သစ္ခက္သံလြင္(အက္ေဆး)- ႏိုင္၀င္းသီရဲ႕ လိုဏ္ေခါင္း

လိႈဏ္​​ေခါင္​း

ႏိုင္​ဝင္​းသီ
      

www.photographyoffice.com

" ကမၻာ​ေလာကႀကီးထဲမွာ ကြၽန္​​ေတာ္​စိတ္​အဝင္​စားဆုံးအရာဟာ လိုဏ္​​ေခါင္​းပဲဗ်။

သိလား၊ လိုဏ္​​ေခါင္​းပဲ"

      ည​ေနခင္​းဟာ ​ေသြးဆုတ္​ၿပီး ျဖဴပပ္​ျဖဴ​ေလ်ွာ္​ျဖစ္​သြားသလိုပါပဲ။ လူတေယာက္​ဟာ

ဘာကိုမဆို စိတ္​ဝင္​စားခြင္​့ ရွိၿပီးသားပါ။ သို႔​ေသာ္​လည္​း ထိုမိတ္​​ေဆြက လိုဏ္​​ေခါင္​းကို

စိတ္​အဝင္​စားဆုံးဟု ဖြင္​့​ေျပာလာ​ေသာအခါ..

-------------------------------------------------           

ပထမဦးဆုံး သတိျပဳမိသည္​မွာ စြတ္​စုိထိုင္​းမိႈင္​းမႈ ျဖစ္​သည္​။ စြတ္​စိုထိုင္​းမိႈင္​းမႈနွင့္ အတူ တိတ္​​ဆိတ္​မႈ ကိုလည္​း သူဂရုျပဳမိသည္။
       တိတ္​ဆိတ္​မႈ အား​ေကာင္​းလြန္​း၍ပဲလား ဒါမွမဟုတ္​ သူ႔ရဲ႕ၾကားႏိုင္​မႈစြမ္​းရည္​ကပဲ ပုံမွန္​ထက္​ ျမင္​့ တက္​သြားလို႔ပဲလား​ေတာ့မသိ။ သူ႔နားထဲမွာ ​ေသးမွ်င္​စူးရွ​ေသာ အသံတခ်ဳိ႕ကို ၾကား​ေနရ​ေလ သည္​။
      တစီစီႏွင္​့ စူးစူးရွရွ ​ေအာ္​ျမည္​​ေန​ေသာ အသံမ်ားဟာ ပိုး​ေကာင္​ မႊား​ေကာင္​​ေတြရဲ႕ အသံဗလံ​ေတြ မ်ားလား။

     တစီစီႏွင္​့ အာ​ေခါင္​ကြဲလုမတတ္​ စူးစူးဝါးဝါး​ ျခစ္​​ေအာ္​ေန​ေသာအသံမ်ားဟာ တခါတခါ​ေတာ့လည္​း သူႏွင္​့ခပ္​လွမ္​းလမ္​းမွာ။
 

တ​ခါတ​ခါ​ေတာ့လည္​း သူနွင္​့ နီးကပ္​သည္​့​ေနရာမွာ။ တခါတခါမွာ  ထိုအသံမ်ားဟာ သူႏွင္​့ နီးကပ္​လြန္​း သည္​့အတြက္​ သူ႔အ​ေရျပားထဲက တိုးထြက္​လာသည္​့ အသံမ်ား​ေပလားဟု ထင္​​ေယာင္​ထင္​မွားျဖစ္​ရ​ေလသည္​။
      အလင္​း​ေရာင္​နည္​းနည္​းႏွင္​့ ​ေအးစက္​ထိုင္​းမိႈင္​းသည္​့ လိုဏ္​​ေခါင္​းထဲကို ​ေရာက္​ရိွ​ေနသူတ​ဦး ထံမွာ ထိုအသံမ်ိဳး ထြက္​မလာႏိုင္​ဘူးလား။ သူ႔ရဲ႕အာရုံသိစိတ္ တမ်ိဳးမ်ိဳးထဲကပဲ ျဖစ္​ျဖစ္​။ ​ေခြၽး​ေစး​ေတြစိမ္​့ထြက္​​ေနတဲ့ အ​ေရျပားထဲကပဲျဖစ္​ျဖစ္​ တ​မ်ဳိးမဟုတ္​ တမ်ဳိး​ေပါ့။
        ရွည္​လ်ားလြန္​း​ေသာလိုဏ္​​ေခါင္​းထဲကို ​ေရာက္​​ေနလို႔ႏွင္​့ တူသည္​။ အလင္​း​ေရာင္​မွာ
ဆံျခည္​တမွ်င္​မွ်ေလာက္​ပင္​ မရွိ​ေလ​ေတာ့ ျမင္​​ေနသမွ်အရာအားလုံးမွာ  ျပာမႈန္​လို႔​ေနသည္​။ ျမင္​ကြင္​းထဲျမင္​​ေနသမွ် သဲသဲကြဲကြဲ တခုတေလပင္​ မရွိ။ အားလုံးဟာ ​ေမွာင္​​ေမွာင္​ရီရီ။
    

  တခ်ိဳ႕​ေနရာ​ေတြမွာ​ေတာ့ ျပာမႈန္​​ေသာ အလင္​းစေလး​ေတြ။ ၿပိဳးခနဲ ျပက္​ခနဲႏွင္​့။
     အဲဒီ မႈန္​မႈန္​ရီရီ အလင္​​းစ ​ေသး​ေသး​ေလး​ေအာက္​မွာ သူ႔လက္​​ေခ်ာင္​း​ေတြကို ​ေကြးခ်ည္​ ဆန္​႔ခ်ည္​လုပ္​ၾကည္​့​ေတာ့  လက္​​ေခ်ာင္​း​ေလး​ေတြကို သူ ​ေသ​ေသခ်ာခ​်ာျမင္​​ေနရ​ေသးသည္​။ တခ်ိဳ႕​ေနရာ​ေတြ ​ေရာက္​လို႔ သူ႔လက္​​ေခ်ာင္​း​ေတြကို ​ ​ေကြးခ်ည္​ဆန္​႔ခ်ည္​လုပ္​ၾကည္​့​ေတာ့ သူ႔လက္​​ေခ်ာင္​းရွည္​ရွည္​သြယ္​သြယ္​​ေလး​ေတြ ကို မျမင္​ရ​ေတာ့ျပန္​။ ဝန္​းက်င္​သည္​  အ​ေမွာင္​ထု​ေအာက္​မွာ နစ္​ျမဳပ္​ၿငိမ္​သက္လ်က္​။
       

အလင္​း​ေရာင္​ဟာ  ဟိုးခပ္​လွမ္​းလွမ္​းမွာလား။ဒါမွမဟုတ္​ သူနွင္​့ အနီးဆုံး​ေနရာမွာပဲ
ဖ်ပ္​ကနဲဆို ​ေပ်ာက္​ဆုံးသြား​ခဲ့ေလသလား။
     ​ေအးစက္​​ေန​ေသာ နံရံမ်ားကို ထိစမ္​းပြတ္သပ္​ရင္​း အ​ေမွာင္​ထဲမွာ သူ ​ေတြး​ေနမိသည္​။
     လိုဏ္​​ေခါင္​း၏ နံရံမ်ားက​ေတာ့ မည္​သည္​့အခ်ိန္​ ပြတ္​သပ္​ ပြတ္​သပ္​။ ​ေအးစက္​ၾကမ္​းရွ
လ်က္​။ တခ်ိဳ႕​ေနရာ​ေတြဆို လက္​ၾကားထဲမွာ​ေရမ်ားပင္​ စိမ္​့ထြက္​ေန​ေသးသည္​။
       သည္​လိုအခ်ိန္​မ်ိဳးဆိုလ်ွင္​ သူ ရင္​​ေတြတဝုန္​းဝုန္​းခုန္​သြားပါသည္​။ သူေရာက္​ရိွ​ေန​ေသာလိုဏ္​​ေခါင္​းအ​ေပၚမွာ ပင္​လယ္​တ​​စင္​း​ေရာက္​ရိွ​ေနခဲ့ၿပီလား။ အဲဒီ ပင္​လယ္​ဟာ သိမ္​ေမြ႔ႏူးညံ့မႈမရိွဘဲ ဟိုယိမ္​းဒီယိမ္​းႏွင္​ ့မုန္​ယို​ေန​ခဲ့ၿပီလား။ အဲဒီအခ်ိန္​မွာၾကား​ေနရတဲ့ အသံ​ေတြဟာ လိႈင္​းရုိက္​သံ​ေတြမ်ားလား။လိႈင္​းရိုက္​သံ တဝုန္​းဝုန္​းႏွင္​့အတူ  စိမ္​းစိမ္​းရီရီ လ​ေရာင္​ကို​ေရာ ျမင္​​ေနရပါသလား။ ဆြတ္​ဆြတ္​ျ​ဖဴ​ေန​ေသာတိမ္မ်ားဟာ ေက်ာက္တုံးေက်ာက္စိုင္​ေတြလို  ေအးစက္​​ေလးကန္​စြာႏွင္​့​ ေ႐ြ႕လ်ား​ေနပါသလား ။
      

အ​ေမွာင္​ထဲမွာ စမ္​းတဝါးဝါး ​ေလွ်ာက္​​ေနရင္​းႏွင္​့ ပင္​လယ္​ကို သူ သတိရသြားသည္​။
လ​ေရာင္​ကို သတိရသြားသည္​။ လိႈင္​းရိုက္​သံကို သူ သတိရသြားသည္​။ ပုန္​းညက္​ပန္​းရနံ႔
ကို သတိရသြားပါသည္​။
    ပင္​လယ္​။
လိုဏ္​​ေခါင္​းအ​ေပၚမွာ ျဖတ္​စီး​ေ​န​ေသာပင္​လယ္​ႀကီးဟာ ေဝါကနဲ ၿပိဳက်လာႏိုင္​ပါသလား။
သူ မြန္​းက်ပ္​သလိုလို ျဖစ္​သြားသည္။
နဂိုကတည္​းက အသက္​ရွဴရတာ မြန္​းက်ပ္​​ေနရသည္​့ၾကားထဲ လိုဏ္​​ေခါင္​းက်ဥ္​းက်ဥ္​း
ေလးထဲကို စီးဝင္​လာမည္​့ပင္​လယ္​​ေရလိႈင္း​မ်ားဆီ သူအာရုံ​ေရာက္​သြား​ေသာအခါ......
ပင္​လယ္​ဟာ သူ႔အ​ေပၚမွာ တရိပ္​ရိပ္​ႏွင္​့ စီး​ေနတာ ဟုတ္​ခ်င္​မွဟုတ္​မွာပါ။ ဒါဟာ  ပင္​လယ္​ကိုအစြဲအလမ္းႀကီးခဲ့ေသာသူ႔အတြက္​အာရုံရဲ႕ ျဖား​ေယာင္​းမႈတ​ခုခု ျဖစ္ႏိုင္​ပါသည္​။

ဟိုဖက္ႏွစ္​ကာလ​ေတြတုန္​းက ပင္​လယ္​ဟာ သူ႔ဘဝရဲ႕အစိတ္​အပိုင္​းတခုလိုေတာင္​
ျဖစ္​ခဲ့ရတာမဟုတ္​လား။ အဲဒီတုန္​းကသူဟာ ပင္​လယ္​ကို ဘယ္​​ေလာက္​​ေတာင္​ စြဲလမ္​း
တပ္​မက္​ခဲ့သလဲဆိုရင္​ ညဘက္​အိပ္​လွ်င္​​ေတာင္​ လိႈင္​းရိုက္​သံကို ဝုန္​းခနဲ ဝုန္​းခနဲၾကား​ေနရမွ။
       အခု​ေတာ့လည္​း ပင္​လယ္​ဟာ သူ႔ဘဝထဲက ထြက္​ခြာသြားခဲ့ၿပီျဖစ္​သည္​။ပင္​လယ္ႏွင္​့
အတူ သူ႔ကိုခ်စ္​​ေသာ မိန္​းမတေယာက္​ဟာလည္​း သူႏွင္​့အနီးဆုံး​ေနရာက​ေန ထြက္​ခြာသြားခဲ့ၿပီ ျဖစ္​သည္​။ တခ်ိန္​တုန္​းက​ေတာ့ ပင္​လယ္နွင့္ ထိုမိန္းမသာမရိွခဲ့လွ်င္ သူ႔ဘဝဟာ ရူးသြပ္႐ြဲ႕ေစာင္းသြားႏိုင္​သည္​ဟု သူ႔ကိုယ္​သူ ယုံၾကည္​ခဲ့ဖူးပါသည္​။
     ထိုအ​ေၾကာင္​း​ေတြကို သူ႔မိတ္​​ေဆြတ​ေယာက္​အား ​ေျပာျပ​ေတာ့ ထိုမိတ္​​ေဆြက ရယ္​​ေမာ ပါသည္​။ ထို​ေန႔က သူတို႔ႏွစ္​​ေယာက္​ ​ေရာက္​​ေန​ေသာ​ေနရာမွာ ၿခံဳႏြယ္​ပိတ္​​ေပါင္​း ထူထပ္​​ေသာ ၿမိဳ႕က​ေလး၏ အ​ေရွ႕ဘက္​ျခမ္း​မွာျဖစ္​သည္​။
    ထို​ေနရာ​ေလးမွာ ႏြယ္​ရိပ္​သစ္​ရိပ္ႏွင္​့ ၿခံဳႏြယ္​မ်ားထူ​ေျပာရံုမက လွ်ဴိမ်ား၊​ ေခ်ာက္​မ်ားလည္းရိွ​ေနေလရာလူအသြားအလာက်ဲပါးျပတ္​​ေတာက္​လြန္​းလွသည္​။သူ သတိျပဳမိသ​ေလာက္​ ထို​ေနရာမွာ ဘယ္​တုန္​းကမွ လူရိပ္​လူ​ေျခ မ​ေတြ႔ခဲ့ရပါ။
    "မိန္​းမတို႔ ပင္​လယ္​တို႔ဟာ စိတ္​ဝင္​စားစရာမ​ေကာင္​းလွပါဘူးဗ်ာ။ ကြၽန္​​ေတာ္​က​ေတာ့
ကိုယ္​စိတ္​ဝင္​စားမႈမရိွတဲ့ ဘာသာရပ္​ထဲမွာ ဘယ္​တုန္​းကမွ အခ်ိန္​ကုန္​ခံ​ေလ့မရိွဘူး "
   ဒါ​ေပါ့။ ဒီလိုပဲ ျဖစ္​ရမွာ​ေပါ့။ ကိုယ္​စိတ္​ဝင္​စားမႈမရိွတဲ့ အ​ေၾကာင္​းအရာထဲမွာ ဘယ္​သူက
အခ်ိန္​ကုန္​ခံၿပီး ပိတ္​​ေလွာင္​မြန္​းက်ပ္​ခံမွာလဲ။
    " ​ေရာက္​​ေနတဲ့သက္​တမ္​းနဲ႔ တြက္​ခ်က္​လိုက္​ရင္​ ႏွစ္​​ေတြဆိုတာ ဘယ္​နည္​းလိမ္​့မွာ
လဲ။ ကြၽန္​​ေတာ္​ တစိုက္​မတ္​မတ္​ ရွာခဲ့တာ​ေပါ့ "
     သူ မ်က္​​ေမွာင္​ကုပ္​သြားသည္​။ ထိုစကားတခြန္​းဟာ သူ႔အတြက္​ ပ​ေဟဠိသဖြယ္​ျဖစ္​သြားသည္​။ မိတ္​​ေဆြရဲ႕မ်က္​လုံးညိဳညိဳ​ေတြကိုၾကည္​့လိုက္​​ေတာ့လည္​း ​ေလးနက္​တည္​ၾကည္​မႈ​ေတြကို သူအ​ေသအခ်ာ ျမင္​​ေတြ႔ေနရ​ေလသည္​။ သူဟာ ဘာကိုမ်ား​ေျပာခ်င္​​ေနတာပါလိမ္​့။
    တိမ္​မ်ားျဖင္​့ လွပ​ေန​ေသာ ည​ေနခင္​းသည္​ စကၠန္​႔အနည္​းငယ္​ၾကာ​ေအာင္​ တိတ္​ဆိတ္​သြားပါ သည္​။ လွ်ိဳ​ေတြ ​ေခ်ာက္​​ေတြ အနီးမွာ မႈန္​မႈန္​ရီရီ ျဖစ္​​ေန​ေသာ အရာ​ေတြဟာ ႏွင္​းျမဴရိပ္​​ေတြ မ်ားလား။
    " ဒါ​ေပမယ္​့ ကြၽန္​​ေတာ္​ တကယ္​ရွာခဲ့ပါတယ္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​့ဘဝ သက္​တမ္​းတေလွ်ာက္​လုံး အခ်ိန္​​ေတြ​ေပးၿပီး​ေတာ့ကို ရွာခဲ့တယ္​။ ဒီစကားကိုလည္​း တစ္​ခ်ိန္​ခ်ိန္​မွာ လူတေယာက္​​ေယာက္​ကို ​ေျပာျဖစ္​​ေအာင္​​ေျပာရမယ္​လို႔လည္​း စိတ္​ထဲမွာ ဆုံးျဖတ္​ခ်က္​ခ်ခဲ့တယ္​။ အဲဒီလုိ ဆုံးျဖတ္​ထားတဲ့ အတိုင္​းလည္​း အခု လူတစ္ေယာက္​ကို ​ေျပာနိုင္​ခဲ့ၿပီ​ေပါ့။ ခင္​ဗ်ားကို​ေပါ့ "
     မိတ္​​ေဆြရဲ႕ မ်က္​လုံး​ေတြက သူ႔ဆီကို ​ေရာက္​ရိွလာ​ေလသည္​။
     သူ ​ေခါင္​းကို ဆတ္​ကနဲညိတ္​လိုက္​သလား။ မညိတ္​မိဖူးလားဆိုတာ သူ႔ကိုယ္​သူ
လည္​း ဇ​ေဝဇဝါ ။ မိတ္​​ေဆြရဲ႕ နႈတ္​ခမ္​း​ေတြဟာ လႈပ္​လႈပ္​႐ြ႐ြျဖစ္​လာၿပီး.....
    "သူမ်ား​ေတြ​ေတာ့ မ​ေျပာတတ္​ဘူး။ ကြၽန္​​ေတာ္​က​ေတာ့ အ​ေသအခ်ာကို ​ေျပာႏိုင္​ခဲ့ၿပီ။
ကမၻာ​ေလာကႀကီးထဲမွာ ကြၽန္​​ေတာ္​ စိတ္​ဝင္​စားမႈအရိွဆုံးဟာ ဘာလည္းဆုိတာ ကြၽန္​​ေတာ္​​ေသ​ေသခ်ာခ်ာကို ​ရွာ​ေဖြ​ေတြ႔ရွိခဲ့ၿပီ "
     မိတ္​​ေဆြရဲ႕ မ်က္​လုံး​ေတြဟာ ဝင္​လုဆဲ​ေန​ေရာင္​​ေအာက္​မွာ ​ေတာက္​ပလာသလိုပါပဲ။
ဒီစကား​ေလးတခြန္​း​ ေျပာဖို႔အ​ေရး ဘာျဖစ္​လို႔မ်ား ဒီ​ေလာက္​​ေတာင္​ စိတ္​​ေတြ လႈပ္​ရွား​ေနရပါလိမ္​့။ လူတိုင္​းလူတိုင္​းဟာ တခုမဟုတ္​တခု၊ တမ်ဳိးမဟုတ္​တမ်ဳိး စိတ္​ဝင္​စားၾကမွာပဲ​ေပါ့။ တခုခုအ​ေပၚမွာ ရူးသြပ္​တိမ္း​မူးၾကမွာ​ေပါ့။
      တခ်ိဴ႕က ဂီတ၊တခ်ဳိ႕က နည္​းပညာ၊ တခ်ိဳ႕က အားကစား၊ တခ်ိဳ႕က အႏုပညာ၊ တခုမဟုတ္​တခု​ေတာ့ တပ္​မက္​ခုံမင္​ၾကမွာ​ေပါ့။ ထိုအ​ေၾကာင္​းအရာ​ေလးကို ​ေျပာျပရုံမွ်ႏွင္​့ သူ႔မ်က္​လုံး​ေတြဟာ   ဒီေလာက္ေတာင္​​ေတာက္​ပလာရပါသလား။
   " ကြၽန္​​ေတာ္​ စိတ္​အဝင္​စားဆုံးက ဘာလဲ။ သိလား "
        မိတ္​​ေဆြဟာ မ်က္ႏွာခ်င္​းဆိုင္​ ရပ္​​ေနရာက သူ႔ကို​ေက်ာခို္​င္​းလိုက္​သည္​။ သူ စိတ္​အဝင္​စားဆုံး အရာဟာ ဘာမ်ားျဖစ္​​ေနပါလိမ္​့။
သူ မ​ေျပာတတ္​ပါ။
    " ကြၽန္​​ေတာ္​စိတ္​အဝင္​စားဆုံးအရာဟာ "
      မိတ္​​ေဆြရဲ႕ စကားသံဟာ ရပ္​တန္​႔ၿငိမ္​သက္​သြားျပန္​သည္​။ တ​ေအာင္​့​ေန​ေတာ့
ရုတ္​တရက္​ သူ႔ဖက္​သို႔ လွည္​့လိုက္​ၿပီး.........
        ​" ကမၻာ​ေလာကႀကီးထဲမွာ ကြၽန္​​ေတာ္​စိတ္​အဝင္​စားဆုံးအရာဟာ လိုဏ္​​ေခါင္​းပဲဗ်။
သိလား၊ လိုဏ္​​ေခါင္​းပဲ"
      ည​ေနခင္​းဟာ ​ေသြးဆုတ္​ၿပီး ျဖဴပပ္​ျဖဴ​ေလ်ွာ္​ျဖစ္​သြားသလိုပါပဲ။ လူတေယာက္​ဟာ
ဘာကိုမဆို စိတ္​ဝင္​စားခြင္​့ ရွိၿပီးသားပါ။ သို႔​ေသာ္​လည္​း ထိုမိတ္​​ေဆြက လိုဏ္​​ေခါင္​းကို
စိတ္​အဝင္​စားဆုံးဟု ဖြင္​့​ေျပာလာ​ေသာအခါ..
     မိတ္​​ေဆြ၏ မ်က္​နွာကို အံ့အားသင္​့စြာသူၾကည္​့လိုက္​သည္​။ မိတ္​​ေဆြဟာ သူ႔ရဲ႕မ်က္လုံး​ေတြကို စူးစူးရဲရဲ ျပန္​ၾကည္​့လိုက္​ၿပီး........
     " လိုဏ္​​ေခါင္​း​ေတြကို ဘာျဖစ္​လို႔ စိတ္​ဝင္​စားရတာလည္​းလို႔ တစုံတ​ေယာက္​က ​ေမးလာခဲ့ရင္​လည္း ျပန္​​ေျဖဖို႔ အ​ေျဖက ရိွၿပီးသားပါ။ ကြၽန္​​ေတာ္​ လိုဏ္​​ေခါင္​း​ေတြကို ဘာ့​ေၾကာင္​့ စိတ္​ဝင္စားရတာလဲ... သိလား "
      မိတ္​​ေဆြက​ေတာ့ ဘယ္​လို​ေနသည္​မသိ။
သူ႔ကိုယ္​ထဲမွာ​ေတာ့ ပူ​ေႏြးသြားၿပီး သူ႔ရင္​က တဒိတ္​ဒိတ္ႏွင္​့ လႈပ္​ခုန္​လာ​ေလသည္​။
      မိတ္​​ေဆြက တစ္​ခ်က္​ၿပံဳးလိုက္​ၿပီး.....
       " ကြၽန္​​ေတာ္​ လိုဏ္​​ေခါင္​း​ေတြကို ဘာလို႔စိတ္​ဝင္​စားရတာလည္​းဆို​ေတာ့"
       သူ႔ခႏၶာကိုယ္​က ဆတ္​ခနဲလႈပ္​သြားသည္​။ ကဲ....​ေျပာစမ္​းကိုယ္​့လူ။ ျမန္​ျမန္​​ေျပာ​ပစ္​လိုက္​စမ္​း။လိုဏ္​​ေခါင္​း​ေတြကို ဘာျဖစ္​လို႔​စိတ္ဝင္စားရသလဲဆိုတာ။
     မိတ္​​ေဆြဟာ တည္​ၿငိမ္​စြာၿပံဳးလိုက္​ၿပီး...
     " လိုဏ္​​ေခါင္​းထဲမွာ ​ေပ်ာ္​႐ႊင္​မႈ​ေတြ ရိွလိမ္​့မယ္​ထင္​လို႔ လိုဏ္​​ေခါင္​း​ေတြကို ကြၽန္​​ေတာ္​
စိတ္​ဝင္​စားခဲ့တာပဲ"
       ဘုရား...ဘုရား။
       သူ႔ တကိုယ္​လုံး ​ေအးစက္​​ေတာင္​့တင္​းသြားသည္​။ လိုဏ္​​ေခါင္​း​ေတြထဲမွာ ​ေပ်ာ္​႐ႊင္​မႈဆိုတာ ဟာ ဘယ္​လိုလုပ္​ၿပီး​ေတာ့မ်ား ျဖစ္​တည္​နိုင္​ပါမည္​နည္​း။သူ ​ေခါင္​းကို ခါယမ္​းလိုက္​သည္​။

        လိုဏ္​​ေခါင္​းမ်ားနွင္​့ ​ေပ်ာ္​႐ႊင္​မႈ.........
        ​ေပ်ာ္​႐ႊင္​မႈမ်ားနွင္​့ လိုဏ္​​ေခါင္​းမ်ား.....
       ထို​ေန႔ ည​ေနခင္​းမွာ သူ႔မိတ္​​ေဆြပဲ ရူး
သြားခဲ့တာလား။ သူပဲ သြက္​သြက္​ခါ​ေအာင္​ ရူးသြားခဲ့​ေလသလား။ ဒါမွမဟုတ္​ ရူးသြပ္​႐ြဲ႕​ေစာင္​းျခင္​းကပဲ သူတို႔ႏွစ္​​ေယာက္​ထံ ဆိုက္​ဆိုက္​ၿမိဳက္​ၿမိဳက္​​ေရာက္​​လာခဲ့တာလား​ေတာ့ မသိ။ လိ​ေမၼာ္​​ေရာင္​ ည​ေနခင္​းသည္​ ​ေတာ္​​ေတာ္​့ကို စိတ္​ပ်က္​စရာ ​ေကာင္​းသြားခဲ့ပါသည္​။
       ထူးဆန္​းမႈတစ္​ခုမွာ ​ သူ႔မိတ္​​ေဆြဟာ ​ေနာက္​တစ္​​ေန႔ကစၿပီး သူတို႔ၿမိဳ႕က​ေလးမွ ​ေပ်ာက္​ဆုံးသြားျခင္​း ပင္​ျဖစ္​သည္​။​ ေျပာမည္​ဆိုလွ်င္​ ထိုရက္​ကစၿပီး လိုဏ္​​ေခါင္​း​ေတြထဲမွာ ​ေပ်ာ္​႐ႊင္​မႈ ရိွႏိုင္​ပါသလားဟူ​ေသာ ​ေမးခြန္​းသည္​ သူ႔​ေသြး​ေၾကာႁမႊာ​ေတြထဲကို ဗိုင္​းရပ္​စ္​ပိုးတမ်ဳိးလို စိမ္​့ဝင္​ျပန္​႔ႏွံ႔လာ​ေတာ့သည္​။ သူ႔ ဦး​ေခါင္း ဟာလည္​း ထုိ​ေမးခြန္​းတစခုတည္​းျဖင္​့ အၿမဲတ​ေစ မူးရီကိုက္​ခဲခဲ့ရသည္​။

        ဘာပဲ​ေျပာ​ေျပာ ​ေပ်ာ္႐ႊင္​မႈကို​ေတာ့ သူစိတ္​ဝင္​စားပါသည္​။ ​ေပ်ာ္​႐ႊင္​မႈ​ေတြဟာ သူ႔ ဘဝထဲက ဆုတ္ခြာသြားခဲ့တာ ကာလအတန္​ ၾကာျမင္​့ခဲ့ၿပီမဟုတ္​လား။                  
     ထိုစိတ္​ကို အ​ေျခခံၿပီး​ေတာ့ပဲ လိုဏ္​​ေခါင္း​တစ္​ခုထဲသို႔ သူ ​ေရာက္​ရွိလာျခင္​းပင္​။
       ကနဦးအစ လိုဏ္​​ေခါင္​းတ​ခုထဲသို႔ ဝင္​ဝင္​ခ်င္​း သူ႔ရင္​ထဲမွာ သံသယစိတ္​​ေတြ ျဖစ္တည္​လိုက္​​ေသးသည္​။ လိုဏ္ေခါင္း​​​ေတြထဲမွာ ​ေပ်ာ္​႐ႊင္​မႈဆိုတာဟာ ျဖစ္​တည္ႏိုင္​ပါ့မလား။
​ေအးစက္​တိတ္​ဆိတ္​​ေန​ေသာ လိုဏ္​​ေခါင္​းမ်ားႏွင္​့ ​ေပ်ာ္​႐ႊင္​မႈဆိုတာဟာ မည္​သည္​့​ေနရာမွာမ်ား တြဲဆက္​​ေနပါသလဲ ။
        

အ​ေမွာင္​မ်ား၊ ညႇီစို႔စို႔ရနံ႔မ်ား၊ ​ေခ်ာက္​ခ်ားဖြယ္​​ေကာင္​း​ေသာ တိတ္​ဆိတ္​မႈမ်ား။
        သည္​လုိအရာ​ေတြထဲမွာ အဘယ္​သို႔​ေသာ ​ေပ်ာ္​႐ႊင္​မႈမ်ားဟာ ရုန္​းထြက္​လာႏိုင္​ပါသလဲ။
    

​အေမးပုစၧာမ်ားနွင္သူ႔တကိုယ္လုံးကိုက္​ခဲ​ေနခဲ့​ေသာ္​လည္​း နာရီ​ေပါင္​းမ်ားစြာ ၾကာျမင့္​့လာ​ေသာအခါမွာ​ေတာ့ သူ႔စိတ္​ဟာ တည္​ၿငိမ္​စျပဳလာပါသည္​။
     ထိုစိတ္ႏွင္​့အတူ ဘဝထဲမွ ဆြံ႕အ​ေပ်ာက္​ဆံုး​ေန​ေသာ ​ေပ်ာ္​႐ႊင္​မႈႏွင္​့လည္​း ျပန္​လည္​ဆုံ
​ေတြ႔ရ​ေတာ့မည္​ဟု ယုံၾကည္​လာခဲ့သည္​။
    ​ 

​ေ​ပ​်ာက္​ဆုံးသြား​ေသာ သူ႔မိတ္​​ေဆြကိုလည္​း  လိုဏ္​​ေခါင္​း၏ အတြင္​းပိုင္​းတေနရာရာမွာ ျပန္​လည္​ဆံု​ေတြ႔ ရလိမ္​့ မည္​ဟု သူ ယုံၾကည္​ထားပါသည္​။ ထိုမိတ္​​ေဆြဟာလည္​း သူ႔လိုပဲ ​ေအးစက္​မည္​း​ေမွာင္​​ေန​ေသာ လိုဏ္​​ေခါင္​းထဲမွာ  ​ေပ်ာ္​႐ႊင္​မႈဆိုတာကို မြတ္သိပ္စြာနွင္​့ ရွာ​ေဖြ​ေနတဲ့သူမဟုတ္​လား။
​ စိုထိုင္​း​ေသာ နံရံမ်ားကို ထိစမ္​းပြတ္​သပ္ရင္​း ​ေျခလွမ္​း​ေတြကို ​ေ႐ြ႕လ်ားလိုက္​သည္​။
    

ထူၿပိန္​း​ေသာ အ​ေမွာင္​ထုထဲမွာ ​ေ႐ြ႕လ်ား​ေနရင္​းႏွင္​့ ​ေခြ​အိပ္​ေန​ေသာ​ ​ေႁမြတေကာင္​၏ ပူ​ေႏြး​ေပ်ာ့​ေပ်ာင္​း​​ေသာ ဝမ္​းဗိုက္​သားကိုပဲထိ စမ္​းမိ​ေလမလား။ ဒါမွမဟုတ္​ ​ေပ်ာ္​႐ႊင္​မႈဆိုတာဟာ အ​ေမွာင္​ထဲက​ေနၿပီး ဝုန္​းခနဲ ခုန္​ထြက္​လာ​ေလမလား။ ဒီလိုမွ မဟုတ္​ရင္​ သူ႔​ေရွ႕တည္​့တည္​့မွာ လူ႔အရိုးစုႀကီး​ေတြ ဘြားခနဲေပၚလာၿပီး ​ေဂ်ာက္​​ေဂ်ာက္​ ဂ်က္​ဂ်က္ႏွင္​့ လႈပ္​ယိမ္​းျပ​ေန​ေလမလား။ စိ​တ္​လႈပ္ရွားစရာ​ေတာ့ ​ေကာင္​းလွသည္​။

ဘာပဲ​ေျပာ​ေျပာ သူက​ေတာ့ လိုဏ္​​ေခါင္​း၏ အတြင္​းပိုင္​း တေနရာရာမွာ ​ေပ်ာက္​ဆုံး​ေန​ေသာ ​ေပ်ာ္​႐ႊင္​မႈ ကို ျပန္​လည္​​ေတြ႔ရိွရလိမ္​့မည္​ဟု ေမွ်ာ္​လင္​့​ထားပါသည္​။
     သူ႔​ေရွ႕တည္​့တည္​့မွာ​​ေတာ့  လက္​​ေခ်ာင္​းမ်ားျဖင္​့ ဆုပ္​ကိုင္​ထိစမ္​း၍ မရႏိုင္​​ေသာအေမွာင္မ်ားျဖင့္
ေလးလံၫႊတ္​အိေနဆဲ။    ။
                                          နိုင္​   ဝင္​း    သီ
                             ၂၉  ၊ ၅  ၊ ၂၀၁၆
                             ည ၁၀ း ၁၅ နာရီ