ျပတင္းတံခါးအဖြင့္ ဇာခန္းဆီးအလြင့္( ၂၇ )
မႏၱေလးလူငယ္ေခတ္ေပၚကဗ်ာမ်ားကုိ ဖတ္ၾကည့္ျခင္း(အဆက္)
ကိုႏိုင္း
ဒီကေန႔ေရးေနၾကတဲ့ေခတ္ေပၚကဗ်ာေတြ (အမ်ားစု)ကုိၾကည့္ရင္ နိမိတ္ပုံ ပါးပါးနဲ႔အေၾကာင္း အရာတိုက္ရိုက္ေ ရးတဲ့ပုံစံေတြကုိ ေတြ႔ေနရပါတယ္။ ေနာက္တခုက မဂၢဇင္းကဗ်ာေတြနဲ႔ ဂ်ာ နယ္၊ ေန႔စဥ္သတင္းစာကဗ်ာေတြကုိ ၾကည့္မယ္ဆိုရင္လည္း နည္း နည္းကြဲျပားမႈကုိေတြ႔နိုင္ ပါတယ္။ ဂ်ာနယ္၊ ေန႔စဥ္သတင္းစာေတြ မွာေဖာ္ျပေနတဲ့ ေခတ္ေပၚ ကဗ်ာေတြဟာ ျပည္သူ နဲ႔ တိုက္ရိုက္ဆက္ဆံေနရေတာ့ ျပည္သူေတြဖတ္ရတဲ့အခါ ရွင္းခနဲေနမယ့္ ကဗ်ာပုံစံမ်ဳိးေ တြကုိ အဓိကထားပုံရပါတယ္။
ဒါကုိ ဒီေန႔ေစာင္ေရမ်ားစြာထုတ္ေဝေနတဲ့ ေန႔စဥ္သတင္းစာ၊ ဂ်ာနယ္ေတြျဖစ္တဲ့ ေၾကးမုံ၊ စံေတာ္ခ်ိန္ စတဲ့ သတင္းစာေတြနဲ႔ သူရိယေနဝန္းဂ်ာနယ္ေတြက အဓိကထားေ ဖာ္ျပေနတာ ကုိ ေလ့လာၾကည့္ရင္သိနို င္ပါတယ္။ ေခတ္ေပၚကဗ်ာေတြရွင္သန္ လာနိုင္ေအာင္ လူငယ္ ေခတ္ေပၚကဗ်ာဆရာေတြကုိ ဦးစားေပးေဖာ္ျပေနတဲ့အတြက္ အင္ မတန္ဝမ္းသာစရာ ေကာင္းပါတယ္။ ဒီေခတ္ေပၚကဗ်ာေတြကုိေရးေနၾကတဲ့လူ ငယ္ကဗ်ာမ်ဳိးဆက္ေတြအတြက္ ေလွကားတခုပါပဲ။
ဒီလူငယ္မ်ိဳး ဆက္ေတြအေနနဲ႔ေတာ့ မဂၢဇင္းႀကီးေတြကိုဆက္တက္နိုင္ေ အာင္လည္း ႀကိဳးစား ၾကဖို႔လိုပါတယ္ ။ ေျပာမယ့္သာ ေျပာရတာပါ၊ မဂၢဇင္းႀကီးေတြကလည္း နာမယ္ႀကီးကဗ်ာ ဆရာႀကီးေတြကုိသာ အဓိကထားေဖာ္ျပေနေတာ့ မ်ဳိးဆက္သစ္ လူငယ္ကဗ်ာဆရာေတြ အတြက္ ဆက္တက္ရမယ့္ေလွကားက အဆင့္တဆင့္ေ ရာက္နိုင္မယ့္အခြင့္အလမ္းကုိ ပိ တ္ထားသလို ျဖစ္ေနပါတယ္။
မဂၢဇင္း ႀကီးေတြမွာၾကည့္ရင္ ဒီလလည္း ဒီနာ မယ္ႀကီး ကဗ်ာဆရာေတြပဲ၊ ေနာက္လမွာ လည္း ဒီနာမယ္ႀကီးကဗ်ာဆရာႀကီးေတြ ပဲဆိုသလိုျဖစ္ေနတဲ့အခါ မဂၢဇင္း အယ္ဒီတာေတြ ကပဲ ေခတ္ေပၚကဗ်ာေကာင္းေ တြေဖာ္ထုတ္နိုင္ေလာက္ေအာင္ အရည္ အခ်င္းမရွိတာလား၊ မႀကိဳးစားခ်င္ တာလား၊ ဒါမွမဟုတ္၊ နီးစပ္ရာစားေတာ္ေ ခၚေနၾကတဲ့ ေခတ္ေဟာင္းက ပုံစံ ခြက္ က အက်င့္စရိုက္ေတြျဖစ္ေနတာလား၊ အု ပ္စုဖြဲ႔ေနၾကတာလား၊ စဥ္းစားစရာပါ ပဲ။
ရုပ္ရွင္ေတးကဗ်ာ၊ ေခတ္ရနံ႔၊ မေ ဟသီတို႔လိုေခတ္ေပၚကဗ်ာေကာင္းေတြ ကုိေဖာ္ထုတ္ေပးနိုင္ဖို႔ လုိပါ တယ္။ အခုအခ်ိန္ကလည္း နာမယ္ႀကီးႀကီ းက ဗ်ာညံ့ညံ့အခ်ိန္လို႔ေျပာရမလား မသိနိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ဂႏၱဝင္ကဗ်ာပဲျ ဖစ္ျဖစ္၊ ေခတ္ေပၚကဗ်ာပဲျဖစ္ျဖစ္ မဂၢဇင္း ေတြမွာ ကဗ်ာ သမားစစ္စစ္အယ္ဒီတာေတြ ရွိဖို႔လိုအပ္ေနပါတယ္။ ဒါမွ ကဗ်ာေတြက ဆက္လက္ရွင္သန္ တိုးတက္နိုင္မွာပါ ။
အခုေရွ႕အပတ္ကေရးခဲ့တဲ့ မႏၱေလး( အထက္ျမန္မာျပည္) လူငယ္ကဗ်ာဆရာမ်ာ းရဲ႕ ”ေနာက္ေက်ာဖုံးတြင္ထည့္ရန္” ကဗ်ာ စာအုပ္ထဲက ေခတ္ေပၚကဗ်ာေတြကုိ ဆက္ဖတ္ရႈ ခံစားသုံးသပ္ျပခ်င္ပါ တယ္။ ဒီေနာက္ေက်ာဖုံးတြင္ထည့္ရန္ ကဗ်ာစာအုပ္ထဲ မွာပါတဲ့ ကဗ်ာ အေတာ္ မ်ားမ်ားက ကြ်န္ေတာ္ေစာေစာကေျပာ သလို ေန႔စဥ္ထုတ္သတင္းစာေတြ၊ အပတ္ စဥ္ ထုတ္ဂ်ာနယ္ေတြ မွာ ေဖာ္ျပခံခဲ ့
ရတဲ့ ေခတ္ေပၚကဗ်ာေတြပဲျဖစ္ပါတယ္ ။
ျပည္သူနဲ႔တိုက္ရိုက္ထိေတြ႔ေနရေ တာ့ ျပည္သူေတြအတြက္ ခပ္ရွင္းရွင္းေ ရးဖြဲ႔ထားတဲ့ ေခတ္ေပၚကဗ်ာေတြပါ။ အရင္ဆုံးဖတ္မိတဲ့ ေခတ္ေပၚကဗ်ာကေ တာ့ ”ႏြယ္ေဝး” ရဲ႕ ”ခ်မ္းေနေသာအတၱ မ်ား” ကဗ်ာပါ။
ေျမာက္ျပန္ေလညင္းကုိ
အဆုံးထိေအာင္ ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္ေတာ့
ေအးကုိက္ေနတဲ့ စာသင္ေက်ာင္းပ်က္ေလးေတြ႔ရဲ႕။
အဲ႔ဒီလမ္းကေလးမွာ
ႏွင္းဗုံးေတြနဲ႔မို႔ ဘယ္သူမွျဖတ္မေလ်ွာက္ၾကတာလား
ရြာဟာ စစ္ေၾကာင္းေလးအတိုင္း အသံေတြဆြံ႔အသြား။
ေဟာ
မီးခတ္သြားၾကတာ
ဘယ္ဘက္က အတၱေတြ ညာဘက္ကဘဝေတြ
ဖ်တ္ခနဲဖ်တ္ခနဲနဲ႔
မီးမေတာက္ခင္ ဘဝေတြေႂကြလို႔ေကာင္းတုန္း။
ေဆာင္းေရ
ေျခတစ္ဖက္လပ္ရင္ဘတ္က
ငုိလို႔ေကာင္း လြမ္းလို႔ေကာင္းလို႔
အုိေဟာင္းသြားတဲ႔ ေျမပုံႏြမ္းကေလးေတြထဲမွာပဲ
စာအုပ္မီးကြ်မ္းကေလးေတြနဲ႔အတူ
အေဖရယ္ အေမရယ္
က်ည္ေပါက္ရာေတြနဲ႔ အိပ္စက္သြားၾကေပါ့။
ဒီေခတ္ေပၚကဗ်ာကုိ ႏြယ္ေဝးဟာ “ျမစ္ ဆုံေဗဒါ” ဂ်ာနယ္မွာေရးခဲ့တာပါ။ ကဗ်ာက သုံးထားတဲ့ နိမိတ္ပုံေတြလွ ပါတယ္။ နိမိတ္ပုံကုိယူတဲ႔စကားလုံ းအသုံးအႏႈန္းေတြလည္း အင္မတန္ ေကာင္း ပါတယ္။ လက္ရွိျဖစ္ေနဆဲျပည္တြင္း စစ္ရဲ႕ အနိ႒ာရံု ျမင္ကြင္းတခုကုိ ေ ရးဖြဲ႔ျပ သြားပါ တယ္။ အစပိုဒ္အေတြးေ လးကအနိ႒ာရံုကုိ လွပစြာဆြဲေခၚလို က္တာ ေတြ႔ရပါတယ္။
အခုေခတ္ေပၚကဗ်ာေ တြမွာအျမဲေတြ႔ေနရတဲ့ ကြ်န္ေတာ္တို ႔နိုင္ငံရဲ႕ျပည္တြင္းစစ္အေၾကာင္ း ေရးဖြဲ႔ၾကတဲ့ ေခတ္ေပၚကဗ်ာမ်ားစြ ာ ထဲက ေခတ္ေပၚကဗ်ာတပုဒ္ပါ။ ဒီျ ပည္တြင္းစစ္ရဲ႕ မီးေတာက္ေလာင္မႈ ဟာ ႏွစ္ေပါင္းခုႏွစ္ဆယ္ေလာက္ ၾကာခဲ ႔ပါျပီ။ စစ္ပြဲႀကီးမျပီးဆုံးမခ် င္း အနိ႒ာရံုျမင္ကြင္းေတြျမင္ေ နၾကရဦးမွာပါ။ ေခတ္ေပၚကဗ်ာေတြလည္ း ေရးေနၾကရဦးမွာပါ ပဲ။
ေနာက္ထပ္ခံစားမိတဲ႔ ေခတ္ေပၚကဗ်ာကေတာ့ ေၾကးမုံသတင္းစာ မွာေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ ”ပုညေခတ္(မႏၱေလး )ရဲ႕”နားလည္မႈ လမ္းဆုံ” ကဗ်ာပါ။
မီးပြိဳင့္မရွိဘူး
မ်ဥ္းက်ားမရွိဘူး
ယာဥ္ထိန္းရဲမရွိဘူး
ကုိယ့္ေဘးအႏၱရာယ္အတြက္
ကုိယ္တိုင္ကာကြယ္တတ္ဖို႔ပဲလို တယ္။
နားလည္မႈေတြနဲ႔တြဲဖက္လို႔
ခက္ခဲစြာျဖတ္သန္းရမယ့္ လမ္းတဘက္ကုိ
ယုံၾကည္မႈေတြနဲ႔ ခရီးဆက္လို႔ရတယ္။
မာန္၊ မာနေတြမလိုအပ္ဘူး
ပကာသနေတြလည္း အသုံးမဝင္ဘူး
ေလွ်ာက္လွမ္းရမယ့္
ပန္းတိုင္ေတြတူညီေနျပီဆို
လမ္းၾကံဳရင္ တြဲေခၚလို႔ရတယ္
လမ္းဆုံမွာ တြယ္ကပ္မေနပါနဲ႔
လမ္းေဘးေရာက္သြားလိမ့္မယ္။
အသက္မွာ အပုိတြဲမပါသလို
ငရဲအတြက္လည္း ဗီဇာမလိုအပ္ဘူး
အရွိန္အဝါၾကီးသူ ဦးစားေပးစနစ္နဲ႔
ေခတ္ရဲ႕လမ္းဆုံမွာ
အလုအယက္ တိုးထြက္ေနမယ့္အစား
အမ်ဳိးသားေရးစိတ္ဓာတ္ေတြနဲ႔
နားလည္မႈလမ္းဆုံကုိ
ျငိမ္းခ်မ္းစြာ ျဖတ္သန္းၾကမယ္။
ေခတ္ကုိအျပဳသေဘာျမင္ျပီးေရးတဲ့ ေခတ္ေပၚကဗ်ာတပုဒ္ပါ။ ေခတ္ကုိအျ ပဳသေဘာနဲ႔ လိုအပ္ခ်က္ေတြကုိေထာက္ျ ပေဝဖန္ေန တဲ့ ေခတ္ေပၚကဗ်ာေတြလည္း ရွိပါတယ္။ အရင္ေခတ္ေရာ အခုေခတ္မွာပါ ေခတ္ခံစားခ်က္ေတြကုိ အေတြးအျမင္ေပါင္းစုံက ေနေရးဖြဲ႔ခဲ့ၾကပါတယ္။ ပုံသ႑ာန္ေတြလည္း မ်ဳိးစုံနဲ႔ေရးဖြဲ႔ေနၾကပါတယ္။ ေခတ္ေ ပၚကဗ်ာေတြမွာ လည္း အစဥ္အျမဲတည္ရွိေ နတဲ့ ဘဝေတြ၊ အခ်စ္ေတြကုိေရးဖြဲ႔တဲ ့ ကဗ်ာမ်ားစြာလည္း ရွိပါတယ္။ ပုဂၢ လိကခံစားခ်က္ကဗ်ာေတြလုိ႔ ေျပာရပါ လိမ့္မယ္။ ဒါေပမဲ့ အခ်စ္သက္သက္ ခံစားမႈကဗ်ာေတြ ရွား သြားပါျပီ။ အခ်စ္သက္သက္ခံစားမႈ ကဗ်ာေတြကုိ အမ်ားက ႏွစ္သက္လက္ခံၾကပါတယ္။ လိင္ ဆက္ဆံမႈကဗ်ာေတြကုိ ကဗ်ာဖတ္သူေတြ လက္မခံၾကပါဘူး။ ေခတ္ေပၚကဗ်ာေတြကေ တာ့ သ႑ာန္တူ ထပ္တူမညီမ်ွျခင္း ကဗ်ာကုိ ထက္ျမတ္(မတၱရာ) ေရးတာ ေတြ႔လိုက္ ရသလိုပါပဲ။
အတိတ္
လြယ္မေယာင္နဲ႔
ခက္ခက္ခဲခဲျပီးဆုံးခဲ့တယ္။
အနာဂတ္စကၠန္႔ေတြထဲ
ဒိြဟမ်ားခ်င္မ်ားမယ္
ပစၥဳပၸန္ထဲ ငါကေတာ့ငါပါပဲ။
အတိတ္
ျပီးဆုံးခဲ႔ေသာ အခ်ိန္ဝတ္ရံုလႊာ
မင္းေၾကာက္ရြံ႔ေနသလား
ပါးပါးေလးပါ တို႔ေက်ာ္ျဖတ္ျပီးျပီ။
အနာဂတ္
ျဖစ္တည္မယ့္ ပဥၥလက္ကႀကိဳးထဲ
အသည္းႏြဲ႔လို႔ဒူးမေထာက္တတ္ဖို ႔လိုမယ္။
ဟုိး အိတ္ထဲက ငါ့ကုိ
မေန႔တစ္ေန႔ဆိုတဲ႔အခ်ိန္က ျဖိဳဖ်က္ပစ္ခဲ႔တယ္။
အနာဂတ္ကာလတခုကုိ
ျပဳျပင္ျခင္းမရွိ ေျပာင္းလဲခဲ႔လို႔
အတိတ္က ငါနဲ႔ ပစၥဳပၸန္ကငါ
သ႑ာန္တူထပ္တူမညီ
ငါဟာ အဝုိင္းတခုကေန
ေလးေထာင့္ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ပါေစ
ငါ့စတိုင္နဲ႔ ငါ
ရိုမန္တစ္ဆန္ေနမယ္။
ဒီလိုပါပဲ။ ေခတ္ေပၚကဗ်ာေတြက အတိတ္ကေန ပစၥဳပၸန္၊ ပစၥဳပၸန္ကေန အနာဂတ္ကာလေတြ ေရြ႕လ်ားစီးဆင္းလာ ခဲ႔ေပမယ့္ ေခတ္ေပၚကဗ်ာပင္မေရစီးထဲမွာပဲရွိ ပါတယ္။ ေခတ္ေပၚကဗ်ာေတြအေနနဲ႔ ပင္မေရစီးထဲကေန ခက္ခက္ခဲခဲစီးဆင္းျပီး ရွင္သန္တို း တက္ လာခဲ႔တယ္လို႔ေျပာလို႔ရပါတယ္ ။ အခုလိုေခတ္ေပၚကဗ်ာေတြေရးသူမ်ား လာမယ္ဆိုရင္ ျဖတ္သန္းလာခဲ့တဲ့ကာလေတြ ထက္ပုိၿပီး တိုးတက္လာလိမ့္မယ္လို႔ယူဆရမွ ာပါ။
ပင္မေရစီးလမ္းေၾကာင္းမွန္ကုိ ေရွ႕လူေတြက လက္တြဲေခၚနိုင္ၾကဖို႔ေတာ့လိုပါ တယ္။ အတိတ္ဆိုတဲ႔အိတ္ထဲမွာ ပိတ္မိ မေနဖို႔ပဲ လိုတာပါ။
ေနာက္ဖတ္ျဖစ္လိုက္တဲ႔ေခတ္ေပၚကဗ် ာကေတာ့ ရတနာပုံသတင္းစာ ထဲမွာ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ ့ “ေစာမင္းႏွစ္”ရဲ႕ ”အျဖစ္အပ်က္” ကဗ် ာပါ။
ဟုိဘက္လမ္းထဲကို
ဆိုင္ကယ္တစီး
ေအာ္ဟစ္ရုန္းထြက္လို႔သြားတာ။
လူငယ္တဦးက ဆံပင္ကုိေထာင္လို႔
သူ႔ေနာက္
ေျပးလိုက္လို႔သြားတာ။
ဆံပင္ေထာင္ထားတဲ႔လူငယ္တဦးဟာ
ခုထိ
ျပန္မလာေတာ့ဘူး။
ကဗ်ာကရိုးရိုးေလးေပမယ့္ ကဗ်ာအေတြ းက လွပါတယ္။ ဒီကဗ်ာကဘယ္လိုေတြးေတြ း ေတြးလို႔ရပါတယ္။ ကုိယ့္လမ္းကေ န တဖက္လမ္းက ရုန္းထြက္သြားတဲ့ဆို င္ကယ္သံ ေနာက္ ေခတ္ေရွ႕ေျပးခ်င္တဲ ့ လူငယ္ေလးတေယာက္ေယာက္ လိုက္သြာ းတာ ျပန္မလာနိုင္ေတာ့ ဘူးဆိုတာ ေတြ းမယ္လည္း ရပါတယ္။ တဖက္နိုင္ငံေ တြတိုးတက္ေနတာကုိအသံၾကားျပီးဒီ တိုးတက္မႈေနာက္ ကုိလိုက္ရင္း ေပ်ာ က္ကြယ္သြားရတာကုိ ေတြးမိနိုင္ပါ လိမ့္မယ္။
မိရိုးဖလာယဥ္ေက်းမႈကုိ စြန္႔ပစ္ခဲ့ၿပီး ကုိယ္မေရာက္ဖူး တဲ႔နယ္ပယ္က ယဥ္ေက်းမႈေနာက္ကုိ လိုက္ပါသြား ရင္ အျဖစ္အပ်က္ဆိုတဲ့ ကဗ်ာေခါင္းစဥ္က ျပေနပါတယ္။
ဒီအျဖစ္အပ်က္ေတြကုိၾကည့္မယ္ဆို ရင္ ”ေစာတင့္ညိဳ(အမရပူရ)ရဲ႕”ေကာ င္းကင္အတြက္ ကဗ်ာပန္းခ်ီ” ကဗ်ာထဲက ကဗ်ာ တပုိဒ္လို မျငိမ္းခ်မ္းေသးတာေတြကုိ ျပေနပါ တယ္။
ကာလာဆိုတာ ေရာင္စုံစြက္
စုတ္ခ်က္ေတြလန္း
ဘယ္ေတာ့မွ ဆန္းတာေလ်ာ့မသြားဘူး
တိမ္ျမဴးေတာက္ေနတာ ကာလာ
အေမွာင္ထူးေရာက္ေနတာ ကာလာ
မိႈင္းညိဳ႕ဆိုင္းေနတာ ကာလာ
ဝင္းပရႊန္းျမေနတာ ကာလာ
ကုန္ကုန္ေျပာမယ္ဗ်ာ
မျငိမ္းခ်မ္းေသးတာ ကာလာ။
ဒီလိုပါပဲ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔နိုင္ငံ မွာမျငိမ္းခ်မ္းနိုင္ေသးေတာ့ ကာ လာေတြေရာေထြးျပီး ပ်က္စီးသလိုျ ဖစ္ေနပါတယ္။ မျငိမ္းခ်မ္းေသးတဲ ႔အတြက္ဆုံးရံႈးမႈေတြ၊ စြန္႔လႊတ္ မႈေတြရွိေနပါတယ္။ အသစ္ျပန္မတည္ေ ဆာက္နိုင္ေအာင္ျဖစ္ပ်က္မႈေတြမ်ား ေနတဲ့ နိုင္ငံႀကီး ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒါကုိလည္း ”စစ္ျပန္”ဆိုတဲ့”PK(ေ က်ာင္းေစာင့္ႀကီး)”က ေရးခဲ႔ပါတယ္ ။
အသံေတြတိတ္ေတာ့
အိပ္မယ္ဆိုျပီး အိမ္ျပန္ခဲ့တယ္
ဒါေပမဲ့
အေဖ မရွိေတာ့ဘူး
အေမ မရွိေတာ့ဘူး
ျပီးေတာ့ အိမ္မရွိေတာ့ဘူး။
ဒါကလည္း မျငိမ္းခ်မ္းေသးတာကုိျပေ နပါတယ္။ အခုအခ်ိန္မွာကြ်န္ေတာ္တို ႔နိုင္ငံမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းဖို႔ အေရး တႀကီးလိုအပ္ေနပါျပီ။ ဒါကုိအေရြ ႕တခုအေနနဲ႔ တြန္းနိုင္မွေရြ ႕မယ့္ သေဘာပါ။ ဒီတိုင္းျပည္မွာေ နၾကတဲ့လူေတြအားလုံးက အားရွိသေလာ က္တြန္းရပါ လိမ့္မယ္။ ေနာက္ဆုံးေ ခတ္ေပၚကဗ်ာရဲ႕ရွင္သန္တိုးတက္မႈ အေရြ႕ကုိ ေခတ္ေပၚကဗ်ာေရးသူေတြအား လုံးႀကိဳးစားျပီးတြန္းနိုင္မွ ေရွ႕ကုိ ေရြ႕နိုင္ပါလိမ့္မယ္။
-
ကုိႏိုင္း
ခံစားသုံးသပ္မိတဲ့ေခတ္ေပၚကဗ်ာမ် ား။
“ေနာက္ေက်ာဖုံးတြင္ထည့္ရန္” ကဗ်ာ စာအုပ္မွကဗ်ာမ်ား။
ႏြယ္ေဝး၊ ပုညေခတ္(မႏၱေလး)၊
ထက္ျ မတ္(မတၱရာ)၊ ေစာမင္းႏွစ္၊
ေစာတင့္ ညိဳ၊ PK(ေက်ာင္းေစာင့္ႀကီး)
-The Sun Rays -Vol 1. No 163. 2 Sep 2017
Comments
Post a Comment