သစ္ခက္သံလြင္ ကဗ်ာ၊ ေမာင္ေသာ္တာ ရဲ႕ ဗိုဂ်ီး ကဗ်ာရြတ္ေနတယ္

ပ်ားရည္လြင္ျပင္မွာ ဗိုဂ်ီး ကဗ်ာရြတ္ေနတယ္ 
မူရင္းဓာတ္ပုံရွင္ကို Credit ေပးပါတယ္
 ပ်ားရည္လြင္ျပင္ကို ဗိုဂ်ီးေရာက္လာတယ္
အၾကမ္းခံတဲ႔ဂ်င္းေဘာင္းဘီအျပာနဲ႔
ေပါ့ေပါ့ပါးပါးရွပ္အက်ႌအျဖဴလက္ရွည္နဲ႔
တခါတေလ စပို႔ရွပ္တထည္နဲ႔
သူ႔ရဲေဘာ္ေတြကိုသူနဲ႔အတူတိုက္ပြဲဝင္ဖို႔
သူ႔ရဲေဘာ္ေတြနဲ႔အတူ
သူရွွိေနတယ္ဆိုတာမ်ဳိးနဲ႔ ဗိုဂ်ီး ကဗ်ာရြတ္တယ္

ဗိုဂ်ီးရဲ႕အသံဟာ
ကဗ်ာထဲကအသံတမ်ဳိးပဲ

ဗိုဂ်ီးဟာ မ်က္မွန္တပ္စရာမလိုဘဲကဗ်ာစာရြက္ကိုဖတ္ႏိုင္တယ္ အရြယ္အရတပ္ရတဲ႔မ်က္မွန္ကိုသူ႔ဂ်င္းေဘာင္းဘီထဲထိုးထည့္လိုက္တယ္ အေဝးကိုလွမ္းျမင္ႏိုင္သလိုအနီးကိုလည္းျပတ္သားတဲ႔မ်က္လုံးေတြနဲ႔ ကဗ်ာစာရြက္ဟာသူ႔လက္ထဲမွာတဖ်တ္ဖ်တ္ခါေနတယ္

ကဗ်ာဟာ ႏႈတ္ဖ်ားေပၚကထပ်ံလိုက္တဲ႔ခ်ဳိးငွက္တေကာင္လို
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိုေတာင္းဆိုေနတယ္

ခက္ရင္းသြားနဲ႔ ေျဗာင္ဆူမဟဲ့
ပ်ဥ္းမနားနဲ႔ေတာင္ငူတဲ့

အလယ္ရိုးမေပၚက
ကဗ်ာအလင္းျဖာထြက္လာတယ္

ဆြတ္ပ်ံ႕ဖြယ္ေအာင္ ယုဂန္ေတာင္က
ေဝေမွာင္အုံ႔ပ် ေႏြေႏွာင္းလ…တဲ႔
ဗိုဂ်ီး ခဏခဏရြတ္ျပတယ္

အေၾကာင္းတခုခုေၾကာင့္
ငါဗိုဂ်ီးကြလို႔
ဟာသလုပ္ခဲ႔တာလည္းျပန္ေျပာျပတတ္တယ္
ဒါေပမဲ့
ကဗ်ာဆရာဆိုရင္ သူက သူ႔ရဲေဘာ္လို႔ပဲထင္သတဲ့

အဲဒီလိုအခ်စ္နဲ႔
ဗိုဂ်ီး ကဗ်ာရြတ္တယ္

ဗိုဂ်ီးရြတ္တဲ႔ကဗ်ာဟာ
ရွမ္းကန္ေရျပင္ေပၚျဖတ္တိုက္သြားတယ္
ပန္းၿခံေထာင့္မွာရပ္ေနတဲ႔ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ပင္လုံစာခ်ဳပ္ထဲမွာ
ဗိုဂ်ီးရြတ္တဲ႔ကဗ်ာရွိတယ္
စိုက္ျပီးစ လီလီပန္းခင္းထဲမွာ
ကဗ်ာရနံ႔ကိုဆြတ္ထားတယ္
ကဗ်ာနားေထာင္နားစြင့္ေနသူအကုန္လုံး အားလုံး
သူ႔ရဲေဘာ္ေတြျဖစ္သြားတယ္
ကဗ်ာထဲမွာသူ႔ရဲေဘာ္ေတြရဲ႕အသံထည့္ထားတယ္တဲ့
အသံေတြဟာ key တခုတည္း ျမည္ေနတယ္
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕တိုင္းျပဳျပည္ျပဳမိန္႔ခြန္းကို
ကဗ်ာအစနဲ႔အဆုံးမွာၾကားရတယ္
အက်င့္ဆိုးေတြ…
အက်င့္ဆိုးေတြ…
ေစာက္က်င့္ေတြ…… လို႔
အထပ္ထပ္ေျပာေနတဲ့
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ေဒါနဲ႔ေမာနဲ႔ေျပာပုံမ်ဳိး
ကဗ်ာရြတ္ေနတာလား
ကဗ်ာကိုေသြးထဲထိုးထည့္လိုက္သလားမသိ
ေသခ်ာတာက
က်ေနာ္ေတာ္တို႔
ကဗ်ာေသြးေတြနဲ႔ႏိုးထလာတာပဲ

ဒီကဗ်ာကို
က်ေနာ္တို႔ေရာင္းစားရမွာလား
ဒီကဗ်ာနဲ႔
က်ေနာ္တို႔ၾသဇာထူေထာင္ရမွာလား
ခင္မ်ားကို
ဗိုဂ်ီး မိုးမႊန္ေအာင္ဆဲလိမ့္မယ္

စကားလုံးတလုံးခ်င္းစီဟာ
အဘိဓမၼာရွိတယ္
ရပ္တည္ခ်က္ရွိတယ္
အသံထဲမွာ
ယုံၾကည္ခ်က္ပါတယ္

ေခတ္အဆက္ဆက္
မတရားတဲ့အာဏာရွင္စနစ္ဆိုးကို
ဆန္႔က်င္တဲ႔လက္နက္တခုကိုကိုင္စြဲသလို
ကဗ်ာဆရာေတြ ကဗ်ာေရးခဲ့ၾကတာပဲ
ဗိုဂ်ီးရဲ႕ကဗ်ာရြတ္သံထဲမွာၾကားရမယ္
ေတာမီးကိုေတာမီးနဲ႔
လွန္ရွိဳ႕ခဲ့ၾကတာကို
မ်က္လုံးနဲ႔ျမင္သလိုျမင္ရမယ္
ရဲရင့္တဲ႔အမွန္တရားတခုကိုတင္းတင္းဆုပ္သလို 
တပ္ဦးေရွ႕ကရဲေဘာ္တေယာက္ရဲ႕လက္ထဲကအလံလို
ကဗ်ာစာရြက္ျဖဴျဖဴတရြက္ဟာ
အခုထိ ဗိုဂ်ီးရဲ႕လက္ထဲမွာရွိေနဆဲပဲ

ပ်ားရည္လြင္ျပင္ဟာ
ကဗ်ာရြတ္သံရဲ႕ေအာက္မွာသာယာပ်ံ႕ပ်ဴးလွပေနတယ္ 
ကဗ်ာလြင္ျပင္တခုလိုပ်ံ႕ပ်ဴးလွပေနတာမ်ိဳးပဲ
လႊတ္ …လွ တယ္။ ။

ေမာင္ေသာ္တာ
Aug 13 2016

Comments