သစ္ခက္သံလြင္(မိုးမခ)- ေတြ႔ဆုံေမးျမန္းခန္း၊ ဆရာမင္းသစ္ႏွင့္ မာန္(ေတာင္လုံးျပန္) အပိုင္း (၅-၆)

ဆရာမင္းသစ္ႏွင့္ ေတြ႔ဆုံေမးျမန္းခန္း – အပုိင္း (၅-၆)

ေတြ႔ဆုံေမးျမန္းသူ စာေရးဆရာ မာန္ (ေတာင္လုံးျပန္)

 

ပန္းခ်ီမင္းေဝေအာင္

ဆရာမင္းသစ္ကို က်ေနာ္အင္တာဗ်ဴးခြင့္ေတာင္းထားသည္မွာ (၂) ႏွစ္ေက်ာ္ခဲ့ၿပီ။ က်ေနာ့္အတြက္ ကံေကာင္း လွသည္မွာ က်ေနာ့္ရဲ႕လူသိမမ်ားလွေသာဝတၱဳရွည္တပုဒ္ကို ဆရာဖတ္ဖူးထားျခင္းေၾကာင့္ပင္။ က်ေနာ္နဲ႔ေတြ ႔ေတာ့ မိတ္ဆက္စကားေျပာျပခ်ိန္ ဆရာက ထိုဝတၱဳကိုမွတ္မွတ္ရရျပန္ေျပာၿပီး သူက်ေနာ့္ကေလာင္ကို သိထားေၾကာင္းႏွင့္ ထိုဝတၳဳအေပၚသေဘာက်ေၾကာင္း ေျပာျပသျဖင့္ က်ေနာ္ၾကည္ႏူးမဆံုး။ သူနဲ႔က်ေနာ္ ေရ စက္ဆံုခ်င္ေတာ့ ပင္းယမဂၢဇင္းမွာျပန္ဆံုရသည္။ သူက အယ္ဒီတာခ်ဳပ္၊ က်ေနာ္က လူငယ္ပိုင္းဆိုင္ရာ စာေပတာဝန္ခံ။ ထို႔ေနာက္ပိုင္း ဆရာႏွင့္ ႀကိဳ႕ၾကားႀကိဳ႕ၾကား ေတြ႔ၾကသည္။ က်ေနာ္က ဆရာဦးဝင္းၿငိမ္းတို႔ ကိုအင္တာဗ်ဴးၿပီးေနာက္ပိုင္း စာေပနယ္မွဝါရင့္သမာရင့္မ်ားႏွင့္ထပ္၍ အင္တာမဗ်ဴးျဖစ္။ ႏိုင္ငံေရးေသာင္ သာေသာကာလမို႔  ႏိုင္ငံေရးအင္တာဗ်ဴးမ်ားခ်ည္း ငါးႏွစ္ေက်ာ္အခ်ိန္ကုန္ခဲ့သည္။ ယခုမွ ဆရာမင္းသစ္ႏွင့္ ခ်ိန္းဆိုကာ လြန္ခဲ့ေသာ(၂) ႏွစ္က အလုပ္ေႂကြးကိုဆပ္ရျခင္းပင္။ ၁၅၊ ၁၀၊ ၂၀၁၆ ေန႔တြင္ ပထမအႀကိမ္၊ ၁၉၊ ၁၀၊ ၂၀၁၆ ေန႔တြင္ ဒုတိယအႀကိမ္ေတြ႔ဆံုကာ အားပါးတရေမးျမန္းျဖစ္ခဲ့သမွ်တင္ျပလိုက္ရပါေတာ့ သည္။

မာန္ (ေတာင္လုံးျပန္)  

....................

ဆရာမင္းသစ္အင္တာဗ်ဴ း(၅)

မာန္။ ။ ထားပါဆရာရယ္ရပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့ သီခ်င္းနာမည္ ေလးေတြေတာ့ေျပာပါဆရာ

မင္းသစ္ ။ ။ ရုပ္ရွင္သီခ်င္းေတြဗ်၊ ဓာတ္ျပားသီခ်င္းဆိုလို႔ ျမန္မာ့အသံမွာ တပုဒ္ရွိတယ္၊ ကိုတင္မိုးရဲ႕ 'တသက္မွာ သည္တပြင့္'ကို က်ေနာ္အသံထည့္ၿပီးေတာ့ ခ်စ္စပယ္ျပန္ဆိုထားတာ၊ ဓာတ္ျပားသီခ်င္း ကေတာ့ ပိုက္ဆံလိုခ်င္လို႔ ေရးခဲ့တာပါပဲ၊ တကဲ့ကို ခပ္တံုးတံုးေပၚတင္ႀကီး ေရးရတာ၊ ရည္းစားရွိရင္ ခြင့္လႊတ္ပါသီခ်င္း၊ တြံေတးသိန္းတန္ဆိုခဲ့တာေပါ့။
ရုပ္ရွင္သီခ်င္းေတြကေတာ့ အမ်ားႀကီးပဲ၊ အဲဒီထဲမွာမွ က်ေနာ္အားရတာက 'ေမတၱာသည္သာ အလွတရား' သီခ်င္းပါ၊ အျပတ္မေျပာနဲ႔မေခ်ာရုပ္ရွင္ကားထဲကသီခ်င္း၊ အဲဒီကားထဲမွာ က်ေနာ္ ေလးငါးပုဒ္ေလာက္ ေရး တယ္၊ ၿပီးေတာ့ တြံေတးသိန္းတန္ရဲ႕ဆရာဆိုၿပီးေတာ့ စႏၵရားဆရာေယာင္ေဆာင္ၿပီး ဝင္ရိုက္လိုက္ေသး တယ္၊ စႏၵရားလည္း ေကာင္းေကာင္း တီးတတ္တာ မဟုတ္ဘူး။
ဝတၲဳဇာတ္ညြန္းေရးတာလည္း ေဖာင္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ေလာက္ရွိမယ္၊ ကန္ေတာ္ေလးက က်ဳံေပ်ာ္ ကိုတင္လႈိင္ စက္မွာ ရိုက္တာ၊ ေရးၿပီးရိုက္ ေရးၿပီးရိုက္နဲ႔၊ အဲဒီလိုလုပ္ခဲ့တယ္၊ က်ေနာ္နာမည္မခံဘူး၊ ဘာျဖစ္လို႔တုန္းဆိုေတာ့ ဇာတ္လမ္းေက်ာရိုးက သူငယ္ခ်င္းဟာ ျဖစ္ေနလို႔။

မာန္။ ။ ဂီတေလာကကိုဆက္ပါဦးဆရာ၊ အဲဒီေလာကမွာ အၾကာႀကီးဆက္ေနေသးလား

မင္းသစ္။ ။ ေနႏိုင္ဘူးဗ်က်ေနာ္

မာန္။ ။ ပိုက္ဆံရတယ္မို႔လားဆရာ၊

မင္းသစ္။ ။ ရတာေပါ့ဗ်ာ၊ တစ္ပုဒ္ႏွစ္ရာေလ၊ အဲဒီတုန္းက ခင္ဗ်ားကလည္း ဘီအီးတစ္ပက္မွ ျပား သံုးဆယ္၊ ရမ္တစ္လံုးမွ ခုႏွစ္က်ပ္ခြဲ၊ က်ေနာ့္အဖို႔ အက္စ္ေအပီလစာထက္ေတာင္ ပိုေသးတယ္၊ အက္စ္ေအပီလစာက မွ ၂၉၇ က်ပ္၊ သို႔ေသာ္ ေရြေစ်းက ၃၈၀ ၊ ေငြႏွစ္ရာဆိုတာ သံုးမတ္သား ေလာက္ရတဲ့ေခတ္၊ က်ေနာ္က တစ္လတစ္လကိုဓာတ္ျပားသီခ်င္းနဲ႔  ရုပ္ရွင္သီခ်င္း ႏွစ္ပုဒ္ေလာက္ ေရးျဖစ္တယ္၊ တစ္လကိုေလးရာ၊ ေရြတစ္က်ပ္သား ေက်ာ္ေသးတယ္၊ ခုေခတ္သီခ်င္းေရးဆရာ ေတြ ပိုက္ဆံရတယ္ဆိုတာ ရယ္တာေပါ့ဗ်ာ၊ ေရြေစ်းနဲ႔တြက္ရင္ ေျပာပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္ မေနႏိုင္ဘူးဗ်၊ မေနႏိုင္ဘူးဆိုတာ အဲဒီ ဘလက္ေတြဒဏ္ကိုမခံႏိုင္တာ၊ စာမဖတ္ဘူးဗ်၊ ကိုယ္နဲ႔စကားေျပာဘက္လည္း မရွိဘူး၊ က်ေနာ့္နားမွာ စာဖတ္တာဆိုလို႔ တြံေတးသိန္းတန္ပဲ ရွိတယ္၊ သူကလည္း ေနာက္ပိုင္းအလုပ္အရမ္းမ်ားေတာ့ စာ မဖတ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး၊ ဒါေပမဲ့ သူက ဂနၲဝင္ အရမ္းေက်တယ္၊ ရွင္မဟာရဌသာရ၊ ရွင္မဟာသီလဝံသ၊ နတ္ရွင္ေနာင္တို႔၊ ရတု၊ ပ်ဳိ႕ အကုန္အလြတ္ရတယ္၊ အလြတ္ရတာ၊ တခါတေလ ရြတ္ေနတာ၊ ဘိလိယက္ထိုးရင္းလည္း ရြတ္ေနတာ၊ ရွင္မဟာရ႒သာရ ရြတ္ခ်င္ရြတ္ေနတာ၊ နတ္ရွင္ေနာင္ ရြတ္၊ နဝေဒးရြတ္နဲ႔၊ သူနဲ႔ေတာ့ ေျပာလို႔ဆိုလို႔ ရပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ က်န္တာေတြက မေကာင္းဘူးဗ်၊ ဘလက္ေတြ၊ ၾကာေတာ့ က်ေနာ္အဲဒီဒုကၡႀကီးကို မခံႏိုင္ေတာ့ ဘူး၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့က ဒီလ ငါ့ရုပ္ရွင္သီခ်င္း ဘယ္ႏွပုဒ္မွရပါ့မလဲ၊ အပ္ၾကပါ့မလဲ၊ အဲဒါႀကီးက လည္း ေမၽွာ္ေနရတာ၊ အဲဒါႀကီးကလည္း ဘယ္ေပၚမွာမူတည္ေမွ်ာ္ေနရသလဲဆိုေတာ့ တြံေတးသိန္းတန္ ရိုက္တဲ့ကားေပၚမူတည္ၿပီး ေမွ်ာ္ေနရတာ၊ ဒါေတာင္မွ ဒါရိုက္တာေတြက တြံေတးသိန္းတန္ကားဆိုရင္ သီခ်င္းေတြ ဇြတ္ထည့္တာေလ၊ ထမင္းခ်က္လည္း သီခ်င္းပဲ၊ ေရခ်ဳိးလည္း သီခ်င္းပဲ၊ အဲဒါေတြ ေတြ႔ဖူးမွာေပါ့။

မာန္။ ။ ေတးသရုပ္ေဖာ္ကားမ်ဳိး ျဖစ္ေနမွာေပါ့ဆရာ

မင္းသစ္။ ။ အဲဒီလိုဗ်ာ၊ အဲဒါနဲ႔ က်ေနာ္က်ဴရွင္ဆရာျဖစ္လာတာ။ ရန္ကုန္တၿမိဳ႕လံုးမွ က်ဴရွင္ဆရာ က ေလးေယာက္ေလာက္ရွိတာ၊ ၁၉၆၉ ကာလေပါ့၊
လွည္းတန္းမွာ ဦးေအာင္ေဖညြန္႔ ရွိတယ္၊ ဓာတ္ပံုဆရာႀကီး။ သူက Physics သင္တာ၊ ေနာင္ၿပီးေတာ့ စမ္းေခ်ာင္းမွာ ဦးဘေဌးရွိတယ္၊ သခ်ၤာသင္တာ။ ေနာက္တခါ သိမ္ျဖဴမွာ ဦးေဖေဌးရွိတယ္။ ပုဇြန္ေတာင္မွာ ဦးႏု ရွိတယ္။ ၿမိဳ႕လယ္မွာ တေက်ာင္းက်န္ေသးတယ္၊ ဦးဆလမ္မန္၊ ဆလမ္မန္ဟိုက္စကူးဆိုၿပီးဖြင့္တာ။ ရန္ကုန္တၿမိဳ႕လံုး ဒါပဲရွိတာ။

အဲဒီမွာ က်ေနာ္တို႔က ရမ္းသန္းစမ္းၿပီးေတာ့ က်ဴရွင္ေထာင္ၾကတယ္။ ေလထန္ကုန္းနဲ႔ မ်က္နာခ်င္းဆိုင္မွာ။  ၃၃ လမ္း၊ အမွတ္(၁၄၈)မွာ က်ေနာ္တို႔က်ဴရွင္ေထာင္ၾကေတာ့
က်ေနာ္နဲ႔ေမာင္သာႏိုးနဲ႔။ ေမာင္သာႏိုးက အဂၤလိပ္စာ၊ က်ေနာ္က Bio ဆိုၿပီးလုပ္ၾကတာ၊ ဖြင့္စ ကေက်ာင္းသား ငါးေယာက္ေလာက္မလာရင္ ထြက္ေစာင့္ေနရတာ၊ အဲဒီမွာ ႏိုင္ငံေရး သမားသားသမီးတို႔၊ စာေရးဆရာသားသမီးတို႔ဆိုရင္ free ၊ တခါတေလ free ေတြ ထြက္ေမွ်ာ္ေနရတာ။ ဘယ္သူေတြတုန္း ဆိုရင္ သခင္ျမသန္းသမီး၊ စည္သူျမသန္းရဲ႕အစ္မေနမွာေပါ့၊ ေနာက္ဦးလွခင္ရဲ႕သမီးတို႔။ က်ေနာ္ကထြက္ေမွ်ာ္ေနရတာ။ သူတို႔လာမွလူစံုၿပီဆိုၿပီး သင္ရတာ။

ေနာက္ေတာ့ က်ေနာ့္က်ဴရွင္က အရမ္းေအာင္ျမင္သြားၿပီးေတာ့၊ ထားပါေတာ့။ ထြင္လိုက္တာလည္း ပါတာေပါ့ Bio ကို ကေလးႀကိဳက္သီခ်င္းနဲ႔သင္တာ။
၉ တန္း ၁၀ တန္းသင္တယ္။ စတီဒီယိုေခတ္ဦးေလာက္မွာ ပေလးဘိုင္းအဖြဲ႔နဲ႔၊ သိန္းတန္တို႔ သန္းႏိုင္ တို႔၊ ႏြဲ႔ယဥ္ဝင္းတို႔၊ ေကဂ်ာႏူးတို႔ တင္မိုးခိုင္တို႔၊ ေအာင္ကိုလတ္တို႔နဲ႔၊ အဲဒီတုန္းက နာမည္ႀကီးအဆိုေတာ္ မွန္သမၽွေပါ့ဗ်ာ၊ အဲဒါေတြနဲ႔စီးရီးထုတ္တာ၊ စီးရီးထုတ္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ သင္တန္းသား သံုးေထာင္ေက်ာ္ သြားတယ္။

မာန္။ ။ ဘယ္လိုမ်ားထုတ္တာလဲဆရာ၊ လုပ္ပါဦး

မင္းသစ္။ ။ ဟိုေခတ္ကသီခ်င္းစီးရီးထုတ္သလိုပဲေလ ၊သင္ခန္းစာေတြကိုသံစဥ္နဲ႔ထုတ္၊ ဆိုင္ေတြ ကိုလိုက္ တင္လိုက္ျဖန္႔တာ၊ အဲဒါ ဒုတိယစီးရီးထုတ္ၿပီးေတာ့ ေက်ာင္းသားငါးေထာင္ ေက်ာ္သြား တယ္၊ က်ေနာ္စက္ ရွင္(၂၁)ရွင္ထိ ခြဲသင္ရတယ္။

အဲဒီတုန္းက သူကငယ္ေသးတယ္ဗ်၊ သူ႔မိဘေတြနဲ႔ပဲသိတာ၊ က်ေနာ့္က်ဴရွင္က အမွတ္(၁၃၀)၊ ဆူးေလ ဘုရားလမ္း၊ ေလွကားကတက္သြားၿပီး ညာဘက္ဝင္လိုက္ရင္ က်ေနာ့္အခန္း၊ ဘယ္ဖက္ ဝင္လိုက္ရင္ မင္းေအာင္လႈိင္(ယခုတပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္)တို႔အခန္း၊ ဒါေပမဲ့ သူက ငယ္ေသးေတာ့ မခင္ပါဘူး၊ သူ႔အေဖတို႔ဘာတို႔ေတာ့ ခင္တာေပါ့၊ သူ႔အေဖက က်ေနာ့္တို႔ကို ပန္းခ်ီသင္ေပးခဲ့ဖူးတယ္၊ ၁၉၅၂ မနၲေလးမွာ ပန္းခ်ီသင္တန္ေက်ာင္းဖြင့္တဲ့အခ်ိန္တုန္းကေပါ့၊ သူ႔ေၾကာင့္ က်ေနာ္ဟိုက္စကူးဖိုင္နယ္မွာ ပန္းခ်ီနဲ႔ေအာင္တာ၊ အႏုပညာက အဲဒီလိုမ်ိဳးဗ်၊ စာက်က္ ရတာ တစ္ဘာသာသက္သာတာေပါ့။ အဲဒီတုန္းက မင္းေအာင္လႈိင္က မေမြးေလာက္ ေသးဘူးဗ်၊ သူႀကီးလာတဲ့အခါက်ေတာ့လည္း စစ္တကၠသိုလ္တက္တာဆိုေတာ့ မေတြ႔ပါဘူး၊ တခါတေလက်ေတာ့လည္း သူေက်ာင္းပိတ္ရက္ျပန္လာတဲ့အခါ ေဒါက္ျဖဴေလးနဲ႔၊က်ေနာ့္ေက်ာင္းသူေလးေတြ က ဝိုင္းေငးၾကလို႔ တံခါးထပိတ္ရတာေပါ့၊ သူက လူငယ္အရြယ္ ေခ်ာေခ်ာေလး၊ ေဒါက္ျဖဴေလးနဲ႔ကိုး၊ က်ေနာ့္က်ဴရွင္ေလာကကေတာ့ အဲဒါပါပဲဗ်ာ။

ဆရာမင္းသစ္အင္တာဗ်ဴ း(၆)
(ပိုက္ဆံေၾကာင့္ပ်က္စီးရတဲ့ က်ေနာ့္အႏုပညာ)

မာန္။ ။ ဆရာစာေရာ မေရးေသးဘူးလား

မင္းသစ္ ။ ။ ေရးၿပီေလ၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ က်ဴရွင္သင္ရင္းတန္းလန္းနဲ႔ မဂၢဇင္းထုတ္ေနၿပီ၊ ၁၉၇၀ မွာ မိုးေဝမဂၢဇင္းကို နတ္ႏြယ္နဲ႔ေပါင္းၿပီးထုတ္ေနၿပီ၊ ေနာက္ ကုန္ေတာ့လည္း ရပ္သြားတာေပါ့ေလ။ စာေတာ့ေရးျဖစ္တယ္၊ ဒီလကဗ်ာဆို ေနာက္လဝတၳဳ၊ ေနာက္လ ကဗ်ာ၊ ေနာက္လဝတၲဳ၊ အဲဒီမွာ
ေမာင္ျမင့္ျမတ္(အညာတကၠသိုလ္)ကေန ေမာင္နဲ႔ေနာက္က တကၠသိုလ္ျပဳတ္သြားတယ္၊ ျမင့္ျမတ္ ျဖစ္သြား ၿပီ၊ ၁၉၇၀ ဩဂတ္စ္လမွာ က်ေနာ့္ရဲ႕ပထမဆံုးဝတၱဳတို'လန္ဒန္မိုးခါးေရ'၊ ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ က်ေနာ္မင္း သစ္လို႔ ကေလာင္အမည္ ေျပာင္းပစ္လိုက္တယ္၊ ၁၉၇၀ စက္တင္ဘာလမွာ၊ မိုးေဝမဂၢဇင္းထဲ'ကူးစက္ တတ္ေသာေခတ္' ဆိုတဲ့ကဗ်ာမွာမင္းသစ္နဲ႔စေရးတာ။
က်ေနာ္ေျပာျပခ်င္တာက ဒီလိုပါ၊
ကာရန္ကို ဇြတ္ေရွာင္ေနရင္လည္း မရိုးသားတာပဲ၊ ဇြတ္ရွာေနရင္လည္း ညံ့ရာက်တယ္၊ အညံ့စား ကဗ်ာဆရာပဲ၊ ေနာက္ ၿပီးေတာ ့ေခတ္သစ္ႀကီးျဖစ္လာလို႔၊ ေခတ္ေပၚႀကီးျဖစ္လာလို႔၊ ေခတ္သစ္မွာေပၚ တဲ့စကားလံုးေတြ၊ ကာရန္ေတာ့မႏိုင္ေတာ့ဘူးထင္ရင္ မေရးၾကနဲ႔၊ အဲဒါေၾကာင့္ အဲဒီကဗ်ာက်ေနာ္ေရးတာ။

မာန္။ ။ေျပာပါဦးဆရာအဲဒီကဗ်ာအေၾကာင္း..

မင္းသစ္။ ။ဂီတအသံုးအႏူန္း အဂၤလိပ္စကားလံုးေတြကို  က်ေနာ္ကာရန္နဲ႔ေရးပစ္တာ၊
(ဆရာက ကဗ်ာကို ခပ္ေအးေအး ရြတ္ျပပါသည္)

ေတးေရးမယ္လို႔
အေတြးကေလးစ်ာန္ဝင္ၿပီး
ကာရန္တြင္သံစဥ္ေႏွာ
အေတာကေလးရွာေဖြ၊
တ်ာထံ၊ ျမန္မာသံစစ္စစ္ေလးေတြနဲ႔
ေခတ္ေရးကိုတခါသီလို႔၊
သာယာၾကည္ မေဖာက္ျပန္သေဘာရယ္နဲ႔
ျမန္မာပီ အေနာက္ဟန္မေႏွာေလတဲ့
ေတးေၾကာကိုတ်ံထာနဲ႔
ေရးဖြဲ႔မယ္ေလ
ပယတ္၊ ႒ာန္၊ ဟန္၊ ကရိုဏ္းရယ္နဲ႔
လမိုင္းမကြာ မျပတ္တီးေသာ္လည္း
ျမည္ဟီးတာ ဘယ္လိုအသံလဲ
ျမန္မာသံေပ်ာက္ျပန္ထင္ထင့္
ေအာက္ျပန္မဝင္ ဖလက္တဖန္ ဟပ္(ဖ္)ေတြနဲ႔
ေဖာက္ျပန္ခ်င္ ကလပ္(ပ္)မမွန္ ရွပ္(ပ္)ေတြမို႔
ျဖတ္ခ်င္ပါရဲ႕ငါ့လက္ေတြ။
အခက္သားေလ
ရတက္ပြားဗ်ာေပြလို႔
အေျဖအရွာခက္လွခ်ည္ရဲ႕
စက္မေပ်ာ္ ထိုင္လိုထလိုနဲ႔
ခ်စ္သူကိုတိုင္တည္ညည္းကာ
အေျဖရွာတကယ္ေတြ႔ၿပီပဲ
မနက္က ႏွစ္ကိုယ္ဆံုေတာ့
သင္းထံုထံု ခ်စ္သူပါးမွာလ
သနပ္ခါး ဘယ္မျမင္ဘု
ဒီဇင္ဘာ ဆူဇင္မာ မိတ္ကပ္ေမႊးေတြနဲ႔
ေဆးနီျခယ္သူ႔ႏူတ္ခမ္းကို
ခ်စ္သူေရ
ဗိုလ္လိုနမ္းခဲ့မိလို႔လား။ ။

က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာက ေရးလို႔ရပါတယ္ကြ၊ မင္းတို႔ႀကိဳးစားၾကပါ၊ အားထုတ္ၾကပါဆိုတာ

မာန္။ ။ေကာင္းလိုက္တဲ့ကဗ်ာဆရာရယ္၊ (အသံဖိုင္အား သီးသန္႔စီဒီကူးထားပါသည္)၊ ဆရာအလြတ္ရြတ္သြားတာေတာ္ေတာ္ အရသာရွိတယ္၊ စကားလံုးေတြကိုကိုယ္ႀကိဳက္သလို သံုးလို႔ရတာပဲေနာ္၊ ဒီေတာ့ဆရာရယ္၊ ဆရာတို႔ အဲဒီေခတ္ကာလက စာေပမွာကာရန္မဲ့တာနဲ႔ ဘာနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ျပင္းထန္ ၾကတယ္ေနာ္

မင္းသစ္။ ။ စၿပီ၊ စေနၾကၿပီ။ အဲဒီေတာ့ ရႈမဝအုပ္စုက ကာရန္နဲ႔ ေရးတယ္၊ မိုးေဝအုပ္စုက လြတ္လပ္ကာရန္ နဲ႔ ေရးတယ္၊ ကာရန္ေတာ့ ပါတယ္၊ free verb ေပါ့၊ အဲဒါကို ရန္လုပ္ခံရတာေနာ္၊
ဒါ ကာရန္ပါေသးတယ္။ ထားေတာ့။ အဲဒီမွာ က်ေနာ္စာ ေတာ္ေတာ္ေရးျဖစ္ပါၿပီ။ ကဗ်ာ၊ ဝတၱဳ၊ ကဗ်ာ၊ ဝတၲဳ၊ ေရးတယ္။ ေနာက္က်ေနာ္မေရးေတာ့ဘူး။

မာန္။ ။ အေၾကာင္းရင္းက…

မင္းသစ္။ ။ အေၾကာင္းက ဘာမွမဟုတ္ဘူး။ က်ေနာ္ပိုက္ဆံရွာတာေလ။ ဟုတ္ၿပီေနာ္။ တနည္းေျပာလို႔ရွိရင္ က်ေနာ္ပိုက္ဆံေတြအမ်ားႀကီးရတဲ့အခ်ိန္မွာ က်ေနာ့္အႏုပညာ ပ်က္စီးသြားတယ္။ က်ေနာ့္ရဲ႕ကာရိုက္တာလည္း ပ်က္စီးသြားတယ္။ ပိုက္ဆံ အရမ္းရတယ္။ အႏုပညာအလုပ္မ်ားလုပ္ဖို႔သတိကိုမရတာ။ ေပဖို႔ေတဖို႔ သံုးဖို႔ျဖဳန္းဖို႔ပဲ။ က်ဴရွင္နဲ႔ရတဲ့ပိုက္ဆံ
ေတြေပါ့။
အဲဒီမွာအရက္မူးမူးနဲ႔ ရန္ကုန္ကေန မနၲေလးကိုေလယာဥ္နဲ႔ေန႔ခ်င္းျပန္ ၿမီးရွည္သြားစားတာတို႔ ဘာတို႔ေပါ့။ အဲဒါအမွန္ေတာ့ က်ေနာ့္ကာရိုက္တာ ပ်က္စီးသြားတာပဲ။ ပိုက္ဆံ၊ပိုက္ဆံေၾကာင့္၊ အႏုပညာလည္း မလုပ္ျဖစ္ဘူး။ ဘယ္ေလာက္နာသလဲ။ စာမေရးျပန္ဘူး။ ဆယ္ႏွစ္ေလာက္ ၾကာသြားတယ္။

မာန္။ ။ ဆရာအိမ္ေထာင္က်တဲ့ကာလေလးေျပာပါဦး

မင္းသစ္ ။ ။ အိမ္ေထာင္က်တာ ၁၉၇၁ ၊ မဂၤလာေဆာင္တာေတာင္မွ ဇာတ္ညြန္းေရးခေလးနဲ႔ ေဆာင္ရတာ။ ခင္ေမာင္ခ်င္းနဲ႔ စန္းစန္းဝင္တို႔ရဲ႕ စပယ္ေမႊးေမႊးအေထြးဖို႔ဇာတ္ကားကို က်ေနာ္ ဇာတ္ညြန္းေရးတယ္။ အဲဒီရတာေလးနဲ႔ေဆာင္ရတာ။ ဇာတ္ညြန္းေရးခေလးနဲ႔ မဂၤလာေဆာင္ စရိတ္လုပ္ခဲ့ရတာ၊၊ တီးဝိုင္းကပေလးဘိုင္းက အလကားတီးေပးတယ္၊ အဆိုေတာ္ေတြကလည္း အလကားဆိုေပးတယ္။ မဂၤလာဩဘာဖတ္တာက ျမန္မာ့အသံက အဘဦးသန္းျမင့္။ အဲဒါက အိမ္ေထာင္ၾကတာေပါ့၊

မာန္။ ။ ဟုတ္ပါၿပီဆရာ၊ဆရာက်ဴရွင္သင္ၿပီးေတာ့ပိုက္ဆံေတြတအားရ၊ အဲဒီမွာ စာေပဘက္မွာ မလွည့္ႏိုင္၊ လူကလည္း ပ်က္စီးတယ္

မင္းသစ္။ ။ဟုတ္တယ္၊ ကာရိုက္တာပ်က္စီးတယ္။ အႏုပညာပ်က္စီးတယ္ အႏုပညာအလုပ္ကို မလုပ္ေတာ့ဘူး။ သီခ်င္း ကဗ်ာ ဘာမွမေရးေတာ့ဘူး။ ေရးဖို႔လည္း မလိုေတာ့ဘူး။
အဲဒါက ပိုက္ဆံက လူကိုဖ်က္ဆီးတယ္ဆိုတာ တနည္းအားျဖင့္ ကိုယ္ညံ့လို႔၊ ကိုယ္ညံ့တာပဲ။ လူငယ္ေတြကို အဲဒီလိုမျဖစ္ေစခ်င္ဘူး။ ဆိုပါစို႔ ကဗ်ာဆရာေလးတေယာက္ေန႔ခ်င္းညခ်င္း သိန္းေထာင္ခ်ီၿပီး ခ်မ္းသာသြား ရင္ ကဗ်ာေရးျဖစ္ပါ့မယ္လို႔ သူအာမခံရဲလား၊ မလြယ္ဘူး။ အဲဒီလိုဗ်ာ၊ ေနာက္၊ ဆယ္ႏွစ္ေလာက္ၾကာတဲ့ အခါက်ေတာ့လည္း က်ေနာ္မေနႏိုင္ျပန္ဘူး၊ ဒီပိုးႀကီးကရွိေနတာပဲ၊ ဟုတ္တယ္မို႔လား၊ ဘယ္ေလာက္ ပ်က္စီးပ်က္စီး၊ အဲဒါနဲ႔ က်ေနာ္ ငါးႏွစ္ေလာက္ ျပန္ေရးတယ္၊ မိုးေဝ၊ ျမဝတီ၊ စစ္ျပန္။ ေတာင္းတဲ့ေန ရာေတြေပါ့၊ စစ္ျပန္ဆိုရင္တကၠသိုလ္နနၵမိတ္၊ေအာင္သာမိုးရွိလို႔ေရးျဖစ္တာ၊ ျမဝတီမွာေတာ့ ေအာင္ျပည့္ရဲ႕ညီ၊ ကိုေကာင္းညြန္႔ရွိလို႔၊ မိုးေဝကေတာ့ထားေတာ့။

(ဆက္ရန္)

ေတြ႔ဆုံေမးျမန္းခန္း၊ ဆရာမင္းသစ္ႏွင့္ မာန္(ေတာင္လုံးျပန္) (အပိုင္း -၁-၂) http://www.jojar.net/2016/11/blog-post_32.html

ေတြ႔ဆုံေမးျမန္းခန္း၊ ဆရာမင္းသစ္ႏွင့္ မာန္(ေတာင္လုံးျပန္) အပိုင္း (၃-၄) http://www.jojar.net/2016/11/blog-post_29.html