ထြန္းဝင္းၿငိမ္း ျပဳစုသည္ ● သခင္ဗဟိန္း(၁၉၁၇-၂ဝ၁၇) အထၳဳပၸတိၱ

သခင္ဗဟိန္း(၁၉၁၇-၂၀၁၇)အတၳဳပၸတိၱ
ထြန္းဝင္းၿငိမ္း ျပဳစုသည္။
သစ္ခက္သံလြင္၊ ဇြန္ ၂၄၊ ၂၀၁၇

သခင္ဗဟိန္းကို ၁၉၁၇ ခုႏွစ္ ဇြန္လ ၂၇ ရက္ ဗုဒၶဟူးေန႔တြင္ စစ္ကိုင္းခ႐ိုင္ အင္းဝၿမိဳ႕႔ ကိုင္းတန္းရပ္၌ အဘ ပြဲစားႀကီး ဦးမွင္၊ အမိေဒၚေဒၚဦးတို႔မွ ဖြားျမင္ခဲ့သည္။ အင္းဝၿမိဳ႕ မူလတန္းေက်ာင္းမွ ေလးတန္းေအာင္ျမင္ ခဲ့ၿပီး ၁၉၃၅ ခုႏွစ္ တြင္ မႏၲေလးၿမိဳ႕ အမ်ဳိးသားအထက္တန္းေက်ာင္းမွ တကၠသိုလ္ဝင္တန္းကို အဂၤလိပ္၊ ျမန္မာစာ၊ ရာဇဝင္ ဘာသာရပ္မ်ားတြင္ ဂုဏ္္ထူးျဖင့္ ေအာင္ျမင္ခဲ့သည္။

အထက္တန္းေက်ာင္းသားဘဝမွစ၍ ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမ်ားတြင္ ေရွ႕တန္းက ပါဝင္ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ၁၉၃၅-၃၇ တြင္ မႏၲေလးဥပစာေကာလိပ္၌ ပညာဆက္သင္ခဲ့သည္။ ၁၉၃၆-၃၇တြင္ အိုင္ေအအထက္တန္း ကို ဗမာတႏိုင္ငံလံုးပထမရၿပီး ပါဠိဘာသာ ဂုဏ္ထူးျဖင့္ေအာင္ကာ၊ ၁၉၃၅-၃၆ ခုႏွစ္၊ မႏၲေလးဥပစာ ေကာ လိပ္ေက်ာင္းသားသမဂၢေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ ၁၉၃၆ ေက်ာင္းသားသပိတ္ကို ဦးေဆာင္ခဲ့သည္။ ၁၉၃၇ ခုႏွစ္ ေမလ တြင္ ပ႑စ္ ဂ်၀ါဟာလာေနရူး မႏၲေလးသိို႔လာေရာက္သည့္ အခမ္းအနားတြင္ ဧည့္ခံေကာ္မတီ ၏ သဘာပတိအျဖစ္ တင္ေျမွာက္ခံရသည္။

၁၉၃၇ ခုႏွစ္ ဇြန္လတြင္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္သုိ႔ ေရာက္ရွိခဲ့သည္။ ဘီေအတက္ေနစဥ္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားသမဂၢ ဥကၠ႒အျဖစ္ ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ျခင္းခံရသည္။ ၁၉၃၈ ခုဧၿပီလတြင္ပုသိမ္ၿမိဳ႕၌ က်င္းပေသာ ဗမာနိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာေက်ာင္းသားမ်ားကြန္ဖရင့္ တက္ေရာက္ခဲ့သည္။ ဗကသမွထုတ္ေဝသည့္ မ်ဳိးၫြန္႔မဂၢဇင္းအယ္ဒီတာအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။
ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၃ဝဝ ျပည့္ အေရးေတာ္ပုံႀကီးတြင္ ေရနံေျမအလုပ္သမား သပိတ္တပ္ႀကီးသည္ မေကြး ၿမိဳ႕တြင္ ပိတ္မိေနစဥ္ရန္ကုန္သုိ႔ ခ်ီတက္အေရးဆိုႏိုင္ေရးအတြက္ ကိုဗဟိန္းေခါင္းေဆာင္သည့္ ေက်ာင္း သားမ်ားက ဝင္ေရာက္ကူညီခဲ့သည္။သပိတ္တပ္သားမ်ားကိုတရားေဟာေနစဥ္ “ျမင္းခြာတခ်က္ေပါက္ရင္ မီးဟုန္းဟုန္း ေတာက္ေစရမယ္” ဟု ရဲရဲေတာက္စကားေျပာၾကားခဲ့သည္။ ေျပာခဲ့သည့္အတိုင္း ၁၃ဝဝ ျပည့္ အေရးေတာ္ပံု ႀကီး ေပၚေပါက္လာၿပီးသပိတ္မီးသည္ တႏိုင္ငံလံုးကူးစက္ကာမီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ သြားသည္အထိ ပ်ံ႕သြားခဲ့သည္။ သုိ႔အတြက္ ကိုဗဟိန္းႏွင့္ ကုိဗေဆြတုိ႔ကို မေကြးၿမိဳ႕တြင္ ဖမ္းဆီးကာ နယ္ ခ်ဲ႕အစုိးရက ေထာင္ ၃ လ ခ်ခဲ့သည္။

၁၉၃၉ခုႏွစ္ ႏွစ္ဆန္းအင္းစိန္ေထာင္၌ေနရစဥ္ ဓနရွင္ေလာက၊ ေက်ာင္းသားအေရးေတာ္ပံု၊ ကမၻာစစ္ႏွင့္ ဗမာ့ေနာင္ေရးစသည့္ စာအုပ္ ၃ အုပ္ ေရးသားခဲ့သည္။ ႏိုင္ငံေရးစာေပသာမက ရသစာေပ၊ ဝတၳဳ၊ ေဆာင္း ပါးမ်ားကို ဒဂုန္မဂၢဇင္း၊ နဂါးနီဂ်ာနယ္ႏွင့္ လက္ေရြးစင္မဂၢဇင္းတို႔တြင္ ေရးသားခဲ့သည္။ 


သခင္ဗဟိန္း ရာျပည့္အခမ္းအနား(ရန္ကုန္)က ထုတ္ေ၀ျဖန္႔ခ်ိမယ့္ သခင္ဗဟိန္းအတၳဳပၸတၱိ ပါဝင္တဲ့ Pamphlet ျဖစ္ပါတယ္။

စာေရးေကာင္းသူအႏုပညာအားေကာင္းသူအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳၾကသည္။ ၁၉၄ဝ ထုတ္ ဒဂုန္တာရာ၏ ေမဝတၳဳမွကိုဗဟိန္း၏အမွာသည္ ျမန္မာစာေပေလာကတြင္ ထင္ရွားသည္။

၁၃ဝဝ ျပည့္အေရးေတာ္ပံုႀကီး ၿပီးဆံုးေသာအခါ ၁၉၃၉ ေမလ ၄ ရက္ေန႔တြင္က်င္းပခဲ့သည့္ ဗမာႏုိင္ငံလံုး ဆိုင္ရာေက်ာင္းသားသမဂၢညီလာခံႀကီးက ကိုဗဟိန္းကိုတကသႏွင့္ ဗကသနွစ္ခုစလုံး၏ဥကၠ႒အျဖစ္ ေရြး ခ်ယ္တင္ ေျမႇာက္ခဲ့ၾကသည္။ ထုိနွစ္ထဲတြင္ ျပင္သစ္နိုင္ငံပဲရစ္ၿမိဳ႕ရွိ ကမာၻ႔ေက်ာင္းသားမ်ားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ ေတာင္းခံခ်က္အရ “ပညာေရးနွင့္ဗမာနိုင္ငံေက်ာင္းသားမ်ား” စာတမ္းရွည္တေစာင္ ေရးသားခဲ့သည္။

၁၉၃၉ ခု ၾသဂုတ္ ၁၅ တြင္ ေျမနီကုန္း၊ ေျမႏုလမ္း၊ အမွတ္ ၁၄ ရွိကိုဗဟိန္းအိမ္တြင္ သခင္ေအာင္ဆန္း၊ သခင္ ဗဟိန္း၊ သခင္လွေဖ(ဗုိလ္လက်ၤာ)၊ သခင္စိုး၊ သခင္ဗုိလ္၊ ရဲေဘာ္ဘတင္(ရဲေဘာ္ ဂုိရွယ္)၊ ေဒါက္ တာနတ္ (ရဲေဘာ္ထြန္းေမာင္) တို႔ႏွင့္အတူ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကို စတင္ဖြဲ႔စည္း ထူေထာင္ခဲ့သည္။
ထုိအခ်ိန္ ဗမာျပည္ရွိ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားၾကားတြင္လမ္းစဥ္ ၃ ခုကြဲျပားၾကသည္။ ပထမလမ္းစဥ္က ဗမာ ျပည္ လြတ္လပ္ေရးရဖို႔မည္သူႏွင့္မဆို ေပါင္းရမည္ဟုဆုိသည္။ ဒုတိယလမ္းစဥ္သမားမ်ားက လြတ္လပ္ ေရးရဖို႔ မည္သူ႔မွမယံုစားရ။ ဂ်ပန္ေရာ၊ အဂၤလိပ္ပါ စစ္မ်က္ႏွာႏွစ္ဘက္ ဖြင့္ရမည္ဟု ဆိုသည္။ 

တတိယအုပ္စုကမူ ဆိုဗီယက္ျပည္ေထာင္စုကိုဂ်ာမန္ဖက္ဆစ္မ်ားဝင္ေရာက္တိုက္ခိုက္သည့္အခ်ိန္မွစ၍ ကမၻာစစ္၏လကၡဏာ ေျပာင္းသြားၿပီး အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႕သမားကို ဖက္ဆစ္တိုက္ဖ်က္ေရးအတြက္ မဟာမိတ္ အျဖစ္ထားႏိုင္သည္ဟုယူဆၾကသည္။ ထိုအစုတြင္ သခင္စိုး၊ သခင္သန္းထြန္း၊ သခင္ဗိုလ္၊ သခင္ေက်ာ္ စိန္ႏွင့္ သခင္တင္ေမာင္ႀကီးတို႔ ပါဝင္သည္။ ကိုဗဟိန္းသည္ ဒုတိယလမ္းစဥ္သမားျဖစ္ေသာ္လည္း ေနာင္ တြင္ တတိယလမ္းစဥ္ မွန္ကန္သည္ကုိလက္ခံကာေတာ္လွန္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ တက္ႂကြစြာလုိက္ပါ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။

ေျပာင္းလဲလာသည့္ကမာၻ႔ႏိုင္ငံေရး၊ ဗမာ့ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနတို႔ေၾကာင့္ ဘီေအအထက္တန္းစာေမးပြဲကို မေျဖဆိုေတာ့ဘဲ ဒို႔ဗမာအစည္းအ႐ံုးသို႔ ဝင္ေရာက္ကာသခင္ဘြဲ႔ခံယူခဲ့သည္။ ၁၉၄၀ ခုမတ္လတြင္ သခင္ ေအာင္ဆန္း၊ သခင္သန္းထြန္း၊ သခင္ဗဟိန္း၊ သခင္ခင္ေအာင္၊ သခင္တင္ေမာင္ (ပန္းတေနာ္)၊ သခင္ အုန္းျမင့္တုိ႔ ပါဝင္ေသာအဖြဲ႔သည္ အိႏၵိယႏုိင္ငံ ရမ္းဂါးညီလာခံသို႔ တက္ေရာက္ခဲ့သည္။ ေခါင္းေဆာင္ႀကီး မဟတၱမ ဂႏၵီအပါအဝင္ အိႏၵိယႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးခဲ့ၾကသည္။ ထုိႏွစ္ထဲတြင္ ဆရာအတတ္ သင္ ေက်ာင္းသူမခင္ႀကီးႏွင့္ လက္ထပ္ခဲ့သည္။

သခင္ဗဟိန္းသည္ ၁၉၄၁ မတ္လ ၁ဝ ရက္တြင္ ပဲခူးၿမိဳ႕၌က်င္းပေသာ ပၪၥမအႀကိမ္ေျမာက္ ႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ဒို႔ဗမာအစည္းအ႐ံုး ဒုတိယအစည္းအေဝးမွ ဗဟိုေျမေအာက္ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ႔ (Underground Unit)၏ ဝါဒျပန္႔ပြားေရးတာဝန္ခံအျဖစ္ တာဝန္ေပးခံရသည္။ ထိုတာဝန္အရအေရးေတာ္ပံု၊ ဗမာ့ေတာ္လွန္မႈ၊ မီးပြား စာေစာင္မ်ားကိုကြန္ျမဴနစ္ပါတီအမည္ျဖင့္ လွ်ိဳ႕ဝွက္ျဖန္႔ေဝခဲ့သည္။

၁၉၄၁ ခုႏွစ္ ေမလတြင္ ဦးခ်စ္ေမာင္ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္လုပ္သည့္ ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာတြင္ ဘာသာျပန္ အယ္ဒီတာအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ လွ်ိဳ႕ဝွက္တာဝန္မ်ားကုိထမ္းေဆာင္ေနစဥ္ ၁၉၄၁ ေအာက္တိုဘာလ တြင္ ၿဗိတိသွ်အစိုးရ၏ ဖမ္းဆီးျခင္းခံခဲ့ရသည္။ နယ္ခ်ဲ႕အစုိးရ၏ ရန္သူေတာ္ နံပါတ္ (၂) အျဖစ္ သတ္မွတ္ ျခင္းခံရသူျဖစ္သည္။

၁၉၄၁-၄၂ တြင္ ေမာ္လၿမိဳင္၊ သာယာဝတီ၊ မႏၲေလးေထာင္မ်ားတြင္ အက်ဥ္းခ်ခံခဲ့ရသည္။ 

မႏၲေလးေထာင္ပြင့္သြားသည့္အခ်ိန္မွ လြတ္ေျမာက္လာခဲ့သည္။ ေထာင္မွလြတ္လာၿပီးဖက္ဆစ္ဆန္႔က်င္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားကိုေဇာက္ခ်လုပ္ကိုင္ခဲ့သည္။ ဂ်ပန္ေခတ္ဗမာအစိုးရအဖြဲ႔ဝင္ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီး သခင္ႏု လက္ေအာက္တြင္ ဒုတိယအတြင္းဝန္အျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ဂ်ပန္ေခတ္၌ ဆရာႀကီး သခင္ကုိယ္ ေတာ္မႈိင္းတုိ႔ဦးေဆာင္သည့္ တခုတည္းေသာတရားဝင္ႏုိင္ငံေရးအဖြဲ႔အစည္းျဖစ္သည့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ဂြတၱလစ္ ရပ္ရွိ ဒို႔ဗမာ ဆင္းရဲသားအစည္းအ႐ံုးဌာနခ်ဳပ္သို႔ မၾကာခဏသြားေရာက္ေလ့ရိိွၿပီး ဖက္ဆစ္ဆန္႔က်င္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားကို လွ်ဳိ႕ဝွက္ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ 

ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးေဆာင္ရြက္ရန္ သခင္ဗဟိန္းသည္ ဇနီးသည္မခင္ႀကီး၊ သခင္ဗသိန္းတင္တို႔ႏွင့္အတူ ကြမ္းၿခံကုန္းၿမိဳ႕နယ္ အင္းဂလံုးရြာတြင္ သခင္စိုးပုိ႔ခ်ေသာ မာ့က္စ္ဝါဒသေဘာတရားသင္တန္းရက္ ၂ဝ ေက်ာ္ တက္ခဲ့ၾကသည္။ ရန္ကုန္ျပန္ေရာက္ၿပီး ၁၉၄၄ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လဆန္းတြင္ သခင္ဗဟိန္းတုိ႔ ဇနီး ေမာင္ႏွံသည္ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ ေတာင္ငူနယ္သုိ႔ ထြက္ခြာခဲ့ၾကသည္။

၁၉၄၄ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လပထမပတ္တြင္ ပဲခူးၿမိဳ႕ စံျပတပ္ရင္း၌ဖြဲ႔စည္းခဲ့ေသာ ဖက္ဆစ္တိုက္ဖ်က္ေရး၊ ျပည္ သူ႔ လြတ္လပ္ေရးအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (ဖတပလ)က ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ စစ္တိုင္း(၁၀)တုိင္း သတ္မွတ္ခဲ့သည္။ တုိင္းအလုိက္ေခါင္းေဆာင္မ်ားကိုေရြးခ်ယ္ရာတြင္ တိုင္း(၁)အတြက္ စစ္ေရး ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ သခင္ဗဟိန္းကို ေရြးခ်ယ္ခဲ့သည္။
သခင္ဗဟိန္းသည္ ေတာင္ငူနယ္တြင္ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ အေတြးအေခၚ၊ သေဘာတရားသင္ တန္းမ်ားကို မရပ္မနားပို႔ခ်ခဲ့သည္။ ပို႔ခ်ခဲ့ေသာဘာသာရပ္မ်ားမွာ လြပ္လပ္ေရးေၾကညာစာတမ္း ၁ ႏွင့္ ၂၊ ေတာ္လွန္ ၇န္ စိုင္းျပင္းၾကစို႔၊ ကရင္-ဗမာေသြးစည္းေရး ၊ေျပာက္က်ား စစ္၏ နည္းသစ္မ်ား၊ လွ်ဳိ႕ဝွက္ေရး ကို မည္သို႔ က်င့္သံုးမည္နည္း စသည့္စာတမ္းမ်ားျဖစ္ၾကသည္။

သခင္ဗဟိန္း၏ေအာင္ျမင္ေသာစည္းရုံးေရးတခုမွာ သူကိုယ္တုိင္ ျပဳစုေရးသားၿပီးသင္ၾကားပို႔ခ်ခဲ့သည့္ “ကရင္-ဗမာေသြးစည္းေရး” စာတမ္းျဖစ္သည္။ ထုိစာတမ္းေၾကာင့္ အေရွ႕႐ိုးမတြင္ ကရင္-ဗမာညီညြတ္ေရး သာမက လူမ်ဳိးစံုေသြးစည္းညီညြတ္ေရး အားေကာင္းခဲ့သည္။ 

သခင္ဗဟိန္းမွာ ႐ုပ္ရည္သြင္ျပင္အားျဖင့္ ခပ္ေခ်ာေခ်ာခပ္ႏုႏုျဖစ္သည္။ သူသည္ ေက်ာင္းသား၊ အလုပ္ သမား ေခါင္းေဆာင္တဦးျဖစ္ေသာ္လည္း ၾကမ္းတမ္းေသာလက္နက္ကုိင္တုိက္ပြဲကို ႏိုင္နင္းစြာဦးေဆာင္ႏိုင္ သည့္ စစ္ေရးေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ေၾကာင္း ေတာင္ငူခ႐ိုင္ေျပာက္က်ားတို္က္ပြဲမ်ားျဖင့္ သက္ေသျပခဲ့သည္။

အိႏိၵယႏိုင္ငံမွ သခင္သိန္းေဖ(သိန္းေဖျမင့္) ေလထီးျဖင့္ခ်ေပးေသာစာအုပ္မ်ားအနက္ “ျပင္သစ္ျပည္လြတ္ လပ္ေရးတိုက္ပြဲ”၊ လီနင္ ေရး “အစိုးရႏွင့္ ေတာ္လွန္ေရး”၊ “ဂ်ဴးရင္းအားေခ်ပခ်က္” “လုဒြစ္ျဖဴးဝါးဘက္” အစ ရွိေသာက်မ္းမ်ားကို ထန္းတပင္ၿမိ့ဳနယ္ သရက္တန္း၊ ဂြအိုင္ အေရွ႕ဘက္တြင္ရွိေသာ ယာတဲမ်ား၌ ဘာသာျပန္ ခဲ့သည္။ သူ႔ခံႏုိင္ရည္ရွိသည္ထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ အလုပ္လုပ္ခဲ့သည္။ သူ႔နံေဘးတြင္ သူ႔ခ်စ္ဇနီးမရွိ။ သူ၏အေဖာ္မွာ ကာဘိုင္ေသနတ္တလက္သာ ျဖစ္ခဲ့သည္။ 

ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ “အား” ျဖစ္ေစမည့္ ေတာ္လွန္ေရးသေဘာတရားမ်ားအနက္ ေဒသအေျခ အေနႏွင့္ကိုက္ညီသည့္ ေျပာက္က်ားစစ္၏နည္းသစ္မ်ားမွာ ပင္ကုိယ္ေရး ေျပာက္က်ားစစ္သေဘာတရား စာတမ္း ျဖစ္သည္။
သခင္ဗဟိန္းသည္ ေတာင္ငူခ႐ိုင္ေနရာအႏွံ႔အျပား၌ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးသေဘာတရားမ်ားကို မနားတမ္း လွည့္လည္ပို႔ခ်ခဲ့သည္။ ေျပာက္က်ားတပ္မ်ား၏ဗဟိုဌာနခ်ဳပ္ျဖစ္သည့္ ဆင္ပခ်ပ္ရြာအနီး ေတာင္ေျခတြင္ရွိေသာ စခန္း၌ေနထုိင္ကာ ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို ညြန္ၾကားခဲ့သည္။
 
၁၉၄၅ ခုနစ္ မတ္လ ၆ ရက္ေန႔ညတြင္ အထက္ဗမာျပည္ တိုင္းမွဴးတဦးျဖစ္သည့္ ဗိုလ္မွဴးဗထူးသည္ ျဖဴးၿမိ့ဳနယ္ ၾကဴအင္းရြာမွာ သခင္ဗဟိန္းႏွင့္ လွ်ဳိ႕ဝွက္ေတြ႔ဆံုကာ ေတာ္လွန္ေရးကိစၥမ်ားကို အေသးစိတ္ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကသည္။ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးတိုက္ပဲြမ်ားတြင္ ဖတပလအဖြဲ႔ႀကီး၏ ဦးေဆာင္မႈျဖင့္ သခင္ ဗဟိန္း၊ သခင္သန္းေဖတို႔ေခါင္းေဆာင္ေသာ ရဲေခါင္ေျပာက္က်ားမ်ားသည္ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္မ်ားကို အႀကီး အက်ယ္ ေခ်မႈန္းႏိုင္ခဲ့ သည္။ သမုိင္းတြင္ရစ္သည့္ ထြန္းေျပာင္ေသာေအာင္ပြဲမ်ား ရရွိခဲ့ၾကသည္။

ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးအၿပီးတြင္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီဗဟိုေကာ္မတီဝင္ အလုပ္သမားသမဂၢ ဥကၠ႒၊ ဖက္ဆစ္ တုိက္ ဖ်က္ေရး ျပည္သူ႔လြတ္လပ္ေရး အဖြဲ႔ခ်ဳပ္(ဖတပလ)ဗဟိုဦးစီးအဖြဲ႔ဝင္ႏွင့္ဗမာ ျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ၏ ျပည္သူ႔ အာဏာဂ်ာနယ္အယ္ဒီတာခ်ဳပ္အျဖစ္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။ ထုိသို႔ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေန စဥ္ ငွက္ဖ်ားေရာဂါႏွင့္ ဆင္းရဲပင္ပန္းမႈဒဏ္မ်ားေၾကာင့္ က်န္းမာေရးခ်ဳိ႕တဲ့လာေသာ္လည္း အနားမယူဘဲ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီႏွင့္ ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပံုပါတီပူူးေပါင္းေရး၊ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ႏွစ္ျခမ္းမကြဲေရးတို႔အတြက္ မနားမေနေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ကိုဗဟိန္းကိုယံုၾကည္အားထားသည္။ သူတပ္မွထြက္ၿပီး ႏိုင္ငံေရးေလာကသို႔ ေျခစံု ပစ္ဝင္မည္ဟုပိုင္းျဖတ္ေသာအခါ တပ္ကိုလႊဲအပ္ရန္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီမွ သူယုံၾကည္စိတ္ခ်ေသာ ကိုဗဟိန္းကို ေတာင္းသည္။ ကုိဗဟိန္းမွာပါတီလုပ္ငန္းအမ်ားအျပားရွိေနသျဖင့္ ပါတီက မေပးႏိုင္ခဲ့ေခ်။ 

ကိုဗဟိန္းကုိယ္တုိင္ကလည္း စစ္ေသနာပတိရာထူးထက္ အလုပ္သမားသမဂၢဥကၠ႒အျဖစ္ကုိ ေရြးခ်ယ္ခဲ့ သည္။
၁၉၄၆၊ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၂ မွ မတ္ ၇ ရက္ အထိက်င္းပေသာကြန္ျမဴနစ္ပါတီ၏ ဒုတိယအႀကိမ္ကြန္ကရက္ အၿပီးတြင္ သခင္စိုးဦးေဆာင္ေသာ ကြန္ျမဴနစ္ ပါတီ ဗမာျပည္(အလံနီပါတီ)သည္ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ ပါတီမွ ခြဲထြက္ခဲ့သည္။ သခင္ဗဟိန္းက သခင္သန္းထြန္း၊ သခင္သိန္းေဖတို႔ႏွင့္အတူ ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ ပါတီ ေပါလစ္ျဗဴရုိအျဖစ္ က်န္ရစ္သည္။

ပါတီကြဲၿပီးေနာက္ အက်ိဳးဆက္မွာ သခင္ဗဟိန္း၏ေရာဂါပို၍ ဆိုးလာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ သူ႔ကိုပါတီမွ၎၊ သူဥကၠ႒ လုပ္ေနေသာ အလုပ္သမား သမဂၢမွ၎၊ အနားယူခြင့္ေပးထားရေလသည္။ သူသည္ မႏၲေလးရွိ မိဘရပ္ထံျပန္ၿပီး မႏၲေလးေဆး႐ံုႀကီး တြင္ ေဆးကုသမႈခံယူကာအနားယူရင္း ဂိုဏ္းဂဏဝါဒကို တိုက္ဖ်က္ ေသာစာတမ္းကို ေရးေနေသးသည္။

ေဆးရုံတက္ေနခ်ိန္စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္စရာေတြ႔မည္စိုးသျဖင့္ သူ႔ကိုမည္သည့္သတင္းစာမွ် ေပး မဖတ္ေခ်။ သို႔ေသာ္ ပစၥည္းထုပ္လာေသာ သတင္းစာစကၠဴထဲက ၁၉၄၆၊ ေအာက္တုိဘာ ၁၀ ရက္ေန႔၌ ဖဆပအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ထဲမွ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကို ထုတ္ပယ္လိုက္သည့္သတင္းကုိေတြ႔ရာ အလြန္အမင္း စိတ္ထိခိုက္သြားခဲ့သည္။ သူ႔ေရာဂါမွာပို၍ ဆိုးလာၿပီး ၁၉၄၆ ႏိုဝင္ဘာ ၂ဝ ရက္ ဗုဒၶဟူးေန႔ နံနက္အေစာ ပုိင္းတြင္ မႏၲေလးေဆး႐ံုႀကီး၌ ကြယ္လြန္ခဲ့ပါသည္။

ထြန္းဝင္းၿငိမ္း ျပဳစုသည္။
သခင္ဗဟိန္းရာျပည့္အခမ္းအနားက်င္းပေရးေကာ္မတီ(ရန္ကုန္)

Comments