ၿမိဳ႕ေသးေသးေလးထဲ
ျပဳတ္က်ေနသူ
တေယာက္
သင္းရည္လြင္
 |
| www.pinterest.com |
ၿမိဳ႕ကေလးမွာ ခုတေလာေျပာင္းလဲမႈေလးတခ်ဳိ႕ရိွလာခဲ့သည္။
အက်ႌသစ္ကေလးနဲ႔ ပိုလွလာသလိုထင္ရသည္။ သို႔ေသာ္ အက်ႌအသစ္သည္ အသစ္အက်ႌသာ ျဖစ္ေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္ ခံစားေနမိသည္။ အက်ႌသစ္ေအာက္ကမသစ္လာေသာ ရင္ဘတ္အေဟာင္းေတြေၾကာင့္...
လူဟာ ပုံျပင္ေတြ၊ အိပ္မက္ေတြ၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ၊ မပီကလာ ပီကလာ ဘဝေတြဒုကၡ သုခေတြ၊
အထင္မွားေတြ၊ ကိုယ္က ပိုသိတယ္ဆိုတာေတြ၊ သူက ငါ့ထက္ညံ့တယ္ဆိုတာေတြ အၿမီးက်က္ အၿမီးစား၊
ေခါင္းက်က္ေခါင္းစားရာသီေတြ၊ ကိုယ့္ထက္သာရင္ မနာလိုဘူးဆိုတာေတြ၊ ၃၁ ဘုံ
သီခ်င္းေတြနဲ႔ လူလားေျမာက္ခဲ့ျခင္းထဲ ကၽြန္ေတာ္ပါဝင္ ကျပခြင့္ ရေနျခင္းအတြက္ ပထမဦးဆံုး
အေဖနဲ႔အေမကို ေက်းဇူးတင္စကား ခုအရြယ္ထိ မေျပာျဖစ္ခဲ့ေသးပါ ။
ေက်ာင္းသြားေဖာ္ ေကာင္မေလးကို ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္ေနသည္ဟုယုံၾကည္ရေသာေန႔တြင္ ေကာင္မေလး ၿမိဳ႕တၿမိဳ႕သို႔ေျပာင္းေရြ႕သြားေသာေန႔တေန႔ျဖစ္ခဲ့ဖူးၿပီး ျပန္ေတြ႔ရခ်ိန္တြင္ အိမ္ေထာင္က်ၿပီး ကေလး တေယာက္အေမေကာင္မေလးကို ကၽြန္ေတာ္ တခါကသိမ္းဆည္းထားေသာစကားမ်ားေျပာရန္ သိမ္းထားျဖစ္ခဲ့သည္ကို ကၽြန္ေတာ္ေနာင္တမရပါ။
ညေန ေနဝင္ခ်ိန္ၿမိဳ႕အဝင္တံတားေလးသည္ ကၽြန္ေတာ္တို႔သူငယ္ခ်င္းမ်ားအတြက္ ၿမိဳ႕ေလးရဲ႕အေၾကာင္း ၿမိဳ႕ရဲ႕အျခားျပင္ပအေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္တို႔အေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ခ်စ္သူ မုန္းသူမ်ားအေၾကာင္းမ်ား ခင္းက်င္းေနက် ေနရာတခု ျဖစ္ပါသည္။
ၿမိဳ႕ကေလးတြင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔အဖဲြ႔ကိုအမုန္းဆံုးမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လမ္းထိပ္အိမ္ႀကီးမွ အိမ္ျခံထဲေလွာင္ ကာေမြးျမဴထားေသာ ႀကီးမားလွသည့္ အင္းေခြးႀကီးမ်ားျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေက်ာင္းသြားခ်ိန္တိုင္း ၎အိမ္ေရွ႕မွျဖတ္သြားၾကရၿပီး ျဖတ္သြားျဖတ္လာလုပ္ၾကတိုင္း ေခြးေတြကို တုတ္မ်ား ခဲမ်ားျဖင့္ စေနာက္ေနၾကျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ စေနာက္တိုင္း ေခြးမ်ားက ျခံထဲမွ ခုန္ထြက္ေတာ့မည့္ပုံ ေဟာင္ၾကဟိန္း ၾကျပဳလုပ္ၾကပံုၾကည့္ရင္း စိတ္လႈပ္ရွားစြာရယ္ေမာခဲ့ေသာညေနခင္းမ်ားကို သတိရမိေနဆဲျဖစ္သည္။
လူတေယာက္ျဖတ္သန္းမႈတြင္ ကိုယ္က်င္လည္ႀကီးပ်င္းရေသာ ပတ္ဝန္းက်င္အေရာင္မ်ား ရိုက္ခတ္မႈကို အနည္းနဲ႔ အမ်ား ခံရေလ့ရိွသည္။ ပတ္ဝန္းက်င္သည္ လူတေယာက္ကို အေရာင္ဆိုးရန္္ အျမဲအဆင္သင့္ ရိွေနတတ္သည္။ ကိုယ့္ဘက္က အေကာင္းအဆိုး ခဲြျခား စိတ္ျဖာႏိုင္ဖို႔လိုေပလိမ့္မည္။ တခါတရံ လူတေယာက္ရဲ႕သိမႈအေတြ႔အႀကဳံပညာ လိုေကာင္း လိုေနတတ္သည္။ သို႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ့္ ပတ္ဝန္း က်င္တြင္ ျဖည့္စြက္စရာမ်ား ခုခ်ိန္ထိ ျပည့္ႏွက္ေနဆဲ ျဖစ္သည္။
ၿမိဳ႕ကေလးမွာ ခုတေလာေျပာင္းလဲမႈေလးတခ်ဳိ႕ရိွလာခဲ့သည္။
အက်ႌသစ္ကေလးနဲ႔ ပိုလွလာသလိုထင္ရသည္။ သို႔ေသာ္ အက်ႌအသစ္သည္ အသစ္အက်ႌသာ ျဖစ္ေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္ ခံစားေနမိသည္။ အက်ႌသစ္ေအာက္ကမသစ္လာေသာ ရင္ဘတ္အေဟာင္းေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ေပ လိမ့္မည္။
ေက်ာင္းသြားေဖာ္ ေကာင္မေလးကို ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္ေနသည္ဟုယုံၾကည္ရေသာေန႔တြင္ ေကာင္မေလး ၿမိဳ႕တၿမိဳ႕သို႔ေျပာင္းေရြ႕သြားေသာေန႔တေန႔ျဖစ္ခဲ့ဖူးၿပီး ျပန္ေတြ႔ရခ်ိန္တြင္ အိမ္ေထာင္က်ၿပီး ကေလး တေယာက္အေမေကာင္မေလးကို ကၽြန္ေတာ္ တခါကသိမ္းဆည္းထားေသာစကားမ်ားေျပာရန္ သိမ္းထားျဖစ္ခဲ့သည္ကို ကၽြန္ေတာ္ေနာင္တမရပါ။
ညေန ေနဝင္ခ်ိန္ၿမိဳ႕အဝင္တံတားေလးသည္ ကၽြန္ေတာ္တို႔သူငယ္ခ်င္းမ်ားအတြက္ ၿမိဳ႕ေလးရဲ႕အေၾကာင္း ၿမိဳ႕ရဲ႕အျခားျပင္ပအေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္တို႔အေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ခ်စ္သူ မုန္းသူမ်ားအေၾကာင္းမ်ား ခင္းက်င္းေနက် ေနရာတခု ျဖစ္ပါသည္။
ၿမိဳ႕ကေလးတြင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔အဖဲြ႔ကိုအမုန္းဆံုးမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လမ္းထိပ္အိမ္ႀကီးမွ အိမ္ျခံထဲေလွာင္ ကာေမြးျမဴထားေသာ ႀကီးမားလွသည့္ အင္းေခြးႀကီးမ်ားျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေက်ာင္းသြားခ်ိန္တိုင္း ၎အိမ္ေရွ႕မွျဖတ္သြားၾကရၿပီး ျဖတ္သြားျဖတ္လာလုပ္ၾကတိုင္း ေခြးေတြကို တုတ္မ်ား ခဲမ်ားျဖင့္ စေနာက္ေနၾကျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ စေနာက္တိုင္း ေခြးမ်ားက ျခံထဲမွ ခုန္ထြက္ေတာ့မည့္ပုံ ေဟာင္ၾကဟိန္း ၾကျပဳလုပ္ၾကပံုၾကည့္ရင္း စိတ္လႈပ္ရွားစြာရယ္ေမာခဲ့ေသာညေနခင္းမ်ားကို သတိရမိေနဆဲျဖစ္သည္။
လူတေယာက္ျဖတ္သန္းမႈတြင္ ကိုယ္က်င္လည္ႀကီးပ်င္းရေသာ ပတ္ဝန္းက်င္အေရာင္မ်ား ရိုက္ခတ္မႈကို အနည္းနဲ႔ အမ်ား ခံရေလ့ရိွသည္။ ပတ္ဝန္းက်င္သည္ လူတေယာက္ကို အေရာင္ဆိုးရန္္ အျမဲအဆင္သင့္ ရိွေနတတ္သည္။ ကိုယ့္ဘက္က အေကာင္းအဆိုး ခဲြျခား စိတ္ျဖာႏိုင္ဖို႔လိုေပလိမ့္မည္။ တခါတရံ လူတေယာက္ရဲ႕သိမႈအေတြ႔အႀကဳံပညာ လိုေကာင္း လိုေနတတ္သည္။ သို႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ့္ ပတ္ဝန္း က်င္တြင္ ျဖည့္စြက္စရာမ်ား ခုခ်ိန္ထိ ျပည့္ႏွက္ေနဆဲ ျဖစ္သည္။
ၿမိဳ႕ကေလးမွာ ခုတေလာေျပာင္းလဲမႈေလးတခ်ဳိ႕ရိွလာခဲ့သည္။
အက်ႌသစ္ကေလးနဲ႔ ပိုလွလာသလိုထင္ရသည္။ သို႔ေသာ္ အက်ႌအသစ္သည္ အသစ္အက်ႌသာ ျဖစ္ေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္ ခံစားေနမိသည္။ အက်ႌသစ္ေအာက္ကမသစ္လာေသာ ရင္ဘတ္အေဟာင္းေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ေပ လိမ့္မည္။
လူသည္ လူတေယာက္တာဝန္ေတြ
အလိုအေလ်ာက္သတ္မွတ္ထားၿပီး သတ္မွတ္ခ်က္ သီးသန္႔ မဟုတ္ေသာ္ျငား လူတေယာက္ရိွရမယ့္
ဝတၲရားမ်ားရိွၿပီးျဖစ္သည္။ တခါတရံ လူလြန္သား
တခ်ဳိ႕ဆက္ဆံေရးေၾကာင့္ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ျဖစ္စရာၾကဳံေတြ႔ရတတ္သည္္။ ၿမိဳ႕ကေလးခမ်ာ စိတ္မသက္သာစရာ၊ စိတ္မခ်မ္းေျမ့စရာ၊ ဝမ္းနည္းစရာတို႔ကို မသိသလိုေနတတ္ေနၿပီ။
ကၽြန္ေတာ့္မွာသာ ၿမိဳ႕ေသးေသးေလးထဲ လူးလဲထရန္ အားယူေနရဆဲ ရင္ဘတ္မပါေသာ မ်က္ႏွာေတြကို ဖတ္ေနရဆဲ၊ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ေပ်ာ္ေနရဆဲ။
တခ်ဳိ႕ဆက္ဆံေရးေၾကာင့္ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ျဖစ္စရာၾကဳံေတြ႔ရတတ္သည္္။ ၿမိဳ႕ကေလးခမ်ာ စိတ္မသက္သာစရာ၊ စိတ္မခ်မ္းေျမ့စရာ၊ ဝမ္းနည္းစရာတို႔ကို မသိသလိုေနတတ္ေနၿပီ။
ကၽြန္ေတာ့္မွာသာ ၿမိဳ႕ေသးေသးေလးထဲ လူးလဲထရန္ အားယူေနရဆဲ ရင္ဘတ္မပါေသာ မ်က္ႏွာေတြကို ဖတ္ေနရဆဲ၊ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ေပ်ာ္ေနရဆဲ။
ၿမိဳ႕ေသးေသးေလးမွာ………
သင္းရည္လြင္
Comments
Post a Comment