဖန္သားျပင္ထဲမွာ ေပ်ာက္ကြယ္ျခင္းတုန္ခါမႈေတြက 
ငွက္ေတြကို လန္႔ပ်ံေအာင္ 
သရဲေတြကစြမ္းေဆာင္ေနၾကတယ္။ 

အခုေတာ့ ၿမိဳ႕ကေလးမွာ 
ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္ကိုအေမွာင္ခ် 
လူေတြမ်က္ဝန္းကိုလ်ွပ္တပ်က္ ဝင္...ဝင္ဆြဲေနပုံက 
တိမ္ေတာက္ေနတဲ့ေမွာင္ရီပ်ိဳးပ်က ထလာသလို 
ဦးေခါင္းေတြထဲက ရွဳိ အေမွာင္ကို
ႀကိဳခိုင္းေနေလရဲ႕ ။ 

ဝါက်ျဖဴ 

Comments