အေပၚယံေတြ သိပ္မ်ားတယ္
 | |
| www.huffingtonpost.com |
ပညာေရးေကာင္းဖို႔ဆိုရင္ ႏိုင္ငံေရးတင္ေကာင္းလို႔ရတာမဟုတ္ပါဘူး၊ ပညာကို တကယ္တတ္ၿပီး ကေလးေတြကို တန္ဖိုးထားတတ္တဲ့သူေတြလည္း အမ်ားႀကီးလိုအပ္ပါတယ္...
ဖင္လန္ပညာေရး စနစ္မွာ စာေမးပြဲ ရိွပါတယ္။ ကေလးေတြကို ၁ လ တခါ ဒါမွ မဟုတ္ ၂ လ တခါ စစ္ေဆးပါတယ္။ စာေမးပြဲကေလးေတြ အမ်ားႀကီးရိွပါတယ္။ အဲဒီစာေမးပြဲေလးေတြက ရမွတ္ကို ၾကည့္ၿပီး အတန္းတက္သင့္ မတက္သင့္ကိုလည္း ဆုံးျဖတ္ပါတယ္။ ကေလးေတြကို အတန္းတတန္းမွာ ၂ ႏွစ္ေန ခိုင္းတာ ရိွပါတယ္။ မိဘနဲ႔ ဆရာ ေဆြးေႏြးၾကပါတယ္။ ဆရာ/မ ေတြကလည္း အဲဒီလိုျဖစ္ရင္ ရွက္ၿပီး အလုပ္ကထြက္တာေတာင္ ရိွပါတယ္။ တာ၀န္ယူမႈ မိမိအသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းပညာကို တန္ဖိုးထားမႈ ရိွၾကပါတယ္။
-
ဗမာျပည္လိုေတာ့ ပထမအစမ္း၊ ဒုတိယအစမ္း၊ စာေမးပြဲႀကီးဆုိတာပဲ မရိွတာပါ။
-
ဖင္လန္ႏိုင္ငံမွာ ကေလးေတြဟာ ေက်ာင္းယူနီေဖာင္း မရိွပါဘူး။
-
ဒါေပမဲ့ ေက်ာင္းသားေတြက တံဆိပ္ေရြးၿပီး ၀တ္ၾကပါတယ္။ မိဘတိုင္းနီးပါးကလည္း အမ်ား၀တ္တဲ့တံဆိပ္ကို ၀ယ္ေပးႏိုင္ၾကပါတယ္။
-
ပညာေရးေျပာရင္ ဆရာနဲ႔ ေက်ာင္းသားအခ်ဳိး၊ သင္ၾကားေရးအေထာက္အကူပစၥည္းေတြနဲ႔ ေက်ာင္းခန္းထဲမွာ ကေလးေတြက ဗုိက္တန္းတူမႈ (ေက်ာင္းမွာ အခမဲ့ အစားအစာေကၽြးတာ) ရိွတဲ့အတြက္ စာသင္ၾကားရတာ အဆင္ေျပတာပါ။
-
ေနာက္ အခ်ိန္ဇယားပါ။ ကေလးေတြကို မိနစ္ ၄၀ ေလာက္ စာသင္ၿပီးတာနဲ႔ ၁၀ - ၁၅ မိနစ္ မျဖစ္မေန အခန္းထဲက ထြက္ခိုင္းပါတယ္။ မေဆာ့ခ်င္တဲ့ ကေလးလည္း စာသင္ခန္းအျပင္က သန္႔ရွင္းေကာင္းမြန္ တဲ့ ေလကို ရွဴရႈိက္ရပါတယ္။
-
ထပ္ေျပာရင္ ေက်ာင္းေတြကို တည္ေဆာက္ထားတဲ့ ကိစၥပါ။ ဖင္လန္ႏုိင္ငံမွာ ေက်ာင္းေတြကို က်ယ္က်ယ္၀န္း၀န္း သို႔မဟုတ္ ႏွစ္ထပ္ သို႔မဟုတ္ ၃ ထပ္ ေဆာက္ၾကပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ ေဆာက္သလည္း ေမးရင္ ေလွကားက်ယ္က်ယ္ေတြ၊ လက္ရမ္းေတြ မ်ားမ်ားတက္ထားေတာ့ ကေလးေတြက ေက်ာင္းထဲမွာတင္ ကိုယ္လက္လႈပ္ရွားမႈကို သပ္သပ္ႀကီးေလ့က်င့္ရတာ မဟုတ္ဘဲ လုပ္သလို ျဖစ္ေအာင္ပါ။ ဥပမာ ထမင္းစားခန္းနဲ႔ စာသင္ခန္းကို မီတာ ၁၀၀ ေလာက္ အနည္းဆုံးေ၀း ရမယ္သတ္မွတ္ထားေတာ့ တရက္ကို ၂ ခါ ထမင္းစားသြားရင္ မီတာ ၄၀၀ လမ္းေလွ်ာက္ၿပီးသား၊ ေျပးၿပီး သား ျဖစ္သြားပါတယ္။
-
အသက္ ၁၄ ႏွစ္ေအာက္ ကေလးေတြကို တရက္ကို ၃ နာရီ အားကစားလုပ္ရမယ္၊ ၁ နာရီ ေလာက္က ျပင္းျပင္းထန္ထန္၊ ၁ နာရီေလာက္က အသင့္အတင့္၊ ၁ နာရီေလာက္က ပုံမွန္ဆိုတဲ့ ကိုယ္လက္လႈပ္ရွားမႈကို လုပ္ခိုင္းတယ္။ ကေလးေတြက ရုပ္ပိုင္းဆုိင္ရာ လႈပ္ရွားေတာ့ အိပ္ေတာ့ လည္း ျပႆနာမရိွေတာ့ဘူး။ ကေလးတေယာက္ဟာ အနည္းဆုံး ၁၀ နာရီေလာက္ အိပ္ရမယ္၊ မ်ားမ်ားအိပ္ေလ ဉာဏ္ပိုေကာင္းေလ၊ အရပ္ပိုရွည္ေလ ဆိုတာေတြကို စနစ္တက် သုေသသန ျပဳထားေတာ့ သူတို႔ေတြက ရဲရဲတင္းတင္း မိဘေတြကို ေျပာၾကတယ္။
-
အဓိကအခ်က္က မိဘနဲ႔ သားသမီးအခ်ိန္ေပးဖို႔ပါပဲ။ မိဘကိုေတာင္ မေျပာရဲ မဆိုရဲ၊ ေျပာခြင့္မရ၊ ဆိုခြင့္မရတဲ့ကေလးတေယာက္ဟာ အျပင္ေလာကမွာ လူစိမ္းတေယာက္ကို ရဲရဲတင္းတင္း ဆက္ဆံဖို႔ဆိုတာ ေတာ္ေတာ္ခက္ခဲေၾကာင္းလည္း သူတို႔က သုေသသန ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ လုပ္ခဲ့ၾကပါတယ္။
-
ကေလးေတြကို အႏၱရာယ္မရိွရင္ ဘယ္ေတာ့မွ မတားျမစ္ပါနဲ႔၊ ကေလးေတြကို လြတ္လပ္စြာ ေျပာခြင့္ေပးပါ၊ ကေလးေတြစကားကို ေသေသခ်ာခ်ာ နားေထာင္ပါ ဆိုၿပီး မိဘေတြကို ပညာေပးတာ အေၾကာင္းမဲ့ မဟုတ္ဘူးဆိုတာကို အေပၚက စာေတြ ဖတ္ရင္ နားလည္ေလာက္ ပါၿပီ။
-
ဖင္လန္မွာ ကေလးေမြးဖြားႏႈန္း နည္းလာပါၿပီး။ တမိသားစုမွ အမ်ားဆုံးယူရင္ ၁ ေယာက္ ၂ ေယာက္ပဲ။ ဒါေပမဲ့ ၉၈ ရာခိုင္ႏႈန္းက ၁၆ ႏွစ္ျပည့္တာနဲ႔ သူ႔ေျခေထာက္ေပၚ သူရပ္တည္ႏိုင္ပါၿပီ။ အေမ က်ေနာ္ ပိုက္ဆံလိုတယ္ မုန္႔ဖိုးေပးလို႔ ေျပာရမွာကို ရွက္တတ္တဲ့ ကေလးေတြ ျဖစ္သြားၾကပါတယ္။ ဒါကေတာ့ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔လည္း ဆုိင္ပါတယ္။ လူငယ္ေတြကို အခြင့္အလမ္းေပးမႈနဲ႔လည္း ဆုိင္ပါတယ္။ ဗမာႏုိင္ငံက ကေလးေတြက အခြင့္အလမ္းမရိွ၊ လူႀကီးေတြလည္း သားသမီးကို ပိုးေမြးသလို ေမြးမွ မိဘ၀တၱရားေၾကတယ္ ထင္ၾကတာကိုး။
-
ဒါေၾကာင့္ ပညာေရးကို ျမႇင့္တင္မယ္ဆိုရင္ ေက်ာင္းကစၿပီး အဘက္ဘက္ကို စနစ္တက် တြက္ခ်က္ၿပီး လုပ္ဖို႔လိုအပ္ေၾကာင္းသာ ေျပာခ်င္ပါတယ္။
-
ကေလး ၁၃ ေယာက္ေလာက္ကို ဆရာတေယာက္ ခြဲ (၁ ၁/၂) ႏႈန္းနဲ႔ ေသေသခ်ာခ်ာ သင္တာကိုလည္း ေမ့ထားလို႔ မရပါဘူး။
-
အခုက ၄ တန္းေအာင္ ရြာကေန ၂ နာရီေလာက္ လမ္းေလွ်ာက္၊ သို႔မဟုတ္ စက္ဘီး ၁ နာရီေလာက္ နင္း ေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ ရိွသမွ်အင္အားေတြ ကုန္ခမ္းေနတဲ့ ကေလးေတြကလည္း အမ်ားႀကီး၊ ဒီလို ကေလးေတြကို ေက်ာင္းနဲ႔ အိမ္ သိပ္မေ၀းကြာေအာင္ စီစဥ္ေပးဖို႔လည္း လိုအပ္ပါ တယ္။
-
ပညာေရးေကာင္းဖို႔ဆိုရင္ ႏိုင္ငံေရးတင္ေကာင္းလို႔ရတာမဟုတ္ပါဘူး၊ ပညာကို တကယ္တတ္ၿပီး ကေလးေတြကို တန္ဖိုးထားတတ္တဲ့သူေတြလည္း အမ်ားႀကီးလိုအပ္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။
-
ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္
Comments
Post a Comment