ျပတင္းတံခါးအဖြင့္ ဇာခန္းဆီးအလြင့္( ၂၂ )
ေခတ္ထဲမွ အြန္လုိင္းအခ်စ္ကာရန္မ်ား
ကိုႏိုင္း
ဒီေန႔ေခတ္ဟာ ပုံႏွိပ္မီဒီယာနဲ႔ အြန္လိုင္းမီဒီယာဆိုျပီး မီဒီယာ ႏွစ္မ်ိဳးေပၚေပါက္လာတဲ့ ေခတ္ပါ။
တျခားနိုင္ငံေတြကုိထားလိုက္ပါေတာ့။ က်ေနာ္တို႔နိုင္ငံကုိၾကည့္ရင္
ပုံႏွိပ္မီဒီယာထက္ အြန္လိုင္းမီဒီယာ က ပုိျပီးက်ယ္ျပန္႔ေနပါတယ္။
ေခတ္ေပၚကဗ်ာေတြမွာလည္း ပုံႏွိပ္မဂၢဇင္း၊ ဂ်ာနယ္ပါကဗ်ာေတြနဲ႔အြန္လိုင္း၊
ေဖ့ဘုတ္ေပၚတင္ တဲ့ ကဗ်ာေတြႏွစ္မ်ိဳးႏွစ္စား ကြဲျပားေနပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ကဗ်ာေရးသူေတြကပုံႏွိပ္ မဂၢဇင္း၊ ဂ်ာနယ္ေတြမွာေဖာ္ျပခံရတဲ့ ကဗ်ာေတြကုိ ပုိအေလးထားၾကသလို၊ တခ်ဳိ႕ကဗ်ာေရး သူေတြက ေဖ့ဘုတ္ေပၚမွာတင္ေရးတဲ့ ကဗ်ာေတြကုိ ပုိအေလး ထားတာ ေတြ႔ရပါတယ္။
ဒီ ပုံႏွိပ္ကဗ်ာေတြနဲ႔ ေဖ့ဘုတ္ကဗ်ာေတြ ကြာတာက ပုံႏွိပ္မဂၢဇင္း၊
ဂ်ာနယ္ေတြမွာ ကဗ်ာေဖာ္ျပနိုင္ ဖို႔ အရင္ဦးဆံုး မဂၢဇင္း၊ ဂ်ာနယ္ေတြရွိရာကုိပုိ႔ရပါတယ္။ ပုိ႔ျပီးတဲ့ကဗ်ာေတြက အယ္ဒီတာလက္ထဲေရာက္ ဖို႔၊ အယ္ဒီတာႀကိဳက္ျပီးေရြးတာကုိ ေစာင့္ရပါတယ္။ ေနာက္ဆုံး မဂၢဇင္း၊ ဂ်ာနယ္ေတြကေဖာ္ျပမယ့္အခ်ိန္ကုိ ေစာင့္ေမ်ွာ္ေနရပါတယ္။ ကဗ်ာေရးသူေတြအမ်ား အျပားေပၚလာတဲ့ေခတ္မွာ ပုံႏွိပ္ကဗ်ာတပုဒ္ပါဖို႔ အတြက္ကလည္း ခက္ခဲပါတယ္။ မဂၢဇင္းေတြ၊ ဂ်ာနယ္အယ္ဒီတာေတြက နာမယ္ႀကီးကဗ်ာဆရာေတြဆီက ကဗ်ာေတြ ေတာင္း ထည့္ေနၾကပါတယ္။ ေနာက္တခုက
နီးစပ္ရာကဗ်ာေတြကုိ ထည့္ေပးေနၾကပါ တယ္။ အခုအခ်ိန္မွာ ဘာျပႆနာရွိလဲဆိုရင္
ကဗ်ာေတြေရးေနၾကတဲ့ ကဗ်ာမ်ိဳးဆက္သစ္ေတြအတြက္ ေနရာမရနိုင္ေတာ့ဘူးဆိုတာပါပဲ။
နာမယ္ရွိျပီးသူေတြသာ ေနရာရေနသလိုျဖစ္ ေနပါတယ္။
အရင္ကနာမယ္ႀကီးမဂၢဇင္းေတြျဖစ္တဲ့ ရႈမဝနဲ႔မိုးေဝမဂၢဇင္းေတြမွာ ကဗ်ာတပုဒ္ေရြးခ်ယ္ခံရဖို႔ အင္မတန္မွခက္ခဲ့သလုိ၊ အဲဒီမဂၢဇင္း ေတြမွာကဗ်ာေဖာ္ျပခံရရင္ စာေပနယ္ကကဗ်ာဆရာ တေယာက္ အျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳခဲ႔ၾကပါတယ္။ စာေပနယ္ကလည္း အဲဒီ မဂၢဇင္းေတြကုိ တန္ဖိုးထားခဲ႔ရပါတယ္။ အဲဒီမဂၢဇင္းေတြကလည္း ေရာက္လာတဲ့ကဗ်ာေတြကုိ ေသေသခ်ာခ်ာဖတ္ၿပီး ေကာင္းမွေရြး ခ်ယ္ပါတယ္။ ကဗ်ာမ်ိိဳးဆက္သစ္ေတြအဆက္မျပတ္ ေပၚေပါက္ လာပါတယ္။ အဲဒီမဂၢဇင္းေတြမွာလည္း ကဗ်ာကုိနားလည္တတ္ ကြ်မ္းသူေတြက ေရြးခ်ယ္ၾကပါတယ္။
အခုမဂၢဇင္းေတြ၊ ဂ်ာနယ္ေတြမွာလုပ္ကုိင္ေနၾကတဲ့ အယ္ဒီတာ ေတြကလည္း စာေပ၊ ကဗ်ာကုိ နားမလည္တဲ့သူမ်ားေနပါတယ္။ နာမယ္ႀကီးကဗ်ာဆရာတေယာက္ေရးေပးတဲ့ကဗ်ာဆိုရင္ ေခါင္း စဥ္ေအာက္မွာ ႏွစ္ေၾကာင္းေလာက္ေရးေပးလိုက္ရင္လည္း ေခတ္ေပၚကဗ်ာဆိုျပီး မဂၢဇင္း၊ ဂ်ာနယ္ထဲမွာ ေဖာ္ျပေနၾကပါ တယ္။
နာမယ္ႀကီးကဗ်ာဆရာရဲ႕ကဗ်ာပါရင္ ၿပီးေရာဆိုသလို တာဝန္မဲ႔လုပ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ အဲဒီလိုျဖစ္ေနေတာ့စာေပ၊ ကဗ်ာမ်ိဳးဆက္ေတြအတြက္ ေနရာမရျဖစ္သြားရပါတယ္။ မ်ဳိးဆက္သစ္ကဗ်ာေရးသူေတြအေနနဲ႔ကလည္း အြန္လိုင္းမီဒီယာေတြ၊ ေဖ့ဘုတ္ေတြေပၚမွာပဲ ေရးေနၾကရပါေတာ့တယ္။
အခုကြ်န္ေတာ္ခံစားသုံးသပ္ခ်င္တဲ႔ကဗ်ာေတြဟာ အြန္လိုင္း၊ ေဖ့ဘုတ္ေပၚကေခတ္ေပၚ အခ်စ္ကဗ်ာေတြ ကုိ စျပီးခံစားၾကည့္ခ်င္ပါတယ္။ ေနာက္ပုိင္းမွ ေခတ္ေပၚကဗ်ာေတြထဲက က်ေနာ္ခံစားမိတဲ့ ကဗ်ာေတြကုိ ဆက္ပါ့မယ္။ ေခတ္ေပၚကဗ်ာေတြထဲမွာလည္း မဂၢဇင္း၊ဂ်ာနယ္ေတြမွာပါေနတဲ့ ကဗ်ာဆရာေတြေရာ၊ မဂၢဇင္း၊ ဂ်ာနယ္ေတြမွာမပါေသးတဲ့ ကဗ်ာေရး သူေတြ ေဖ့ဘုတ္ေပၚမွာေရးေနၾကတဲ့အထဲက ေခတ္ေပၚ ကဗ်ာေတြျဖစ္ပါတယ္။
အရင္ဆုံးခံစားမိတဲ့ေခတ္ေပၚအခ်စ္ကဗ်ာကေတာ့ အခုတေလာေဖ့ဘုတ္ေပၚမွာေခတ္ေပၚ အခ်စ္ကာရန္ ေတြ တပြင့္ျပီးပြင့္ျပေနတဲ့ ကဗ်ာဆရာ သ်ွီသူေအာင္ ရဲ႕ ဖုံးဖိထားတဲ့ အလြမ္း ကဗ်ာေလးတပုဒ္နဲ႔ ခံစားမႈ ျပတင္းတံခါးကုိ စဖြင့္လိုက္ပါတယ္။
အေမွာင္ေတြ ထပြက္သလိုလို
ထင္ရတာပဲ
ရင္ထဲျမဳပ္ထားတဲ့ အိပ္မက္ကုိတူးေဖာ္မိ
စိတ္ကူးနဲ႔ထိရင္ေတာင္
ပုိးပုိးေပါက္ေပါက္က်မယ့္ မ်က္ရည္
ဖြဖြေလးသုတ္ရင္း
အလင္းနဲ႔ေထြးေပြ႔မိတဲ့ ညေတြ။
ဒီကဗ်ာေလးကုိဖတ္မိေတာ့ ကဗ်ာဆရာကုိယ္တိုင္လြမ္းေနတာကုိ လွမ္းျမင္လိုက္ရပါတယ္။ ေခတ္ေပၚကဗ်ာမွာသုံးသြားတဲ့စကားလုံးေတြကုိလည္း ဖြဖြေလးသုတ္ၾကည့္လိုက္မိပါတယ္။ အလြမ္းေတြ ကုိဖုံးဖိထားလို႔မရနိုင္ပဲ အေတြးေတြပါထြက္က်လာခဲ့ပါတယ္။ အေမွာင္လုိမ်ဳိး ေလာကအတြက္ မေကာင္းမႈေတြကုိေၾကကြဲေနရတာေတြကုိ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒီေၾကကြဲမႈေတြကုိ ေကာင္းမႈဆိုတဲ့ အလင္းေရာင္နဲ႔ေထြးေပြ႔ထားခ်င္စိတ္ကုိလည္း ေတြ႔ရပါတယ္။
ေခတ္ေပၚအခ်စ္ကဗ်ာေတြထဲမွာလည္း ေလာကအေတြးေတြပါပါတယ္။ ကဗ်ာဆိုတာမ်ဳိးက လည္း ေရးသူကဖြင့္ဆိုျပဖို႔ခက္ေပမယ့္၊ ကဗ်ာကုိဖတ္သူအေနနဲ႔ ေတြးမိသလို ခံစားနိုင္ ခြင့္ပါတယ္။ ေခတ္ေပၚကဗ်ာမွာ လြတ္လပ္တဲ့ကာရန္နဲ႔ေရးဖြဲ႔သလိုကဗ်ာတပုဒ္ကေပးတဲ့အေတြးက လြတ္လပ္ပါ တယ္။ ေလဟာနယ္တခုထဲမွာ စီးေမ်ာသလို အစအဆုံးမရွိ
က်ယ္ျပန္႔ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ေခတ္ေပၚ ကဗ်ာရဲ႕အလွဆိုတာကုိ ေတြ႔ရွိနိုင္ပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ ေခတ္ေပၚကဗ်ာေတြဟာ အေတြးေတြ ပါေနပါတယ္။ ဒီအေတြးေတြကလည္း
အေျဖမရွိတဲ့ ပုစ ၦာတပုဒ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါကုိ ေခတ္ေပၚအခ်စ္
ကဗ်ာတပုဒ္အျဖစ္ ကဗ်ာဆရာမ အက္ဆစ္ခ်ိဳ က ခဏေလးမ်ားကဗ်ာနဲ႔ ကာရန္ေတြ သီလိုက္ပါတယ္။
တိက်ေသခ်ာတဲ့ အစျပဳျခင္းက
ဧျပီေႏြရဲ႕ ပထမပါတ္မွာဆုံတယ္
သူ႔ေျခသံေတြ နားစုိက္ေထာင္ရင္း
ကုိယ့္ဘဝဟာ ခဏေလးသာယာဖူး။
အတူႀကိဳက္တဲ့ ေရာ႔ခ္ သီခ်င္းေတြ
သန္းေခါင္ယံေက်ာ္ထိ ဆိုညည္းရင္း
စိတ္ကူးေကာ္ဖီထဲ ႏွလုံးသားပဲ႔ပါသြားတယ္
ခဏေလးဟာ တညတာျပီးျပည့္စုံလို႔
တစ္ဘဝစာလုံေလာက္သြားခဲ႔တယ္။
ခိုင္လုံတဲ႔အေၾကာင္းျပခ်က္မရွိပဲ
သူစိတ္ပ်က္ေအာင္ကုိယ္မွားခဲ့တာလား
အေျဖမရွိတဲ႔ ပုစ ၦာတစ္ပုဒ္တြက္ခ်က္ရင္း
ကုိယ့္ညေတြဟာ ခုထိသတ္ပုံမွားေနဆဲ။
သူ႔ဥေပကၡာတရားလက္ေဆာင္ရခဲ့လို႔
ညဘက္ေတြဟာ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေတြကင္းမဲ့
ဆိုးဝါးတဲ့တဖက္သတ္ဆန္မႈေတြနဲ႔ေပြ႔ဖက္
ျငိမ္သက္ရင္း ခဏေလးအခ်ိန္ေတြ လြမ္းတယ္။
ေလာကမွာလည္း တခါတရံမထင္မွတ္ပဲခဏတာအခ်ိန္ေလးကုိ တဘဝစာလို႔ထင္ခဲ႔ၾကပါတယ္။ သူကပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ကုိယ္ကပဲျဖစ္ျဖစ္ အမွားတခုကုိမရည္ရြယ္ပဲ မွားသြားနိုင္ပါတယ္။ တခါတရံမွာေတာ့ မထင္မွတ္တဲ့အမွားကေန မထင္မွတ္နိုင္ေလာက္ ေအာင္ အထင္လြဲသြားတတ္ပါတယ္။ ကုိယ့္အမွားကုိ ကုိယ္သိေနတာက ဘာမွမျဖစ္ေလာက္ ဘူးထင္ေပမယ့္၊ သူ႔ဘက္က၊ သူ႔စိတ္ထဲကုိစြဲျမဲသြားတတ္ပါ တယ္။ ဒီအမွားကုိ ကုိယ့္ဖက္က အေၾကာင္းျပလို႔မရေပမယ့္၊ သူ႔ဖက္ကစိတ္ထိခိုက္သြားေလာက္ေအာင္ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ တေယာက္နဲ႔တေယာက္နားလည္မႈေတြ လြဲေခ်ာ္ေနတာပါ။ ဒီနားလည္မႈလြဲေခ်ာ္ေန တာကုိ မေျဖရွင္းျပပဲေနလိုက္မယ္ဆိုရင္ အေျဖမရွိတဲ့ပုစ ၦာတပုဒ္ကုိတြက္ခ်က္ေနရင္း တသက္တာ လြမ္းစိတ္နဲ႔ ကုန္ဆုံးသြားရပါလိမ့္မယ္။
ဒီေခတ္ေပၚကဗ်ာထဲမွာလည္း ေလာကအတြက္အေတြးေတြ ပါေနပါတယ္။ အခ်စ္ပဲျဖစ္ျဖစ္ အရွိ တရားနဲ႔ယဥ္ေတြးနိုင္မယ္ဆိုရင္ ေတြးစရာေတြပါပါလိမ့္မယ္။ ဒီလိုအျဖစ္ အပ်က္ေတြဟာ ေလာကထဲမွာ ရွိေနပါတယ္။ ဒီလိုလမ္းခြဲခဲ့လို႔ ခံစားေနရတဲ့ခံစားခ်က္ေတြ ကုိလည္း ကဗ်ာဆရာမ လင္းမယ္ေသာ့က ေႂကြက်သြားတဲ႔တိမ္တအုပ္မွာ ကဗ်ာနဲ႔ေရးဖြဲ႔လိုက္ပါတယ္။
မျဖစ္နိုင္ေတာ့ဘူးလို႔ ေျပာေျပာျပီး
တိတ္တခိုးရႈိက္လိုက္ရတဲ႔ ရိႈက္သံေလးအဆုံး
တိမ္ေတြကမ်က္ရည္မိုးအျဖစ္ေျပာင္းလဲတတ္ေတာ့
မင္းေၾကာင့္ပါလို႔မေျပာရက္ခဲ႔ဘူး။
ပန္းပြင့္ေလးေတြသိတယ္
ေကာင္းကင္ျပာကုိတိုင္တည္ထားတယ္
ဘဝမွာႏွစ္ခါျပန္မရနိုင္တဲ႔ခ်စ္ျခင္းတခုကုိ
နာက်င္ေပမယ့္ လႊတ္မခ်နိုင္ခဲ႔ဘူး။
မင္းစိတ္နဲ႔စတင္ခဲ႔ရတဲ႔မနက္ခင္းတိုင္း
မင္းစိတ္နဲ႔မိုးစုန္းစုန္းခ်ဳပ္ပစ္လိုက္ဖို႔
ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြကတရားမဝင္ေတာ့တဲ့
စာခ်ဳပ္တခုကုိ။
ဘာေၾကာင့္လဲ
သိပ္ခ်စ္ပါတယ္လို႔ ေျပာေျပာျပီး
ခြဲခြာသြားတတ္တာ
ေလာကဓံတရားပဲဆိုဆို
ကုိယ္ကေတာ့ မေက်နပ္နိုင္ဘူး။
အခ်စ္ေတြကလည္း အျမဲမတည္ျမဲတတ္တာေလာကရဲ႕သဘာဝတရားတခုလို႔ေျပာရမွာပါပဲ။ အခ်စ္မွာသတိရျခင္းေတြ၊ လြမ္းဆြတ္ျခင္းေတြက အျမဲကပ္ပါတတ္ေနပါတယ္။
ဘဝမွာအခ်စ္စိတ္ေတြကအႀကိမ္ႀကိမ္ေပၚလာတတ္ပါတယ္။ တဘဝမွာတခါပဲခ်စ္ျပီး မေပါင္းဆုံရတဲ့အခါ တဘဝလုံးတသက္သက္လြမ္းေနရတဲ့အခ်မ်ဳိးကေတာ့ အလြန္အင္မတန္မွ ရွားပါးပါလိမ့္မယ္။ ဒါကုိကဗ်ာဆရာမ လင္းမယ္ေသာ ့ကဘဝမွာႏွ စ္ခါျပန္မရနိုင္တဲ့ ခ်စ္ျခင္းတခုလို႔ လွပစြာ တင္စားဖြဲ႔ျပ ထားပါတယ္။
ဘဝမွာအခ်စ္စိတ္ေတြခဏခဏ ေပၚလာ တတ္ေပမယ့္၊ လူတေယာက္အတြက္ တဘဝမွာအခ်စ္တခုကုိ ေတာ့ တန္ဖိုးထားေလးနက္တတ္ပါတယ္။ ဒီလိုတန္ဖိုးထားခဲ႔တဲ့အခ်စ္ကုိ တရားဝင္စာခ်ဳပ္ေတြကလည္း တရားမဝင္ျဖစ္ သြားပါတယ္။ ဒါဆိုရင္ တရားဝင္လက္မွတ္ထိုးထားတဲ့ စာခ်ဳပ္ေတြကေရာ၊ လူတေယာက္ ကုိ ခ်ဳပ္ကုိင္ထားနိုင္ပါ့မလား။ တရားဝင္စာခ်ဳပ္အရ လူသားတေယာက္ကုိတေယာက္က ပုိင္ဆိုင္တယ္ ထင္ခဲ့ရေပမယ့္ တကယ့္ဘဝကုိမပုိင္ပါဘူး။ ျငင္းဆန္လို႔မရနိုင္တာက ရုပ္ဝတၳဳတခုပါ၊ လူမွာအဓိကက်တဲ့ စိတ္ကုိ တရားဝင္စာခ်ဳပ္နဲ႔ခ်ဳပ္ခ်ယ္ထားလို႔မရပါဘူး။
တေယာက္နဲ႔တေယာက္ခ်စ္ၾကတယ္၊ ပုိင္ဆိုင္ၾကတယ္ဆိုတာကုိျပန္ေတြးၾကည့္လိုက္ရင္ ရုပ္တခုထဲကုိ
ပုိင္ဆိုင္တာလို႔ေျပာနိုင္ပါတယ္။
အခ်စ္ဆိုတ့ဲေနရာမွာအဓိကက်တာက စိတ္ပါပဲ။ ကုိယ္ခ်စ္ရတဲ့ခ်စ္သူက
ခြဲခြာသြားတဲ့အခါ အဲဒီခြဲခြာသြားသူအတြက္ ဆုံးရံႈးလိုက္ရျပီဆိုတဲ့ စိတ္က ေျဖမဆည္နိုင္ေအာင္ပါပဲ။ ဒီကဗ်ာမွာ “မင္းစိတ္နဲ႔ပဲ မိုးစုန္းစုန္းခ်ဳပ္ပစ္လိုက္ဖို႔” ဆိုတဲ့ စကားလုံးက အရမ္းလွပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ အခ်စ္တခုမွာ စိတ္ေျပာင္းလဲသြားရင္ အရာရာ ျပီးဆုံးသြားပါေတာ့တယ္။ ဒါကုိ ေဆာင္းခါးခါး(လမ္းသစ္) က ကြ်န္မရဲ႕ည ကဗ်ာထဲမွာ ေရးဖြဲ႔ ထားပါတယ္။
အဲဒီ့ညဟာ
ဂေယာင္ေျခာက္ျခား ေအးစက္စက္နဲ႔
မျမင္ရတဲ့ၾကယ္ေတြကုိခူးယူ၊ စိတ္ကူးနဲ႔
ညကုိအေမွာင္ခ်လိုက္တယ္
အာရံုထဲကုိေလျပင္းတခ်က္ေမႊ႔သြားသလို
ရမၼက္ေတြ ကြ်န္မ မာနတရားအေပၚ
အနမ္းျမစ္က ခပ္ျပင္းျပင္းစီးဆင္းသြားတယ္
အစဥ္လိုက္မက်တဲ့ နာမ္ ခႏၶာရုပ္ကုိျပိဳလဲသြားေစခဲ႔တယ္
ဒါမဟုတ္ဘူး၊ ဒီလိုမျဖစ္ရဘူး၊ အသိမဲ့ျခင္းခလုပ္ကုိတခ်က္ႏွိပ္လိုက္
ကြ်န္မရဲ႕ည လင္းျပက္သြားတယ္
ဒါ ျပီးဆုံးသြားျပီ
ႏြမ္းလ်အိမ္အျပန္မွာ မိုးလင္းလုလု။
စိတ္ကူးယဥ္အခ်စ္ေတြဟာ တကယ့္ေလာကမွာ မတည္ျမဲနိုင္ဘူးဆိုေပမယ့္ အခ်စ္မွာ ရုပ္ေရာနာမ္ေရာ ပါဝင္သက္ဆိုင္ေနမွ အခ်စ္ကျပည့္စုံပါတယ္။ အေရးႀကီးတာက အခ်စ္စိတ္ပါပဲ။ ခ်စ္သူႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာအခ်စ္စိတ္တည္ျမဲေနရင္ ခြဲခြာျခင္းဆိုတာ မရွိနိုင္ပါဘူး။ ရုပ္ခ်င္းကြဲကြာေနေကာင္းေနရေပမယ့္ တကယ္ေတာ့ ခြဲခြာေနရတယ္လို႔ေျပာလို႔ မျဖစ္နိုင္ပါဘူး။ စိတ္ခ်င္းက အျမဲဆက္သြယ္ေနပါလိမ့္မယ္။ဒါကုိေခတ္ေပၚအခ်စ္ကဗ်ာေတြမွာ ေတြ႔နိုင္ပါတယ္။ ဒီလိုပါပဲ။ ေလာကမွာအရာရာတိုင္းအတြက္ အေရးႀကီးတာကစိတ္ပါပဲ။ ရုပ္ေၾကာင့္စိတ္ေျပာင္းလဲတာေတြလည္း အမ်ားႀကီးပါပဲ။ လွလို႔ခ်စ္တယ္။ ပုိျပီးလွသူကုိေတြ႔သြားတဲ႔အခါ အရင္လွတယ္လို႔ထင္ထားသူထက္ ပုိခ်စ္ သြားတယ္ဆိုတာေတြ က ရုပ္ေၾကာင့္စိတ္ေျပာင္းလဲျခင္းေတြပါ။ ဒါေတြကမခိုင္မာမတည္ျမဲနိုင္ပါဘူး။ ခ်စ္လို႔လွတယ္၊ အခ်စ္စိတ္နဲ႔ၾကည့္ရင္ ဘယ္အခ်ိန္ၾကည့္ၾကည့္လွေနမွာပါပဲ။ ငယ္ရြယ္တဲ့အခ်ိန္မွာလည္း လွေနသလို အုိသြားတဲ့အခ်ိန္မွာလည္း လွေနပါတယ္။ ဒါဟာ စိတ္ေၾကာင့္ရုပ္ေျပာင္းလဲျခင္းကုိျပတာပါ။
ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ေခတ္ေပၚအခ်စ္ကဗ်ာေတြထဲမွာလည္း အခ်စ္ေတြ၊ ဘဝေတြ၊ အေတြးေတြ
ပါဝင္ ေနပါတယ္။ အခ်စ္ကုိ ေလာကႀကီးနဲ႔တင္စားသင့္ပါတယ္။ ဒီလိုတင္စား ေရးဖြဲ႔လိုက္မႈကုိ ထင္ျငိမ္း (မအူပင္) ရဲ႕ ေခါင္းစဥ္မေပးထားတဲ့ကဗ်ာစကားလုံးေတြမွာ ေတြ႔လိုက္ရပါတယ္။
ဝန္းက်င္တခုလုံး ထုံထိုင္းေအးစက္
လိပ္ျပာေတာင္ပံတဖ်တ္ဖ်တ္ခတ္သလို
သူမမ်က္ေတာင္ကေလးပုတ္ခတ္လိုက္တာကုိက
ကမ ၻာဦးမွာ
ဘယ္သူမွဖတ္ခြင့္မရခဲ့တဲ့ကဗ်ာ။
ဒီေလာက္ဆို ေခတ္ေပၚအခ်စ္ကဗ်ာေတြကုိလည္း တန္ဖိုးထားနိုင္လာမွာပါ။ ေခတ္ေပၚအခ်စ္ ကဗ်ာေတြ မွာလည္း လွပတဲ့အေရးအဖြဲ႔ေတြပါေနသလိုေလးနက္တဲ့ အေတြးေတြလည္း ပါေနတဲ့အေၾကာင္းကုိေျပာ ရင္း ဒီအပတ္ဒီမ်ွပါပဲ။
ကုိႏိုင္း
ခံစားသုံးသပ္မိတဲ့ကဗ်ာမ်ား။
သ်ွီသူေအာင္(ဖုံးဖိထားတဲ႔အလြမ္း)။ အက္စစ္ခ်ဳိခဏေလးမ်ား)။ လင္းမယ္ေသာ့(ေၾကြက်သြားတဲ့တိမ္တအုပ္မွာ)။ ေဆာင္းခါးခါး-လမ္းသစ္(ကြ်န္မရဲ႕ည)
ထင္ျငိမ္း(မအူပင္) တို႔ရဲ႕သက္ဆိုင္ရာေဖ့ဘုတ္မ်ား။
The Sun RaysVol 1.No 158. 29 July 2017
Comments
Post a Comment