သစ္ခက္သံလြင္ ကဗ်ာသုံးသပ္ခ်က္၊ ကိုႏိုင္း ၏ ' မက်က္တက်က္စိတ္ကူးမ်ားနဲ႔ စေပ့ျခားလိုက္တိုင္း ေခြးေဟာင္သံေတြ ခုန္ထြက္ ေခတ္ေပၚကဗ်ာမ်ားကုိခံစားမိျခင္း '


ျပတင္းတံခါးအဖြင့္ ဇာခန္းဆီးအလြင့္( ၄၅ )

မက်က္တက်က္စိတ္ကူးမ်ားနဲ႔ စေပ့ျခားလိုက္တိုင္း ေခြးေဟာင္သံေတြ ခုန္ထြက္
ေခတ္ေပၚကဗ်ာမ်ားကုိခံစားမိျခင္း

ကိုႏိုင္း

ဒီေခတ္မွာေခတ္ေပၚကဗ်ာေတြကုိ ကဗ်ာစာအုပ္အျဖစ္ ထုတ္ေနၾကတာမ်ားလာပါတယ္။ မဂၢဇင္းပုံႏွိပ္စာမ်က္ႏွာေတြကလည္း နည္းပါးေနပါျပီ။ ေနာက္တခ်က္ကမဂၢဇင္းစာမ်က္ႏွာေတြေပၚေခတ္ ေပၚကဗ်ာေတြျဖတ္သန္းနိုင္ဖို႔ဆိုတာကလည္း အယ္ဒီတာေတြနဲ႔ရင္းရင္းႏွီးႏွီးဆက္ဆံတတ္ဖို႔ဆိုတဲ့ လိုအပ္ ခ်က္ရွိေနပါေသးတယ္။

ေခတ္ေပၚကဗ်ာတပုဒ္ဟာ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းေကာင္းအယ္ဒီတာေတြက သူတို႔နဲ႔မရင္းႏွီးေနရင္ ေခ်ာင္ ထဲ ထိုးထားလိုက္တာပါပဲ။ လစဥ္ဒီမဂၢဇင္းထြက္ရင္ ဒီကဗ်ာဆရာေတြ၊ ဟုိမဂၢဇင္းထြက္ရင္ ဟုိကဗ်ာဆရာ ေတြ အျမဲပါေနမယ္ဆိုတာ ေဗဒင္တြက္စရာမလိုေတာ့ပါဘူး။ ကံေကာင္းေထာက္မစြာေရြးခ်ယ္ခံရတဲ့ကဗ်ာ တပုဒ္ပါဖို႔တလမွ တခါထြက္တဲ႔မဂၢဇင္းစာမ်က္ႏွာေပၚေတြ႔ရဖို႔ ဆိုတာကလည္း လေတြအၾကာႀကီး ေစာင့္ေန ရတတ္ပါတယ္။

အယ္ဒီတာအမ်ားစုဟာ ေခတ္ေပၚကဗ်ာေကာင္းကုိမေရြးခ်ယ္နိုင္ၾကတာမ်ားေနပါတယ္။ မဂၢဇင္းမွာအယ္ဒီတာအလုပ္ကုိ ဝါသနာအရင္းခံမ်ဳိး မဟုတ္ပဲ လစာရဖို႔အတြက္ လုပ္ေနၾကတာပါ။ စာေပ ဝါသနာနဲ႔ရင္းျပီးလုပ္ေနၾကတဲ့တာက အယ္ဒီတာလုပ္သက္ႀကီးသူေတြေလာက္ပဲ ရွိပါေတာ့တယ္။ စာေပေလာကအေၾကာင္းကုိေျပာမယ္ဆိုရင္ ေျပာစရာေတြမ်ားပါလိမ့္မယ္။

အခုအခ်ိန္မွာ ေခတ္ေပၚကဗ်ာေကာင္းေတြကုိဖတ္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့  တစ္ဦးခ်င္း၊ ႏွစ္ေယာက္ သုံး ေယာက္ေပါင္းထုတ္တဲ့ ကဗ်ာစာအုပ္ေတြ ရွာဖတ္မွ ဖတ္နိုင္ပါလိမ့္မယ္။ အခုလည္း ေခတ္ေပၚကဗ်ာဆရာ ေမာင္သစၾကည္နဲ႔ ဝါက်ျဖဴ ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းထြက္လာတဲ့ေခတ္ေပၚကဗ်ာစာအုပ္ကုိခံစားၾကည့္မိပါတယ္။ စာအုပ္အမည္ေပးတာကုိက စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းေနပါတယ္။မက်က္တက်က္စိတ္ကူးမ်ားနဲ႔စေပ့ျခား လိုက္တိုင္း ေခြးေဟာင္သံေတြခုန္ထြက္” တဲ့။ ဆရာေမာင္ၾကည္သစ္ကေတာ့...

          “ရခိုင္ျပည္နယ္မွာ
         အၾကမ္းဖက္မႈေတြ ေဝါခနဲ
         ေမတၱာျခံဳေပမဲ့ မလုံနိုင္တဲ့ရာသီတုပ္ေကြးဖ်ားနာျခင္းမ်ား
         အဓိပၸာယ္မဲ့တဲ့ေနရာမွ  အဓိပၸာယ္မရွိတဲ့ေနရာဆီ
         အေရျပားေပၚက တက္တူးေတြ  လူေသဝိညာဥ္ေတြ
         လာပူးကပ္ေန”

Add caption
ဆိုျပီးဖြင့္လိုက္ပါတယ္။ ဒီအဖြင့္ေခတ္ေပၚကဗ်ာတပုိင္းတစမွာပဲျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ေခတ္ကုိျမင္လိုက္ရပါတယ္။ ေမတၱာတရားေတြတျဖည္းျဖည္း ပြန္းပဲ့လာတဲ့ေခတ္ႀကီးကုိ ကြ်န္ေတာ္တို႔အားလုံး ရင္ဆိုင္ေနရပါျပီ။ လူ႔ဘဝရဲ႕အဓိပၸာယ္ေတြကုိ အေရျပားေပၚက ထိုးထားတဲ့တက္တူးေတြကုိျပန္ျပီးေမးရမလိုျဖစ္ေနပါတယ္။ 

အေပၚယံဖ်ားနာမႈေတြက တကယ္ေသေရးရွင္ေရးလိုျဖစ္လာပါျပီ။ ဒါေတြက ေမတၱာတရားယုိ႔ယြင္းေနမႈ ကေန အၾကမ္းဖက္အရိုင္းေခတ္ႀကီးကုိ ျပန္ေရာက္သြားသလိုပါပဲ။ ဒီေခတ္ေပၚကဗ်ာစာအုပ္ထဲမွာကဗ်ာဆရာကထေအာ္လိုက္သံကုိလည္း ၾကားလိုက္ရပါတယ္။ ”ဒီညမွာ ငါကဗ်ာေရးႏိုင္ျပီ” တဲ့။ 

တကယ္ေတာ့ ကဗ်ာေရးနိုင္တဲ့ညဟာ ေလာကႀကီးကုိ အပုိင္ဝယ္လိုက္နိုင္တဲ့ညပါ။ စိတ္တခုကုိအပုိင္ရလိုက္တယ္ဆိုရင္လည္း မမွားပါဘူး။ ဒါဆို ဘယ္လိုအပုိင္ရလိုက္သလဲဆိုတာ ခံစား ၾကည့္မိပါတယ္။

          ဟယ္လင္မင္းသမီးေၾကာင့္ ထရိုင္ျမိဳ႕ႀကီး ပ်က္စီးသြားတာမဟုတ္
         ထရိုင္ျမိဳ႕ထဲ ထရိုဂ်င္ျမင္းရုပ္ ဆြဲသြင္းလာလို႔
         ဘယ္သူေတြ ဆြဲသြင္းခဲ႔သလဲ(လူအ ေတြ)
         ဘယ္သူေတြ မွ်ားေခၚခဲ့သလဲ(လူညစ္ေတြ)
         လူအနဲ႔လူညစ္တို႔က
         တိုင္းျပည္ကုိ နစ္နာေအာင္ ႏွစ္ေနျပီ

တကယ္ျဖစ္ေနတဲ့တိုင္းျပည္ရဲ႕ကံၾကမၼာပါပဲ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔တိုင္းျပည္မွာက ေလာဘမီးေတာက္ေတြ၊ ေဒါသ မီးေတာက္ေတြ ထေတာက္ေလာင္ေနလို႔ ျမိဳ႕ႀကီးမီးေလာင္ေနရတာပါ။ ထရိုဂ်င္ျမင္းရုပ္ေတြကုိ အျပင္က သြင္းစရာမလိုပဲ ျမိဳ႕ႀကီးထဲမွာ ရွိေနတာပါပဲ။ လူအေတြမဟုတ္ပဲ လူလယ္ေတြ၊ မာယာေပါင္းစုံ ဖန္တီးတတ္ တဲ့လူေတြေၾကာင့္ တိုင္းျပည္ဟာ နစ္သထက္နစ္ခဲ႔ရတာပါ။ ဘယ္လိုမွျပန္ဆယ္လို႔မရနိုင္ေအာင္ နစ္ေန တာပါ။

          ေဒါက္တာ သန္းထြန္းက ေျပာတယ္
         သမိုင္းသင္တယ္ဆိုတာ မ,အေအာင္လို႔တဲ့
         လူညစ္ေတြေၾကာင့္ နိုင္ငံေရးက ညစ္ႏြမ္းရတယ္
         ႏွစ္ေျခာက္ဆယ္သမိုင္းက ငါတို႔ကုိ မ,အေအာင္
         မုဆိုးစုိင္သင္ သင္ေပးထားတယ္
         ဒါေၾကာင့္ သမိုင္းအေတြ႔အၾကံဳအရ
         ငါတို႔ မ,အေတာ့ဘူး
         ငါတို႔ ေထာင္ေခ်ာက္ထဲမ၀င္ေတာ့ဘူး။

ကဗ်ာဆရာကထေအာ္လိုက္သံက ငါတို႔ မအေတာ့ဘူးတဲ့။ မွန္ပါတယ္။ ျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့အေတြ႔အၾကံဳေတြအရေျပာမယ္ဆိုရင္ေတာ့ သမိုင္းေတြ ကုိျဖတ္သန္းခဲ႔လို႔မအတာပါ။ ဒါေပမဲ့ ေခတ္ႀကီးကေတာ့ အေနပါ တယ္။ ေခတ္ႀကီးက ဘာေၾကာင့္အေနလဲဆိုရင္ အေျဖက ရွင္းရွင္းေလးပါ။ ေခတ္ႀကီးက စာမဖတ္ေတာ့ ဘူးဆိုတာပါပဲ။ ေခတ္ႀကီးက အ,ေနတယ္ဆိုေပမယ့္လယ္(လည္)ပါတယ္။ 
ဟန္ေဆာင္တတ္တဲ့ပညာကုိေတာ့ တတ္ေနပါတယ္။ စာဖတ္ဟန္လည္း ေဆာင္ေနတတ္ပါတယ္။ ေခတ္ႀကီးကုိက ဟန္ေဆာင္ပြဲတက္ေခတ္ႀကီးျဖစ္ေနၿပီေပါ့။ ကဗ်ာဆရာကေတာ့ ဒီညမွာ ငါကဗ်ာေရးနိုင္ျပီ ဆိုတာကုိ ဘယ္လိုေႂကြးေၾကာ္တာလဲဆိုတာ...

          ဒီေန႔ညမွာ ျမဴးတဲ႔ကဗ်ာဟာ
         စကားလုံးေတြနဲ႔ေရးတဲ႔ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္
         ဒီေန႔ညမွာ ေရးတဲ့ပန္းခ်ီကားဟာ
         အေရာင္ေတြနဲ႔ေရးတဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္
         ဒီေန႔ညမွာ ငါကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေရးနိုင္ျပီ
         Tonight I can writhe.
         ဒါေပမဲ့
         အဲဒီကဗ်ာ မျပီးေသးဘူး။

တကယ္ေတာ့အဲဒီကဗ်ာမျပီးေသးဘူးဆိုတာကုိေတာ့ ကဗ်ာဆရာကုိယ္တိုင္ဝန္ခံသြားပါတယ္။ ေရးေနနိုင္တာကုိက ေက်နပ္စရာေကာင္းေနပါ တယ္။ ဒီကဗ်ာၿပီးဆုံးဖို႔ဆိုတာကုိလည္း ဘယ္သူမွမေျပာ ႏိုင္မယ္မထင္ေသးပါဘူး။ ေခတ္ကုိယ္တိုင္ကသူရဲ႕လမ္းျပေျမပုံကုိေယာင္ဝါးဝါးျဖစ္ေနပါ တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီခရီးကုိေရာက္ေအာင္ေတာ့ေရွ႕ဆက္သြားေနရမွာပါ။ ဒါကုိကဗ်ာဆရာက ” တိမ္ေတြငုိေနတဲ့ ေဝေမွာင္ အုံ႔ပ် ေကာင္းကင္” ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ ဒီလိုေရးျပသြားပါတယ္။

          `ေကာင္းကင္မွာတိမ္ေတြ ငုိေန ေ၀ေမွာင္အုံ႔ပ်သေကၤတတခု
         ပူေဆြး၀မ္းနည္းျခင္းဟာ ခရမ္းလြန္ေရာင္ျခည္
         ပန္းမပန္ျခင္းက မေဗဒါရဲ႕ငုိရိႈက္သံ
         တိုင္းျပည္ၾကီးတခုလုံးကုိ ေအးခ်မ္းသြားေအာင္
         ရင္ထဲထည့္ထားတဲ့ေရခဲေသတၱာတစ္လုံ
         ဒီေန႔ မတ္လ ၁၃ ရက္ေန႔ မွတ္မွတ္ရရသ၀ဏ္လႊာတစ္ေစာင္ ပုိ႔ခဲ႔။

ကြ်န္ေတာ္တို႔တိုင္းျပည္ႀကီးဟာ ဘာေၾကာင့္ပူေဆြး၀မ္းနည္းေနရသလဲဆိုတာ မတ္ ၁၃ သေကၤတကအစျပဳ ေနပါတယ္။ ဒီသေကၤတအစျပဳျပီး ဒီလမ္းျပေျမပုံအတိုင္း ခရီးစထြက္ခဲ့ရတာပါ။ ဒီခရီးလမ္းကေတာ့ ခရီး ရွည္ခ်ီတက္ပြဲလို ခက္ခဲၾကမ္းတမ္းခဲ့ပါတယ္။ အဆုံးရံႈးခံ၊ စြန္႔လႊတ္စြန္႔စားမႈမ်ားစြာနဲ႔ ဒီခရီးမွာေပးဆပ္ျပီး ျဖတ္သန္းခဲ့ရတာပါ။

          လူေတြကုိအပူေတြ ေဝမမွ်ခ်င္
         ေပတစ္ရာကုိ ေသစရာလို႔မျမင္
         အထိအခိုက္ အက်အဆုံး နည္းနိုင္သမ်ွနည္းတဲ့ဗ်ဴဟာ
         ေခါင္းငုံ႔ဝင္လိုက္ရေပါ့ က်မ္းက်ိန္လႊာတခုေအာက္မွာ
         ကုိယ့္ဘက္မွာ အျမဲမရွိ ရာသီဥတု
         ေပါက္ျပဲမႈအေျခအေန ဦးစားေပးျပဳျပင္ရမယ့္ေနရာ
         မလုပ္ခင္ကတည္းက စိတ္နဲ႔ ႀကိဳတင္လုပ္ခဲ့ၿပီးသား။

အပူေတြကုိလူေတြ မေဝမ်ွခ်င္လို႔ဆိုတဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္ေခါင္းစဥ္တခုနဲ႔ ေခါင္းစဥ္တခုေအာက္ကုိ ေခါင္းငုံ႔ ဝင္ေပးလိုက္ရတာပါလို႔ ကဗ်ာဆရာက ဖြဲ႔ျပသြားပါတယ္။ ဒီငုံ႔ဝင္ေပးလိုက္ရတဲ႔ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ ပိတ္မိ ေနသလို ျပန္အထြက္ခက္ေနရတာမ်ဳိးကုိ ရင္ဆိုင္ေနရပါျပီ။ လူေတြအပူမမ်ွေဝခ်င္ဘူးဆိုေပမယ့္ လူေတြ အပူေတြပုိပိေနၾကပါတယ္။ ႀကိဳတင္စီစဥ္ခဲ့တယ္ဆိုေပမယ့္ ကဗ်ာဆရာေျပာသလို ရာသီဥတုက အျမဲကုိယ့္ ဘက္မွာ ရွိမေနတတ္ဘူးဆိုတာကုိ ႀကံဳေတြ႔ေနရပါတယ္။ ဒါေတြဟာ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုတဲ႔အေမးကုိ ဒီလိုေျဖ ျပလုိက္ပါတယ္။

          က်ည္ဆန္ဆိုတာ ျပည္သူ႔ဘ႑ာ
         ပစ္မွားသည္ျဖစ္ေစ ျပစ္မွားသည္ျဖစ္ေစ သတ္ပုံမွန္ဖို႔ အဓိကမဟုတ္
         ခြင့္လႊတ္ျခင္းဟာ အေကာင္းဆုံးလက္စားေခ်ျခင္း
         ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းေၾကာင့္ မိုက္ရူးရဲသူမ်ား
         အစက ကြ်န္မ မေျပာဘူးလား
         ဒါဟာ ကုိယ္က်ဳိးစြန္႔အနစ္နာခံျခင္း မဟုတ္ပါ
         ကြ်န္မေရြးခ်ယ္မႈတခုပါ
         ရွင္တို႔လည္း ဒီလူ႔အဖြဲ႕အစည္းထဲမွာ ပါဝင္သူေတြ မဟုတ္လား
         ေအးအတူ ပူအမ်ွနဲ႔ ေဖးကူၾကရင္
         ဒီခရီးဟာ မေရာက္ခင္ေတာ့
         အၾကာႀကီးလို႔ ထင္ရတာေပါ့။

ဒီခရီးကုိဆက္ေလ်ွာက္ရင္ တစ္ေန႔ေန႔ေတာ့ေရာက္မွာပါ။ ဒီခရီးမွာလမ္းျပေျမပုံက ေယာင္ဝါးဝါးျဖစ္ေနပါ တယ္။ ဒါက အႀကီးမားဆုံးစိန္ေခၚမႈတခုပါ။ ေနာက္က်ည္ဆန္ဆိုတဲ့အာဏာျပႆနာကလည္း အလြန္ လိမၼာပါးနပ္စြာ ကုိင္တြယ္ေနရပါတယ္။ ဒီအခက္အခဲကုိဦးေဆာင္သူမေျဖရွင္းနိုင္သေရြ႕ေတာ့ ေရာက္ခ်င္ ေနတဲ့ခရီးလမ္းဟာ တုံ႔ဆိုင္းေနဦးမွာပါပဲ။ ကဗ်ာဆရာေျပာသလို ဒီလူ႔အဖြဲ႔အစည္းထဲမွာပါဝင္သူေတြအေန နဲ႔ ေဖးကူနိုင္ၾကဖို႔ လိုအပ္ေနတာအမွန္ပါပဲ။ ဒီေနရာမွာလိုအပ္ခ်က္တခုကေတာ့ ေဖးကူခ်င္သူေတြ ဘယ္ လို ေဖးကူနိုင္မလဲဆိုတာ လမ္းညႊန္ျပနိုင္ဖို႔လိုပါတယ္။ လမ္းညႊန္ျပရံုတင္မဟုတ္ပဲေရွ႕ကဦးေဆာင္နိုင္ဖို႔ အေရးႀကီးပါတယ္။ ဒါကုိသိမွ ဒီခရီးကုိဆက္ေလ်ွာက္လွမ္းနိုင္မွာပါ။

ဒါကုိထားလိုက္ပါေတာ့။ ကဗ်ာဆရာရဲ႕ မက်က္တက်က္စိတ္ကူးမ်ား ကုိ ဘာေၾကာင့္မက်က္တက်က္ စိတ္ကူးေတြျဖစ္ေနရသလဲဆိုတာ ခံစားၾကည့္ရေအာင္။

          ေန႔စဥ္သုံးဘာသာစကားဟာ စကားေျပျဖစ္တယ္
         ေန႔စဥ္ရွဴေနတဲ့ေအာက္ဆီဂ်င္ဟာ ကဗ်ာျဖစ္တယ္
         ကြ်န္ေတာ့္ေခါင္းအုံးေအာက္မွာ ညကေရးျပီးသား ကဗ်ာေတြ
         ပက္လက္လွန္အိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္။

ဒါကဗ်ာဆရာရဲ႕ေန႔စဥ္ရွဳရႈိက္ေနရတဲ့ဘဝတခုပါပဲ။ ေန႔စဥ္သုံးစကားေတြဟာ စကားေျပျဖစ္ေနသလုိ တခါ တရံမွာလည္း ကဗ်ာေတြဟာ စကားေျပျဖစ္သြားတတ္ပါတယ္။ ဒီေခတ္မွာ စကားေျပေတြက ေနရာ အေတာ္မ်ားမ်ားကုိ အစားထိုးဝင္ေရာက္လာၾကပါတယ္။

          အေမရိကန္ကဗ်ာဆရာေဒးဗစ္ေလးမန္းကေတာ့
         “အမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္ရဲ႕အတြင္းခံဟာ
         (ဘယ္သမိုင္းေခတ္မွာမဆို) ကဗ်ာျဖစ္တယ္”တဲ့
         ဒါေၾကာင့္ထင္ပါရဲ႕၊ ညက အိပ္မက္ေတြ ညီွေစာ္နံလိုက္တာ
         ျပီးေတာ့ …”အိပ္မရတဲ့ေရာဂါဟာ စကားေျပျဖစ္တယ္”တဲ့
         ျပီးေတာ့ …”အမ်ဳိးသားတေယာက္ရဲ႕အတြင္းခံဟာ
         (ဘယ္သမိုင္းေခတ္မွာမဆို)စကားေျပျဖစ္တယ္”တဲ့
         ဒီညတညလုံး အိပ္မရလို႔ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ရဲ႕အတြင္းခံေဘာင္းဘီနဲ႔
         စကားစျမည္ေျပာတယ္
         ျပီးေတာ့ …တာရာမင္းေ၀ဟာ အတြင္းခံေဘာင္းဘီတစ္ထည္ျဖစ္ျပီး
         အိပ္မရတဲ့ စိတၱဇေ၀ဒနာ ခံစားေနရတယ္
         “ယုံမွားလြန္ စိတ္ေ၀ဒနာဟာ ကဗ်ာျဖစ္တယ္”တဲ့
         ကြ်န္ေတာ္ ယုံမွားလြန္ေ၀ဒနာနဲ႔ ေမရီအန္းမိုးရဲ႕
         အတြင္းခံျဖစ္တဲ႔ ‘ဝါး’ကုိေကာက္နမ္းမိတယ္
         ‘ေသေဆးထိုးျပီး ေသပြဲဝင္တာ စကားေျပျဖစ္တယ္”တဲျ
         ကြ်န္ေတာ္ဟာ မေအာင္ျမင္တဲ့အႏုပညာငနဲတေကာင္ပါ
         ေသေဆးအထိုးခံရမလား စကားေျပေရးသားသူမဟုတ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔
         မသက္ဆိုင္ပါ
         “ေသနတ္နဲ႔ကြပ္မ်က္ခံရျပီး ေသတာဟာ ျမင့္ျမတ္ျပီး နက္နဲသိမ္ေမြ႔တယ္” တဲ့
         ဒါဆိုရင္ ဂြ်န္လင္ႏြန္ဟာ ျမင့္ျမတ္သူေပါ့
         ကြ်န္ေတာ္ ဘယ္လိုေသပြဲဝင္ရမလဲ။

ဒီကဗ်ာမွာကြ်န္ေတာ္တို႔ေခတ္က ေျပာင္းလဲေရြ႕လ်ားေနတဲ႔ေခတ္ေပၚကဗ်ာဆရာေမာင္သစ္ၾကည္ကုိ ျပန္ ေတြ႔လိုက္ရပါတယ္။ သူေရးတဲ့ကဗ်ာေတြက အနည္းငယ္ထူးဆန္းတဲ့အေတြးေတြကုိ နက္နဲသိမ္ေမြ႔စြာ ေပးပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လားဆိုတာ မေျပာနိုင္ေသးတဲ့သတ္မွတ္ ခ်က္တခုက ”ဖူ” ကဗ်ာသေဘာတရားကုိ ေဖာ္ျပတဲ့အခ်က္ထဲမွာပါဝင္ေနတာကုိ။ ဒီမက်က္တက်က္စိတ္ကူးမ်ားကုိမက်က္တက်က္ ခံစားလိုက္ရပါ တယ္။

ေခတ္ေပၚကဗ်ာဆရာ ဝါက်ျဖဴရဲ႕ စေပ့ျခားလိုက္တိုင္း ေခြးေဟာင္သံေတြခုန္ထြက္ ကုိေတာ့ ဆက္ ခံစားၾကည့္ဖို႔ စေပ့တခ်က္ ျခားလိုက္ရပါတယ္။

ကုိႏိုင္း
ခံစားသုံးသပ္မိေသာကဗ်ာမ်ား
၁။ ေမာင္သစ္ၾကည္၊(မက်က္တက်က္စိတ္ကူးမ်ားနဲ႔စေပ့ျခားလိုက္တိုင္း ေခြးေဟာင္သံေတြခုန္ထြက္)၊ကဗ်ာစာအုပ္မွကဗ်ာမ်ား။စက္တင္ဘာလ ၂၀၁၇။
 -
The Sun Rays Journal, Vol-1 , No-181, Jan 6,2018

Comments