သစ္ခက္သံလြင္၊ ကဗ်ာေရးရာေဆာင္းပါး- ညိဳထက္(လမ္းသစ္ဦး) ရဲ႕ သူ႔ ဗံုသံေတြ အဇာဋာထဲ ျပန္႔လြင့္ေနတဲ့ကဗ်ာ

သူ႔ ဗံုသံေတြ အဇာဋာထဲ ျပန္႔လြင့္ေနတဲ့ကဗ်ာ

beyondlanguagepoetry.com

ဖတ္ၿပီးတဲ့အခါ………………

……………… ဘာမွမဟုတ္ပါဘူးကြာလို႔

ခင္ဗ်ားတို႔ အေျပာခံရဖို႔ ……………….

…………………… က်ေနာ္ ဘယ္ေလာက္

ႀကိဳးစားရတယ္မွတ္လဲ။ ။

K ေဇာ္

ကုိယ္တိုင္မဖတ္ရခင္ကတည္းက အၾကားနဲ႔တင္လွေနတဲ့ K ေဇာ္ရဲ႕ကဗ်ာကို ဉာဏ္ပန္းအိုးေလးထဲမွာ ေတြ႔ လိုက္ရေတာ့ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာေပြ႔ဖတ္လိုက္မိတယ္။ ဘာမွမဟုတ္ပါဘူးကြာလို႔ အေျပာခံရဖို႔အတြက္ က်ေနာ္တို႔ေတြ ႀကိဳးစားခဲ့ၾကတဲ့ကဗ်ာေတြနဲ႔ ကဗ်ာဆရာေတြရဲ႕ဘ၀။ အလွရွာရင္း အက်နာမႈ ကိုထင္ဟပ္ေစ တဲ့ကဗ်ာ။ က်ေနာ္ K ေဇာ္ကိုသတိထားမိတာေရႊပြင့္လႊာ။ အဇာဋာလို႔စာတမ္းတင္လိုက္တဲ့ေနရာအသံေတြ ကေနစၿပီး စီးရီးၿပီးတဲ့အထိ အႏုပညာေတြအလွေတြနဲ႔အတိ။ သူ႔ဂီတသံေတြနဲ႔ကဗ်ာသံေတြ တကယ္ ပဲ ေကာင္းကင္ယံအဇာဋာထဲ ၀ံ့ပ်ံလြင့္၀ဲ။

မေန႔က ဖို႔၀ိန္းေဇတ၀န္ေက်ာင္းကိုအလုပ္ေလွ်ာက္ဖို႔အသြား ဆရာေတာ္ဦးကုသလ (ဦးဇင္းေအာင္ေက်ာ္ လႈိင္) ကိုလာေတြ႔တဲ့ ေမာင္သိန္္းေဇာ္နဲ႔ အမွတ္မထင္ေတြ႔လုိက္တယ္။ က်ေနာ္တို႔တေယာက္ကို တေယာက္ သတိမထားလိုက္မိခင္ ေလညင္းက မိုးရိပ္ေငြ႔ေနတယ္။ ညဦးပုိင္းေလညင္းကို ကြပ္ပ်စ္ေပၚ လဲေလွာင္းခံစား ရင္း အေမရိကားမွာသာတဲ့လကို ခံစားရင္း ေကာင္းကင္ကိုေမာ့အၾကည့္ လွ်ပ္စစ္မုိးႀကိဳး ထစ္ခ်ဳံးေနတာေတြ႔ ရေတာ့ သိၾကားမင္းရဲ႕ဝရဇိန္ကိုသတိရ။ ႏုိးေလာ့ထေလာ့ဧရာ၀တီကို ဆိုညည္းမိ။ ေမာင္သိန္းေဇာ္အျပန္ က်ေနာ့္အတြက္အလုပ္ေလွ်ာက္လြာေရးေပးေနတဲ့ ဦးဇင္းေအာင္ေက်ာ္လႈိင္ အနားမွာ အဇာဋာထဲက ၀ရဇိန္ ကိုေတြ႔လိုက္ရေတာ့ အဲ့ဒီလွ်ပ္စီးေတြကို ေကာက္ကုိင္ယူလိုက္မိတယ္။

         

K ေဇာ္

ဉာဏ္ပန္းအိုးေလး

K ေဇာ္ရဲ႕တီထြင္လိုမႈ၊ အသစ္ကို အာသာငမ္းငမ္းတပ္မက္မႈေတြကို ဒီကဗ်ာထဲ ေတြ႔ရတယ္။ က်ေနာ့္ အရင္ ဒီကဗ်ာကိုဖတ္ေနတဲ့၀ိဇၹာတပါးရဲ႕အေျပာ ၃ ၄ ပုဒ္ ပဲႀကိဳက္တယ္တဲ့။ က်ေနာ့္အေတြးထဲ အဲဒီ စကားေတြရဲ႕ အဓိပၸာယ္ေတြအရ က်ေနာ္တို႔ကဗ်ာေတြ က်ေနာ္တို႔အႏုပညာေတြ ေက်ာခ်င္းကပ္ ႀကိဳက္ေနၾကတယ္။ အဓိပၸာယ္တမ်ဳိးအရ ရင္ခ်င္းအပ္ႏွစ္သက္ရတယ္။ က်ေနာ့္အေတြးေတြ ေလေျပလို သုန္ျဖဴးေနတဲ့အခ်ိန္ K ေဇာ္ရဲ႕ကဗ်ာ လွမ္း၀င္ေရာက္ရွိလာတယ္။ အဲဒီကဗ်ာကို က်ေနာ္ရင္ဖြင့္ႀကိဳဆိုလိုက္မိတယ္။

         

ေတြးေတာျခင္းဟာ …………….

တခါတရံမွာ သက္စြန္႔စံဖ်ားပါပဲ။         ။

တခ်ဳိ႕ေသာစာပုိဒ္ေတြဖတ္ၾကည့္ေနမိရင္း က်ေနာ္ေရးခဲ့ဖူးတာေတြကို သတိတရ ရွိေနမိျပန္တယ္။ တေန႔တည္းတရက္တည္း က်ေနာ္ေရးတဲ့ကဗ်ာကို က်ေနာ္ဖတ္တဲ့ကဗ်ာထဲမွာေတြ႔ခြင့္ရေတာ့ ၂ ကိုယ္ခြဲ ဓာတ္ရွင္ကားေတြထဲ စရုိက္၂ မ်ဳိးနဲ႔ သရုပ္ေဆာင္သည္လို႔ေရးထားတဲ့စာသားေတြကိုသတိရ။ က်ေနာ္ မေန႔ ႔ေန႔လည္ပုိင္း ႏုိင္ငံေရးကဗ်ာကိုေရးျဖစ္တယ္။ ညပုိင္းမွာ ဉာဏ္ပန္းအုိးေလးကိုဖတ္ရတယ္။ ႏုိင္ငံံေရးကဗ်ာ ထဲ ဒီလိုေရးထားတယ္။

စပယ္အုိးပုတ္ေတြ ပြင့္ေနၿပီ

တကယ္ပဲ အသဲကြဲရတယ္။

K ေဇာ္ရဲ႕ဉာဏ္ပန္းအိုးထဲ စပယ္ပန္းေလးေရာက္ေနပံု

          လရိပ္ေတြ ……

          ……….. မႏုိးမခ်င္း

          စပယ္ခင္းဟာ ေစာင့္ေနရ။      ။

အခ်စ္နဲ႔ပတ္သက္ရင္ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ပြင့္လင္းမႈေတြ အစြမ္းကုန္လန္းဆန္းခြင့္ရခ်င္ၾကတာ ဓမၼအေၾကာင္း တရားပဲ။ သဘာ၀ပဲ။ က်ေနာ့္အတိတ္ရဲ႕တ၀တ္တပ်က္ျဖစ္မႈေတြကို အာသာငမ္းငမ္း ေတာင္းဆိုမိတဲ့ အခါ၊ ျမည္တြန္ေတာက္တီးတတ္တဲ့ႏွလံုးသားကို အန္ထုတ္ေထြးမိတဲ့ သဘာ၀ရွိၾကတယ္။ အႏုပညာမႈ ျပဳထားတဲ့ကမာၻဦးငါးကို ပန္းသီးေလးအျဖစ္ က်ေနာ္ေရးဖြဲ႔မိတဲ့အခ်ိန္ေတြ အာဒံလွမ္းခဲ့တဲ့အခ်စ္ အေၾကာင္း ဒီလိုဖြဲ႔ႏြဲ႔ျပခဲ့ဖူးတယ္။

          တံခါးခ်ပ္ကို မပြင့္တပြင့္ေလးဖြင့္ထားၿပီး

တို႔ ႏွစ္ဦးသား စကားေတြေျပာခဲ့တာ

မင္းမ်က္ႏွာေလးတ၀က္

မင္းမ်က္လံုးေလးတ၀က္

ခ်စ္ေတာ့ခ်စ္ပါတယ္

အေမဆူလိမ့္မယ္ဆိုသလိုမ်ဳိး

ကုိယ့္ကို ခ်စ္တာကလည္းတ၀က္။

အာသီသေတြ ၀က္၀က္ကြဲ။ အခ်စ္ေတြ တသီတသန္းႀကီးနဲ႔ ဉာဏ္ပန္းအိုးေလးထဲ ေရာက္ရွိေနပံု

          ပန္းေတြဆႏၵ စိတ္ခ်ည္းသက္သက္ ………..

          …………………..ထြက္ခဲ့ရတဲ့ ခရီးမို႔

          ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းလည္း ………………………………

          တစ္၀က္ပါပဲကြယ္။      ။

က်ေနာ္တို႔ေတြေလာကဓံအေၾကာင္း လက္ခေမာင္းတီးၿပီး ညြန္းဆိုခဲ့ၾကတာေတြရွိတယ္။ အဲဒီအထဲ က်ေနာ္ဘ၀င္ၿငိတဲ့ေလာကဓံကို စိန္ေခၚခ်က္ေတြရွိတယ္။ ကေခ်ာေပါ့။

ေလာကဓံကို မေထမဲ့ျမင္ ျပဳမူခ့ဲပံုမ်ား  

မိုးဦးအက်ေစာတယ္ဆိုတာလည္း      

တကယ္ေတာ့ ေလာကဓံေတြပါအေမ

အဲဒီစာကိုၾကယ္ျပာေလးနဲ႔ထမင္းစားၿပီးတဲ့အခ်ိန္ေတြတုိင္း က်ေနာ္ရြတ္ဆိုေနေလ့ ရွိတယ္။ အဲဒီေလာကဓံ ကိုပဲ K ေဇာ္ ညြန္းဆိုခဲ့ျပန္တယ္။ ေလာကဓံကိုမေၾကာက္တမ္း အလွအပနဲ႔ တည္ေဆာက္ျပေနတာ ကို ေတြ႔ရတယ္။

          ယူတတ္ရင္ ……….

          ေလာကဓံတရား ဆိုတာထဲမွာလည္း

          လႊင့္ပစ္စရာ တခုမွ မပါဘူး။    ။

          ေလာကဓံက အတို႔အဆိတ္မ်ားတဲ့အခါ

          ကိုယ့္ကိုယ္ကုိယ္လည္း  ……………………

          ……………….ေခ်ာ့ျမဴဖို႔လိုတယ္။         ။

က်ေနာ္ကေတာ့ အဲ့ဒီေလာကဓံကိုပဲ ႏုိင္ငံေရးပီပီသသ ညြန္းဆိုခဲ့မိတာကို သတိရေနမိျပန္တယ္။

          ေလာကဓံကို ရင္မဆုိင္ရဲသူ ေတာ္လွန္ေရးသမား မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။

သဘာ၀နဲ႔ဓမၼ။ ကဗ်ာဆရာနဲ႔အလွ။ သစၥာတရားနဲ႔အႏုပညာ။ ဘယ္သန္ - ညာသန္ အျငင္းမပြားေၾကး။ တရားဓမၼနဲ႔ အႏုပညာ တေနရာရာမွာေတြ႔မိၾကရင္းႏွီးၾကတာခ်ည္းပဲ။ အဲဒီ တရားဓမၼကိစၥကိုပဲ ခပ္ရင့္ ရင့္ေျပာၾကတဲ့အခါ အႏုပညာမွာ အေတြးအေခၚရွိရမယ္တို႔၊ ၀ါဒရွိရမယ္တို႔၊ ျဖစ္လာတယ္။ အႏုပညာ သည္ ဘာအတြက္မွမဟုတ္၊ အဲဒီ ေႂကြးေၾကာ္သံကို က်ေနာ္ၾကားခဲ့မိတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီေႂကြးေၾကာ္သံကိုေမးခြန္း ထုတ္ေနမိတာလည္း ဒီတေလာပဲ။ ျဖစ္ပံုေလးနည္းနည္းေျပာျပရရင္ တေလာက သွ်င္ဥကၠ႒ရဲ႕အနတၱ လကၡဏာကိုဖတ္ရင္း အဲဒီေမးခြန္း က်ေနာ့္အေတြးထဲေရာက္ေနတာ။ တကယ္ပဲ အႏုပညာ ဘာအတြက္မွ မဟုတ္တဲ့ အနတၱလကၡဏာေနရာကိုေရာက္ၿပီလား။ အာကာသဓာတ္ေနရာကိုအႏုပညာ ေရာက္ၿပီလား။ ဟင္းလင္းျပင္ေနရာကိုေရာက္ၿပီလား။ ဘာမွမရွိျခင္းနယ္ပယ္။ အနတၱေနရာ။ အဲဒီအထုိင္ကေန က်ေနာ္တို႔ တကယ္ပဲကဗ်ာေတြေရးေနႏုိင္ၾကၿပီလား။ ဂ်ပန္ဘုန္းေတာ္္ႀကီးေတြရဲ႕ ဟိုကၠဴ ေတြကိုသတိရစရာပဲ။ က်ေနာ္တို႔အယူတခုခုနဲ႔အႏုပညာေတြကို တည္ေဆာက္ေနၾကတာခ်ည္းပဲလို႔ ျမင္ေနမိတယ္။ K ေဇာ္ရဲ႕ပန္းအိုးထဲေရာက္ေနတဲ့ ဉာဏ္ကိစၥေတြကို ေတြ႔ခြင့္ရလိုက္တာကို ေျပာခ်င္ေနမိတာ။

သဘာ၀က်လား …………..

…………. သဘာ၀က်ရင္ ဓမၼပါပဲ

ျဖစ္တာပ်က္တာ ဘယ္အရာကိုမွ

စိတ္မဆိုးရဘူး၊ စိတ္မေကာက္ရဘူး

စိတ္မေကာင္းလည္း မျဖစ္ရဘူး။ ။

          အမွန္တရားကို …………………..

          တခ်ဳိ႕က မေၾကာက္မရြံ႕ ခ်စ္ၾကတယ္

          …………….. အဲဒီ အမွန္တရားကိုပဲ

          တခ်ဳိ႕က မရွက္မေၾကာက္ ………………

          ……………….. မုန္းၾကတယ္။   ။

စိတ္မွာ ………………….

အသစ္ အေဟာင္း မရွိ

ျဖစ္ပ်က္ပဲ ရွိ။   ။

          ဘ၀ဆိုတာ ……………………

          ……………….. ယူထားတာေတြ ျပန္ေပးဖို႔နဲ႔

          ေပးထားတာေတြ ျပန္ယူဖို႔ ………………………

          ေရာက္ရွိျခင္း ျဖစ္တယ္ ။        ။

`        ဒါနသည္ ပန္း………………………

………………. သီလသည္ စမ္း

ဘာ၀နာသည္ လမ္း။   ။

က်ေနာ္နာခဲ့ဖူးတဲ့တရားေတြထဲ က်ေနာ့္ဘ၀င္ထဲ အျမဲေလာက္နီးနီးေရာက္ရွိေနေလ့ရွိတဲ့ ဓမၼကထိက  တပါးရဲ႕တရားရွိတယ္။

          ေဒါသကို ႏႈတ္

          အေဒါသကို ဆက္

          ႏႈတ္သည္ ဆက္သည္ ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ပါသည္။

အဲဒီတရားကို အဲဒီတရားနဲ႔မတူပဲ K ေဇာ္ရဲ႕ ကဗ်ာမႈျပဳျခင္းက သတိထားျခင္စရာ -

          ၀ဋ္ေႂကြးဆိုလည္း ……………………….. ဆပ္

          ပါရမီဆိုလည္း ………………………………ဆက္

          ဘယ္ေနရာမွာမွ……………………………….

          ………………………. ဘယ္အေၾကာင္းအရာနဲ႔မွ

          ရပ္တန္႔ေနဖို႔ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး။      ။

က်ေနာ္ ၂၀၀၃ ေလာက္ကတည္းက တုိင္းခ်စ္ျပည္ခ်စ္၀ါဒီတေယာက္ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ တကယ္  တန္းျပန္လည္စစ္ေဆးၾကည့္ေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္ေတြ က်ေနာ္တုိင္းခ်စ္ျပည္ခ်စ္၀ါဒီျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ ျဖစ္ေန တာပဲရွိတယ္။ က်ေနာ္ကုိင္စြဲခဲ့တဲ့ အယူ၀ါဒအေပၚ ေဆးေၾကာစိစစ္ျခင္းမရွိခဲ့တာကို ေတြ႔ေနရတယ္။ ဒီအခ်ိန္ျပန္လည္စိစစ္ၾကည့္မိလာေတာ့ က်ေနာ္ရဲ႕အယူ၀ါဒ၊ က်ေနာ္ရဲ႕ဗဟိုခ်က္အေတြးအေခၚက တုိင္း ခ်စ္ျပည္ခ်စ္ ခ်ည္းသက္သက္မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ က်ေနာ္ အႏွစ္ ၂၀ ေလာက္ တယုတယ ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏုိးခဲ့တဲ့ တပ္ဦးရဲ႕အမ်ဳိးသားႏုိင္ငံေရးရဲ႕ဒီမိုကေရစီျဖစ္မႈေတြ ေရာႁပြန္းလာတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔ က်ေနာ္ဒီမိုကရက္တစ္ တုိင္းခ်စ္ျပည္ခ်စ္ျဖစ္လာတယ္။ တို႔ဗမာအစည္းအရံုးရဲ႕တျပည္လံုး ကုိယ့္အိမ္ မွတ္ပါ ေႂကြးေၾကာ္သံေနရာမွ တကမာၻလံုးကို ကိုယ့္အိမ္လိုသေဘာထားရမယ္တဲ့ဆိုတဲ့ ေႂကြးေၾကာ္သံ ျဖစ္လာတယ္။ K ေဇာ္ကေတာ့ သူ႔ရဲ႕တုိင္းခ်စ္ျပည္ခ်စ္မႈကို ဉာဏ္ပန္းအိုးထဲ ေဟာ့ဒီလိုထုိးစိုက္ အလွ ဆင္ေပးခဲ့တယ္။

         

ေပါင္မုန္႔ကို  ေလးစားပါတယ္ ………..

          ထမင္းေလာက္ေတာ့ မခ်စ္ႏုိင္ဘူး။      ။

သူ႔အရိပ္က အစ ……………….

………………..ႏွေျမာ တ သ စြာ

တ ထိတ္ ထိတ္ ခ်စ္ေနရတဲ့ ……………..

ပိန္းခ်ဳံးစ မႏၱေလးကိုမွကြယ္။    ။

ကဗ်ာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီ ဒီတေလာက က်ေနာ္အေတြးတခ်ဳိ႕ရွိေနတယ္။ ကဗ်ာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဒီကိစၥ ေဆြးေႏြးေန ၾကတာအေတာ္ၾကာၿပီ။ ဂႏၶ၀င္ကဗ်ာ-ေခတ္စမ္းကဗ်ာ-စာေပသစ္ - မုိးေ၀ကဗ်ာ-ေမာ္ဒန္ - ပို႔စ္ ေမာ္ဒန္။ ၄ လံုးလကၤာ-လြတ္လပ္ကာရံ-ကာရံမဲ့- ဘာသာစကားကဗ်ာ။ ကာရံမဲ့ခ်င္မဲ့-အဘိဓမၼာမမဲ့နဲ႔။ ကဗ်ာေ၀ဖန္ေရးဆရာမ်ားရဲ႕အလိုအရ ပံုသ႑ာန္ပုိင္းအဓိကထားေရးဖြဲ႔တဲ့ေနရာကေနအေၾကာင္းအရာ ပုိင္းအားျပဳမႈကို ေရာက္ရွိလာတယ္။ အဲဒီလႈပ္ရွားမႈကို စာေပသစ္က ဖဲႀကိဳးျဖတ္ ဖြင့္လွစ္ေပးခဲ့တယ္။ အေၾကာင္းအရာပုိင္းက ေတာင္းဆိုလာရင္ ပံုသ႑ာန္ပုိင္းျဖစ္တဲ့ ၄ လံုးလကၤာစနစ္ ကို ေဖာက္ထြက္ ေရး ခြင့္ရွိတယ္လို႔ ျမင္လာၾကတယ္။ တကယ္တမ္းလည္း ေဖာက္ထြက္ေရးတဲ့ကဗ်ာေတြ ရွိလာၾကတယ္။ အဓိကအားျဖင့္ မိုးေ၀ကဗ်ာေတြမွာ လြတ္လပ္ကာရံစနစ္နဲ႔ေရးတဲ့ကဗ်ာေတြကို ေတြ႔လာရတယ္။ ထင္းရူးပင္ရိပ္နဲ႔ေဘာင္းဘီ၀တ္မိုးတိမ္ျပာ၊ ေဒ၀ဒူတတို႔ရဲ႕ဂယက္ေၾကာင့္ လြတ္လပ္ကာရံကေန လံုး၀ ကာရံစနစ္ကို စြန္လႊတ္တဲ့ကဗ်ာေတြ ေရးလာၾကတယ္။ ပံုသ႑ာန္ပုိင္းကိုေဖာက္ထြက္တယ္ - အေၾကာင္း အရာပုိင္းကို အားျပဳတယ္။ အဲဒီအပုိင္းကေန ခံစားမႈကိုအားျပဳတဲ့ကဗ်ာေတြကို ဗမာကဗ်ာ ဆရာေတြ ပိုမိုေရး ဖြဲ႔လာၾကတယ္။ အေမရိကားရဲ႕ၿမိဳ႕ကေလးရဲ႕ အလုပ္လက္မဲ့ေနေတြထဲ အဲဒီအေတြး ေတြးေနတဲ့အခိုက္ - အဲဒီလိုနဲ႔ အခုိင္ဓာတ္နဲ႔ထိခ်က္အေၾကာင္း သတိရလာမိတယ္။ အဲဒီလိုပဲ ကဗ်ာကို ပံုသ႑ာန္ေတြထဲက လြတ္ေျမာက္ရာ၊ အေၾကာင္းအရာကို ဗဟိုျပဳမႈထဲက လြတ္ေျမာက္ရာ၊ ရင္ခုန္သံကို ဦးေဆာင္မႈေပးတဲ့ ကဗ်ာအယူကို K ေဇာ္ရဲ႕ ညဏ္ပန္းအိုးထဲ ေတြ႔ခြင့္ရလိုက္တယ္။

           …………..ဒီစိတ္ရဲ႕ ရာသီဥတုေလးမွာ

          ငါ ကဗ်ာတပုဒ္ ရခ်င္တယ္ ………………….

          ………………….ဒါေပမဲ့ ကဗ်ာဆိုတာ

          ကုိယ့္သေဘာမွ မဟုတ္တာ …………………..

          သူ႔သေဘာအတုိင္းပါပဲေလ။    ။

ရင္ခုန္သံကို ဦးစားေပးၾကတဲ့အေၾကာင္းေတြးမိရာကေန အေတြးအေခၚေတြဆီကို ေရာက္မိလာတယ္။ က်ေနာ္ စာေတြဖတ္တဲ့အခ်ိန္ေတြအေၾကာင္းေတြးမိေတာ့ က်ေနာ္ေျပာခဲ့ဖူးတာကို သတိရေနမိျပန္ တယ္။ က်ေနာ္ေလ့လာေရးကို ေ၀ဖန္မိသေလာက္ က်ေနာ္ကိုလႊမ္းမိုးတဲ့အယူအဆ ၂ ခုရွိတာ သတိ ထားမိတယ္။ က်ေနာ္က ကြန္ျမဴနစ္၀ါဒကိုေလ့လာရင္း ျဖစ္တည္မႈ၀ါဒကို လက္ခံရယူခဲ့ရတဲ့အေနအထားပဲ။ ကြန္ျမဴနစ္၀ါဒ ေလ့လာသူတေယာက္အေနနဲ႔ ႏုိင္ငံေရးက အရာရာကို ဦးေဆာင္မႈေပးတယ္ဆိုတဲ့ အယူ ရွိ သလိုမ်ဳိး ျဖစ္တည္မႈ၀ါဒီတေယာက္လို ႏွလံုးသားကိုဦးစားေပးသူ။ ႏုိင္ငံံေရးရဲ႕ဦးေဆာင္မႈသေဘာအရေျပာ ရရင္ ဒီကေန႔ ႏုိင္ငံေရးကိစၥ ၈၈ ႏုိင္ငံေရးကိစၥပဲ။ ၈၈ ႏုိင္ငံေရးရဲ႕ပါတီစံုဒီမိုကေရစီ ေႂကြးေၾကာ္သံဟာ စာေပနဲ႔ေတြးေခၚမႈနယ္ပယ္မွာ ျဖစ္တည္မႈ၀ါဒအျဖစ္ လႈပ္ရွားရုန္းႂကြလာတာကို သတိထားမိတယ္။ က်ေနာ္ အဲဒီႏုိင္ငံေရးေအာက္မွာ ေလ့လာေရးလုပ္ခဲ့ရတယ္။ ျဖစ္တည္မႈ၀ါဒီေတြရဲ႕အလိုအရ ျဖစ္တည္မႈက ဘ၀ ထက္အရင္စတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျဖစ္တည္မႈ၀ါဒက ရပ္တန္႔ေနတာမဟုတ္ဘူး။ ျဖစ္တည္မႈသစ္ဆိုတဲ့ေနရာကို သစ္လြင္ဆန္႔ခ်ီေနတာကို သတိထားမိတယ္။ ျဖစ္တည္မႈ၀ါဒသစ္ရဲ႕ ဆိုလိုရင္းက ဗုဒၶရဲ႕အဘိဓမၼာသုိ႔ ဦးတည္လာတာ သတိထားမိလာတယ္။ က်ေနာ့္ရဲ႕ဘ၀အေတြ႔အရ ဘ၀က ျဖစ္တည္မႈထက္ အရင္စတာ ကို ေတြ႔လာရတယ္။ ဘ၀ေတြ အရင္စတင္ထားတဲ့ ျဖစ္တည္မႈ။ ဇာတ္ညြန္းအတုိင္းညြန္ၾကားခံေနရတဲ့ ဓာတ္ရွင္မင္းသားလိုဘ၀မ်ား။ က်ေနာ့္ရဲ႕ ေတြးလက္စအေတြးေတြကို K ေဇာ္ရဲ႕ကဗ်ာမႈထဲမွာ ေတြ႔လိုက္ရ -

          ရထားေတြကို …………..

          ………………….. သံလမ္းေတြက

          ခ်ဳိးေကြ႔သြားတယ္။                ။

K ေဇာ္ရဲ႕ဉာဏ္ပန္းအိုးထဲအေဟာင္းကိုေတာ့ မေမ့မေလ်ာ့ ထည့္သြင္းထားျပန္တယ္။ ျဖစ္တည္မႈ ၀ါဒ ေဟာင္းရဲ႕ဆိုလိုခ်က္ ပန္းလိုပြင့္ေနပံု

          လမ္းလည္း မေရြးႏုိင္ ………..

          လူလည္း မေရြးႏုိင္ ……………….

          တေယာက္ အပူခ်ိန္ တေယာက္ မခန္႔မွန္းႏုိင္

          …………………………………………….

          ငါ့ျမတ္္ႏုိးမႈ ရန္ျပဳသူလည္း ငါေပါ့။       ။

ဒဂုန္တာရာရဲ႕ ေဖာက္ထြက္ျခင္းအႏုပညာအျဖစ္ မွတ္တမ္းတင္က်န္ေနတဲ့ ကဗ်ာရွိတယ္။ ပင္လယ္၀ သို႔ ေလွကေလးနဲ႔ထြက္ခဲ့။ ပံုသ႑ာန္အရ ေဖာက္ထြက္တဲ့သေဘာခ်ည္းထက္ ေလွကေလးနဲ႔ ပင္လယ္ ၀ကို အေရာက္ခ်ီတတ္တာကိုက ေဖာက္ထြက္ျခင္းအႏုပညာ။ ေလာကဓံတရားက အထက္ ၄ ပါး၊ ေအာက္ ၄ ပါး။ ထြန္ယက္စိုက္ပ်ဳိးမႈလို အထစ္ထစ္အေငါ့ေငါ့ရွိလွတဲ့ ဘ၀ခရီးသြားေတြ။ အဲ့ဒီေလွကေလးနဲ႔ပဲ က်ေနာ္တို႔ပင္လယ္သို႔ ေရာက္ရွိခဲ့ၾကတယ္။ သမုဒၵရာႏႈတ္ခမ္းသားခ်င္း နမ္းခြင့္ေတြရရွိခဲ့ၾကတယ္။ 

ပင္လယ္ျပာျပာ - ေရျပာျပာ

စကား အ, ထစ္ အ, ထစ္နဲ႔ …………………

          ……………………..စမ္းေခ်ာင္းကေလးေတာင္

          ပင္လယ္ဆီ ……………………

          ေရာက္ေအာင္ သြားႏုိင္ေသးတာ ။      ။

က်ေနာ္တို႔ ပင္လယ္ဆီေရာက္ေအာင္ ခ်ီတတ္ႏုိင္ခဲ့ၾကတယ္။

          ငါကုိယ္တုိင္ ေရးတဲ့ ………………

          ဇာတ္ညြန္းထဲက အတုိင္းပါပဲ။   ။

၁၈ - ၇ - ၂၀၁၆

ညိဳထက္ (လမ္းသစ္ဦး)