သစ္ခက္သံလြင္ ကဗ်ာစင္ျမင့္၊ အခရာ၊ ပိုင္(ေဆး-၁)၊ ႏြန္လတ္ ႏွင့္ ေမာင္ထိန္လင္း(ၿမိဳ႕သာ)တို႔၏ ကဗ်ာမ်ား

အပ္ေတြဟာ အပ္ေတြမဟုတ္ဘူး 
Blindfold Gallery
အပ္ေတြ ... အပ္ေတြ
ထင္ေၾကးေတြထဲ
ပံုရိပ္ဖြဲ႔ေျပးလိုက္လာၾကတယ္။
ခြ်န္ျမေနတဲ့ေျခဗလာေတြလို
အေရျပားထဲေဖာက္တြယ္
ကင္းၿမီးေကာက္ျဖစ္သြားတဲ့ငါ
အေရခြံခြ်တ္ထြက္ေျပးခဲ႔ရတယ္။

အပ္ေတြနဲ႔မဆံ့ေတာ့တဲ့သံစဥ္ေတြ
ငါ့လက္ထိပ္ကေနအန္ထြက္
အခ်ိန္ဓားေပၚမွာ
ခရီးထြက္ၾကျပန္တယ္။
တစ္ရွဴးလိပ္ေတြပါလို႔ အပ္ေတြဆီ
သတင္းပို႔ၿပီးၿပီးခ်င္း
မ်က္လံုးဟာ ပူေပါင္းလို
ဆိုက္ေရာက္ဘူတာ။

အပ္ေတြကို ငါ့နာမည္အတိုင္း
စာလုံုးဆက္ေရးလိုက္ခ်ိန္
ငါ့ခႏၶာမွာ သံလိုက္လို အပ္ေတြ
တစီစီစိုက္ဝင္လို႔ေပါ႔။

အပ္ေတြဟာ
အပ္ေတြမဟုတ္ေတာ့ဘူး။
ငါနဲ႔အပ္ေတြၾကား ျခားနားခ်က္မရွိေတာ႔ဘူး။
ငါ့ဘဝမွာရုပ္လံုးေပၚလာတဲ့
ဆူးေရာင္အကုသိုလ္အျမစ္ေတြျဖစ္ေနေလရဲ႕။

အခရာ
  ...

ေၾကာင္

Mil personas con talento
လက္ပိုက္ၾကည့္ေတာ့
အေမႊးေတြက တဖြားဖြားေထာင္ထလာတယ္။

ေၾကာင္ျခစ္ျခစ္ၾကည့္ေတာ့
ခ်ာခ်ာလည္
ေနညိဳရင္ ေလၿပိဳတတ္လို႔
လက္သည္း ဝွက္ထားလိုက္တယ္။

စပြန္ဆာေပးမယ္ဆို
ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း
အေသြးအေရာင္ ေျပာင္းလိုက္ၿပီးသားပဲ
ေမြးရာပါ အေရာင္ကို 
တပ္မက္မေနပါဘူး။

ရွဴး တိုးတိုး
ေၾကာင္က်က်ဖို႔
ဟန္ခ်က္ညိႇ
သိသိႀကီးနဲ႔ဆန္းၾကယ္ခ်င္တာ
ေၾကာင္မ်ဳိး ေၾကာင္ႏြယ္ပီသဖို႔
အေမႊးေၾကာင္
မ်က္ျပဴးေၾကာင္
ဆက္ကပ္ပြဲထဲ ျပဴးေၾကာင္
ေကြ႔ရင္းေကာက္ရင္း
ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္။ ။

ပိုင္(ေဆး-၁)
ကိုယ့္အရူးကိုယ္ပတ္

Two Coats of Paint
သူ႔အေရးနဲ႔ ငါ့အသားနဲ႔
ေနဝင္သြားတဲ့ ေန႔မ်ား

သူ႔လယ္ျပင္မွာ ငါ့က်ားနဲ႔ဆင္
လထြက္လာတဲ့ ညမ်ား

ဒီလမ္းဒီခရီးအတြက္ ဒီထီးပဲရွိတယ္ ဆိုပါေတာ့
ဒီအတိုင္းေရွ႕ကိုပဲဆက္
ထိုင္ေနရင္းထိုင္းသြားတဲ့ နားေတြအတြက္ နံရံ
ထိုနံရံကို ယခုဝင္မွန္ေသာ အုတ္ခဲတခဲ
စိတ္ေျဖစရာ ေျခရာေတြ တျဖည္းျဖည္းေဝး၍ေပ်ာက္ကြယ္

အႏၲရာယ္ေတာထဲတိုးဝင္သြားမယ့္ ခႏၶာအတြက္
အႏၲရာယ္ကင္းဂါထာေတြအလြတ္မရခဲ့တဲ့ေ
နာက္

သူ႔အရူးဟာ သူ႔အရူး
ကိုယ့္အရူးဟာ ကိုယ့္လာပတ္တာပါပဲ။ ။


ႏြန္လတ္
………

ေခ်ာင္းၾကည့္ေနတဲ့ ျမစ္
Pinterest
 ေဝးေဝးကပဲ လြမ္းေနမယ္ဆိုၿပီး
ကမ္းမရိွတဲ့ ျမစ္က
ခ်စ္တတ္သူႀကီးဘြဲ႔ကို ခံယူေနတယ္။
သူ ကြယ္ကြယ္ဝွက္ဝွက္ စီးဆင္း
ဂီယာထိန္းရင္း သင္ျဖဴးခင္းရေတာ့မယ္။
ငယ္ရြယ္စဥ္က မိုးဦးက်တုန္းက
ႏွလံုးသားဒုန္းဆိုင္း
အခ်စ္မုန္တိုင္းက်
ဘဝမွာ ပထမက အခ်စ္
ဒုတိယက အခ်စ္
ျပဳသမွ်တိုင္း အခ်စ္
မ်က္စိထဲမွာ ခ်စ္စရာေတြခ်ည့္။
အသည္းတျခမ္းနဲ႔ လမ္းခြဲရေတာ့
ေရအက်မွာ
ရႏိုင္သမွ် ယူခဲ့ေပမယ့္
ရြာအေျခမွာ ေသြးတစ္စက္ ႏွစ္စက္
မ်က္ရည္အကြက္လိုက္က်န္ရစ္
ျမစ္ကိုမခ်စ္တဲ့ငါးေတြ ခ်န္ရစ္
ခ်စ္တတ္သူႀကီးသာ အလြမ္းနာ အေဆြးဖ်ားနဲ႔
ခပ္ေကာေကာကမ္းႏွစ္ဖက္ၾကား
တြားသြားေနရဲ႕။
လြမ္းလို႔ရိွရင္
ျမင္ေနရတဲ့ရြာကေလး
ခပ္ေဝးေဝးက ေငးၾကည့္ေနလိုက္တယ္။

ေမာင္ထိန္လင္း(ၿမိဳ႕သာ)

Comments