တခါတုန္းက
ကာတြန္းဝင္းထြန္း
ကၽြန္ေတာ္ ကိုသိုက္နဲ႔လည္း သိေပမယ့္ ... သူအိမ္မွာ သူပုံေရးတာ တခါမွ
မျမင္ဖူးဘူးေသးခင္က ျဖစ္၏။
ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ မဂၢဇင္းတိုက္ေပါင္းစုံ
ကာတြန္းအတူပို႔ျဖစ္သူ အကိုဆရာ ကိုေရႊမင္းသားကို အဲဒီအေၾကာင္း ေျပာျပေတာ့ .... လာ
ဒီေန႔ ကိုသိုက္အိမ္သြားလည္ၾကမယ္ ခင္ဗ်ားလည္း သူေရးတာၾကည့္ရတာေပါ့ ဆိုၿပီး
သြားပါတယ္။
[၄၄ လမ္းနဲ႔ကုန္သည္လမ္း ေဒါင့္ခန္းအေပၚထပ္မွာ
ထင္၏]
ေရာက္သြားေတာ့ ဝတၳဳစာအုပ္ သူအဖုံးတခုေရးေနတာေတြ႔၏ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေဘးကေန ထုုိင္ၾကည့္ေန၏။ ဒါေပမဲ့ သူက ေဟး အေတာ္ပဲ နားခ်င္ေနတာနဲ႔ဟု တိုးတိုးေျပာ လိုက္ၿပီး
ပုံေရးတာ ရပ္လိုက္၏။ ၿပီးေတာ့ ေနာက္ေဖးဘက္လွည့္ၾကည့္လိုက္ေသးသည္။ …
အိမ္ဝပ္ပိျပားေရးကို လွမ္းၾကည့္သည္လားမသိ … အဟဲ ...
ေနာက္ ကိုလိွဳင္(ကိုုေရႊမင္းသားကို လူအမ်ားေခၚၾကသည့္အမည္) ႏွင့္ေကာ … ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ပါ စကားေတြ ေျပာျဖစ္ၾကသည္။ … (ခဏေနေတာ့ လူငယ္တဦး … ဘယ္သူလဲေတာ့မမွတ္မိ) ... အကိုသိုက္ … ဟို (ဦး …. ဘယ္သူေပါ့) လာေနတာေတြ႔တယ္ဟု … အိမ္ေရွ႕မ်က္ႏွာစာမွ လမ္းေပၚဘက္ကို လွမ္းၾကည့္ေနရင္း ... ကၽြန္ေတာ္တို႔စကားဝုိင္းဆီ လွမ္းေအာ္လိုက္သည္ ….
ေအာ္ .. ဟုဆိုကာ ကိုသိုက္က ပုံဆြဲခုံေပၚက ပုံကိုတခ်က္ၾကည့္ၿပီး … ပုံကိုေကာက္ယူလိုက္ကာ … ခုံေအာက္ဖက္ ေနာက္က ပုံးၾကားထိုးသြင္းလိုက္၏။ …. ေနာက္ တေနရာမွာ ေထာင္ထားေသာ …. ေရးလက္စ အဖုံးဒီဇိုင္းတခုကို ပုံဆြဲခုံေပၚ တင္လိုက္သတည္း။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ရွဴူး တိုးတိုးဟု လုပ္ျပသည္။
မၾကာခင္ အဲဒီ ဦးဘယ္သူဆိုသူ အခန္းထဲဝင္လာသည္။ … ဘယ္လိုလဲ ဆရာသုိက္ရဲ႕ ကၽြန္ေတာ့္အဖုံး ဘယ္ေတာ့ရမလဲတဲ့ … ဟာ ခုပဲ ေရးေနတယ္။ … ၾကည့္ေလ ... ဟဲဟဲ မၾကာခင္ ... ၿပီးေတာ့မွာပါ။ စာလုံးေရးမွာနဲ႔ဆို ... ေနာက္ ၂ ရက္ေလာက္မွ လာခဲ့ဗ်ာ … ဟုု ကိုသိုက္က ေျဖလိုုက္သတည္း။ … အဲဒီ စာအုပ္တိုက္က ဦးဘယ္သူလဲ ကဲ ေရာ့ ပုံခ အေၾကေပးခဲ့မယ္ဆိုၿပီး ေငြထုပ္ခ်ေပးခဲ့ကာ (ဆက္ဆက္ၿပီးေအာင္လုပ္ေနာ္ ကၽြန္ေတာ္လာခဲ့မယ္)ဟု ေျပာေျပာဆိုဆို ျပန္ဆင္းသြားေလသတည္း။
ၿပီးေတာ့ ... ကိုသိုက္က ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ကိုလႈိင္ဘက္လွည့္ခါ … ဝူး ဂလိုပဲ …. အလုပ္က က်ပ္တယ္ဟု ေျပာ၏။ ေစာေစာေခ်ာင္ထိုး ထားေသာ ပုံကို ျပန္ယူ၍ လဲတင္လိုက္ျပန္သည္ … ညေန ဒီပုံရွင္လာလိမ့္ ဦးမယ္တဲ့ … အဟဲ …။
ေအာ္ ဒီေလာက္ လက္သြက္သြက္ေရးႏိုင္ေနတာေတာင္ လက္မလည္ေအာင္ ... ျဖစ္ေနပါလားလို႔ ေတြးမိတယ္။ ... ေအာင္ျမင္မႈရဲ႕ ဒုကၡေလလား သုခ ေလလားမသိပါ။ သို႔ေသာ္ ...ကၽြန္ေတာ္ ... စိတ္ထဲမေတာ့ အေတာ္အားက်မိခဲ့တာ အမွန္ျဖစ္သတည္း။
၁၉၉၀ ခုႏွစ္ဆန္း ...ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ပန္းခ်ီကိုေမာင္ဟန္ ဘန္ေကာက္ကို မသြားခင္ ကိုသိုက္ကို သြားႏႈတ္ ဆက္ေတာ့ ... ေဟ့ မင္းတို႔ ၂ ေကာင္ ဟိုမွာ အေပ်ာ္ရွာမေနနဲ႔ ေလ့လာစရာေတြ ေတြ႔မယ္ ... ေလ့လာပါ ... ပညာရွာပါလို႔မွာလိုက္တဲ့အသံ ျပန္ၾကားေယာင္မိတယ္။
၂၀၁၃ အေမ့ကို ေတြ႔ဖို႔ ခဏျပန္လာေတာ့ အခ်ိန္မရလို႔ ဘယ္သူ႔မွ ဟုတ္တိပတ္တိ မေတြ႔ခဲ့ရ ... တကယ္လို႔ မ်ား အခုျပန္ႏိုင္ရင္ေတာင္ ေတြ႔ခြင့္မရေတာ့ပါ အကိုဆရာေရ ... ...
ဝင္းထြန္း
ေနာက္ ကိုလိွဳင္(ကိုုေရႊမင္းသားကို လူအမ်ားေခၚၾကသည့္အမည္) ႏွင့္ေကာ … ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ပါ စကားေတြ ေျပာျဖစ္ၾကသည္။ … (ခဏေနေတာ့ လူငယ္တဦး … ဘယ္သူလဲေတာ့မမွတ္မိ) ... အကိုသိုက္ … ဟို (ဦး …. ဘယ္သူေပါ့) လာေနတာေတြ႔တယ္ဟု … အိမ္ေရွ႕မ်က္ႏွာစာမွ လမ္းေပၚဘက္ကို လွမ္းၾကည့္ေနရင္း ... ကၽြန္ေတာ္တို႔စကားဝုိင္းဆီ လွမ္းေအာ္လိုက္သည္ ….
ေအာ္ .. ဟုဆိုကာ ကိုသိုက္က ပုံဆြဲခုံေပၚက ပုံကိုတခ်က္ၾကည့္ၿပီး … ပုံကိုေကာက္ယူလိုက္ကာ … ခုံေအာက္ဖက္ ေနာက္က ပုံးၾကားထိုးသြင္းလိုက္၏။ …. ေနာက္ တေနရာမွာ ေထာင္ထားေသာ …. ေရးလက္စ အဖုံးဒီဇိုင္းတခုကို ပုံဆြဲခုံေပၚ တင္လိုက္သတည္း။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ရွဴူး တိုးတိုးဟု လုပ္ျပသည္။
မၾကာခင္ အဲဒီ ဦးဘယ္သူဆိုသူ အခန္းထဲဝင္လာသည္။ … ဘယ္လိုလဲ ဆရာသုိက္ရဲ႕ ကၽြန္ေတာ့္အဖုံး ဘယ္ေတာ့ရမလဲတဲ့ … ဟာ ခုပဲ ေရးေနတယ္။ … ၾကည့္ေလ ... ဟဲဟဲ မၾကာခင္ ... ၿပီးေတာ့မွာပါ။ စာလုံးေရးမွာနဲ႔ဆို ... ေနာက္ ၂ ရက္ေလာက္မွ လာခဲ့ဗ်ာ … ဟုု ကိုသိုက္က ေျဖလိုုက္သတည္း။ … အဲဒီ စာအုပ္တိုက္က ဦးဘယ္သူလဲ ကဲ ေရာ့ ပုံခ အေၾကေပးခဲ့မယ္ဆိုၿပီး ေငြထုပ္ခ်ေပးခဲ့ကာ (ဆက္ဆက္ၿပီးေအာင္လုပ္ေနာ္ ကၽြန္ေတာ္လာခဲ့မယ္)ဟု ေျပာေျပာဆိုဆို ျပန္ဆင္းသြားေလသတည္း။
 |
| ကြယ္လြန္ျခင္းတႏွစ္ျပည့္တုန္းက ...(အင္တာနက္မွာယူပါသည္) |
ၿပီးေတာ့ ... ကိုသိုက္က ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ကိုလႈိင္ဘက္လွည့္ခါ … ဝူး ဂလိုပဲ …. အလုပ္က က်ပ္တယ္ဟု ေျပာ၏။ ေစာေစာေခ်ာင္ထိုး ထားေသာ ပုံကို ျပန္ယူ၍ လဲတင္လိုက္ျပန္သည္ … ညေန ဒီပုံရွင္လာလိမ့္ ဦးမယ္တဲ့ … အဟဲ …။
ေအာ္ ဒီေလာက္ လက္သြက္သြက္ေရးႏိုင္ေနတာေတာင္ လက္မလည္ေအာင္ ... ျဖစ္ေနပါလားလို႔ ေတြးမိတယ္။ ... ေအာင္ျမင္မႈရဲ႕ ဒုကၡေလလား သုခ ေလလားမသိပါ။ သို႔ေသာ္ ...ကၽြန္ေတာ္ ... စိတ္ထဲမေတာ့ အေတာ္အားက်မိခဲ့တာ အမွန္ျဖစ္သတည္း။
၁၉၉၀ ခုႏွစ္ဆန္း ...ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ပန္းခ်ီကိုေမာင္ဟန္ ဘန္ေကာက္ကို မသြားခင္ ကိုသိုက္ကို သြားႏႈတ္ ဆက္ေတာ့ ... ေဟ့ မင္းတို႔ ၂ ေကာင္ ဟိုမွာ အေပ်ာ္ရွာမေနနဲ႔ ေလ့လာစရာေတြ ေတြ႔မယ္ ... ေလ့လာပါ ... ပညာရွာပါလို႔မွာလိုက္တဲ့အသံ ျပန္ၾကားေယာင္မိတယ္။
၂၀၁၃ အေမ့ကို ေတြ႔ဖို႔ ခဏျပန္လာေတာ့ အခ်ိန္မရလို႔ ဘယ္သူ႔မွ ဟုတ္တိပတ္တိ မေတြ႔ခဲ့ရ ... တကယ္လို႔ မ်ား အခုျပန္ႏိုင္ရင္ေတာင္ ေတြ႔ခြင့္မရေတာ့ပါ အကိုဆရာေရ ... ...
ဝင္းထြန္း
100416
Comments
Post a Comment