သစ္ခက္သံလြင္ ကဗ်ာစင္ျမင့္၊ လင္းသက္ၿငိမ္၊ ေတဇလင္း-နည္းပညာတကၠသိုလ္၊ မင္းပ်ဳိလက္တို႔၏ကဗ်ာမ်ား

ကဗ်ာ

 

thehammockpapers.blogspot.com

လြယ္လြယ္ရတ့ဲအသီးလို႔လြယ္လြယ္ကေလးထင္ၾက
ေခတ္ႀကီးကစစ္ခ်လိုက္ေတာ့
လက္ဘယ္ႏွစ္ဖက္စာက်န္ခ့ဲသလဲ
လမ္းေလွ်ာက္လာတ့ဲလူကိုေရြးေဟာင္တ့ဲေခြးလို
ခပ္ညံ့ညံ့႐ုပ္႐ွင္ေတြထဲ ဟာသလုပ္႐ိုက္ၾက
အေပါစားဝတၳဳေတြထဲ ခပ္ေပါေပါထည့္ေရးၾက
တိုက္ေဆာက္ကားစီးလို႔မရမွန္းသိလည္း
အေပၚေမာ့မေထြးရဲတ့ဲတံေတြးကို
ခပ္တည္တည္ ခပ္ရင့္ရင့္ေထြးခ်
ကဗ်ာကိုေစာ္ကားတ့ဲလူက
ကဗ်ာန႔ဲေျခလွမ္းစဝင္လာတ့ဲလူျဖစ္ေနတာ
နာမယ္ဆို နာစရာေတြခ်ည္းပဲ
ကမာၻမေက်ာ္တာ ျပႆနာမဟုတ္ဘူး
အကုန္လံုးကိုေက်ာ္ခြခ်င္ေနတာ ျပႆနာ
စကားလံုးကိုေရစင္စင္ေဆးဖို႔
ေျပာစရာမရိွရင္ ကိုယ္ဆံပင္ကိုယ္ကိုင္ေနဖို႔
႐ုပ္သိပ္မလွတာန႔ဲ စိတ္ကိုပါထပ္႐ုပ္ဆိုးပစ္လိုက္ရင္
ၾကည္လင္တ့ဲရာသီဥတုကိုဘယ္လိုရႏိုင္မွာလဲ
႐ိုး႐ိုးသားသားသြားပါ
႐ိုး႐ိုးသားသားျပန္လာပါ
ကဗ်ာကိစၥကို
ကဗ်ာကပဲသက္ေသျပသြားမယ္လို႔ယံုတယ္
မဂၢဇင္းတစ္အုပ္လွန္လိုက္တိုင္း
မင္းစိတ္ပ်က္တ့ဲကဗ်ာေတြကိုေ႐ွ႕ဆံုးကဖတ္ရတာကိုလည္း
ဘဝေပးဝဋ္ေႂကြးလို႔ယူရင္လည္းယူလိုက္ေတာ့
အခုဒီကဗ်ာကိုလည္း
မင္း ေက်ာ္ဖတ္ပစ္လိုက္လို႔ရပါတယ္။

လင္းသက္ၿငိမ္

….

သုံးဘဝ

www.pinterest.com

 အေညႇာက္ဟာ …
ထြက္လာကာစကအတိုင္းပါပဲ
အခၽြန္အတက္ဆန္ဆန္

အေညႇာက္ဟာ …
အေညွာက္လို႔ေတာင္ထင္ရက္စရာမရွိခဲ့
ေနရာအႏွံ႔ ျဖန္႔ႀကဲသည္းသည္းမဲမဲ

သိပ္ရိုင္းတဲ့က်ဴတပင္ …
အာဏာနဲ႔ ရွင္သမွ်ခုတ္လွဲခ်ခဲ့တာေတာင္
အငုတ္ေတြျပန္ထြက္လာႀကတယ္       ။  ။

ေတဇလင္း - နည္းပညာတကၠသိုလ္

…

ဆပ္ကပ္ထဲက လူရႊင္ေတာ္ေလး

www.pinterest.com

ငါ့ႏွယ္ေနာ္ ေမ့တတ္လိုက္တာ
ရွင္ဟာေလသိပ္ကို ကိုးရိုးကားရားႏိုင္တာပဲေနာ္
တံခါးရြတ္ေနာက္က ရွင့္ကုတ္အက်ႌမွာ
ပိုးကိုက္ရာေတြနဲ႔
ကိုယ့္ႏွာေခါင္းကအမွည့္လြန္ပုဏၰရိတ္သီးေတြလိုပဲေနာ္
ညေနဆို ကေလးေတြဝင္ဝင္ပုန္းၿပီး
လူရိုင္းသတ္တိုင္း ကစားၾကတယ္
"ဟား ဟား" ရွင္ တကယ္ရယ္ရတာပဲေနာ္
စင္ေပၚမွာ စက္ဘီးေသးေသးေလး ကိုယ္စီးတုန္းက
မင္းလက္ေခ်ာင္းေလးေတြကို သိပ္သတိရတယ္
လူေတြရယ္သံထဲ မင္းလက္ေခ်ာင္းေပၚက
မွဲ႔ေသးေသးေလးကိုယ္လိုက္ရွာေနမိေသးတယ္
အိုကၽြန္မက အာေမဍိတ္အသံေလးရြတ္ေပးရမယ္ေပါ့
မဟုတ္ဘူးေလ ဂ်က္ေလးပ်ံေလးကိုယ္စီးတုန္းက
တကယ္လြဲေခ်ာ္သြားတာသိလား
ဆလိုက္မီးသီးေတြက သူတိ႔ုရဲ႕ရင့္ေရာ္မူကို
အန္ခ်လိုက္တယ္ထင္ပါရဲ႕
အင္းဒါလည္းျဖစ္ႏိုင္ေကာင္းပါရဲ႕ရွင္
မင္းျမင္ဖူးသလား ေရတေလွ်ာက္မွာလက္သီးဆုပ္ေလာက္ႏွင္းသီးမ်ဳိး
ႏွင္းသီးနဲ႔အေပါက္ခံရတာ ပထမေတာ့ ေအးသလိုေပါ့

ေနာက္ေတာ့ ေသြးထြက္သံယိုျဖစ္တဲ့အထိ ကိုယ္နာက်င္ခဲ့ရတယ္။

ေခ်ာင္ထဲကိုယ္တေယာက္ထဲငိုေနလိုက္တာ
အေမွာင္ရဲ႕အနက္ရွိဳင္းဆံုးထိေပြးတေကာင္လို
အိုဆက္မေျပာပါနဲ႔ေတာ့လားရွင္
ေဟာရွင့္မ်က္ဝန္းထဲ အျပာေရာင္မ်က္ရည္ပံုးေလးေတြ
စေတာ္ဖယ္ရီေရာင္ေလထီးေလးေတြ
ပန္းနုေရာင္ပစ္စတိုေလးေတြ
အိုရွင္ကလူတေယာက္ကိုသိပ္အံၾသေအာင္
လုပ္ႏိုင္တာပဲေနာ္
မဟုတ္ဘူးေဘဘီ ကိုယ္တကယ္နာက်င္ခဲ့ရတာ
တေယာက္ေယာက္က ကိုယ့္ကိုအေမွာင္နဲ႔
ဖံုးလိုက္သလို ညထဲကိုယ္ပ်က္က်သြားတာ
ေမ့ထားလိုက္ပါရွင္ ကၽြန္မရယ္သံေလးနဲ႔
အဲဒီတညလံုးကိုခပ္ထုတ္ေပးမယ္ေလ
ဟင္းအင္းကိုယ္ကတလြဲလူပ်က္ပါ
အျပာေရာင္စီးကရက္ေလးေတြနဲ႔
ျပာက်သြားတဲ့ေန႔ရက္ေတြကိုမွားယြင္းဖူးတယ္
က်ားသစ္ေလွာင္အိမ္ေလးနဲ႔
ဒရယ္မေလွာင္အိမ္ေလးကိုမွားဖြင့္ခဲ့ဖူးတယ္
အိုဒါလင္ရယ္ကၽြန္မတို႔ဟာအေမွာင္ရဲ႕
သိပ္သည္းစေတြပဲျဖစ္ေနဦးေတာ့
ရွင့္ရဲ႕သစ္သားေျခေထာက္ေျခတံရွည္ေလးနဲ႔
မနက္ခင္းထဲလိမ့္စီးၾကမယ္ေလ
ကၽြန္မေလရွင့္အမွားေလးေတြကိုသိပ္ခ်စ္တာပဲ
ရွင့္ပရိတ္သတ္ေတြလည္းအဲဒီအရာေလးေတြကို
သိပ္ခ်စ္ၾကမွာပါ။

မင္းပ်ဳိလက္