ထူးအိမ္သင္
နရီမင္း
 |
| ဒီဇိုင္းမ်ဳိးေဆြသန္း |
၈၈
စစ္အာဏာသိမ္းၿပီးတဲ့အခါ ေတာခိုၾကေတာ့ သူလည္း ကိုမြန္းေအာင္နဲ႔အတူ ဘုရားသုံးဆူ စခန္းကိုပဲ
သြားခဲ့တာပါ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က စစ္အာဏာသိမ္းၿပီး တစ္လေလာက္ၾကာမွ ဘုရားသုံးဆူ
ေရာက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေရာက္ေတာ့ ကိုေက်ာ္ျမင့္လြင္က ျပန္သြားၿပီ။
ကိုမြန္းေအာင္ပဲ က်န္တယ္။
ကိုေမာင္ေမာင္နီေရ
ထူးအိမ္သင္အေၾကာင္းေျပာရရင္ သူနဲ႔က စေတြ႔ေတြ႔ခ်င္း ညမွာပဲ တခန္းတည္း တူတူ အိပ္ခဲ့ၾကတာ ဆိုပါေတာ့။ သူလည္း ထူးအိမ္သင္ မျဖစ္ေသးပါဘူး။ သူက သီခ်င္းေခြ သြင္းမယ္ဆိုၿပီး ရန္ကုန္ေရာက္ေနတာ။ နာရီေပၚက မ်က္ရည္စက္မ်ားဆိုတဲ့ အေခြပါ။
သူက RASU ထဲက အေဆာင္ (ေရႊဘိုေဆာင္လား၊ ပဲခူးေဆာင္လားေတာင္ မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ သထုံေဆာင္လည္း ျဖစ္ႏိုင္တယ္) မွာေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္း ေအာင္ေက်ာ္ဦးအခန္းမွာ လာလာ အိပ္တယ္။ ေအာင္ေက်ာ္ဦးက ပဲခူးေန႐ွင္နယ္ေက်ာင္းကေန ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ တစ္ႏွစ္တည္း တူတူေအာင္တာ။ သူက စိတ္ပညာအဓိက တက္ေနတာ။ ဂစ္တာတီး အရမ္းေကာင္းတယ္။ ေက်ာ္ဦးကလည္း ဂ်က္ဇ္ဂီတကို အရမ္းႀကိဳက္တာဆိုေတာ့ ထူးအိမ္သင္နဲ႔ အရမ္းခင္တယ္။
ကြၽန္ေတာ္ကလည္း မဂၤလာဒုံေတာထဲက အေဆာင္မွာ ေနမေပ်ာ္တာမို႔ RC 2 ထဲ သြားအိပ္လိုက္၊ RASU ထဲသြားအိပ္လိုက္၊ RIT ထဲ သြားလိုက္နဲ႔ လွည့္ပတ္ ဂ်ပိုးထိုးေနတာ။
 |
| ဒီဇိုင္းမ်ဳိးေဆြသန္း |
အဲ့ဒီလိုနဲ႔တည ေက်ာ္ဦးအခန္းမွာ အိပ္မယ္ဆိုၿပီးသြားေတာ့ ထူးအိမ္သင္နဲ႔ သြားဆုံတာ။
ေက်ာ္ဦးက ကိုေက်ာ္ျမင့္လြင္ေလ၊ အေခြသြင္းခ်င္လို႔ ရန္ကုန္ေရာက္ေနတာလို႔ ဆံပင္ေကာက္ေကာက္ အရုပ္ဆိုးဆိုး လူတေယာက္နဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ေက်ာ္ဦးအခန္း စေရာက္ကတည္းက အရက္မူးေနၿပီ။ ေက်ာ္ဦးတို႔ကေတာ့ စိမ္းရႊင္ရႊင္အနံ႔ထြက္တဲ့ ေဆးလိပ္ေတြကို ေသာက္ၾကတယ္။
အဲ့ဒီညမွာ ထူးအိမ္သင္က သူေရးထားတဲ့ သီခ်င္းေတြဆိုျပေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ သိပ္မႀကိဳက္လွပါဘူး။ ကိုယ္ကလည္း အဲ့ဒီတုန္းက ဂီတအေၾကာင္း ဘာမွမသိလွပါဘူး။ သူ႔အသံက ထူးျခားမႈ ရွိေပမယ့္ ေကာင္း လွတာလည္း မဟုတ္။ အဟီး ကိုယ့္အသံ ကေတာင္ သူ႔ထက္ အမ်ားႀကီးေကာင္းဦးမယ္လို႔ အဲ့ဒီတုန္းက ထင္တယ္။ သူ႔ကိုသနားစရာ သတၱ၀ါလို႔ပဲ ထင္လိုက္မိတယ္။ အမိုက္မဲေလးေပါ့၊ ပါလာတဲ့ ပိုက္ဆံေလး ကုန္တာပဲ အဖတ္တင္မယ္လို႔ေတာင္ ေတြးလိုက္မိေသးတယ္ထင္တယ္။
ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕အကဲျဖတ္ေကာင္းပုံမ်ား။ ဒါေပမဲ့ ေက်ာ္ဦးက ဂီတနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး သူ႔ကို အရမ္း အထင္ႀကီးထား တယ္။
ဒါေပမဲ့ ကဗ်ာအေၾကာင္းေျပာၾကေတာ့ သူက အထင္ႀကီးစရာ ျဖစ္လာတယ္။ သူက ေမာင္သာႏိုးရဲ႕ ထင္႐ူးပင္ရိပ္ကို အလြတ္ရလုနီးပါး ဖတ္ထားတဲ့သူကိုး။
အဲ့ဒီတုန္းက ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေဆး ၂ ကဗ်ာအသိုင္းအဝိုင္းက်ဥ္းက်ဥ္းေလးမွာ ထင္႐ူးပင္ရိပ္ ဖတ္ဖူးသူ သုံးေလးငါးေယာက္ပဲ ရွိမယ္ ထင္ပါတယ္။ ကိုယ္ေတာင္ ကိုေဇာ္မင္းတို႔ ကိုေအာင္သူၿငိမ္းတို႔နဲ႔ေပါင္းမွ ထင္႐ူးပင္ရိပ္ ဖတ္ဖူးတာ။ သူနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔က ကိုင္ထားတဲ့ က်မ္းခ်င္းတူေတာ့ ကဗ်ာအေၾကာင္းေျပာတဲ့ အခါ ကီးကိုက္သြားေရာ ဆိုပါေတာ့။
 |
| ဒီဇိုင္းမ်ဳိးေဆြသန္း |
ေနာက္အေရးအခင္း ျဖစ္တဲ့အထိ သူနဲ႔ျပန္မဆုံေတာ့ဘူး။ သူ႕ပထမဆုံးေခြက အရမ္းေပါက္သြားၿပီး ေနရာ အႏွံ႔ၾကားေနရေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ပါ သူ႔သီခ်င္းေတြကို ႀကိဳက္လာတယ္။
၈၈ စစ္အာဏာသိမ္းၿပီးတဲ့အခါ ေတာခိုၾကေတာ့ သူလည္း ကိုမြန္းေအာင္နဲ႔အတူ ဘုရားသုံးဆူ စခန္းကိုပဲ သြားခဲ့တာပါ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က စစ္အာဏာသိမ္းၿပီး တစ္လေလာက္ၾကာမွ ဘုရားသုံးဆူ ေရာက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေရာက္ေတာ့ ကိုေက်ာ္ျမင့္လြင္က ျပန္သြားၿပီ။ ကိုမြန္းေအာင္ပဲ က်န္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘုရား သုံးဆူစခန္းမွာ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔တေလွ်ာက္လုံး တြဲခဲ့တဲ့သူက သူနဲ႔ တအိမ္တည္းေနခဲ့တဲ့ သူ႔အစ္ကိုတစ္ဝမ္းခြဲ ကိုေအာင္မ်ဳိးဆန္း။
ကိုေအာင္မ်ဳိးဆန္းေျပာထားလို႔ သူတို႔ေနတဲ့ ေမာ္လၿမိဳင္ ေမာင္ငံက အိမ္လိပ္စာကို ကြၽန္ေတာ္သိတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ျပည္ထဲကို အၿပီးျပန္ဝင္တုန္းကေရာ ၾကားထဲမွာခိုးဝင္တုန္းကေရာ ေမာင္ငံက သူ႔အိမ္မွာ အိပ္ခဲ့တာပါ။ သူ႔ႀကီးေဒၚႀကီး (ကိုေအာင္မ်ဳိးဆန္း အေမ)နဲ႔ သူ႔အစ္မအပ်ဳိႀကီး မအိအိခင္ တို႔က အရမ္း သေဘာေကာင္းတယ္။
ေတာထဲက ခိုးဝင္လာတဲ့ တခါမွမျမင္ဘူးတဲ့ကြၽန္ေတာ့္ကို ကြၽန္ေတာ္ ေအာင္မ်ဳိးဆန္းတို႔ ေက်ာ္ျမင့္လြင္တို႔ သူငယ္ခ်င္းပါလို႔ ေျပာလိုက္ရုံနဲ႔ အိမ္မွာလက္ခံၿပီး ေပးအိပ္တဲ့အျပင္ လိုေလေသးမရွိ ကူညီတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ေရာက္တဲ့ ႏွစ္ေခါက္စလုံး သူ အိမ္မွာမ႐ွိဘူး။ စစ္အစိုးရကေခၚတဲ့ပြဲေတြ သူ သြားမဆို လို႔ ေပၚလစီသီခ်င္းေတြ ဆိုမေပးလို႔ ျပႆနာ အရွာခံရတဲ့အေၾကာင္းေတြ သူ႔အစ္မက ေျပာျပတယ္။
သူနဲ႔ျပန္ေတြ႔တာက ေတာထဲကျပန္ေရာက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္ ေက်ာင္းျပန္တက္ေနတဲ့အခ်ိန္။
ေဆး ၂ အေဆာင္က ေျမာက္ဥကၠလာေရာက္သြားၿပီ။ ကိုေအာင္ဘညိဳက ကြၽန္ေတာ့္အေဆာင္မွာ လာအိပ္တယ္။ ေအာင္ဘညိဳ ဗိုက္တအားေအာင့္လို႔ ေျမာက္ဥကၠလာ ေဆး႐ုံတင္လိုက္ရတယ္။ သူက ေအာင္ဘညိဳကို ေဆးရုံမွာလာၾကည့္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ျပန္ေတြ႔တာပါ။ သူကိုေအာင္ဘညိဳ ကို ပိုက္ဆံ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေပးသြားတယ္။
နရီမင္း
Comments
Post a Comment