သစ္ခက္သံလြင္ ကဗ်ာသုံးသပ္ခ်က္၊ ကိုႏိုင္း ' ပစၥကၡေခတ္ကုိလွမ္းေမ်ွာ္ၾကည့္မိျခင္း '



ျပတင္းတံခါးအဖြင့္ ဇာခန္းဆီးအလြင့္( ၃၂ )

ပစၥကၡေခတ္ကုိလွမ္းေမ်ွာ္ၾကည့္မိျခင္း

ကုိႏိုင္း
ဒီအပတ္ျပတင္းတံခါးကုိဖြင့္လိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ အႀကီးမားဆုံးစိန္ေခၚမႈေတြကုိ ခက္ခက္ခဲခဲ ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ ျမန္မာျပည္ႀကီးကုိ ေတြ႔ လိုက္ရပါတယ္။ ဒီအခက္အခဲေပါင္းမ်ားစြာကုိ ဘယ္သူေတြ ဖန္ တီးေပးေနသလဲဆိုတာကုိလည္း ေတြ႔ေနရပါျပီ။ လူေတြကုိယ္ တိုင္ဖန္တီးလိုက္ၾက တာပါ။ လူကုိလူခ်င္း အမုန္းပြားမႈေတြ၊ အေၾကာက္တရားေတြ၊ မနာလိုမႈေတြ၊ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားလိုမႈ ေတြ၊ လိမ္လည္ေနမႈေတြ၊ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ အမ်ားႀကီးပါပဲ။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ႕နိုင္ငံႀကီးဟာ အေျခအေနေတြရႈပ္ေထြးေနတဲ့ နိုင္ငံလို႔ေျပာလို႔ရပါတယ္။ နိုင္ငံေရး၊ လူမႈေရး၊ စီပြားေရး က႑ေတြ အားလုံးမွာပါပဲ။ ျပည္တြင္းေရးမွာသာမကပဲ ျပည္ပ နိုင္ငံေတြက ပါ၀င္ေရာက္ စြက္ဖက္တာခံေနရပါတယ္။

ၿမိဳ႕ေတာ္ရန္ကုန္ကုိၾကည့္လိုက္ရင္လည္း ေနရာေပါင္းစုံမွာ ထိလြယ္ရွလြယ္တဲ့အေျခ အေန ေတြကုိ ေတြ႔ျမင္ရပါတယ္။ ဒီအေျခအေနကုိ ဆရာ ေျမလတ္ေမာင္ျမင့္သူ က စံေတာ္ခ်ိန္ သတင္းစာ မွာ ဒီေန႔ ရန္ကုန္(၉) ကုိအခုလို ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။

          ေလာကမွာ
         အေၾကာက္တရားနဲ႔၊ အမုန္းတရားႀကီးထြားမႈဟာ
         ျပသာဒ္ကုိေလာင္တဲ့မီးစပဲ
         အဲဒီမီးစကုိ ေလပင့္ျပီး
         စိန္ေခၚရင္ တိမ္ေပၚလိုက္မလားလို႔
         အမိုက္ခ်င္းျပိဳင္တယ္၊ အမူးခ်င္းျပိဳင္တယ္
         အရူးခ်င္းျပိဳင္တယ္၊ အရမ္းခ်င္းျပိဳင္တယ္
         နိုင္မယ္ထင္ရာအားကုိးနဲ႔၊ အနံႀကီးကြင္းက်ယ္တယ္
         ဆင္ကန္းေတာတိုးတိုင္း၊ လမ္းျဖစ္တာမွမဟုတ္တာ…။

ေကာင္းတာေတြမျပိဳင္ပဲ မေကာင္းတာေတြျပိဳင္ေနတဲ့ေလာကႀကီးလိုျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒီလို မေကာင္းတာေတြျပိဳင္ေနသမ်ွေတာ့ သြားေနတဲ႔လမ္းစဟာ ေပ်ာက္ဆုံးေနပါလိမ့္မယ္။ နိုင္မယ္ ထင္တာအားကုိးနဲ႔ ဆင္ကန္းေတာတိုးေနၾကသလိုပါပဲ။

          ေနရာတကာ ထိလြယ္ရွလြယ္ ႏွလုံးသားနဲ႔
         ျပႆနာကုိမီးထြန္းရွာလိုရွာ၊ အရပ္တကာကုိ အျမီးျပတ္တာလိုက္ညိႇလိုညိႇ
         ဘယ္အထိဆက္မွားဦးမလဲ
         အသိမွားရင္ ဘဝခါးတယ္၊ ဘဝခါးရင္ အလွရွားတယ္
         တရားရွာ ကုိယ္မွာရွိသတဲ့
         ေခြးေဟာင္တိုင္းထၾကည့္ေနရင္၊ အိပ္ေရးပ်က္တာေပါ့ ရန္ကုန္။

ဆရာေမာင္ျမင့္သူက ေခြးေဟာင္တိုင္းထၾကည့္ရင္ အိပ္ေရးပ်က္တာေပါ့လို႔သတိေပးလိုက္ေပ ေယ့္ ေခြးေတြေဟာင္ေနတာကုိထမၾကည့္ပဲ ဂရုမစုိက္ပဲေနလို႔မရနိုင္ေတာ့ေအာင္ ျဖစ္ေနပါၿပီ။

ရန္ကုန္တခုထဲမွမဟုတ္ပါဘူး၊ ျမန္မာတျပည္လုံးေကာလဟာလေတြပ်ံ႕လြင့္ေနပါတယ္။ အမုန္းစကားေတြနဲ႔လူအခ်င္းခ်င္း စိတ္၀မ္းကြဲေအာင္လုပ္ေဆာင္ေနပါတယ္။ ေကာလဟာလ ေတြကလည္း ေနာက္ပုိင္းမွာအမွန္တကယ္ျဖစ္ေပၚလာတတ္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ေခြးေဟာင္ တိုင္း အိပ္ေရးအပ်က္ခံျပီး ထၾကည့္ေနရပါတယ္။ အိပ္ေရးေတြလည္း ပ်က္ေပါင္းမ်ားခဲ့ပါျပီ။
စိတ္ေတြကလည္း မရႊင္လန္းေတာ့ ေဒါသေတြနဲ႔ေပါက္ကြဲခ်င္ေနပါျပီ။ ဒါကုိဆရာေမာင္ေမာင္ ၿငိမ္းေအး က သူ႔ Nay Myo Aye ေဖ့ဘုတ္ေပၚမွာ မေက်နပ္တာေတြကုိ ေခတ္က ရပ္တန္႔ ေနမွာ မဟုတ္ဘူး ဆိုၿပီး ေပါက္ကြဲျပလိုက္ပါတယ္။ ကဗ်ာဆရာရဲ႕ေပါက္ကြဲသံေတြကုိ အဓိက က်တဲ့ေနရာေတြပဲ ေရးျပပါ့မယ္။

          မိုးဖြဲကေလးေတြက်ေနတဲ့ညေနမွာ
         ကြ်န္ေတာ္မေအးျမ မေပ်ာ္ရႊင္ပါဘူး
         ရင္ထဲမွာ ဆူးေတြစူးလို႔
         အရူးတေယာက္လို ေအာ္ဟစ္၊ စိတ္ရွိလက္ရွိႀကီးကုိပဲ
         ေပါက္ကြဲပစ္လိုက္ခ်င္လွတယ္။
        
         ၾကည့္စမ္း
         ေက်ာင္းစာသင္ခန္းတခန္းအတြင္း
         အင္မတန္သိမ္ဖ်င္းနိမ့္က်၊ ဆရာမတေယာက္
         စားပြဲမွာလက္ေထာက္၊ သူ႔ရဲ႕ေရွ႕ေမွာက္မွာေတာ့
         အနာဂတ္ရဲ႕အညြန္႔အဖူးကေလးေတြ
         လက္ကေလးေတြပုိက္လို႔၊ တင္ပါးကေလးေတြေျပာင္

စာမရလို႔အျပစ္ေပးတဲ့အေနနဲ႔ ေက်ာင္းသားေလးေတြ၊ ေက်ာင္းသူေလးေတြကုိ ေဘာင္းဘီ၊ စကတ္ခြ်တ္ခိုင္းထားျပီး ရပ္ေနရတဲ့ျမင္ကြင္းကုိျမင္ရရင္ ျမင္ရသူေတြအားလုံး စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ၾကမွာပါ။ ေနာက္ေဒါသျဖစ္တဲ့သူေတြကလည္း ျဖစ္ၾကမွာပါ။ ကဗ်ာဆရာက ဒီျမင္ကြင္းကုိ ”မ်က္ႏွာနုနုကေလးေတြမွာ လႊမ္းလို႔၊ ဝမ္းနည္းရွက္ေၾကာက္၊ မ်က္ရည္ေပါက္ကေလးေတြ စို႔ေနသလား၊ သနားစရာျမင္ကြင္း” ဆိုၿပီး ေရးဖြဲ႔ျပသြားပါတယ္။

          ၾကည့္စမ္း
         ႏြမ္းပါး နိမ့္က်၊မိဘႏွစ္ပါး
         စားေႂကြးေသာက္ေႂကြး၊ အေႂကြးႏြံနစ္
         ဆပ္ဖို႔ကလုံးဝမျဖစ္နိုင္ေတာ့
         ေႂကြးရွင္အလစ္မွာ လစ္သြား
         သားကေလးနဲ႔ သမီးကေလးကုိထားခဲ့
         က်န္တဲ့ကေလးႏွွစ္ေယာက္
         အရွင္လတ္လတ္ငရဲေရာက္ေတာ့တယ္။

ေအာ္ ဒီေခတ္ႀကီးမွာ ဒီလိုအျဖစ္ဆိုးေတြ အမ်ားႀကီးေတြ႔ေနၾကရပါတယ္။ က်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ ကေလးငယ္ႏွစ္ေယာက္အတြက္ေတြးမိရင္ ရင္ေလးစရာပါပဲ။
”ျမီရွင္တိရစၦာန္မိုက္၊ တြန္းထိုးရိုက္ႏွက္၊ မီးစနဲ႔မ်က္ႏွာထိုး၊ ခႏၶာကုိယ္က်ဳိးေၾက၊ ကေလး တေယာက္ေသဆုံးသြား၊ တေယာက္က စုိးရိမ္စရာအေျခအေန၊ ေဆးရံုမွာတဲ့ေလ”။ 
မေတြးရက္ေပမယ့္ ကဗ်ာဆရာကဆက္ေရးျပလိုက္တာေၾကာင့္ေတြးစရာမလိုေတာ့ေအာင္ ပါပဲ။ အေတြးအစား ေဒါသေတြ ဆူပြက္လာပါတယ္။ ေနာက္ ျမင္ကြင္းတခုကုိလည္း ျပသြား တာက။

         ၾကည့္စမ္း
         မူလတန္းေက်ာင္းသားကေလးသုံးေယာက္
         ဘုရားရင္ျပင္ေပၚအႏွံ႔ေလွ်ာက္သြာ
         အလွဴခံပုံးနားအေရာက္မွာေတာ့
         သူတို႔ေျခေထာက္ကေလးေတြ ရပ္တန္႔သြားၾကတယ္
         အလွဴခံပုံးအေပါက္ဝမွာ၊ ေငြသုံးရာ
         အီၾကာေကြးေတာင္တေယာက္တေခ်ာင္း
         ေကာင္းေကာင္းမစားနိုင္တဲ့ပုိက္ဆံေပမယ့္
         အေျခအေနကေပးတယ္ေလ
         ဒီေငြသုံးရာက ပုံးထဲမွမေရာက္
         အေပါက္၀မွာျပဴတစ္ျပဴတစ္ျဖစ္ေနေတာ့
         ကေလးေတြရဲ႕သဘာ၀၊ စာရိတၱပ်က္တာမဟုတ္
         ရုတ္တရက္ယူခ်င္စိတ္ျဖစ္တာေပါ့
         သြားၾကားထိုးတံကေလးနဲ႔၊ ျခစ္ထုတ္ေနတုန္း
         ေဂါပကဆိုသူေတြေရာက္လာၾကတယ္
         နားရင္းကေလးတခ်က္ႏွစ္ခ်က္အုပ္၊ ေနာက္မလုပ္ၾကနဲ႔ေနာ္ ဆိုရင္ျပီးရဲ႕သားနဲ႔
         ေျပာမရတဲ႔ေဂါပကမ်ား၊ တရားစြဲလိုက္ၾကသတဲ့ေလ။


မျဖစ္သင့္တာေတြျဖစ္ခ်င္တိုင္းျဖစ္ေနတဲ့ျမန္မာျပည္ႀကီးျဖစ္ေနပါၿပီ။ ကေလးေတြကလည္း အက်င့္စာရိတၱဆိုတာ ဘာမွန္းမသိေအာင္ျဖစ္ ေနၾကပါျပီ။ အဲဒီထက္ဆိုးတာက အလွဴခံပုိက္ဆံ ကုိခြဲတမ္းခ်ျပီး ကုိယ့္အိတ္ထဲကုိယ္ထည့္ေနတဲ့ေဂါပကလူႀကီးေတြပါပဲ။ ဘုရား အေၾကာင္းျပ၊ တရားပြဲအေၾကာင္းျပ၊ ဘာအေရး၊ ညာအေရးေတြ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးျပျပီး အလွဴခံစားေနတဲ့ ေခတ္ႀကီးပါပဲ။ အင္မတန္မွစိတ္ပ်က္စရာေကာင္းပါတယ္။
လူႀကီးေတြ ဘာျဖစ္ေနၾကျပီလဲ၊ လူႀကီးေတြ ဘာျဖစ္ေနၾကျပီလဲ၊ လူႀကီးေတြ ဘာျဖစ္ေနၾကၿပီလဲ” ဆိုျပီး ကဗ်ာဆရာက ေမးၿပီး ညည္းေနပါတယ္။ ဆက္ျပီးေျပာျပသြားတာက ... ”ကေလးေတြဆိုတာ၊ ကေလးေတြပါဗ်ာ၊ ကေလးေတြပါ၊ အတုျမင္အတတ္သင္၊ အင္မတန္ျဖဴစင္လြန္းၾကပါတယ္၊ ခႏၶာ ကုိယ္ႏုႏု စိတ္ႏုႏု၊ လူႀကီးေတြျပဳသမွ် မတု႔ံျပန္နိုင္ၾက၊ ခံရမယ့္ကေလးေတြပါ”တဲ့။

ကြ်န္ေတာ္တို႔နိုင္ငံရဲ႕အနာဂတ္ကုိေတြးမိရင္ ရင္ေလးစရာႀကီးပါ။ ဒီေခတ္မွာကေလးေတြကလည္း အတုျမင္အတတ္သင္ေနၾကတယ္။

          အျပစ္ရွိတဲ့လူႀကီးေတြေတာင္
         “ေနာက္ေၾကာင္းျပန္အေရးမယူရ” ဆိုတဲ့
         ၂၀၀၈ အရိပ္ေအာက္မွာ၊ သာသာယာယာ
         ဒူးႏွံ႔ေနနိုင္ေသးတာပဲဗ်ာ
         ဘယ္သူေဘာင္းဘီခြ်တ္ခိုင္းရဲၾကလို႔လဲ။

         ေငြက်ပ္သုံးရာထက္မက
         က်ပ္သိန္းေသာင္းခ်ီ လူထုရဲ႕ပုိက္ဆံေတြ
         ကုိယ္က်ဳိးအတြက္သုံးစြဲေန၊ ဒီအတိုင္းေနေတာ့ ဘာမွမျဖစ္
         စာရင္းစစ္မွေပၚလာတဲ့အခါ
         နည္းနည္းစီခြဲဆပ္၊ ေက်နပ္ေနၾကရပါတယ္။

တခါတခါၾကေတာ့လည္း အျဖစ္အပ်က္ေတြက ရင္နာစရာေကာင္းသလို၊ ရီစရာလည္းေကာင္း ပါတယ္။ တကယ့္ကုိဗရုတ္သုကၡေခတ္ႀကီးကုိ ေရာက္ေနပါလားဆိုျပီး ေတြးေနမိတယ္။

         လူႀကီးေတြလိုအပ္တာ
         ကေလးေတြကုိခ်စ္ဖို႔ပါ၊ ကေလးေတြကုိခ်စ္ၾကစမ္းပါ
         ကေလးေတြကုိ ခ်စ္တာ၊ အနာဂတ္ကုိခ်စ္တာပဲမဟုတ္လား။
         ကေလးေတြကုိ ၾကင္နာပါ၊ ကေလးေတြကုိ ၾကင္နာတာ
         ျပည္သူလူထုကုိ ၾကင္နာတာပဲမဟုတ္လား။

         ကေလးေတြကုိ ဂရုစုိက္ပါ၊ ကေလးေတြကုိ ဂရုစုိက္တာ
         တိုင္းျပည္ကုိဂရုစုိက္တာပဲမဟုတ္လား။

         ကေလးေတြကုိ နားလည္ပါ၊ ကေလးေတြကုိနားလည္တာ
         ကမၻာႀကီးကုိ နားလည္တာပဲမဟုတ္လား။

         လူႀကီးေတြ လူႀကီးမပီသသမွ်
         ကေလးေတြထိခိုက္နစ္နာ
         ကေလးေတြထိခိုက္နစ္နာေနသမွ်
         တိုင္းျပည္နဲ႔လူထု ထိခိုက္နစ္နာ
         ကမၻာႀကီးကုိ ၾကည့္လိုက္ပါ
         ေခတ္ကရပ္တန္႔မေနပါဘူးကြာ။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ျမန္မာနိုင္ငံအတြက္ အနာဂတ္ဟာအေရးတႀကီး ဂရုတစုိက္ပ်ဳိးေထာင္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ အခုကေလးေတြဟာေနာင္လူႀကီးေတြျဖစ္လာမွာပါ။ အခုငယ္စဥ္ကတည္းကအက်င့္စာရိတၱေတြ၊ အမူအက်င့္ေတြ၊ ဓေလ့စရိုက္ေတြကုိ ျပဳျပင္သြားရမွာပါ။ ဒါကလည္း တိုင္းျပည္ ကုိ ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခုပစၥကၡအခ်ိန္မွာ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ အခက္အခဲေတြ ကုိ ရင္ဆိုင္ေျဖရွင္းနိုင္ေအာင္ႀကိဳးစားရမွာပါ။ ျမန္မာျပည္အတြက္အခုအခ်ိန္မွာအႀကီးမားဆုံး စိန္ေခၚမႈကေတာ့ ရခိုင္ျပည္နယ္ကအစြန္းေရာက္အၾကမ္းဖက္သမားေတြရဲ႕ကိစၥပါ။

ဒီအစြန္းေရာက္အၾကမ္းဖက္သမားေတြရဲ႕ကိစၥကုိမူတည္ျပီး ကမၻာ့နိုင္ငံအခ်ိဳ႕ရဲ႕တိုက္ခိုက္ေနမႈ မ်ားကုိ ရဲရဲဝံ့ဝံ့ ရင္ဆိုင္နိုင္ဖို႔လိုအပ္ေနပါၿပီ။ ဒီအေၾကာင္းကုိမီးေမာင္းထိုးျပလိုက္တဲ့ ကဗ်ာကေတာ့ သူရိယေန၀န္းဂ်ာနယ္ ထဲက ကဗ်ာဆရာ ဆဏ္း၀င္းေအာင္ ရဲ႕ ”အမွန္တရားအတြက္” ဆိုတဲ့ ကဗ်ာပဲျဖစ္ပါတယ္။

          ျမန္မာနဲ႔ပတ္သက္ရင္
         ကမၻာႀကီးဟာ၊ ပကတိအေျခအေနမွန္
         ျဖစ္စဥ္အမွန္နဲ႔၊ ကင္းကြာျပီး
         အျမဲတမ္းအလိမ္ခံေနရတယ္။

         ျပီးရင္ ေရွ႕ေနာက္မစဥ္းစား
         တဖက္သတ္၊ ညစ္ပတ္တဲ့သတင္းအမွားေတြ
         ယုံစား ညာ၀ါးျပီး၊ ကုိယ္လိုရာဆြဲကာ
         တဖက္ပိတ္ေတြက၊ က်ီးကန္းလိုဝိုင္းအာတယ္။

         မီဒီယာကုိ၊ လက္နက္လိုအသုံးခ်
         ကုိယ္ကေစာ္ကားျပီး၊ ကုိယ္ကအေစာ္ကားခံေနရသေယာင္
         ခိုးဝင္အၾကမ္းဖက္ေတြက၊ ေျပာင္းျပန္လွန္တယ္။

         အဲဒီအေပၚ၊ ဆြမ္းႀကီးေလာင္းခ်င္တဲ့
         မသူေတာ္ေတြက၊ ေရွ႕ေနာက္မစဥ္းစား
         အမွားကုိအမွန္၊ အမွန္ကုိ အမွားလုပ္ဖို႔
         ဗ်ာမ်ားေနၾက…။

         ႏိုင္ငံတခ်ဳိ႕က
         အခ်ဳိ႕ခ်ဳိ႕ေသာ လူႀကီးမင္းမ်ား
         ႏိုင္ငံေရးမ်ားႏွင့္၊ အျခားတပါးေသာ
         အမွန္တရားကုိမ်က္ကြယ္ျပဳ၊ ျမန္မာကုိဖိအားေပး
         ေဝဖန္ေနၾကသူမ်ား…။

         ျမန္မာျပည္ကုိလာပါ၊ ရခိုင္ျပည္ကုိလာပါ
         ေမာင္ေတာကုိလာပါ၊ ဘူးသီးေတာင္ကုိလာပါ
         ရေသ့ေတာင္ကုိလာပါ
         ၄င္းနယ္မ်ားက၊ ေက်းရြာေတြကုိလာပါ
         ေျမျပင္သတင္းေတြေလ့လာပါ၊ ေကာင္းကင္သတင္းေတြခ်ည္း စားသုံးျပီး
         အီးေယာင္၀ါးမလုပ္ပါနဲ႔။

         စတုတၳမ႑ိဳင္ေတြ၊ မယုိင္မလဲေစပဲ
         ႏိုင္ငံတကာက၊ ရုပ္သံမီဒီယာမ်ား
         က်င့္၀တ္လိုက္နာလို႔၊ သတင္းအမွန္ေတြကုိသာ
         ကမၻာကုိခ်ျပႏိုင္ပါေစ…။

         အေရးအသားတပုဒ္၊ အေျပာအဆိုတခြန္း
         ထုတ္လႊင့္ခ်က္တခုဟာ၊ အမွန္တရားအတိုင္းသာ
         တကယ္စင္စစ္၊ ျဖစ္ႏိုင္ၾကပါေစ။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ျမန္မာနိုင္ငံမွာ အခုႀကံဳေတြ႔ေနရတဲ့ အေရးအႀကီးဆုံးစိန္ေခၚမႈကုိ ေက်ာ္ျဖတ္နိုင္ပါ လိမ့္မယ္လို႔ ရဲရဲႀကီးယုံၾကည္လိုက္ၾကရေအာင္။

ကုိႏိုင္း
ခံစားသုံးသပ္မိတဲ့ေခတ္ေပၚကဗ်ာမ်ား

၁။ ေျမလတ္ေမာင္ျမင့္သူ (ဒီကေန႔ရန္ကုန္ ၉)၊ စံေတာ္ခ်ိန္သတင္းစာ၊ ၂၈ စက္တင္ဘာ ၂၀၁၇။
၂။ ေမာင္ေမာင္ျငိမ္းေအး(ေခတ္က ရပ္တန္႔ေနမွာမဟုတ္ဘူး)၊ Nay Myo Aye ေဖ့ဘုတ္၊ ၂၇ စက္တင္ဘာ ၂၀၁၇။
၃။ ဆဏ္းဝင္းေအာင္(အမွန္တရားအတြက္)၊ သူရိယေနဝန္းဂ်ာနယ္၊ အတြဲ ၁၊အမွတ္ ၁၆၇၊ ၃၀ စက္တင္ဘာ ၂၀၁၇။

 -
The Sun Rays Journal,  Vol-1, No- 168, October 7, 2017

Comments